Het resultaat van onderzoek aan twee decennia anti-wetenschapscampagnes gevat in één figuur en een taaie pdf. Wetenschap die onder vuur ligt omdat ze een ongemakkelijke waarheid brengt. In de waan van de dag is het soms lastig het overzicht te bewaren, daarom is het mooi dat blogs als DeepClimate en Desmog die de klimaatskepticus als studieobject hebben het een en ander op een rij zetten. Door tijdgebrek mijnerzijds ontbreekt er een verdere duiding van het aangeboden materiaal, maar dat zal u er ongetwijfeld niet van verhinderen uw mening al klaar te hebben.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Sargasso rekent het na: zogenaamde nieuwe IPCC-blunder wederom overdreven in de media
Iedere krant wil een graantje meepikken in het Climate-gate bachanaal. Hele redacties speuren daarom momenteel in het IPCC rapport naar foutjes en laten zich inspireren door activistische klimaatontkenners. Wat je ook schrijft over het IPCC: het is op dit moment immers altijd raak, oplage-technisch gezien. Zelfs weekblad Vrij Nederland, dat toch niet gerekend kan worden tot de sensatiejournalistiek, vond dat het moest komen met haar eigen IPCC fout. In hoofdstuk 12, pagina 147 van IPCC AR4 trof men cijfers over de kwetsbaarbaarheid van Nederland aan: “55% van Nederland ligt onder de zeespiegel en in dit gebied wordt 65% van het bruto nationaal product geproduceerd”. Dit zou in tegenspraak zijn met cijfers van het CBS dat stelt dat slechts 20% van Nederland onder de zeespiegel ligt en dat daar maar 19% van het BNP wordt geproduceerd? De onderzoeker in kwestie die deze cijfers aan het IPCC had aangeleverd wist niet hoe snel hij zijn fout moest erkennen, de schrik zit er goed in. Delta-gate was geboren! VN kopte: Nieuwe fout klimaatpanel ontdekt, het feest kon beginnen. Vandaag recycled de Volkskrant het artikel van VN onder de ronkende kop: Politici woedend na nieuwe blunder in klimaatrapport, Delta-gate is lekker opweg, maar haalt ze het weekend wel?
Alarm in de Volkskrant vandaag: De samenstellers van de “sociaal-liberale” website Pluspost halen niet de bezoekersaantallen waar ze een jaar geleden op hadden gehoopt. Hoofdredacteur Grimbert Rost van Tonningen weet wel hoe hij die cijfers omhoog kan krijgen.
“Met bekende namen die voor je site gaan werken, ik heb hier een lijstje liggen. Maar dat kost geld, waarvan het de vraag is of het wordt terugverdiend. Dan ben ik toch te veel zakenman om het te doen.”
Een zakenman is Rost van Tonningen zeker, als je in gedachte houdt dat hij kort geleden maar liefst 170.200 (ik zeg honderdzeventig duizend tweehonderd!) euro van het Stimuleringsfonds voor de pers kreeg om zijn website op te zetten. Hij kreeg al eerder een zakcentje, maar da’s een ander verhaal.
Kennelijk moest de hoofdredacteur al zoveel investeren in zijn site (“zo’n website opzetten, kost tonnen“), dat er geen geld meer is voor een columnpje van een topopiniemaker.
Uit het artikel blijkt ook dat een andere “opiniewebsite”, Welingelichte Kringen, binnenkort bij het Stimuleringsfonds op de stoep staat om de diepe zakken gevuld te krijgen.
Welnu, dat liberale gepiep kennen we zo onderhand wel. Nu Hilversum volgend seizoen de rechtse klaroen weer laat schallen, moet het op internet maar eens tijd worden voor een goed, gesubsidieerd links-liberaal geluid. Sargasso wil die 170.000 van het Stimuleringsfonds ook wel. Dan beloven wij regelmatige breakingnews updates van onze correspondenten in Zuid-Amerika, New York, Moskou, Antwerpen, Afrika en Azië, een full-time onderzoeksjournalist privacy en kamerstukken, dagelijkse cartoons, het vakkundig afbranden van klimaatsceptici, jaarlijkse updates van vrolijk dansende IJslandse meisjes en veel ruimte voor opinie en debat. We beloven een hoger lezersaantal dan Pluspost en Welingelichte Kringen samen en tien keer grotere impact op de publieke opinie. En we huren geen dikbetaalde beroemde stukkieschrijvers in.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Watskeburt?!
Afgelopen zondag publiceerde Times het artikel: World misled over Himalayan glacier meltdown. Grote woorden: de wereld is misleid… Het IPCC zou op basis van een New Scientist artikel uit 1999 hebben geconcludeerd dat de gletsjers in de Himalaya in 2035 helemaal gesmolten zouden zijn. New Scientist had op haar beurt dit artikel geschreven n.a.v. een gesprek met een onbekende Indiase wetenschapper: Syed Hasnain wiens bewuste onderzoek niet peer-reviewed was. Hasnain zou zelfs later zijn bevindingen intrekken. Het artikel werd vergeten totdat het in 2005 weer opdook in een WWF rapport. Twee jaar later zou een IPCC rapport enkel op basis van zogenaamde ‘grijze literatuur’ van het WWF tot de conclusie komen dat de Himalaya gletsjers in 2035 foetsie zouden zijn. Het IPCC bedroog de wereld aldus Times en de papagaaiende (burger)media concludeerde voor het gemak ook maar dat de Himalaya gletsjers helemaal niet smelten.
Wats werkelijk keburt?!
In het IPCC Fourth Assessment rapport uit 2007 in de sectie over de Himalaya gletsjers blijkt dat er nooit gesproken is over volledig wegsmelten in 2035. Wel van een forse reductie: “..from the present 500,000 to 100,000 km2 by the year 2035”. Maar inderdaad wel op basis van de grijze literatuur van WWF.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Further to our article “Now the EU spouts off…about our milk jugs” on February 3, we have been asked to point out that there is no proposed EU ban on milk jugs or any other milk containers”. (Daily Express)
Het kan dus wel: een krant die halfslachtig …maar tóch excuses maakt voor ongefundeerde tendentieuze berichtgeving. De Britse Daily Express zoog vorige week een verhaal over de Europese Unie die melkkannen in de typisch Britse teashops zou willen verbieden compleet uit haar duim. Het zal wel een hoernalistieke reflex zijn geweest waarmee men wilde inspelen op lucratieve euroskeptische sentimenten onder het publiek? Voor je het weet bepaal je immers met een je eigen relletje de mediadiscussie voor een klein weekje en verkoop je (eenmalig) een paar duizend extra exemplaren van je dode boom. Na Referendumgate, Fitnagate en Climategate weet iedere calculerende journalist immers dat je euroskepsis, klimaatskepsis, xenoskepsis én alle andere vormen van latent aanwezige skepsis tot de laatste druppel dient uit te melken voor het beste commerciële resultaat, ongeacht de feiten. Maar zo nu en dan sorry zeggen, dat kan er dus ook bij horen. Anders worden we op een dag nog eens massaal journaliskeptisch, of bent u dat eigenlijk al?
Ik vind dat de tv-journalistiek te weinig tegen de stroom in roeit. Ik begrijp de dagelijkse spanning tussen inhoud en kijkcijfers, maar ik verwacht op z’n minst dat men zijn best doet niet te makkelijk mee te gaan in sentimenten waarvan je weet dat ze scoren.
Henk Hagoort, baas van de publieke omroep, vindt dat de actualiteitenrubrieken te veel zijn gericht op scorende onderwerpen. Nog los van de vraag of het feit dat omroepen keihard worden afgerekend op hun kijkcijfers, daar wellicht iets mee te maken heeft, is het de vraag of de voorgestelde wijzigingen hier verandering in gaan brengen:
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
