Bloed aan Zimbabwaanse diamanten

Gisteren kleefde er even letterlijk bloed aan Zimbabwaanse diamanten toen de vrouw van Mugabe haar diamanten ringen als boksbeugel gebruikte op het gezicht van een Britse fotograaf (Times). Maar dit geweld is echter kinderspel vergeleken met het structurele geweld dat momenteel plaats vindt in de diamantvelden van Zimbabwe. Grace Mugabe (43), ook wel bekend als de "First Shopper", was bezig $92.000 aan overheidsgeld uit te geven in het winkelcentrum van Kowloon in Hongkong toen een Britse fotograaf haar wilde fotograferen. Daar was deze presidentsvrouw niet van gediend en liet haar lijfwacht de man vasthouden zodat zij meerdere malen met haar vuisten op het gezicht van de fotograaf kon inbeuken. Doordat ze scherpe diamanten ringen droeg heeft haar slachtoffer pijnlijke verwondingen aan zijn gezicht opgelopen. De politie start een onderzoek, Eucalypta is alweer gevlogen. Ondertussen voltrekt zich in Zimbabwe zelf een nog veel grotere ramp. President Mugabe heeft daar het leger opdracht gegeven illegale mijnwerkers uit de Chiadzwa diamantvelden te jagen. Nu dit is gelukt gaat het leger zelf over tot het stelen van de bodemschatten. Hiervoor gebruiken ze lokale bewoners die met geweld gedwongen worden in de kuilen te zoeken naar diamanten (IRIN). Alle diamanten die gevonden worden verdwijnen in de illegale handel, officieren vullen hun zakken. Minister Verhagen heeft al voorgesteld om in Europees verband diamanten uit Zimbabwe te boycotten (EuropaNu). Om de schijn op te houden dat het leger optreedt tegen illegale mijnwerkers worden er lukraak onschuldige mensen opgepakt en afgeranseld, niet met diamanten ringen maar met houten stokken (De Pers). De diamanten moeten immers mooi blijven voor aan de vingers van de first lady...

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

QdJ – Was Mugabe maar een witte racist

Quote du Jour“If only Mugabe were a white racist! Then the regional powers might stand up to him. For the sake of Zimbabweans we should be just as resolute in confronting African tyrants who are black as in confronting those who are white.”

Amerikaanse Journalist Nicolas Kristof vergelijkt in de International Herald Tribune de situatie in Zimbabwe ten tijde van het heerschap van de blanke Brit Ian Smith in de jaren ’70 met het huidige dictatorschap van Robert Mugabe. Concluderende dat andere Afrikaanse regeringsleiders zoals de Zuid-Afrikaanse President Thabo Mbeki hun taak om politieke druk op Mugabe uit te oefenen verzaken. Als reden, de gezamenlijke geschiedenis in de strijd voor bevrijding van blanke oppressie. De oplossing die Nicholas Kristof suggereert voor de leiders van de Afrikaanse Unie, die deze week samenkomen over de heikele kwestie, is het geven van een gouden oprotpremie van circa 5 miljoen aan Mugabe. Volgens hem is dat de enige manier hoe meer doden voorkomen kunnen worden omdat Mugabe onder een ceremonie zonder gezichtsverlies af zou treden.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De onfrisse vriendjes van Mugabe

Demonstranten aan de Zimbabwaanse grens (Foto: Flickr/Sokwanele-Zimbabwe)

Kent u dat verhaal van die Zuid-Afrikaanse havenwerkers die weigerden Chinese wapens bestemd voor Zimbabwe uit te laden, waarna de Chinese regering besloot ze terug te nemen? Welnu, dat schip werd stiekem bijgetankt door de Zuid-Afrikaanse marine, waarna het niet in oostelijke maar westelijke richting vertrok.

Na een tussenstop in Lobito, Angola arriveerde het in Pointe Noire, Congo, dat een vliegveld met een langere landingsbaan heeft. Daar werden de wapens overgeladen in de Iljoesjin 76 van Avient Aviation, een Brits bedrijf dat ook al genoemd werd in verband met bombardementen in het andere Congo (Zaire). De Zimbabwaanse politie kan nu onder meer beschikken over drie miljoen AK-47 kogels.

Om maar even aan te geven: er zijn best nog wat landen die bereid zijn in het geniep dingen te doen om Robert Mugabe in het zadel te houden. Zimbabwe mag dan failliet zijn, uncle Bob en zijn entourage zouden wel eens heel rijk kunnen zijn. Dat hebben ze onder andere overgehouden aan de Zimbabwaanse interventie in Congo. Het leger hield daar consessies in Congolese diamanten aan over ter waarde van een miljard dollar. Die zijn onder meer weggesluisd via het bedrijfje Oryx, gevestigd op de Kaaiman eilanden, maar deels eigendom van Zanu PF (.pdf), de partij van Mugabe (Oryx ontkent, het zijn allemaal keurige investeerders uit Qatar en Libië, en er is niks mis met het opgraven van diamanten in een door burgeroorlog geteisterd land).

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Het fatalisme van Robert Mugabe

Demonstranten aan de Zimbabwaanse grens (Foto: Flickr/Sokwanele-Zimbabwe)

Met stijgende verbazing en afschuw volgt de wereld de ontwikkelingen in Zimbabwe, een land dat tien jaar geleden nog de voedselbank van zuidelijk Afrika was. De machthebber was toen dezelfde als nu, Robert Mugabe, maar hij is in de tussentijd afgegleden van een pragmatische despoot tot een tiran van wie je je afvraagt welke geslachtsziekte zijn brein tot pap vermalen heeft.

Nadat een van zijn medewerkers een poosje geleden al gewaarschuwd had dat het volk komende week een laatste kans krijgt om correct te stemmen, deed Uncle Bob er afgelopen week het ultieme schepje bovenop. Hij zal ongeacht de uitslag niet toestaan dat de oppositie de verkiezingen van aanstaande donderdag wint. Gewelddadige milities zetten zijn woorden kracht bij.

Eén conclusie dringt zich op: Mugabes regime is zo incompetent dat het niet eens in staat is de verkiezingen op een deugdelijke manier te vervalsen. Hoe moeilijk kan dat nou zijn, zorgen dat je overal net iets meer papiertjes in de doos hebt dan de oppositie? Dat geeft toch een hoop minder gedoe dan dat voortdurende geweld en die openlijke minachting voor het verkiezingsproces. Het is ook niet afgelopen nu tegenkandidaat Morgan Tsvangirai de handdoek in de ring gegooid heeft.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.