Migranten en de hondenpoep op straat

Een nieuwe site meldt zich aan het front van Nederlandse nieuwssites: Wereldjournalisten.nl. Op de site schrijven journalisten met een niet-Nederlandse achtergrond over het wereldnieuws. In een persbericht zegt hoofdredacteur Wiebke Pittlik over de site: "Op de website komt nieuws dat andere media missen en worden actualiteiten vanuit een ander perspectief belicht." In die context past bijvoorbeeld een verhaal over migranten over Nederland. Of dat echter originele invalshoeken oplevert? Een mevrouw uit Iran snijdt maar meteen het belangrijkste probleem in Nederland aan: hondenpoep op straat... Een paar jaar geleden trouwde Nima met Setareh, uit Teheran. Haar nieuwe woonomgeving in Den Haag viel op het eerste gezicht een beetje tegen. "Ik heb me vooral verbaasd over de hondenpoep op straat. Ik dacht 'dit is de eerste wereld, hier zou alles superbeschaafd moeten zijn, maar ze ruimen niet eens hun hondenpoep op. De eerste weken had ik pijn in mijn nek van het naar de grond staren om niet in de poep te staan. Daarna wist ik dat je net als de Nederlanders zo'n tien meter vooruit moet kijken om de hopen te ontwijken." Of de hoeveelheid hondenpoep op straat iets zegt over beschaving, u mag het zeggen. Maar het zou misschien toch een verplicht nummertje moeten worden in de inburgeringscursussen. Hoe vermijdt men het beste een hele serie hondendrollen op straat? Met als extra oefening: de vooruitziende blik in hondenpoepland.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Exclusieve weekendreportage: Happy Hour

Zo, dat ziet er gezellig uitGisterenavond beloofde aanvankelijk een vrijdagavond zoals elke andere te worden. Aan mijn lippen stond een glas sherry, in mijn schoot lag Jan Renkema’s Schrijfwijzer en uit de speakers klonk Boudewijn de Groot, die iets over een president zong. Enfin, u als Sargasso-lezer hoef ik natuurlijk niets uit te leggen, ik ging weer een avond vol vrolijk vermaak tegemoet.

Plots moest ik echter denken aan het rumoer dat afgelopen week is ontstaan nadat Ab Klink had gepleit voor het afschaffen van happy hour. En toen dacht ik bij mezelf: Paddy jongen, je kan hier nou wel gaan zitten, niets mis mee natuurlijk, absoluut niet, integendeel zelfs, maar je kan ook de hort op, op onderzoek uit, op REPORTAGE. Je bent verdorie toch een burgerjournalist?! Nou dan! De lezers hebben recht om te weten wat zich afspeelt in ‘s lands kroegen en discotheken, of het er echt zo erg is met het alcoholgebruik van de jeugd, kortom: hoe het er in de praktijk aan toegaat!

Ik gaf mijzelf volmondig gelijk en besloot dat het inderdaad tijd was voor actie. Voor de vorm sloeg ik nog even met mijn vuist op tafel en toen ook dat goed voelde, wist ik het zeker: happy hour, hier ik kom!

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Stiptheidsactie

Hoofd verzuipt in papier. SP actielogo bureaucratie brigadesStiptheidsactie:
1. vertragingsactie d.m.v. het letterlijk opvolgen van de voorschriften => modelactie
2. Er wordt niet meer gedaan dan het vereiste minimum…..
3. bij wijze van staking uw werk doen zoals het moet

Blijft een bijzonder fenomeen. Actie voeren door je aan de regels te houden. Op het moment dat dit middel gebruikt wordt en het is zichtbaar dat het werk duidelijk anders wordt uitgevoerd, mag je eigenlijk alle werknemers met terugwerkende kracht ontslaan vanwege het niet voldoen aan de functie-eisen. Vervolgens moet je alle managers ontslaan die ervoor gezorgd hebben dat die onwerkbare regels überhaupt tot stand zijn gekomen.
Maar ach, dan kan je vrijwel alle bedrijven en instellingen wel sluiten. Loop er eens binnen en trek een willekeurige kast open. Mappen vol met instructies die nooit iemand gebruikt.
Illusion of control heet dat. Eigenlijk is het opstellen van al die regeltjes gewoon een verkapt werkgelegenheidsproject van organisaties voor mensen die nergens anders productief in te zetten zijn. Het doel en het middel zijn dan allang omgewisseld.

Voorbeelden iemand?

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Quote du Jour: Groene Hart

“Tegen stedelingen zeg ik: kom er alsjeblieft niet allemaal wonen”. – Minister Gerda Verburg tijdens de manifestatie Het Groene Hart in uitvoering in Leiden. Interessant is dat de manifestatie door de Neprom, de organisatie van Projectontwikkelaars, wordt gehouden.

Deze organisate lanceerde tevens het plan om 13.000 woningen te bouwen buiten de huidige bebouwingsgrenzen. Uiteraard zou de opbrengst hiervan niet ten goede moeten komen aan de onbaatzuchtige projectontwikkelaars, maar gestoken dienen te worden in de ontwikkeling (waterbeheer, recreatie) van het Groene Hart.
Verburg noemt dit goddank ‘niet haalbaar’ (bron), want projectontwikkelaars en natuur blijft een slechte combinatie.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Vorige Volgende