Nuon, Vodafone en CanalDigitaal zuigen

Boinggggg. Hier het Sargasso-consumentennieuws. Het is officieel. Nuon, Vodafone en CanalDigitaal zuigen. Het is een officieel onderzoek van Intomart in opdracht van het ministerie van Economische Zaken, Landbouw en Innovatie, dus is het waar, wetenschappelijk bewezen en klopt het als een bus: de meeste klantenservices van telecom- en energieaanbieders zuigen. Een onderzoek over een van de grootste irritatiebronnen van de moderne mens, daar zit muziek in. De onderzoekers ondervroegen representatieve panels naar hun ervaringen met die aanbieders. En 'mysterycallers' belden de klantenservices en hingen snel op als ze iemand aan de lijn kregen, de boefjes. Met de factuurdata gingen ze vervolgens rekenen. Wat is daar uitgerold?

CBP: Mobiele providers zouden surfgedrag klanten moeten bijhouden

Om klanten te behoeden voor hoge kosten zouden de mobiele providers moeten gaan bijhouden welke sites deze bezoekt en welke apps deze gebruikt, en hoeveel data dat per site of app kostte.

Dat zo goed als elke telefoon daar al standaard geìnstalleerde applicaties voor heeft die niet zo privacygevoelig zijn ontgaat de privacywaakhond blijkbaar.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Netneutraliteit goed voor innovatie en consumenten

De laatste paar weken is er nogal wat rumoer over netneutraliteit. Zo ontstond er nogal wat ophef over het feit dat KPN en Vodafone ‘Deep Packet Inspection (DPI)’ gebruiken om te kijken welke data en toepassingen consumenten verzonden. Niet onterecht want je kunt DPI vergelijken met een postbode die je brieven leest. Vinden we ook niet fijn. Vervolgens kwam de oppositie met een voorstel om netneutraliteit in de telecomwet vast te leggen. Als door een adder gebeten reageerde Vodafone dat dit voorstel de innovatie zou belemmeren. Maar klopt dat wel?

Voor een gefundeerd standpunt in deze kwestie zijn de volgende punten van belang:

1. De functie van telecom providers
Eigenlijk is de functie van de telco’s erg simpel: zorgen dat pakketjes bits van A naar B gaan. Heel vergelijkbaar met de analoge postbode dus.

2. Marktontwikkelingen
De belangrijkste ontwikkeling is dat het gebruik van de mobiele telefoon verschuift van spraak en sms naar data. En dat vinden de telco’s niet fijn, want aan spraak en sms verdienen ze meer dan aan databundels. Ter vergelijking een sms van 140 tekens kost 10 cent terwijl dezelfde hoeveelheid aan bytes via de databundel maar een fractie van bedrag kost. Daarom willen de telco’s voor toepassingen als Skype & Whatsapp extra geld vragen aan de consumenten om die te mogen gebruiken. Vergelijkbaar met een postbode die alleen de blauwe enveloppen bezorgt en voor het bezorgen van verjaardagskaarten extra geld wil zien.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

DPI of nie… Houd het internet vrij en open!

Een gastbijdrage van Jaap-Henk Hoepman, verbonden aan de Radboud Universiteit Nijmgen en TNO. Het stuk is ook op zijn blog te lezen.

Deep Packet Inspection (DPI) is plotseling onderwerp van een politieke discussie, nadat bekend werd dat KPN en Vodafone van DPI gebruik maken. In de discussie wordt onder andere verwezen naar het briefgeheim. De analogie met het briefgeheim gaat echter mank en legt de nadruk op privacy aspecten, terwijl de discussie moet gaan over vrije toegang tot het Internet (en niet over het al dan niet toestaan van DPI).

Om een brief te bezorgen, hoef je de envelop niet te openen: het adres staat immers op de buitenkant. Internet werkt anders. Op het Internet worden berichten (een email, een Skype gesprek, of een WhatsApp bericht) in kleine pakketjes van vaste lengte verdeeld. Ieder pakketje bestaat uit een zogenaamde header, gevolgd door de payload. In de header staan de afzender en de ontvanger (beide als IP adres). De inhoud van het bericht staat in de payload. Er zit echter geen envelop om zo’n pakketje. Het is meer alsof je een lange brief verstuurd als een groot aantal briefkaarten.

Dit komt doordat op het Internet berichten elektronisch worden verstuurd.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Zijn er fatsoensnormen op het internet?

Vodafone logoOp het weblog Frontaal Naakt trok eigenaar Peter Breedveld een tijd geleden flink van leer tegen een medewerkster van Vodafone. Er was een conflict ontstaan omtrent zijn telefoonabonnement. De geleverde service van de medewerkster van het callcenter beviel hem niet (ze nam te langzaam opnieuw met hem contact op) en hij besloot de medewerkster van het callcenter eens flink door het slijk te halen. Hij noemde daarbij haar volledige naam. Inmiddels heeft de medewerkster hem voor het gerecht gedaagd.

Blijkbaar wordt ze privé lastig gevallen, dagelijks telefonisch getreiterd en zelfs bedreigd. Ook haar ouders worden lastiggevallen. Haar advocaat beaamt ook dat haar loopbaan beschadigd is omdat haar naam nu negatief in verband met haar werk wordt gebracht. Dit allemaal omdat ze iemand een paar dagen te laat terug zou hebben gebeld. Waarbij niet bekend is of dit door haar eigen toedoen is of door hoe Vodafone intern werkt.

Peter Breedveld, die inmiddels de naam van de medewerkster van zijn blog heeft verwijderd, is van mening dat hij juist handelde door de medewerkster direct te noemen in plaats van zijn conflict met Vodafone als bedrijf uit te vechten. Dit zou juist goed zijn voor de consumenten en onder de vrijheid van meningsuiting vallen. Op webwereld meldt bezoeker ‘wilwilwel’ dat hij bezig is om een website op te zetten om in eensgelijke situaties mensen publiek aan de schandpaal te nagelen. Daarnaast hebben we natuurlijk ook nog de shock blogs als geenstijl die zich nog wel eens op bijvoorbeeld de kinderen van een bekende politicus richten. Het internet tiert welig van de helden achter een monitor.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.