Zullen we ooit de waarheid te weten komen over de MH17? Het gisteren gepubliceerde rapport van de Onderzoeksraad voor de Veiligheid (OVV) met de voorlopige bevindingen over de ramp met de MH17 gaat nog niet over de schuldvraag. Maar volgens velen was het meteen al wel duidelijk wie verantwoordelijk gesteld moet worden. De Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken John Kerry wees een paar dagen na de ramp de Russische separatisten en Rusland als wapenleverancier aan als schuldigen. Het bewijsmateriaal hield hij voor zich. Maar de eerste propagandaslag was gewonnen. Zijn uitleg domineert sindsdien de westerse media ondanks de vele onbeantwoorde vragen die er zijn. Aan de Russische kant wordt natuurlijk naar Kiev gewezen. Geen twijfel mogelijk, zeggen de Russen: het was een streek van de "fascisten". En het westen probeert ons zwart te maken. Kijk naar de BBC die een verslag van haar eigen reporter waarin ooggetuigen spreken over een Oekraïens vliegtuig censureerde terwijl ze het verhaal van anderen die naar de Russen verwijzen wel uitzenden. Tot zover de Russische kant van het verhaal. Premier Rutte waarschuwde vandaag terecht voor overhaaste conclusies zo lang het onderzoek nog loopt. Hij is zoals altijd optimistisch gestemd, maar het lijkt mij zeer onwaarschijnlijk dat de ware toedracht ooit boven tafel zal komen. Ik ga daar dus ook niet over speculeren, ondanks de overvloed aan informatie die volgens velen in het westen slechts naar één mogelijke dader kan leiden. Kan zijn. Ik vind het vooral belangrijk dat we er rekening mee houden dat het daar oorlog is en dat zowel Rusland als Amerika en de NAVO landen partij hebben gekozen. En iedereen weet dat in de oorlog de waarheid als eerste sneuvelt. Een onafhankelijk onderzoek is in zo'n situatie vrijwel onmogelijk. Zowel Poetin als Obama zal zijn uiterste best doen politieke winst te halen uit het trieste lot van de 298 slachtoffers en hun nabestaanden.
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
ACHTERGROND - Deze stap komt nadat de Amerikaanse minister van Buitenlandse zaken John Kerry suggereerde dat de vredesonderhandelingen dankzij Israëlische stappen stil zijn komen te liggen.
De Israëlische premier Netanyahu heeft alle Israëlische ministeries afgelopen woensdag opdracht gegeven hun eventuele samenwerking met Palestijnse instituties en instanties te beëindigen. Nadrukkelijk zullen ook geen ontmoetingen meer mogen plaatsvinden van Israëlische ministers met hun Palestijnse collega’s.
Netanyahu’s beslissing werd genomen in het kader van verdergaande ‘bestraffingen’ van de Palestijnse Autoriteit en de PLO, omdat zij zo brutaal waren geweest het lidmaatschap aan te vragen van vijftien internationale verdragsorganisaties en instituties.
Haaretz meldt op gezag van een hoge Israëlische functionaris dat de ministers telefonisch op de hoogte van Netanyahu’s beslissing werden gesteld door Avichai Mendelblit, de secretaris van het Israëlische kabinet. Alleen ‘in het veld’ wordt samenwerking op heel laag niveau nog toegestaan, aldus de bron van Haaretz.
De maatregel werd onmiddellijk scherp bekritiseerd door Isaac Herzog, de voorman van de bij de laatste verkiezingen flink geslonken oppositionele Arbeidspartij. Ook minister Amir Peretz (Hatnua) kwam met kritiek. Hij noemde made maatregel ‘zinloos’ en zei dat discussie hierover nodig was.
Netanyahu’s stap kwam enkele uren nadat de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken de blaam voor het mislukken van de vredesonderhandelingen grotendeels bij Israël had gelegd en de aanvraag van de PLO bij VN- en internationale organisaties het gevolg had genoemd van Israëls handelen. Weliswaar zei Kerry tijdens een hoorzitting van de Commissie van Buitenlandse Zaken van de Amerikaanse Senaat dat ‘beide zijden’ posities hadden betrokken ‘waarbij dingen gebeurden die de zaken niet vooruit hielpen’, maar, zo vervolgde hij:
ELDERS - Terwijl bij ons het weer bijzonder zacht is voor de tijd van het jaar, is Amerika in de ban van een sneeuwstorm die zich uitstrekt van de midwest tot New England. Er zijn reeds zestien doden gevallen en het einde van de storm is nog niet in zicht. De komende dagen wordt nog meer sneeuw en een temperatuur ver onder nul graden met ijskoude windvlagen verwacht. Het is in twee decennia niet zo koud geweest, schrijft CNN, en instanties waarschuwen burgers voor het verlaten van hun huis. Als je in zulke kou rondloopt met een deel van je huid onbedekt, kun je binnen vijf minuten frostbite krijgen.
Ondertussen heeft minister Kerry van Buitenlandse Zaken aangegeven dat de VS geen militairen naar Irak zullen sturen. Al-Qaeda heeft daar dit weekend de stad Fallujah overgenomen en vecht met overheidstroepen op de weg tussen Fallujah en Baghdad. Kerry zei tijdens een persconferentie in Jeruzalem: ‘This is a fight that belongs to the Iraqis.’ De VS zullen er alles aan doen de Iraakse overheid bij te staan, maar niet met militaire inzet, zegt Kerry. Eén van Obama’s successen de afgelopen jaren was de volledige terugtrekking van troepen uit Irak, en het Amerikaanse volk zit niet te wachten op een nieuwe ronde van Amerikaanse militairen in Irak.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
“I mean, he said he was going to interrupt his campaign to come down and save the negotiations. Most people believe what he did was interrupt the negotiations to come down and save his campaign.”
Aldus John Kerry, die de afgelopen 4 jaar geleerd lijkt te hebben hoe je Republikeinen moet bashen in een interview met Fox News.
ACHTERGROND - John Kerry: 60 procent, Joe Biden: 51 procent, Barack Obama: 45 procent. Job approval dat is. Het is geen unicum dat de minster van Buitenlandse Zaken beter scoorde dan zijn/haar president. Condoleeza Rice deed het onder Bush Jr.. Rice scoorde 61procent, de president die zij diende 52 procent (dat was in maart 2005). En ook Henry Kissinger was populairder dan zijn meester (Ford). Alleen Eisenhower draaide de percentages om: hij scoorde een job approval van 61 procent, John Foster Dulles scoorde 39 procent.
De waardering voor Kerry is om een reden verbazingwekkend. Terwijl Obama keihard wordt afgestraft voor de ‘rode ijn in het zand’ waar Assad straffeloos overheen mag stappen, mag Kerry zijn oorlogsretoriek ongestraft inruilen voor hoog diplomatiek spel. Het was de minister van Buitenlandse Zaken die zeker wist dat het regime achter de gifgasaanval zat. Hij noemde die aanval ‘moreel obsceen’. Een vraag tijdens een persconferentie – kan Assad militair ingrijpen voorkomen? – zette hem op een andere koers, lijkt het.
Dat kon – als Assad zijn chemische wapens zou overdragen aan de internationale gemeenschap. Moest die internationale gemeenschap nog wel worden gesmeed. Morele obsceniteit veronderstelt hard ingrijpen, maar blijkt niet zo’n diepe streep in het zand te zijn. Het oordeel klinkt harder dan de mogelijke consequenties die eraan verbonden zijn. Kerry sloeg moreel superieur op de trom, maar keerde toch ook weer op zijn schreden terug. Net als Obama. Grote verschil: 15 procent tussen beider job approval. Grootste verschil: Obama trok anderhalf jaar geleden een streep in het zand, Kerry deed dat anderhalve week geleden. De draai is sneller, de waardering hoger.
ELDERS - Deze week vanuit Zuid-Amerika: John Kerry reageert op Braziliaanse NSA-kritiek, plannen voor meer grondstoffenextractie in Ecuador, Mexico en Chili, en een Mexicaanse chemisch ingenieur meent de landbouw van droogte af te kunnen helpen.
Het nieuws over het gebruik van het PRISM-programma in Zuid-Amerika zette de afgelopen periode aardig wat kwaad bloed en verergerde het beeld van de VS als koloniale, imperialistische overheerser dat bestaat in delen van het Latijnse continent. Tijdens zijn reis door onder meer Brazilië ontkwam de Amerikaanse Secretary of State John Kerry er dan ook niet aan om te reageren, hoewel het voorlopig bij beloftes bleef. Brazilië zou een verklaring krijgen – hoe die eruit zou zien, aan wie die specifiek zou worden gegeven en per wanneer bleef nog even onduidelijk.
Nieuws over toenemende grondstoffenextractie uit Ecuador, Mexico en Chili ondertussen. In Ecuador mislukte het no-drilling plan van president Rafael Correa. Het idee was dat Ecuador, in ruil voor US$3.6 miljard, opgehoest door de internationale gemeenschap, hun oliereserves in de grond zouden laten zitten. Uiteindelijk bleef de teller steken op US$13 miljoen. Ook uit Mexico kwam olienieuws, met een hervormingsplan uit de koker van president Enrique Peña Nieto, dat de productie aldaar eveneens zou moeten opschroeven. Tony Hayward biedt alvast excuses aan voor eventuele ongelukjes. En ten slotte zei de Chileense presidentskandidaat Michelle Bachelet afgelopen week dat ze aan een voorstel werkte voor een hervorming van de (koper)mijnindustrie. Het zou volgens de Washington Post passen bij haar campagne om meer economische gelijkheid te bewerkstelligen: werk in de mijnen is een belangrijke manier om aan armoede te ontsnappen in Chili.
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
OPINIE - Is er een oplossing voor ‘eeuwige’ problemen? Minister van Buitenlandse Zaken van de VS, John Kerry, doet zijn best in het Midden-Oosten. Het is de zoveelste poging van Amerika, na onder andere Clinton en Camp David en de roadmap van Bush, om te bemiddelen. Dezer dagen wordt er in Washington over gedelibereerd. Maar zal het iets opleveren?
Het Joodse volk en het Joodse geloof zijn er de levende getuigen van dat er geen verlossing bestaat. Dit, zou je kunnen zeggen, is de betekenis van het uitverkoren volk: de Joden zijn uitverkoren om te bewijzen dat er geen verlossing bestaat.
Het is een mismoedig citaat van Leo Strauss uit ‘Why we remain Jews’, dat ik vond in de memoires van Christopher Hitchens. Hans Teeuwen liet een indrukwekkend fragment van Hitchens zien in Zomergasten, daarom zocht ik hem even op. Is er geen verlossing mogelijk? Als dat waar is, dan zal ook een oplossing van het nu al meer dan vijftig jaar durende Israelisch-Palestijnse conflict er niet in zitten.
Vredes-activist
Op zoek naar informatie vind ik een column van Uri Avnery, hoogbejaard Israëlisch vredes-activist. Mogelijk is het een zeldzaam verschijnsel, maar ze zijn er nog. Want het cynisme is breed in Israël. Het woord ‘vrede’wordt bijna niet gebruikt. Tzipi Livni heeft het over een final status agreement dat een eind maakt aan het conflict, maar dat is niet hetzelfde als een einde aan de bezetting. Als er geen raketten meer worden afgevuurd en de vernederingen aan de muur en grenzen worden getemperd, gebeurt er al veel, zo lijkt men te denken.
In de conservatieve Verenigde Staten is Massachusetts al lange tijd, in meer of mindere mate, een progressief bolwerk. Het was ooit de thuisstaat van John Adams, al met al de meest onkreukbare, en in zekere zin ook de meest linkse, van de ‘Founding Fathers’. Het is de thuisstaat van de progressieve Kennedy-clan, en ook van twee presidentskandidaten, Michael Dukakis en John Kerry, die, van Europa uit gezien, gewoon net iets te intelligent en te fatsoenlijk waren om zich in de Amerikaanse politiek staande te houden. In de presidentsverkiezingen van 1972 was het de enige staat in Amerika die niet voor Republikein Richard Nixon koos, maar voor Democraat George McGovern koos. Toen Nixon niet veel later vanwege het Watergate-schandaal moest aftreden kwamen er bumperstickers op de markt met de tekst: “Don’t blame me, I’m from Massachusetts!”
Maar misschien dat de linkse traditie van Massachusetts nu ten einde komt. Dat er een tegenbeweging is ontstaan tegen het beleid van Barack Obama zal iedereen die de Amerikaanse politiek enigszins gevolgd heeft zijn opgevallen. Er waren luidruchtige protestmanifestaties, de Tea Parties, en de ‘approval ratings’ van Obama liggen al enige tijd net onder de 50%. Er wordt dan ook rekening mee gehouden dat, bij de verkiezingen voor het Congres aan het einde van dit jaar, de Democraten zetels zullen moeten inleveren. Maar de verwachting was dat dit vooral in ‘swing states’ als Ohio en Florida gevoeld zou worden. De meest recente ontwikkeling is daarom voor Obama extreem verontrustend.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
