Filipijnen: strijd om landhervorming loont
Iedere twee weken publiceert Sargasso een kort filmpje uit de serie Niet in het Nieuws van Lokaalmondiaal. Lokaalmondiaal informeert mensen over wereldse onderwerpen en wil bewustwording creëren over internationale samenwerking en begrip voor andere culturen bevorderen.
Nadat dictator Marcos in 1986 werd afgezet, kondigde de nieuwe Filipijnse overheid twee jaar later een grote landhervormingswet aan, CARP genaamd. Meer dan tien miljoen hectare land moest verdeeld worden onder enkele miljoenen arme boeren. Afgelopen week liep de wet af. Maar nog steeds zitten ruim een half miljoen boeren zonder land.
De Task Force Mapalad (TFM), een partnerorganisatie van ICCO, strijdt voor verlenging van de wet omdat een groot deel van het land nog steeds niet verdeeld is.
De ongelijke verdeling van land is al eeuwenlang de belangrijkste oorzaak van armoede op de Filipijnen. Een kleine groep van invloedrijke families heeft het grootste deel van de landbouwgronden in handen. De afkondiging van de landhervormingswet leek dan ook op een doorbraak.
In de praktijk verliep de uitvoering van de CARP echter traag. Dit had te maken met corruptie, de weerstand van invloedrijke landeigenaren en met de mazen in de wet zelf.
De procedure om een eigen stukje land te krijgen is ingewikkeld en traag. Boeren krijgen een stuk land toegewezen van het ministerie van landhervorming (DAR). Ze krijgen hiervoor een certificaat, maar dan begint de strijd pas echt. Landeigenaren kunnen de beslissing juridisch aanvechten en dat gevecht kan jaren duren. Of ze kopen of leasen het land weer terug van de boeren. Maar veelal werd er ook gekozen voor minder frisse methodes. Zo zijn er met regelmaat privé-legertjes ingezet om de boerengroepen die hun land opeisten te intimideren.