racisme Archives - Pagina 16 van 30

Foto: samkling (cc)

En dat is racistisch?

3 december 2013 , 07:00 , door Edge of Europe

OPINIE - Natuurlijk is Nederland niet racistisch. Negers, rifapen, spleetogen, moelanders en pinda’s zijn hartstikke welkom in ons mooie landje. Ze mogen zelfs zeuren over van alles en nog wat. Echt waar. Afshin Ellian, Yernaz Ramataursing, Ebru Umar, Ehsan Jami, Nausicaa Marbe, Ayaan Hirsi Ali: riemen vol schreven en schrijven ze over ons land en wat er allemaal niet aan klopt. En dat mag gewoon hoor. Zo tolerant zijn we nou.

Maar dit zijn dan ook intelligente allochtonen, laten we wel wezen. Mensen van vreemden bloede die snappen dat je als allochtoon niet tegen de heersende moraal in moet gaan. De beste manier om aan de top te komen, is nog altijd likken naar boven en trappen naar onderen, en dat hebben ze van Timişoara tot Teheran uitstekend begrepen. En dus tikken ze hun vingers blauw over die domme allochtoontjes die het wagen om een geluid te laten horen wat de meerderheid niet horen wil.

Louis Armstrong zoals blanken hem het liefst zagen.

Want dat is het probleem. Niet het racisme, ben je gek, dat is allemaal links gelul. Je moet het, als je een kleurtje hebt, niet wagen om in ons prachtige landje iets te zeggen wat ons niet bevalt. Rond gaan bazuinen dat Zwarte Piet racistisch is, dat doen we niet – dan moet je oprotten naar je eigen land, ook al is dat Nederland. Maar op televisie komen vertellen dat ons hoger onderwijs vol kwaadaardige linkse propaganda zit, dat mag wel. Dat vinden we mooi, zo’n nikkertje of wat is het in stropdas die netjes rechtop kan zitten en pootjes kan geven. Zo iemand schopt het bijvoorbeeld nog eens directeur van een universitair instituut, ondanks dat is aangetoond dat hij volstrekt niet in staat is om logisch te redeneren. Doet er niet toe joh, kijk ‘em nou braaf elke week zijn dansje doen in de krant!

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Mededeling

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Asielzoeker duikt onder na mishandeling

28 november 2013 , 00:44 , door Prediker

Ismael uit Sierra Leone groette een meisje in Lage Zwaluwe. Daar was ze niet van gediend.

“Nee wij zijn niet hetzelfde. Jij bent een Zwarte Piet.”

Nadat hij door vrienden van het meisje werd mishandeld, zocht de vader van het meisje Ismael op straat op, en zette diens foto op Facebook.

“Ik dacht: rijdt die jongen nog steeds rond? Ik wilde de mensen waarschuwen.”

De zwarte asielzoeker als griezel en potentiële verkrachter: onze Nederlandse versie van de mythe van de ‘zwarte bruut‘?

Foto: Clever Cupcakes (cc)

Het ene racisme is het andere niet

18 november 2013 , 11:00 , door Jeroen Laemers

OPINIE - Gisteren verscheen dit stukje van collega-schrijver Sjors van Beek op Sargasso, waarin hij op basis van persoonlijke ervaringen uiteenzette dat ‘racisme geen wit verschijnsel is’. In de woorden van Sjors:

Vergeet het maar. Zwarten discrimineren blanken net zo hard. Nederlanders worden soms óók als minderwaardig behandeld. Mogen we het daar ook eens over hebben?

Bovenstaande vraag werd gevolgd door een aantal gevallen van racisme waarmee Sjors te maken kreeg toen hij een jaar lang op Curaçao woonde. Een voorbeeld:

Als journalist kwam ik vaak op de rechtbank in Willemstad. De zwarte portier beweerde dan dat een zitting besloten was en hij weigerde te zeggen in welke zaal hij plaatvond. Via de president van de rechtbank kreeg ik alsnog toegang, binnen zaten de zwarte collega’s van de Antilliaanse kranten al een tijd ijverig te pennen.

Pijnlijk, onaangenaam en vrijwel zeker niet alleen het gevolg van racisme, maar ook van raciaal geïnspireerde discriminatie.

Dit voorbeeld laat echter ook zien dat in de praktijk discriminatie een groter probleem is dan racisme. Met andere woorden: de concrete handeling waardoor jou iets wordt ontzegd (in dit geval toegang tot een rechtszaal) doet meer pijn dan iemands private gedachten.

Foto: Clever Cupcakes (cc)

Racisme is geen wit verschijnsel

17 november 2013 , 16:15 , door Sjors van Beek

OPINIE - Nu Zwarte Piet in Amsterdam beveiligd moet worden omdat het een symbool van racisme zou zijn, moet me toch iets van het (blanke) hart. Racisme wordt in de huidige zwart-witdiscussie eenzijdig geassocieerd met blanken. Blanke daders die zwarte slachtoffers vernederen. Racisme als exclusieve witte uitvinding.

Vergeet het maar. Zwarten discrimineren blanken net zo hard. Nederlanders worden soms óók als minderwaardig behandeld. Mogen we het daar ook eens over hebben?

In 1999 en 2000 woonde en werkte ik op Curaçao. Mijn hele concept van racisme en discriminatie is daar volledig op de schop gegaan. Want ja, ik werd als witte Nederlander gediscrimineerd door de zwarte bevolking. En ja, het voelde vernederend, pijnlijk, machteloos. Ik was minder en ik werd buitengesloten omdat ik blank was.

Het gebeurde subtiel. Zo subtiel dat de ‘daders’ konden zeggen: ‘U vergist zich, u ziet spoken’. Een voorbeeld. Als journalist kwam ik vaak op de rechtbank in Willemstad. De zwarte portier beweerde dan dat een zitting besloten was en hij weigerde te zeggen in welke zaal hij plaatsvond. Via de president van de rechtbank kreeg ik alsnog toegang, binnen zaten de zwarte collega’s van de Antilliaanse kranten al een tijd ijverig te pennen.
Toeval? Zag ik spoken? Feit is dat ik als enige blanke journalist de enige was die herhaaldelijk last had van deze vormen van obstructie. Ik hou het op racisme: ik werd gepest en buitengesloten omdat ik een blanke ‘makamba’ was.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Mededeling

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Stereotypen in fondsenwervingscampagnes

26 november 2013 , 12:42 , door Eva Schram

In het racismedebat dat afgelopen vrijdag in Pauw & Witteman gevoerd werd, werd vooral gesproken over of je grappen mag maken over raciale stereotypen. De meningen verschilden, maar wat niet genoemd werd, is dat raciale stereotypen wel vaker gebruikt worden. Bijvoorbeeld in fondsenwervingscampagnes. De Rusty Radiator verzet zich met bovenstaand filmpje tegen dat soort fondsenwerving. Zij pleiten voor originele, nieuwe manieren om aandacht te vragen voor armoede en ontwikkelingsgebieden.

Misschien iets om over na te denken voor de coördinatoren van de volgende nationale televisieactie.

Via Osocio.

Foto: Andrew brannan (cc)

Kunst op Zondag | Racisme

3 november 2013 , 08:00 , door P.J. Cokema

Aansluitend op Sargasso’s themablog over hedendaags racisme kijken we naar racisme in de kunst.

Hedendaags racisme heeft natuurlijk een lange geschiedenis. In 2008 was in de Nieuwe Kerk te Amsterdam de tentoonstelling ‘Black is Beautiful, Rubens tot Dumas’ te zien. Bedoeld om een “beeld te geven van zevenhonderd jaar positieve kijk van kunstenaars en opdrachtgevers op de kleurling als de koning, de slaaf, de page, de dienstknecht enz.” Gastconservator Esther Schreuder schreef: “De zwarte mens is echt niet alléén als een exotisch object afgebeeld. Is deze opzet geslaagd?”

Haar catalogus is on line te lezen en geeft een uitstekend overzicht van “de kleurling” in kunst door de eeuwen heen. Opzet geslaagd? Als overzicht zeker, dat impliciet aantoont dat hedendaags racisme zijn wortels heeft in een koloniaal verleden. Jammer van de term kleurling. Wat was er te zien?

Een voorbeeld van de “nobele wilde”. Een term waarmee in de 18e en 19e eeuw gesuggereerd werd dat de ‘natuurmens’ wellicht de meest zuivere mens was. Positieve discriminatie avant-la-lettre?

Albert Eckhout – Afrikaanse man, 1641.

Veel later vind je de verheerlijking van “exotische” culturen terug bij Cobra, een groep kunstenaars die zich naar een Afrikaanse slang hebben vernoemd en Afrikaanse elementen in hun werk gebruikten.

Racismedebat bij Pauw&Witteman

26 november 2013 , 11:36 , door Eva Schram

Voor wie het gemist heeft (omdat hij/zij op vrijdagavond bijvoorbeeld niet voor de televisie zit), het racismedebat van afgelopen vrijdag bij Pauw & Witteman. Interessante discussie tussen onder andere Anousha Nzume, Zihni Özdil en Thierry Baudet, maar ook Dominque Weesie wordt nog even erbij betrokken. Die vervolgens redelijk met z’n bek vol tanden staat.

Waan van de dag

Racisme een populair onderwerp voor (Amerikaanse) films

26 november 2013 , 10:01 , door Eva Schram

Dat racisme in Nederland een hot topic is, moge duidelijk zijn. Maar Esquire constateert dat er in 2013 bijzonder veel Hollywoodfilms zijn uitgekomen over (wit) racisme. The Butler, 12 years a slave, Mandela, 42. Ook in Nederland kwam er een film met soortgelijke thematiek uit: Hoe duur was de suiker? Esquire schrijft:

What is so remarkable about this year’s movies is how they show both the virtues of white people and the barbarism of slavery together. And that fusion of perspectives is illuminating in an entirely fresh way: The Butler focuses on the life of a single character, but the film’s arc is really a journey through a succession of white people that takes us from all-out sadomasochism to the craven racial tokenism of Ronald Reagan to the election of Obama.

Waan van de dag

Gordon doet imago Nederland geen goed

20 november 2013 , 14:25 , door Jeroen Laemers

Misschien is het volgende bericht uit het NRC, mede in het kader van de voortdurende Zwarte Pietdiscussie (en een PVV-parlementariër die het lollig vindt om met een Surinaams accent de pers te woord te staan), wel veelzeggender dan je zou hopen:

‘Which number are you going to sing? Number 39 with rice?, zo klonk de eerste reactie van Gordon toen zaterdag een Chinese zanger op het podium Holland’s Got Talent verscheen. De beelden zijn inmiddels de grens over gegaan en veel kijkers zijn not amused: “Why do the Dutch allow him on tv?!”

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.