De jacht op Julian Assange en Wikileaks heeft een nieuw slachtoffer geëist. De Zweedse IT-specialist Ola Bini is op 11 april, de dag dat zijn vriend Assange door de Britse politie uit de ambassade van Ecuador werd gehaald, in Ecuador gearresteerd. Hij heeft twee maanden zonder duidelijke aanklacht in de gevangenis doorgebracht. In juni moest hij vanwege de onrechtmatigheid van zijn gevangenneming worden vrijgelaten, maar hij moet in het land zijn proces afwachten. Waarvan hij precies beschuldigd wordt blijft onduidelijk, de aanklacht is in de loop van de tijd ook al een keer gewijzigd. Justitie is kennelijk niet geheel zeker van de zaak. Nadat alle apparatuur van Bini al in beslag was genomen heeft de politie vorige week een inval gedaan bij een expert die de verdediging terzijde staat. Ook bij hem is alle apparatuur in beslag genomen. Amnesty International heeft opnieuw geprotesteerd tegen de ernstige schending van de rechten van Bini op een eerlijk proces. Amnesty volgt zijn proces omdat eerder al is gebleken dat de er sprake is van directe inmenging van de regering bij zijn arrestatie en vervolging. Ola Bini moet in Ecuador zijn proces afwachten. Tot nu toe is er weinig aandacht geweest voor zijn zaak in de main stream media.
In een flitsende reclamespot voor haar kandidaatstelling voor het Congres geeft Valerie Plame aan dat ze nog een rekening met Trump te vereffenen heeft.
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
ELDERS - Maar betekent dit ook het einde van het Italiaanse populisme?
Zonder verkiezingen kreeg Italië gisteren een nieuwe regering. De gok van Lega’s Matteo Salvini op nieuwe verkiezingen, waarbij hij een grote winst voor zijn partij verwachtte, heeft verkeerd uitgepakt. Lega was na de verkiezingen van maart vorig jaar de kleinste partner in een gespleten regering met de Vijfsterrenbeweging. De coalitie liep steeds verder vast in een opeenhoping van conflicten. Maar in de publieke opinie waren inmiddels de rollen omgedraaid: de Vijfsterrenbeweging van Luigi di Maio verloor en Salvini won. Tijd om te oogsten, dacht Salvini. Een misrekening, want di Maio pacteerde met de oude vijand, de sociaaldemocratische Partito Democratico (PD). En voilà, de partijloze premier Conte (foto) kon gisteren een nieuwe regering presenteren en Salvini staat buiten spel.
De nieuwe centrum-linkse regering zal zich meer pro-EU opstellen, met Europarlementslid voor de PD Roberto Gualtieri als minister van Economie, en ook een minder hard immigratiebeleid voeren onder de niet-partijgebonden minister Luciana Lamorgese, die zich al jaren bezig houdt met de opvang van migranten. Opvallend is de benoeming van Roberto Speranza tot minister voor Gezondheid. Hij is lid van de linkse splinter Liberi e Uguali (LeU, Vrij en Gelijk), die bij de verkiezingen vorig jaar slechts 3,4% van de stemmen behaalde. De geschiedenis van LeU laat zien hoe verdeeld het politieke landschap links van de PD nog steeds is.
Het Britse parlement wil noch een Brexit-exit, noch een no-deal Brexit, noch de enige beschikbare yes-deal Brexit. En zelfs die totale besluiteloosheid wordt haar nu ontnomen door een man die voorwendt wél een beslissing te gaan nemen, maar in werkelijkheid onvast aankoerst op één van de drie dingen die het parlement niet wil. Prorogatie is Brexit op zijn best: als het echt spannend wordt gaan de Britten elkaar om de oren slaan met ongeschreven regels uit het tijdperk van Geoffrey of Monmouth.
Ergens vaag knaagt het bij mij dat buitenspel zetten van het parlement ondemocratisch is en dus verworpen dient te worden. Maar dan denk ik weer aan de wijze woorden van Alan B’Stard dat het Britse parlement begrepen moet worden als een sitcom, niet als een volksvertegenwoordiging. Prorogatie is een komische plottwist, maar geen fundamentele ingreep in de programmaformule.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Twee dagen geleden nam de broer van Boris Johnson al ontslag als onderminister en als parlementslid omdat hij zich niet kan vinden in de koers van zijn broer maar geen ruzie in de familie wil. Vandaag neemt Amber Rudd ontslag als minister voor Werkgelegenheid, Pensioenen en Emancipatiezaken.
Rudd verwijt de kersverse premier Johnson dat hij spelletjes speelt en op ramkoers ligt met zijn eigen partij en met het land: Johnson zegt wel dat ‘ie ‘No Deal‘ vooral op tafel houdt als troefkaart in de onderhandelingen met de EU, maar desgevraagd kan Johnson niet aantonen dat er daadwerkelijk serieuze onderhandelingen met de EU plaatsvinden. Bovendien vindt Rudd het onacceptabel dat Johnson 21 parlementsleden de fractie uit heeft gezet.
ELDERS - Er komen te veel immigranten naar Duitsland, maar ze zijn ook nodig.
Vier jaar na de zomer van Merkel’s ‘Wir schaffen das‘ laat Duitsland tegenstrijdige geluiden horen over immigratie. Een recent onderzoek van de Bertelsmann Stichting wijst uit dat een kleine meerderheid vindt dat er te veel immigranten in Duitsland zijn. Tegelijkertijd vindt een ruime meerderheid eveneens dat zij een positief effect hebben op de economie, ook al belasten ze de verzorgingsstaat. ‘Duitsland heeft immigranten nodig, maar wil ze niet’, kopt Der Spiegel. Volgens Jörg Dräger, voorzitter van het onderzoeksinstituut, hebben de Duitsers inmiddels een pragmatische houding ontwikkeld tegenover migratie. “De bevolking begrijpt de uitdagingen van migratie duidelijk, maar ziet ook kansen voor een verouderende samenleving.”
Zondag zijn er verkiezingen in twee Oost-Duitse deelstaten, Brandenburg en Saksen. De verwachting is dat de anti-immigratie partij AfD grote winst gaat boeken. In Brandenburg zou de partij de grootste kunnen worden. De SPD staat daar in de meest recente poll op gelijke hoogte. In Saksen lijkt de CDU uiteindelijk toch groter te worden dan de AfD. Mocht deze trend zich doorzetten dan is dat een flinke opsteker voor Merkel’s coalitieregering van CDU en SPD, die de afgelopen tijd zwaar onder druk is komen te staan.
ANALYSE - van Prof.Dr. Bert van den Braak.
Bij de mogelijke sluiting van de zitting van het Britse Lagerhuis en latere opening van een nieuwe zitting, is het aardig om naar de Nederlandse regeling te kijken.
Anders dan in het Verenigd Koninkrijk kent ons land sinds de Grondwetswijziging van 1983 geen parlementaire zittingen meer die worden gesloten en geopend. Er is wel een zittingsduur bepaald voor beide Kamers. Die is voor beide Kamers vier jaar, maar kan korter zijn bij tussentijdse ontbinding.
Voor de Tweede Kamer geldt bovendien dat de zittingsduur niet langer mag zijn dan vijf jaar. De Eerste Kamer kan een langere zittingsduur hebben dan vier jaar, als bij wet is bepaald dat de zittingsduur van Provinciale Staten is verlengd.
Beide Kamers kunnen worden ontbonden. Er moeten dan wel altijd direct verkiezingen worden uitgeschreven en de ontbinding gaat pas in op het moment dat de nieuw gekozen Kamer aantreedt.
Op Prinsjesdag, de derde dinsdag van september, geeft de Koning (of eventueel een minister) een uiteenzetting van het regeringsbeleid (de troonrede). Via een wet kan worden bepaald dat dit op een ander tijdstip plaatsvindt.
Tot 1983 kenden we zittingen van het parlement, zoals het VK dus nog steeds kent. De gewone zitting werd (sinds 1888) op de derde dinsdag van september geopend en eindigde lange tijd op de zaterdag vóór Prinsjesdag. De sluiting ging met een rede en enig ceremonieel vertoon gepaard. Bij (reguliere) verkiezingen werd de zitting al eerder gesloten en werd een buitengewone zitting geopend. Tot 1922 gebeurde dat vaak door de Koning(in). Die buitengewone zitting werd ook kort voor Prinsjesdag gesloten.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Robert Gabriel Mugabe (21 feb. 1924 – 6 sept. 2019) hielp de voormalige Britse kolonie Rhodesië in 1979 bevrijden van een blank minderheidsregime, maar ontpopte zichzelf als meedogenloze en corrupte tiran, die zijn land (Zimbabwe) vrijwel volledig naar de knoppen hielp met wanbestuur, politieke repressie en vriendjespolitiek.
Wat Mugabe’s levensloop vooral leert: de vrijheidsstrijders van vandaag zijn vaak de dictators van morgen.
Fox News presentator Neil Cavuto reageert in een monoloog van een paar minuten op de opmerking van Trump dat Fox New niet meer voor hem werkt. Hij trekt behoorlijk van leer over de houding van Trump ten opzichte van de pers.
I think the president watches FOX. I also think he’s getting sick of FOX, which is weird because I think he gets pretty fair coverage on FOX.
….
Het bekijken in ieder geval meer dan waard. Hopelijk handelt de rest van Fox News in de toekomst ook naar deze woorden.
(via)
De regering Johnson is haar meerderheid in het Britse Lagerhuis kwijt. Conservatief parlementslid Phillip Lee liep vandaag terwijl de premier sprak in het Britse Parlement ostentatief over naar de zijde van de oppositie. Hij sluit zich aan bij de Liberale Democraten.
Johnson roept met zijn eigenzinnige en ondemocratische optreden steeds meer weerstand op onder parlementsleden van zijn eigen partij. Eerder deze week dreigde Johnson dat Conservatieve parlementsleden die een no-deal blokkeren, volgende verkiezing niet op de kieslijst zullen worden geplaatst.