COLUMN - Veel erger dan de vergelijking met Hitler maken, is deze tot taboe verklaren.
“Min-der! Min-der! Min-der!” scandeert de zaal in reactie op de vraag van de blonde leider.
Eerder had Geert Wilders aangekondigd dat hij iedereen die hem met Hitler vergelijkt voor de rechtbank zal dagen. Ook in ‘linkse kringen’ is deze vergelijking not done, taboe. Maar dan is er altijd nog het buitenland.
Moraal van het verhaal: wie niet graag met Hitler vergeleken wordt, moet beginnen zich anders dan Hitler te gedragen.
Te makkelijk, wordt dan gezegd.
Bovendien is er nu eenmaal veel overlast van Marokkanen, en dat moet je gewoon kunnen benoemen.
Maar… dit werd ook al lang voor de opkomst van Wilders door links en rechts erkend. De cijfers liegen niet. Misstanden als criminaliteit, werkloosheid, vrouwenonderdrukking en homohaat komen bij Marokkanen inderdaad veel vaker voor. Voor dat besef hebben we Wilders nooit nodig gehad. Het is een zorg voor links en rechts.
Maar tegelijkertijd blijft in Nederland de kans groter slachtoffer te worden van een criminele autochtoon dan van een Marokkaan, een islamiet, of willekeurig welke andere groep.
De problemen scherp benoemen is dan ook niet wat Wilders doet. Wilders verlegt juist de aandacht van de echte problemen naar niet ter zake doende kenmerken. Zoals afkomst en geloof. Dat is zijn werk.