Sargasso in getallen (3) | Auteurs en reaguurders

Ruim 30.000 posts, 90 pagina's en 711.000 reacties zijn in de afgelopen twaalf jaar op Sargasso verschenen. Wederom een kleine data-analyse. Afgezien van de gastbijdragen, hebben maar liefst 277 auteurs voor Sargasso geschreven. Daarvan hebben er 180 tien artikelen of meer op naam staan. Welke auteurs hebben de afgelopen twaalf jaar de meeste posts geproduceerd? 1. Carlos - 4984 2. Joost - 2499 3. Steeph - 2447 4. Crachàt - 804 5. Grobbo - 743

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Sargasso in getallen (2) | Reacties

DATA - Ruim 30.000 posts, 90 pagina’s en 700.000 reacties zijn in de afgelopen twaalf jaar op Sargasso verschenen. Een kleine data-analyse.

Inmiddels 712.340 reacties om precies te zijn. En omdat Sargasso niets zou zijn zonder reaguurders, gaan we ook even in die data graven.

Laten we eens eenvoudig beginnen met het aantal reacties per maand:

reacties_aant_mnd2_475

Opvallend is de dip vorig jaar na het redesign. Maar het aantal reacties zegt op zichzelf niet zoveel als we ook niet het aantal posts in ogenschouw nemen. Dus hier een grafiek met het gemiddelde aantal reacties per post per maand sinds de start:

reacties_gem_post_mnd_475

Geen touw aan vast te knopen en geen patroon in te zien.

Een heel andere benadering richt zich meer op de inhoud. Hoe lang zijn de reacties en verandert dat in de tijd?

Daarom eens kijken naar de gemiddelde lengte van reacties per maand sinds de start:

reacties_gem_lengte_mnd_475

Kijk eens aan. Niet alleen de schrijvers op Sargasso worden langer van stof, de reaguurders houden gelijke tred!

Maar hoe zit dat nou als je kijkt naar de uren van de dag?

reacties_gem_lengte_uur_475

Kijk eens aan. De reaguurders kakken een beetje in tegen het einde van de avond. Maar de reaguurders die het tot diep in de nacht volhouden, zijn er duidelijk even voor gaan zitten!

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: copyright ok. Gecheckt 11-02-2022

Subsidie voor Sargasso heeft veel opgeleverd

VERSLAG - Alle grappen en opmerkingen over het subsidieslurpende Sargasso mogen in de ijskast, want het is zover: de subsidie is op. In 2011 kregen we 80.000 euro van het Stimuleringsfonds voor de Pers voor het project Sargasso Verlicht. In een notendop rustte dat voorstel op drie pijlers, waarvan er twee pijlers gesubsidieerd werden: datajournalistiek en Wob-journalistiek. De derde pijler, het doorontwikkelen van het blog en het opbouwen van twaalf inhoudelijke themapagina’s als spil in verschillende netwerken, moesten we zelf financieren.

We hebben heel veel kunnen doen met die subsidie, en heel veel geleerd. Nu is het tijd om op een andere manier aan ons geld te komen. Daarbij roepen we onze community op om een kleine bijdrage te doen.

Data staat op de kaart

Vanaf de zomer van 2011 tot de zomer van 2013 hebben we een datajournalist fulltime ingehuurd. Eerst was dat Laura Wismans, die in 2012 naar nrc.next verhuisde. Toenmalig hoofdredacteur Dimitri Tokmetzis nam de datajournalistieke werkzaamheden over. Vanaf oktober 2011 hadden we een contract met ANP waarbij Sargasso datastukken leverde die via het ANP-netwerk verspreid werden. Die samenwerking heeft heel goed gewerkt: Sargasso heeft een goede naam opgebouwd binnen de journalistieke wereld als het gaat om datajournalistiek. Een paar voorbeelden van ons werk:

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Sargasso in getallen (1) | Posts

DATA - Ruim 30.000 posts, 90 pagina’s en 711.000 reacties zijn er op Sargasso verschenen in de afgelopen twaalf jaar. Een kleine data-analyse.

Om het wat exacter te zeggen, tot en met 31 oktober hebben we 30.585 posts, 22.025 waanlinks en 734 KlikTV-items gepubliceerd.
Hieronder zie je de maandelijkse productie van de postjes sinds de start:

post_per_maand2_475

Daar vallen twee zaken in op. Ten eerste het gat in 2004. Ja, toen waren we er bijna vier maanden tussenuit omdat het post-Pim-tijdperk ons niet in de koude kleren was gaan zitten. Het had niet veel gescheeld of daar was het echt gestopt. Maar eind oktober was er de doorstart. Een paar dagen later werd Theo van Gogh doodgeschoten.

Ten tweede de hogere aantallen tussen 2005 en 2011. Dat komt doordat in die periode GeenCommentaar nog los van Sargasso stond. Na de fusie was er wat minder noodzaak om alles dubbel te doen.

Op welke momenten van de dag komen die posts nou online?

posts_per_uur2_475

Een heel andere invalshoek betreft de lengte van de artikelen (in aantal karakters). Laten we het gemiddelde per dag van de week eens nemen.

lengte_weekdag_475
Het moge duidelijk zijn dat we in het weekend wat meer tijd nemen om over zaken uit te weiden. En dat dinsdag onze kort maar krachtig dag is.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Foto: Kort - illustratie Sargasso

KORT | Toekomst?

Schaliegas en illegalen zijn op dit moment de belangrijkste onderwerpen in de Nederlandse politiek. Met de eerste omdat we al jarenlang verzuimen een alternatief voor onze energievoorziening te vinden, en we dus een gat moeten vullen. En illegalen zijn makkelijk als zwarte schapen aan te wijzen: van alle tijden en ze gaan niet weg. Door ze expliciet strafbaar te stellen, kunnen we rustig slapen.

Laten we vooral niet bezig zijn met wat werkelijk belangrijk is. Nederland en Europa bevinden zich in de ergste crisis sinds tijden. We weigeren te erkennen dat de oorzaak daarvan –een economie opblazen op basis van schuld- nog steeds niet weggenomen is. En we doen geen enkele poging om na te denken over hoe we in de nieuwe economische realiteit, waarin groei geen gegeven meer is, Nederland draaiende gaan houden zonder de ellende naar komende generaties door te schuiven.
We sluiten akkoorden die het oude bestendigen en niemand in de nabije toekomst al te veel schade berokkenen.

Ook het nadenken over hoe we onze maatschappij weer tot een open, tolerante en vrije samenleving maken, schreeuwt om aandacht. We zijn vooral bezig “fouten” te bestrijden met schijnoplossingen, niet met het goede te benoemen en tot bloei te brengen.

Foto: Mike Mantin (cc)

Structurele nalatigheid

COLUMN - Vergezichten zijn ver te zoeken in de politiek. Symptoombestrijding is nog steeds de norm. Terwijl er veel te winnen valt. Maar we zitten vast in de waan van de dag.

Wat hebben de Rijkspostspaarbank, de leerplichtwet, het Kinderwetje van Van Houten, het minimumloon, de mammoetwet en de 45-urige werkweek (Arbeidswet 1919) met elkaar gemeen? Het waren allemaal maatregelen vanuit de politiek ingezet die een structurele verbetering van de Nederlandse maatschappij en/of economie tot gevolg hadden.

Ze hebben nog een ding gemeen. Ze zijn allemaal ouder dan veertig jaar. Structurele verbeteringen, ingegeven door de overheid, zijn niet meer van deze tijd. Of u moet de privatiseringsgolf vanaf de jaren negentig durven mee te tellen. Maar daar was het streven toch vooral goedkoper en efficiënter te werken, hetgeen de maatschappij niet wezenlijk zou verbeteren. En het pakte ook niet helemaal volgens verwachting uit.

De huidige politiek is niet bezig met systeemveranderingen of structurele verbeteringen. Ja, misschien middels wat slappe aftreksels in hun verkiezingsprogramma’s. Maar niet meer in de dagelijkse politiek. Kent u een politicus die dag in dag uit, maand in maand uit in de belangstelling staat voor een groots plan? Ik niet.

Politici te over die iets roepen over de salarissen bij de banken of over het gesjoemel bij ROC’s. En natuurlijk weten ze dan ook maatregelen te verzinnen. Maar het is symptoombestrijding. Waar blijven de bevlogen, grootste plannen?

Plannen die het onderlinge vertrouwen verstevigen waardoor economische handelingen soepeler gaan. Plannen waarmee innovatie sneller gaat. Niet door er selectief geld in te pompen, maar door de spelregels zo te veranderen dat die innovatie vanzelf komt.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022 copyright ok. Gecheckt 09-02-2022

Geen bal op tv | Tegenlicht en de toekomst van de mensheid

COLUMN - Waarin Max Molovich naar een speciale Tegenlicht-uitzending over de (nabije en verre) toekomst van de mensheid keek en heen en weer werd geslingerd tussen hoop en angst.

Tegenlicht stond in het teken van de toekomst. Volgens filosoof Nick Bostrom, directeur van het Instituut voor de Toekomst van de Mensheid, wordt de toekomst zelden serieus genomen. De toekomst is vaak niet meer dan een beeldscherm waarop we onze eigen hoop en angsten kunnen projecteren. Dat moet anders.

En wie hadden we daar? Tegenlicht-stamgast Jim Rogers. Een Amerikaanse durfinvesteerder die elk jaar zijn licht laat schijnen op de ontwikkelingen in de wereldeconomie. Volgens de voice-over had Rogers ruim van tevoren de huizencrisis, de kredietcrisis én de eurocrisis zien aankomen, maar als ik Jim Rogers’ hoofd zie, moet ik altijd denken aan hoe hij ergens aan het begin van deze enerverende eeuw in een Tegenlicht-uitzending enthousiast vertelde over het opwindende investeringsklimaat dat er in IJsland heerste. Enige tijd later viel Icesave om. 

Toen kwam Douglas Rushkoff aan het woord, schrijver van Life Inc. Hij meent dat de burger op het punt staat te ontdekken dat ie geen multinationals en geen banken nodig heeft om z’n waar te verkopen. Als we dat beseffen, zal de mens waarlijk opbloeien. Peter Diamandis legde vervolgens uit hoe nieuwe technologieën ons zullen bevrijden van de dagelijkse sleur. De zon levert ons meer dan genoeg energie, we zullen water uit stront kunnen winnen en de mobiele telefoon zorgt ervoor dat iedereen, waar ook ter wereld, alle informatie tot zich kan nemen die hij of zij nodig heeft om zichzelf te onderwijzen. Dat je ook een hoop desinformatie uit je mobieltje kan halen, vergat hij gemakshalve.

Foto: William Murphy (cc)

Kunst op Zondag | Zorgen

Waar zouden we ons zorgen om moeten maken? Waar maak jij je zorgen over, ook al heeft dat niemands aandacht? Of over welke zaken, waar iedereen zich zorgen over maakt, maak jij je geen zorgen meer en vind je dat anderen er ook eens mee moeten ophouden?

Dat is de vraag van het jaar 2013 op The Edge, een “online salon” waar wetenschappers en mensen uit de creatieve sector met elkaar van gedachten wisselen over de meest uiteenlopende onderwerpen. Elk jaar stelt The Edge een vraag centraal en rekent erop dat de salongasten met inspirerende essays antwoord geven.

Uit de 155 essays lichten we de acht bijdragen die geschreven zijn door mensen die direct of indirect met “de kunsten” te maken hebben. We zetten hun zorgen, of geen zorgen, op een rij. Klik vooral door naar de volledige essays. We illustreren het met werken van kunstenaars.

Terry Gilliam, scenarioschrijver, filmregisseur, acteur en bekend van Monthy Phyton, leverde de kortste bijdrage: “Ik heb het opgegeven nog vragen te stellen. Ik drijf slechts op een tsunami van accpetatie van alles dat het leven me toegooit… en verwonder met stomheid”.

Veniamin Kazachenko – Worries in progress (2010).
© Veniamin Kazachenko Worries in progress 2010


Bruce Sterling
, sciencefictionschrijver, in een bijna even kort essay: Maak je geen zorgen over singulariteit (technologie leidt tot entiteiten met grotere intellegentie dan de mens, volgens Vernor Vinge). Het gaat gewoon niet gebeuren.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Vorige Volgende