Angst verkoopt

De inmiddels ontslagen journalist Perdiep Ramesar schreef stukken over subculturen die 'anders' zijn en als bedreigend voor de mainstream leefwereld of leefcultuur worden ervaren. Dergelijke stukken gaan er in als zoete koek. Angst verkoopt, of het angstbeeld nu op feiten is gebaseerd of niet, meent Ewoud Butter. Drie jaar geleden concludeerden 75 wetenschappers dat 'integratie het meest overschatte probleem in onze samenleving is': de verschillen tussen 'autochtone' en 'allochtone' Nederlanders worden namelijk steeds kleiner. Toch wordt dat door brede lagen in de bevolking niet zo ervaren. Zo bleek uit een recente opiniepeiling van Maurice de Hond dat meer dan de helft van de Nederlanders de integratie volledig of in grote mate mislukt vindt. Vooral PVV en VVD-stemmers vinden dat.

De EO liegt en Lodewijk Asscher misleidt

In een ijzersterk artikel op Frontaal Naakt wordt de vloer aangeveegd met een EO-uitzending over prostitutie. Zeventig procent van de vrouwen zou gedwongen in de prostitutie zitten. Dat blijkt uit onderzoek waarvoor vooral politiemensen en ambtenaren zijn ondervraagd.

In een gelinkt en uiterst lezenswaardig stuk van prostituee Felicia Ana blijkt dat er twee onderzoeken bestaan onder prostituees, en die geven 8-10% als schatting. Dat is nog steeds veel te veel (en laat buiten beschouwing dat er veel geweld voorkomt tegen prostituees). Maar de 70% is een aantoonbare leugen die moeiteloos door de EO wordt verspreid.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Foto: Alper Çuğun (cc)

Schaarste aan talent en toegang: waarom een journalist zijn bronnen verzint

ACHTERGROND - We weten nog niks. Oké: Perdiep Ramesar is op staande voet ontslagen. Dat ontslag vecht hij aan. Er is een onderzoek ingesteld naar zijn artikelen waarover ernstige twijfels zijn gerezen. Er zijn bronnen onvindbaar of ‘zelfs verzonnen’. Het vertrouwen is ‘ernstig geschaad’. Funest, want vertrouwen is de kurk waarop redacties drijven.

De vraag rijst dan ook: hoe heeft dit kunnen gebeuren? Wat hebben Stephan Glass (The New Republic), Janet Cook (Washington Post) en de Hitlerdagboeken met dit laatste journalistieke schandaal gemeen? Schaarste. Schaarste aan talent en schaarste aan toegang.

Iedereen kan schrijven. Maar weinigen kunnen helder en duidelijk schrijven. Slechts een selecte groep is in staat mondiale kwesties (jihadisme, vrede en veiligheid, multiculturaliteit) kritisch, transparant, trefzeker, geloofwaardig en in tekst te vangen. Ramesar was een van die selecte groep. Hij heeft onmiskenbaar journalistieke talenten en een prachtige pen. Over zijn stijl is niemand gevallen en heeft hem waarschijnlijk gebracht waar hij zat: bij misschien wel de beste krant van Nederland. En: hij had toegang.

Toegang tot een wijk bewoners waar maar weinig kranten naar omkeken. NRC stationeerde er geruime tijd Carola Houtekamer en Freek Schravesande in de Schilderswijk. The Post Online stuurde Joost Bakker en Mark Koster.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Quote du jour | Context

Perdiep heeft inderdaad grove en onvergeeflijke fouten gemaakt en had beter gecontroleerd moeten worden. Maar ook al verzon hij geregeld bronnen, dan wil dat nog niet zeggen dat de context waarin de spookbronnen werden opgevoerd ook uit zijn duim is gezogen.

Neem nou de beruchte schets die Ramesar maakte over de Haagse Schilderswijk. Misschien geen shariawijk inderdaad, maar wel een buurt waar de meest weerzinwekkende demonstratie van het jaar heeft plaatsgevonden afgelopen zomer. Tientallen duistere figuren paradeerden in de Schilderswijk met hun zwarte vlaggen. Geen toeval dat dit op die plek gebeurde, dunkt me. Ze betuigden hun steun aan de koppensnellers, verkrachters en slavendrijvers van de Islamitische Staat.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Elma Drayer stapt op bij Trouw wegens Ramesar

Zo meldt de Volkskrant:

Elma Drayer, columniste van het dagblad Trouw, stapt op uit onvrede over de koers van de hoofdredactie inzake Perdiep Ramesar. De hoofdredactie negeerde jarenlang signalen over journalistieke fraude. ‘Het vertrouwen is bij mij helemaal weg.’

Op zich heeft Drayer een punt. Tegelijkertijd betekent haar opstappen natuurlijk wel een mooie kwaliteitsinjectie voor de krant.

Ook in AD-periode verzon Ramesar waarschijnlijk bronnen

En ook daar stak de redactie de kop in het zand:

Het vreemdste verhaal uit Ramesars AD-periode komt voort uit een vakantiereis van Haagse Hindoestanen naar Lloret de Mar, waarvan Ramesar in een aantal stukken verslag deed. Hij reisde mee en kwam terug met een schokkend verhaal: een meisje van 13 was met drugs in haar drankje bedwelmd en verkracht door een groep daders. Een week daarna had ze zelfmoord gepleegd omdat haar ouders haar niet geloofden. Alle bronnen voor dit verhaal zijn anoniem: de hindoepriester van de familie, een familielid van het slachtoffer, en een reisleider. Ramesar tekent aan dat de ouders in Spanje en in Nederland geen aangifte hebben gedaan en dat ook de Nederlandse politie en justitie daardoor van niets weten.

Dit schokkende verhaal is vreemd genoeg niet door andere media opgepikt, wat ook reageerders op het Hindoestaanse forum Indianfeelings destijds al verwonderde. Was er op de AD-redactie destijds niemand die nattigheid voelde?

Trouw trekt 126 artikelen van Perdiep Ramesar terug

Inclusief het beruchte verhaal over de ‘shariadriehoek’.

Ook opvallend: Teeven lult over Eritrese asielzoekers en Ramesar vindt er meteen wat in een busje langs de snelweg. Met andere woorden: hij had een fijne antenne over wat de weldenkende Nederlander wilde horen.

Ook opvallend #2: er bestonden al langer twijfels binnen de Trouwredactie over Ramesars brongebruik. Maar niemand greep in.

De volledige lijst van artikelen staat hier.