Paddy

77 Artikelen
17 Reacties
Achtergrond: Jay Huang (cc)
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De jeugd van tegenwoordig

Humor om te lachen dit weekend in de NRC, figuurzaag van het verstand. En dit keer niet eens in een column van Henk Hofland. In de zaterdagbijlage vertellen zes slachtoffertjes van de Tweede Fase hoe deze onderwijsvernieuwing hun leven vakkundig heeft geruïneerd. Ze kunnen spellen noch rekenen, hebben zelden een docent van dichtbij gezien, lezen alleen Tim Krabbé en van parate kennis weten ze vooral dat ze het níet hebben. Maar of dat laatste wat uitmaakt…

Benjamin: “Wat is het nut, dat je paraat hebt wat suffragettes zijn. Of wanneer de Renaissance was? Geef me tien seconden op mijn mobieltje en ik google het voor je.”
Stefan: “Natuurlijk, er is weinig dat je níet kan googlen. Maar je moet weten welke bronnen betrouwbaar zijn.””
Benjamin: “Wikipedia is accurater dan de Brittannica, heb ik ergens gelezen.”

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Hoe word ik gelukkig? Vijf tips

Geluk, het is een warm pistoolGeluk bestaat uit momenten, zeggen mensen vaak. Nou zeggen mensen wel vaker dingen, en vaak raken ze kant noch wal, maar dat geluk zich maar moeilijk laat rekken over een langere periode, dat lijkt dan weer wel te stroken met de werkelijkheid. Echt oprecht gelukkig zijn, tot in de diepste poriën van je wezen, tot in de verste uithoek van je brein, ja, zelfs gloeien van geluk, nee, dat duurt doorgaans maar een minuutje of wat. Vaak nog korter. U wilt voorbeelden? U krijgt voorbeelden! Het moment waarop je ontdekt dat ze M.A.S.H. weer herhalen! De shufflefunctie op je iPod die niet twee, niet drie, nee vier goede nummers achter elkaar je oren inpompt! Of wat te denken van de caissière die je meer zomerzegels geeft dan waar je recht op hebt! Dát soort momenten.

Geniet er van, zou ik willen zeggen, want daarna gaat geluk onherroepelijk over in tevredenheid, om vervolgens tot de orde te worden geroepen door leed. Klein of groot, het leed komt vroeger of later. Zoveel is zeker. En in tegenstelling tot geluk, wil leed zich nog wel eens uitstrekken over dagen, weken, maanden of jaren. Leed heeft namelijk een verdomd lange adem, en is maar weinig barmhartig van aard. En hoe vaker een mens van het geluk heeft mogen proeven, hoe bitterder het leed smaakt.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

The rebel delusion

Ik mag hopen dat dat geen cola is.Zelfs in het liefdeloze tranendal van lethargische trivialiteiten dat deze wereld in wezen natuurlijk is, kwam het afgelopen week als een nieuw dieptepunt. Het was maandag en het was serieus een persbericht, sterker nog: het was een serieus persbericht: Amy Winehouse zegt optreden niet af. OMFGWTFBBQ, mensen, stop de persen, houd uw hart vast en bel Ronald Plasterk voor commentaar: AMY WINEHOUSE ZEGT OPTREDEN NĺET AF!!!!!!!!111

Gezien de nieuwswaarde van dit soort berichten ga ik er gemakshalve maar van uit dat iedereen hier weet wie Amy Winehouse is en dat zij afgelopen maandag optrad in de Heineken Music Hall. Persoonlijk vind ik dat het van karakter had getuigd/getogen als La Winegum geweigerd naar een dergelijk desolaat etablissement af te reizen. Ik bedoel, koers zetten naar Amsterdam Zuid-Oost voelt toch een beetje als afdalen naar de hel. Maar inmiddels weten we dat mevrouw haar portie masochisme zelden laat staan.

Want dat schijnt zo bijzonder te zijn aan Winehouse. Ze gebruikt drugs per voordeelverpakking, zuipt alsof ze middenin een ontgroening zit en gebruikt een boksbeugel in plaats van een advocaat om haar echtelijke ruzies uit te vechten. Om het plaatje compleet te maken is ze ook nog zangeres. Nou ja, wat een unicum! Wat een onorthodoxe combinatie! Wat een rebel! Zou ze af en toe ook een zonnebril en een leren jasje dragen? Want dan is ze natuurlijk helemaal een wandelende oorlogsverklaring aan het establishment. En oh, oh, oh, wat spreekt dat soort mensen tot de verbeelding van ons scharnieren van het systeem. Terwijl wij ons gedwee laten meevoeren in de vaart der volkeren, zijn er nog rocksterren als Winehouse die gewoon hun eigen plan trekken, die obstinaat hun kont tegen de krib gooien als de heersende mores ze iets tracht te dicteren. Hoe verfrissend!

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Cramervragen

jacqueline_cramer.jpg“Ik vind het een fantastische uitdaging.” “Ik ben ontzettend gedreven met dit vak bezig.” En: “Ik wil er echt voor gaan.” Nee lieve mensen, dit zijn geen citaten van de plaatselijke tweedehandsautoverkoper of van de nieuwste trendwatcher. Niet dat we van hen dit soort verbale niemendalletjes wel hadden hoeven accepteren, geenszins, maar dit waren dus werkelijk zinnen die minister Jacqueline Cramer deze week uit haar mond liet rollen in het obscure De Wereld Draait Door. Een minister, ja.

Mevrouw wil er voor gaan. Echt voor gaan nog wel. Waarvoor? Voor het milieu. Voor ambitieuze doelstellingen. Voor iets met uitdagingen. Ze wil er “écht iets aan doen.”

Zelden zo’n schertsvertoning gezien. Het was de dag van de Troonrede en Cramer mocht komen vertellen welke milieumaatregelen er de komende tijd worden genomen. Onze energiehuishouding moet in 2020 namelijk de schoonste van Europa zijn. Hoe? Met een pakket aan maatregelen voor verschillende bedrijfssectoren. Ja, legt Cramer uit, “zo krijgen we een zwaan-kleef-aaneffect waarbij al die sectoren in het bedrijfsleven zeggen: we gaan ervoor. We gaan zorgen dat wat moet gebeuren ook daadwerkelijk gebeurt.” Zo! Toppie hoor. Helemaal goed.

Kijk, het gaat mij niet om het milieu. Sterker nog, het milieu kan me gestolen worden. Dus dat die plannen geen ene moer voorstellen, het zij zo. Maar dat we een minister hebben die in platitudes praat als “ik vind het een uitdaging” en “ik wil er echt voor gaan”, is waarlijk onacceptabel. Vooral omdat het hier niet ging om geregisseerde ontwijkende antwoorden of retorische rookgordijnen. Nee, hier was iemand aan het woord die gewoon echt geen enkel benul heeft van waar ze in godsnaam mee bezig is.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Leefde die?

funeral.jpgDe grootheid van een man meet je af na zijn dood, aan het aantal YouTube-eerbetonen. Het maakt niet meer uit wie er wel of niet op zijn begrafenis komt, hoeveel tranen er daar vloeien en hoeveel vrouwen hun heimelijke liefde voor altijd onbeantwoord weten. Het gaat erom hoe groots en meeslepend zijn leven op internet herdacht wordt. Hoe de digitale uitgeleide daar vorm krijgt. Want tot enen en nullen zult gij wederkeren. Tenminste, als gij een beetje een leven van betekenis hebt geleid.

En in dat licht vielen de eerbetonen aan een van onze jongste doden me vies tegen. Ik had er meer verwacht, veel meer. En ik had ze graag mooier, ontroerender en oprechter gezien. Want door het verscheiden van de persoon in kwestie is het leven toch een stuk doffer geworden. En waar kan je het leven beter oppoetsen dan op YouTube?

Ik heb het natuurlijk over de eergisteren overleden Mike Reid. Wie? Mike Reid. Ja, ik begrijp dat die naam geen alarmbellen doet rinkelen, want eerlijk gezegd klonk het mij ook niet bekend in de oren, sterker nog: het zei me niks, maar Mike Reid speelde jarenlang Frank Butcher in de BBC-soap EastEnders. Precies, die Mike Reid. Ja, het zegt u nog niks natuurlijk, maar dat maakt voor dit stukje niet zo gek veel uit.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Kinderporno

Betrapt!Is dan helemaal niets meer zeker in dit leven?! Neem nou Karl Noten, onze vrolijke fitnessvriend, die tussen februari 2004 en oktober 2006 met een hagelwit geweten op zoek ging naar informatie voor zijn kinderprogramma. Hij deed wat ieder van ons zou doen in zo’n geval: even Googelen op woorden als “kids”, “kleine jongetjes” en “natte kinderkutjes”. Vooruit, dat laatste was niet zo handig van Karl, maar toch. Voordat hij er erg in had was z’n harde schijf bevlekt met allerhande minderjarige smeerlapperij en stond z’n grijnzende tronie op de voorpagina van de Telegraaf. Dat verwacht je dan ook weer niet.

De AVRO besloot vrijwel direct Karls programma Nederland in Beweging van de buis te halen. Wat mij betreft staan we als samenleving dan weer quitte, maar de rechter legde Karl voor de zekerheid toch maar een werkstraf en voorwaardelijke celstraf op. Karl had toen al vanuit de smeulende ruïnes van zijn persoonlijke en professionele leven verklaard blij te zijn dat hij gepakt is. Wat een rasoptimist. Ondertussen gaat Google, met z’n diabolische zoekresultaten, natuurlijk weer vrijuit in deze zaak. Kamervragen, zeg ik u!

Andersom werkt dat Google ook niet. Tenminste, als je zoekt op "Naked baby".
Andersom werkt dat Google ook niet. Tenminste, als je zoekt op “Naked baby”.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Vergeet Jezus, hier is Bokito!

Bokito for presidentNooit geweten dat Nederland zoveel primatologen herbergt. De afgelopen dagen bleek namelijk opeens dat iedereen, maar dan ook werkelijk iedereen verstand heeft van apen. En dan niet alleen lieden als Frans de Waal, maar ook NRC’s Stine Jensen, voorheen vooral bekend door haar strijd tegen de schaamlipcorrectie, bleek plots een heuse apenkenner. Sterker nog, zelfs de bakker bij mij op de hoek liep op luide toon te verkondigen wat iedereen blijkbaar al jaren wist: dat je nooit een aap in de ogen moet kijken, dat je ze niet de fles moet geven als ze een baby zijn, dat als ze grijnzen dat betekent dat ze je eigenlijk het liefst honderd keer over je hele lichaam bijten en dat ze weliswaar als de dood zijn voor water, maar dat ze als je maar lang genoeg steentjes naar ze gooit, ze voor jou met liefde een uitzondering maken. Nee, agressief zijn ze niet, maar als mens moet je natuurlijk nooit bij ze in de buurt komen, dat spreekt voor zich. Dat die vrouw bijna doodgebeten is, is dan ook vooral haar eigen domme schuld. Iedereen weet toch hoe die apen in elkaar steken.

Maar als iedereen het zo goed weet, waarom staan in Nederlandse dierentuinen hordes mensen dan traditiegetrouw de hele dag apen aan te staren, ze te imiteren en keien naar ze te gooien? Ik las ergens dat een dierenverzorger bezoekers waarschuwt als hij ziet dat ze een aap te lang aanstaren. Lekker is dat, dan heb je dus nog precies 3.2 seconden om jezelf in veiligheid te brengen voordat zo’n Bokito uit z’n hok springt en z’n tanden in je nek zet. Maar ik snap die laksheid van zo’n dierentuin wel. Als iedereen weet dat het eigenlijk niet mag maar het toch doet, wie ben jij dan om ze het te verbieden? Blijkbaar hoort het er voor die mensen bij. Wel flauw dat ze wegrennen als Bokito verhaal komt halen. Dan willen ze opeens geen contact meer.

Volgende