Iran wint WK in Qatar

De eerste acht wedstijden van het WK voetbal in Qatar zitten er op. De helft van alle teams hebben gespeeld en dit is de voorlopige stand: Iran                       4 punten Engeland             3 punten Denemarken     2 punten Dertien teams kijken tegen een erbarmelijke nul punten aan. Argentinië, Australië, Ecuador, Frankrijk, Mexico, Nederland, Polen, Qatar, Saudi-Arabië, Senegal, Tunesië, Verenigde Staten en Wales. Als het team van Iran zo doorgaat zal het de verrassing aller WK’s worden. Na één wedstrijd al de grote kanshebber voor de finale, hoe krijgt Iran dat voor elkaar? Dat krijgt de staat Iran niet voor elkaar. Alle lof komt het voetbalteam Iran toe. De spelers weigerden het volkslied te zingen. De actie sloot naadloos aan bij het statement dat aanvoerder Ehsan Hajsafi een dag eerder op een persconferentie gaf. Before anything else, I would like to express my condolences to all of the bereaved families in Iran (…) They should know that we are with them, we support them and we sympathise with them. Zo’n statement is niet zonder risico voor de spelers of hun familie. Het Iraanse regime treedt spijkerhard op tegen de protestbeweging die nu al ruim twee maanden aan de gang is. Hoewel velen dachten dat de Iraanse voetballers zich in Qatar tot hun sportieve opdracht zouden beperken, blijkt nu het tegendeel. Zoals Hajsafi zei: We are here but it does not mean that we should not be their voice Ook al gaat dit om een protestactie gericht tegen het Iraanse regime en niet tegen dat van Qatar, het Iraanse team verdient een volle vier punten. Gegeven alle omstandigheden was het buitengewoon moedig te demonstreren dat er ernstiger kwesties spelen dan voetbal. Zaken die nooit onbesproken horen te blijven. Op de tweede plaats staat voorlopig Engeland. Vlak voor de aftrap van de wedstrijd tegen Iran knielden de spelers op het veld. Als gebaar voor inclusiviteit en tegen racisme en discriminatie. Een actie die de Engelse spelers vaker uitvoerden bij eerdere gelegenheden. Nu wel heel toepasselijk want op gebied van inclusie is Qatar de weg kwijt. Dat werd nog eens bewezen toen diezelfde dag, niet veel later, voetbalfans getooid met regenboogkleuren de toegang werd ontzegd in het stadion waar Wales en de Verenigde Staten zouden spelen. De actie mag ook toepasselijk heten omdat de slavernij waarmee de stadions zijn gebouwd, ongetwijfeld  is geworteld in racisme en discriminatie. Een kleine drie seconden drukten de Engelsen hun knieën in het gras. Miniem gebaar, maar toch, vanwege de toepasselijkheid van het statement: drie punten. Denemarken haalde de voorlopig derde plaats. Om een simpele actie: de kleding is expres sober gehouden. Geen grote logo’s, geen opzichtige belettering. De leverancier van de sportkleding verklaarde niet zichtbaar te willen zijn tijdens een toernooi dat duizenden mensen het leven heeft gekost. En jawel, een van de outfits droegen de Deense spelers tijdens de opwarming voor de wedstrijd. Kleur: zwart. Als teken van rouw voor de omgekomen gastarbeiders. Denemarken scoorde daarmee twee punten. Slechts drie van de tot nu toe zestien optredende teams maakten dus een of ander gebaar. Bitter weinig. Maar dat was wel te verwachten nadat acht Europese teams vooraf aangekondigde acties (het dragen van de One Love-armband) schielijk introkken toen de FIFA met maatregelen dreigde. Nu het toernooi is begonnen, gaat het in de media vooral over het voetbal zelf. Alleen als een team op het veld, in de stadions, een statement maken, kan men er niet omheen. De beloofde reportages over de huidige situatie in Qatar blijven vooralsnog achterwege. Zelfs geen berichten of men om pad is gegaan en in welke mate men er in slaagt gastarbeiders te spreken. Kunnen we op enig moment nog wat van het Nederlandse team verwachten? Vooralsnog ziet dat er somber uit. Laten we  een paar opties voorstellen. Optie 1: Het hele team, niet alleen de aanvoerder, plus de begeleidende staf (inclusief Van Gaal!) gaan de One Love armband dragen. Zou de FIFA het aandurven een complete deelnemer op een gele kaart te trakteren en ze bij de volgende gelegenheid te schorsen? Optie 2: Laat het Nederlandse team in de twee stadions waar het deze ronde nog gaat spelen een krans leggen ter nagedachtenis aan de omgekomen arbeiders (in de geest van een eerder voorstel). Optie 3: Na de toss, of na het beginnend fluitsignaal, een minuut stilte houden ter nagedachtenis aan de omgekomen arbeiders. Een beetje leeuw durft dat aan. En als dat toch te veel vergt, speel dan de ‘copy cat’ en kniel drie seconden. Ondertussen houden wij in de gaten welk team op dit WK het meest presteert als het gaat om internationale solidariteit. Voor de ‘Get up – Stand up’-beker. Vandaag hopen we te zien dat Duitsland een of ander gebaar maakt. De Duitse voetbalbond is in ieder geval een sponsor kwijt. Supermarktketen Rewe stopt de sponsoring uit protest tegen het niet dragen van de One Love armband. België zal zwaar in de gaten gehouden worden door de FIFA, want de organisatie verbood het team niet alleen de One Love-armband te dragen, ook kleurrijke shirts en een shirt met het woord ‘Love’ er op werden verboden. Welke middelen heeft het team nog om expressie te geven aan protesten? Dat wordt dé kus van het WK (Jan Vertonghen gaat Eden Hazard een kus geven). Een belofte die Vertonghen snel weer van zijn Instagram verwijderde. Jammer. Japan kondigde eerder aan zich enkel bij voetbal te houden. Of Spanje, Costa Rica, Marokko en Kroatië enig statement gaan maken, is bij ons op moment van dit schrijven niet bekend.

Quote du Jour | Never Mind

Minister Conny Helder van Sport, reisde namens Nederland af naar Qatar om daar het FiFa WK Voetbaltoernooi bij te wonen en, hopelijk, wat te lobbyen over gas en olie,  en wat issues ter tafel te brengen: mensenrechten, de werkomstandigheden van de migrantwerkers en om het Onelove regenboog speldje te dragen. Ze sprak  met de Qatarese minister van arbeid, Dr. Ali bin Samikh Al Marri, en met Soltan bin Saad Al-Muraikhi, minister van staat voor Buitenlandse Zaken. Met hem sprak ze over mensenrechten en energie.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Matt Kieffer (cc)

We gaan naar Qatar

COLUMN - We gaan naar Qatar. Nou ja, “we”? U misschien niet, maar de regering wel.

Dinsdag werd in de Tweede Kamer gestemd over de motie van D66 en ChristenUnie waarin het kabinet nog een keer werd opgeroepen geen delegatie naar het WK in Qatar te sturen.

‘Nog een keer’ want in 2021 werd een motie SP, D66, PvdA en ChristenUnie met eenzelfde boodschap al door de Tweede Kamer aangenomen. Omdat op 19 oktober jl.  bleek dat het kabinet die motie niet gaat uitvoeren. Er gaat wél een delegatie naar het WK. Welke bewindslieden afreizen zal later bekend worden gemaakt.

D66 en CU kwamen daarom nogmaals met een motie. Met een tweetal toevoegingen:

verzoekt de regering, indien de keuze wordt gemaakt toch te gaan, de delegatie zakelijk en sober vorm te geven door deze te beperken tot de minister van Buitenlandse Zaken en de mensenrechtenambassadeur

en

verzoekt de regering deze delegatie in te zetten om Qatar aan te spreken op de mensenrechten en te bewegen tot een royaal compensatiefonds voor de slachtoffers en nabestaanden van omgekomen arbeidsmigranten

De eerste motie (25 februari 2021) werd aangenomen met 96 stemmen voor en 53 tegen. Dit was de uitslag:
Voor: PVV (20), D66 (19), SP (14), GroenLinks (14), PvdA (9), ChristenUnie (5), PvdD (4), 50PLUS (3), SGP (3), DENK (3), Krol (1), Van Kooten-Arissen (1)
Tegen: VVD (32), CDA (19), FVD (2)

Foto: ASDD Engineering (cc)

Ondertusssen in Qatar (3)

COLUMN - U valt natuurlijk ook even in een gat nu u niet meer dagelijks het nieuws over Qatar volgt. Gelukkig scoorde onze Sifan Hassan twee medailles met o.a. haar indrukwekkende 1500 meter. Zonder dat was het Nederlandse atletiekteam met nul medailles huiswaarts gegaan.  De vorige WK atletiek (Londen 2017) bracht het NL team nog 4 medailles naar huis.

Vol spanning keek u natuurlijk ook uit naar wat de atleten zouden melden over de omstandigheden ter plaatse. Zouden ze nog iets zeggen over de arbeidsomstandigheden van de vele gastarbeiders die o.a. het stadion verbouwde waar de WK plaatsvond? Zou iemand nog het lef hebben te protesteren tegen de schending van mensenrechten in Qatar?

Het bleef beperkt tot geklaag van Daphne Schippers over haar huisvesting en de protesten van de Spaanse atleet Ortega die ten onrechte een bronzen medaille misliep. Verder leidde een protest tegen camera’s gericht op de intieme delen van atleten tot het censureren van de beelden.

Dat bepaalde regimes het minder nauw nemen met mensenrechten en arbeidsomstandigheden is al erg genoeg, maar ook sportkoepels zien sporters vooral als slaven van hun ambities. De omstandigheden kunnen dan onverantwoord verhit zijn, lopen zullen ze!

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Quote du Jour | Voetballen op een kerkhof

Voetbal ís politiek. En voetballen in Qatar is voetballen op een kerkhof. Ze moeten zich kapotschamen.

In een column voor RTL Nieuws schrijft Olaf Koens waarom Ajax en PSV hun overwintering niet in Qatar hadden moeten doen.

Het mag bij iedereen ondertussen bekend zijn: De opbouw van de hele infrastructuur ten behoeve van het WK Voetbal in 2022 heeft tot nu toe de levens gekost van honderden gastarbeiders.

Foto: Cassim Shepard (cc)

Het WK begint

COLUMN - Nog zes dagen en dan begint het WK in Qatar.  Het WK Atletiek, welteverstaan.

In de hoofdstad Doha gaan ruim 2000 atleten uit 200 landen (waaronder 30 uit Nederland) hun krachten meten in het Khalifa Stadion. Gemiddelde temperatuur is 40 graden, maar Qatar heeft haar technisch vernuft aangewend om het Khalifa International Stadium van een gigantische airconditioning te voorzien, zodat het in dit openluchtstadion (!) rond de 25 graden sporten en aanmoedigen wordt.

Dat zal van 27 september tot en met 6 oktober, naast de sportieve prestaties, wel het meest dominante nieuws worden over Qatar.

Het zou een wonder zijn als er ergens tussen de medaille-uitreikingen ineens een officiële herdenking is voor de Britse technicus Zac Cox en de Indiase timmerman Jagdesh Kumar, die in 2017 bij de renovatie van het stadion om het leven kwamen.

Eerder zijn zo’n 1200 arbeiders overleden bij de nieuwbouw en renovatie van stadions voor het WK voetbal in 2022 (volgens een rapport uit 2014). En dat is dan het allertrieste dieptepunt, naast de inmiddels alom beruchte arbeidsomstandigheden, die nog steeds niet volledig op orde zijn.

Honderden arbeiders uit o.a. Kenia, Nepal, India en Bangladesh hebben hun loon nog niet gekregen. En ondanks beloften van de Qatarese overheid, lukt het haar niet daar verbetering in te brengen (rapport Amnesty International, september 2019).

Foto: Arkansas Highways (cc)

Koel Qatar

NIEUWS - Op een strook van 200 meter, op een weg naar Qatar’s populairste toeristenoord, wordt ‘blauw asfalt’ getest. Metingen wijzen uit dat de temperaturen boven dat asfalt lager liggen dan boven gewoon asfalt.

I think it’s great that the government is open-minded about using technological innovation to deal with the challenges of living in the desert. The degree of cooling could have a real impact on our electricity consumption since air conditioning makes up almost 70% of household electricity usage

zegt Hossam Almeer, een wetenschapper van het Qatar Computing Research Institute (QCRI)in dit artikel bij Al-Jazeera.

De testen moeten uitwijzen of het in  de woestijnhitte mogelijk is enige verkoeling te creëren. En dat zit hem niet in de kleur, maar in het materiaal dat minder warmte absorbeert en vasthoudt. In Los Angeles test men zulk asfalt (en dat is grijs) in de hoop het zgn.hitte-eiland effect te kunnen tackelen.

Zowel In Qatar als in Los Angeles hoopt men ook dat het kan bijdragen aan minder intensief gebruik van airco’s die, zoals bekend, enorme energieslurpers zijn.

En jawel, zoals dat gaat bij innovaties, het ontbreekt ook bij dit nieuws niet aan het ‘elk-voordeel-heb-zijn-nadeel’ argument: Een onderzoek uit 2017 zou aangetoond hebben dat voor de fabricatie van dat speciale, verkoelende asfalt zoveel energie nodig is dat het niet opweegt tegen het voordeel van lager airco-gebruik. Misschien dat verkoelend asfalt in Nederland een paar strooiwagens zout scheelt.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: Joi Ito (cc)

Ondertussen in Qatar (2)

ACHTERGROND - Ter aanvulling op wat we gisteren schreven, nu: wat speelt er nog meer in Qatar?

We lezen weinig over Qatar in onze media. Na de eerste golf van aandacht, toen het land door de FIFA werd gekozen als gastheer voor het WK voetballen in 2022, verslapte de interesse tot bijna nihil.

Nog los van  de schandalen en mensenrechtelijke kwesties, haalt Qatar in buitenlandse media regelmatig het nieuws als het kleine oliestaatje dat zich, tegen de verdrukking van omringende landen in, zich nationaal en internationaal probeer te ontwikkelen.

In de WK schijnwerpers

Natuurlijk weet Qatar nu dat de rest van de wereld af en toe een blik werpt en Qatar wil niets liever dan gezien worden als een vredelievend, gastvrij land dat de wereld veel moois heeft te bieden.  Dus ontvangt ze een kritisch rapport van Amnesty International met “We deal with constructive criticism very positively” en verklaart zichzelf als “the best when it comes to our region” wat betreft de toegezegde hervormingen.

Dat zei een woordvoerdster van Qatar’s ministerie van Buitenlandse Zaken in een interview met Deutsche Welle (12 juni 2019). Ook met de aanpak van illegale geldstromen naar terroristische groeperingen ligt Qatar voor op haar buren. Aldus de woordvoerster.

Foto: Jimmy Baikovicius (cc)

Ondertussen in Qatar…

ELDERS - Onze vaste buitenlandredacteur neemt even een welverdiende vakantie. Ondertussen proberen we de leemte te vullen met nieuws elders uit de wereld. Ondertussen in Qatar…. (zie ook deel 2).

Wat lezen we weinig over Qatar. Dat komt natuurlijk omdat het WK voetballen daar nog niet is begonnen. Wacht maar af, als dankzij louche FIFA-bestuurders, het door corruptie en fraude tot stand gekomen evenement in 2022 wordt afgetrapt, zullen we vrijwel dagelijks nieuws uit Qatar over ons heen krijgen.

Qatar kon beginnen aan de opbouw van het toernooitje, maar kreeg onmiddellijk kritiek over zich heen omdat de een na de andere gastarbeider dood van de bouwsteigers viel. Ach, zou Ronald de Boer zeggen: In Nederland gaat ook wel eens wat mis.

Er kwam hedendaagse slavernij aan het licht. Niet verwonderlijk is in een land dat er een verwrongen idee van mensenrechten op na houdt. Maar goed, in 2017 sloot Qatar een akkoord met de VN en beloofde plechtig de arbeidsomstandigheden te verbeteren. Qatar had het beter meteen in hun slavernijmuseum kunnen zetten.

Pas vorige maand, nadat de Duitse zender WDR een, deels stiekem opgenomen, reportage uitzond over de uitbuiting van gastarbeiders in Qatar, kon de FIFA het over haar hart verkrijgen de wantoestanden te bevestigen.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: Lost in Transit [Keep St Joe Weird] (cc)

Wedstrijd

COLUMN - Gekochte spelers, gekochte wedstrijden, gekochte stemmen – de sportieve krachtmeting waarop toernooien gebaseerd zouden zijn, lijkt een reliek uit het verleden. Tegenwoordig gaan wedstrijden vaker over geld, investeringen en marktwaarde. De mooie pass, de knappe dribbel, de behendige goal verliezen van de projectontwikkelaars en de gokkers.

De Qatarse vice-voorzitter van de FIFA, Mohammed bin Hammam, blijkt leden van de FIFA miljoenen te hebben toegestopt opdat ze zijn land de organisatie van het WK Voetbal in 2022 zouden toekennen. Dat geld moet weer in zijn zakken terugvloeien, natuurlijk: Bin Hammam is behalve voetbalbobo ook bouwmagnaat, en hij verwacht dat zijn illegale investering zichzelf dubbel en dwars terugbetaalt. De bouw van stadions, hotels, trainingskampen en dergelijke moet hem nog rijker maken dan hij al is. Intussen zijn al honderden Qatarse bouwvakkers die aan Bin Hammams natte droom werken, overleden door erbarmelijke arbeidsomstandigheden.

Over twee weken start het WK voetbal 2014 in Brazilië. Vorig jaar juni protesteerden 2 miljoen Brazilianen tegen de idioot hoge kosten die het WK voor hen met zich meebrengt, terwijl er intussen straf wordt bezuinigd op onderwijs, gezondheidszorg en wat dies meer zij. Ruim veertig favela’s zijn door de politie ‘gepacificeerd’, oftewel bezet. Leuk toch, die sport?

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Volgende