Racistische complotten verspreiden met de NOS

Sinds gisteren is Twitterend Nederland in de ban van de officier van justitie (OvJ) in de zaak rond Akwasi. Volgens een extreemrechts twitteraccount, bekend om het verspreiden van haat en bedreigingen, was deze OvJ niet onafhankelijk, daarover zo meteen meer. De aantijgingen, maar ook hoe de media hierover rapporteerden, waren behoorlijk van de pot gerukt. Deze hele discussie zou niet van de grond zijn gekomen als Nederland niet zo raciaal gesegregeerd zou zijn als het is, en als o.a. de NOS haar werk beter had gedaan. Ik vond het belangrijk om de blinde vlekken in de verontwaardiging aan te stippen. Dat zijn geen prettige discussies om je in te mengen, want de hatelijke reacties vliegen je rond de oren. Mede vanwege het hoge aandeel misplaatste racistische reacties is het volgens mij wel belangrijk dat ook witte Nederlanders zich uitspreken over de racistische aard van de ophef. Dit is een probleem van ons allemaal.

Door: Foto: copyright ok. Gecheckt 24-10-2022
Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022 copyright ok. Gecheckt 09-02-2022

Geen bal op tv | Lady Di

Vlak na het Achtuurjournaal van 31 augustus 1997 zag ik Wim T. Schippers en Hugo Brandt Corstius zich in Zomergasten (hashtag #zg97) verbazen over alle aandacht die het overlijden van Lady Di zojuist had gekregen. Ik begreep er ook niks van. Ik wist wel dat Lady Di een populair persoon was (zelfs een stel semi-intellectuele vrienden van mijn ouders had ik eens vol bewondering horen praten over de manier waarop ze een interview over haar scheiding had gegeven), maar het was me een raadsel waarom. Ze werd geroemd om haar authenticiteit en warmte, maar ik had altijd alleen maar effectbejag gezien. Het nieuws over haar dood nam ik met enig schouderophalen tot mij.

Na een paar minuutjes vol ongeloof over zoveel oppervlakkigheid, besloot Wim T. Schippers dat het tijd was om naar het eerste fragment van Hugo Brandt Corstius’ ideale tv-avond te gaan. En zo kwam het dat ik, samen met Hugo Brandt Corstius en Wim T. Schippers, naar stilstaande beelden van een schilderij van Piet Mondriaan zat te kijken. Als ik het mij goed herinner, want helemaal zeker ben ik er niet meer van. Ik weet wel zeker waar de rest van Nederland naar zat te kijken.

De rest van Nederland zat naar RTL te kijken, waar ze al de hele dag onophoudelijk over de gebeurtenissen en Londen en Parijs uitzonden. Althans, dat leerde ik later: de dood van Lady Di was het moment dat RTL groot werd. Waar de NOS enkel in de journaals berichtte over de gebeurtenissen (en zich beperkte tot de feiten), daar bracht RTL de hele dag nieuwe berichtgeving. En de mensen smulden ervan. In de documentaireserie ‘Lady Di & Dionne’ zegt Pia Dijkstra tegen Dionne Stax dat het Achtuurjournaal een adequaat beeld had geschetst van de gebeurtenissen. En dat had het ongetwijfeld gedaan, maar de slag om de kijker hadden ze die dag verloren. Bij RTL hadden ze wél begrepen wat er gebeurd was.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Leon de Winter opnieuw de mist in, dit keer met beschuldiging van manipulatie richting NOS

Leon de Winter voert zijn eigen oorlog tegen de wetenschap, met een omweg. Daar waar hij eerst het KNMI van achterhouden van data beschuldigde, is het nu de NOS die dingen manipuleert. Zodat u maar een vals beeld krijgt van de opwarming.
Maar oordeelt u zelf, is enkel de uitschieter van 1947 relevant in het volledige plaatje?

(Data KNMI, stippellijn is eenvoudige lineaire trend)

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

NOS campagne tegen vluchtelingen dendert voort

COLUMN - “Albanezen grootste groep die nu asiel aanvraagt”, kopte de NOS deze week.
Ach ja. Daar klopt natuurlijk weer niks van.
Wat zijn de echte feiten, en waarom liegt de NOS daar steeds over?

Wat heeft de NOS  nou weer over asielzoekers te melden?
Welnu:

“Albanezen grootste groep die nu asiel aanvraagt

Ze maken nauwelijks kans op asiel, en toch vragen elke maand ongeveer 250 Albanezen asiel aan in Nederland. Op dit moment is het zelfs de grootste groep die hier asiel aanvraagt. Dat laat een woordvoerder van het ministerie van Veiligheid en Justitie desgevraagd aan de NOS weten.”

Die woordvoerder is zo enorm betrouwbaar dat we niet mogen weten wie het is. Goh, zou het soms een gevaarlijk beroep zijn, woordvoerder van het ministerie van Veiligheid en Justitie? Beschermt de NOS deze moedige man of vrouw via anonimiteit, omdat degene die iets naar buiten brengt over aantallen asielzoekers zijn leven niet zeker is?

Nou nee.

Die cijfers zijn namelijk openbaar. Je kunt ze gewoon online lezen bij… jawel, het Ministerie van Veiligheid en Justitie.

Voilà:

albanië_475

In een grafiekje zien die cijfers er zo uit:

albanezen_475Albanezen vormen niet de grootste, niet de op één na grootste en zelfs niet de op twee na grootste groep die de afgelopen twee maanden in Nederland asiel aan vroeg. Feitelijk vormen Albanezen nog niet eens de helft van het aantal mensen van de grootste groep, die nog altijd uit Syriërs bestaat.
Wat de NOS zegt is kortom weer eens niet waar.

Foto: Richy! (cc)

Sapjes en apekool

ACHTERGROND - Fijn nieuws van de NOS, en nog eens lekker woordspelig gebracht bovendien: “groentesap groeit als kool”, kopte de Nationale Omroepstichting. Om voort te varen: “Groente komt steeds vaker terecht in een glas in plaats van op een bord”.

De NOS schrijft zoiets niet zo maar. Dat doet ze op gezag van iemand die het weten kan: Paul van der Meer van de firma Really Good Juices. Deze ondernemer die van groentesap zijn verdienmodel heeft gemaakt, weet het wel: de mensen willen gemak. En “door de sapjes te drinken, neem je de minimaal aanbevolen dosis tot je”.

Iemand anders naar een mening vragen vond de NOS kennelijk niet zo nodig. Jammer, want de heer Van der Meer kletst – vermoedelijk met eurotekens in de ogen – uit zijn nek. Wie een glas groentesap drinkt, krijgt geen groente binnen, maar een groente-extract. Een deel van de waardevolle stoffen uit de groente, maar ook een heel groot deel niet. Wat erbij inschiet, zijn onder meer de vezels–en laten die nou juist een heel belangrijke reden zijn voor die dagelijks aanbevolen dosis.

Maar ja, de mensen willen een kroket bij de lunch. En als je daar dan een glas sap achteraan giet, heb je in elk geval de illusie dat je gezond eet. Niet zo extreem als die mevrouw die voor haar kind paprikachips kocht in plaats van gewone, want dan kreeg het alvast wat groente binnen–dat heb ik ooit iemand in een supermarkt serieus horen zeggen–maar nog steeds een illusie.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Frankrijk voert ‘vergeldingsbombardement’ voor de bühne uit

NIEUWS - Frankrijk heeft gisteravond met tien straaljagers twintig bommen op Raqqa gegooid, hun grootste luchtaanval op Syrië tot nog toe. Naar eigen zeggen hebben de Fransen o.a. een commandocentrum, een opleidingscentrum, een trainingskamp en een munitiedepot getroffen.

Dit werpt natuurlijk wel de vraag op: als de locaties van deze doelen al bekend waren, waarom zijn ze dan niet eerder gebombardeerd?

Wat de overwegingen ook waren (tactisch niet opportuun? te grote kans op burgerslachtoffers?) ze wogen in elk geval – net als artikel 2.4 van het VN-Handvest overigens, voor als iemand daar nog wat om geeft (de NOS in elk geval niet) – niet zo zwaar om de Fransen ervan te weerhouden een goede show op te voeren.

Foto: Frank Swift (cc)

On journalistic integrity II

Afgelopen zaterdag (24 augustus) postte ik hier een blog in reactie op een Twitterdiscussie die eerder als mail naar Jeroen Wollaars van de NOS werd gestuurd. Wollaars schreef daarop een reactie. Mijn reactie daarop die als email op dezelfde avond verstuurd werd staat iets ingekort hieronder (voor de liefhebbers: volledige mail hier).

OPINIE - Beste Jeroen,

Dank voor je mail. Ik ga hieronder in op een aantal van de punten die je noemt.

On 08/24/2013 06:10 PM, Jeroen Wollaars wrote:

Deze discussie begon namelijk ook zo. Met woorden die Kamphuis sprak tijdens de Q&A na zijn praatje op hackersfestival OHM2013. Na weer zo’n litanie op “de” media, vroeg een meisje uit het publiek welk alternatief hij dan suggereerde. “Als we die media niet meer kunnen vertrouwen, waar moeten we dan naar kijken?” Zijn antwoord was dat wat hem betreft Russia Today een heel goed alternatief was voor de Westerse media.

Als je bij de lezing was en je vak luisteren is zal het je zijn op gevallen dat ik dit zei in de context van een vraag over hoe je informatie kreeg over Westers beleid op gebieden als oorlog in Azië/Afrika, afluisterschandalen, ‘The War on Drugs’ en westerse klokkenluiders die zich hier mee bezig houden.

Foto: Frank Swift (cc)

Reactie op “On Journalistic integrity”

Gisteren plaatsten we de mail van Arjen Kamphuis aan Jeroen Wollaars. Hieronder plaatsen we de mail die Jeroen Wollaars, journalist bij de NOS, als reactie terugstuurde.

Onlangs mailde Arjen Kamphuis mij een lang stuk, dat tegelijk werd doorgeplaatst op een aantal mailinglists en het weblog Sargasso. In het stuk waste hij mij de oren over de mainstream media in het algemeen en de NOS in het bijzonder. Hierbij mijn reactie, die ik wil laten voorafgaan door een aantal losse opmerkingen.

Ten eerste: ik reageer in het Nederlands. Deze discussie verplaatste zich van Twitter naar andere kanalen omdat daar volgens Kamphuis meer nuance mogelijk is. Ik ben dat met hem eens. Daarom kies ik ervoor de discussie in mijn moedertaal te vervolgen. Niet alleen omdat de discussie begon tussen Nederlanders (Arjen Kamphuis, Ancilla Tilia en ondergetekende), maar ook omdat ik me genuanceerder kan uitdrukken in het Nederlands. Mocht iemand denken dat dit interessant is voor een breder publiek en de tijd hebben mijn stuk in het Engels te vertalen: do be so kind je vertaling eerst aan mij voor te leggen. Much obliged.

Verder hecht ik er waarde aan te benadrukken dat dit mijn eigen woorden zijn. Niet van mijn werkgever. En -het is bijna grappig om te zeggen- al helemaal niet van mijn beroepsgroep. Tot mijn verbazing sprak Kamphuis mij aan op hoe “de media” hem benaderd hebben in het verleden. Ik ben niet “de media”. Ik ben zelfs niet “de NOS”. Zoals Kamphuis niet “de hackersscene” vertegenwoordigt, al denkt hij misschien zelf van wel. Laten we elkaar aanspreken op elkaars woorden, en niet op woorden van anderen.

Deze discussie begon namelijk ook zo. Met woorden die Kamphuis sprak tijdens de Q&A na zijn praatje op hackersfestival OHM2013. Na weer zo’n litanie op “de” media, vroeg een meisje uit het publiek welk alternatief hij dan suggereerde. ‘Als we die media niet meer kunnen vertrouwen, waar moeten we dan naar kijken?’

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Volgende