Israël leverde in de jaren negentig wapens aan de Serviërs tijdens de Joegoslavië-oorlog, maar het Israëlisch hooggerechtshof wil dat liever stilhouden. Het Israëlische hooggerechtshof heeft volgens de site +972 vorige maand een verzoek afgewezen om details te onthullen van Israelische militaire bijstand en wapenleveranties aan de Serviërs tijdens de genocide in Bosnië in de jaren '90. Volgens de rechters van het hooggerechtshof zouden de onthullingen de Israëlische buitenlandse betrekkingen zodanig schaden, dat dit de geheimhouding rechtvaardigde, alsmede het buiten schot houden van diegenen die er voor verantwoordelijk waren geweest. Het verzoekschrift, dat was ingediend door de advocaat Itay Mack en hoogleraar Yair Oron, leverde het hof diverse concrete bewijzen dat die leveranties en bijstand inderdaad hebben plaatsgevonden, ook nadat er in 1991 internationale sancties tegen Servië van kracht waren geworden.
Omdat we het hier recent weer een paar keer hebben gehad over de oorlog in het voormalig Joegoslavië, is wat thematische muziek wellicht ook wel op zijn plaats. Daarom Troublesometimes, uitgevoerd door het u welbekende Skyclad, in hun meer folky periode.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Melinda Nadj Abonji schreef het beste boek van 2010 binnen het Duitse taalgebied. Ze mixt familieromantiek met historische feiten, generatieconflicten en de hopeloze situatie in het land van herkomst. Ze laat zien dat de oorlog in Joegoslavië ook voor de inwoners van het land niet gemakkelijk te begrijpen is.
Als jullie nu niet onmiddellijk stil zijn, dan lever ik jullie aan de communisten over, ja, ja, die daar, die er uitzien alsof ze uit steen zijn gehouwen…pas veel later zullen Nomi en ik begrijpen dat er achter al die haat een geschiedenis verborgen ligt die vader recht in het hart raakt…..
Ildikó en Nomi groeien op in het Joegoslavië van Tito. Ze komen uit Vojvodina en hun familie behoort tot de Hongaarse minderheid, hun voertaal is Hongaars. Lange tijd wonen ze bij Mamika, de grootmoeder, omdat vader en moeder geld willen verdienen in Zwitserland. Tegen de tijd dat de meisjes in de puberteit raken laten hun ouders ze overkomen naar het rijke westen. De zusjes beginnen aan een nieuw leven. Na verloop van tijd krijgen de ouders de gelegenheid om een goedlopend burgerlijk restaurant over te nemen in een welvarende gemeente aan het meer van Zürich. Ildi en Nomi zijn dan al zo oud dat ze kunnen meewerken in de bediening.
Waarom heeft Wilders tot op heden nog niks gezegd over de arrestatie van Mladic? Nederlandse politici van links tot rechts lieten zich positief uit over de arrestatie van de van oorlogsmisdaden verdachte oud-opperbevelhebber van het Bosnisch-Servische leger. De PVV is de derde partij in het parlement en vervult als gedoogpartner een cruciale rol in de huidige coalitie, hiervan verwacht je een reactie bij een dergelijk -ook voor Nederland- belangrijk nieuwsfeit. Maar de PVV leider zweeg in alle talen en meed de camera’s die hij doorgaans als eerste weet te vinden om het nieuws van de dag te becommentariëren. Zijn partij gaf enkel bij monde van de onbekende Louis Bontes een standaard reactie waar tegelijkertijd een anti-Europese sneer in werd verwerkt.
Hiermee heeft Wilders een historische kans gemist om zich te distantiëren van etnische politiek en haar gruwelijke gevolgen. Daarentegen koos Wilders in het oprekken van de mystificatie rond zijn werkelijke bedoelingen met de moslims in Nederland en Europa. Een waarschijnlijk berekende keuze die hem het optimale electorale gewin zal opleveren. Want pas toen her en der vergelijkingen tussen Wilders en Mladic werden gemaakt reageerde de PVV leider vanuit de bekende geveinsde slachtofferrol. Hem vergelijken met een massamoordenaar was nodeloos kwetsend en ongefundeerd, hoe durven ze!
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
QUOTE - Er is nog steeds een hoop gedoe in het voormalig Joegoslavië, maar af en toe zijn er lichtpuntjes. Deze keer uit Kroatië, waar sommige politici in staat blijken eigen oorlogsmisdaden te veroordelen en de slachtoffers (van ‘de ander’) te herdenken:
Branka Vierda of the Youth Initiative for Human Rights praised this week’s decision by a Zagreb City Assembly commission to add the names of the Zec family, who were murdered in 1991, to a register of names of people who could be memorialised by having a street or public area in the Croatian capital named after them.
Vierda said that it was “necessary as a reminder, a warning, that such a thing should never happen again – that people were killed just because they were of a certain nationality and a reminder that those responsible were not prosecuted”.
In one of the most notorious incidents of the Croatian war, police officers killed Serb civilians Marija and Mihajlo Zec and their 12-year-old daughter Aleksandra in Zagreb in December 1991.
…
In December last year, the new Left-Green mayor of Zagreb, Tomislav Tomasevic, attended the commemoration of the 30th anniversary of the murder of the Zec family.
It was the first time that any mayor of the capital has participated in the commemoration, held on Mount Sljeme, where the victims were killed, and organised by the Anti-Fascist League of Croatia, the Serbian National Council, which represents the interests of Croatia’s Serb minority, and the NGO Documenta.
[i]GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. Dit kunnen stukken zijn die we -uiteraard met toestemming- overnemen van andere weblogs, of die via onze mail binnenkomen. Hieronder een column van [url=http://www.kajleers.nl/index.php/2009/02/geheime-inzet-nederlanders-niets-nieuws/]Kaj Leers[/url][/i].
Nederland kent veel openheid. Juist daarom gebeurt hier zoveel in het geheim. Zoals het inzetten van militairen.
In het NOS Journaal van donderdag 5 februari speculeerde een Amerikaanse oud- militair over de mogelijke inzet van Nederlandse speciale troepen in Irak, tijdens de Amerikaanse invasie van dat land.
“Ik gok maar wat,” zei hij, antwoordend op vragen over de mogelijke inzet van Nederlandse troepen.
De Amerikaan was generaal geweest, lid van de nationale chefs van staven, en het is absoluut niet gek dat hij die gok maakte. Want Nederlandse troepen zijn wel vaker in het geheim ingezet, zonder dat het publiek of zelfs de Tweede Kamer daarvan wisten.
Eén voorbeeld van zo’n geheime inzet was de zending van een groepje commando’s naar de bergen rond Sarajevo tijdens de burgeroorlog in voormalig Joegoslavië, nog vóór er sprake was van het Dayton-akkoord.
Deze commando’s moesten de Bosnisch-Servische troepen observeren die Sarajevo belegerden en dagelijks beschoten, zo meldt een zeer betrouwbare bron.
Voor wie nu zijn schouders ophaalt: die Nederlandse troepen, en hun Britse collega’s, mochten daar toen helemaal niet zijn. Ze zaten middenin een oorlogszone, zonder enig mandaat en omringd door Bosnische Serviërs die gesteund werden door Servië, destijds de favoriete bondgenoot van Rusland.
Fotograaf Jasper Groen heeft jouw hulp nodig bij het maken van ¡eXisto! (“Ik besta!”). Voor dit project fotografeerde hij gedurende meerdere jaren Colombiaanse trans mannen en non-binaire personen. Deze twee groepen zijn veel minder zichtbaar dan trans vrouwen. Met dit boek wil hij hun bestaan onderstrepen.
De ruim dertig jongeren in ¡eXisto! kijken afwisselend trots, onzeker of strak in de camera. Het zijn indringende portretten die ook ontroeren. Naast de foto’s komen bovendien persoonlijke en vaak emotionele verhalen te staan, die door de jongeren zelf geschreven zijn. Zo wordt dit geen boek óver, maar mét en voor een belangrijk deel dóór trans personen.
In 2013 gaf de Amerikaanse overheid 341 tot dan toe geheime documenten vrij over de Amerikaanse betrokkenheid in voormalig Joegoslavië.
Bill Clinton was er zo trots op dat hij ze zelf presenteerde en onderdeel maakte van zijn Clinton-bibliotheek.
Uit de documenten blijkt echter dat de Amerikanen de val van de Bosnische enclaves onder toedoen van Servische troepen van te voren zagen aankomen. Ze deden echter niets om de Serviërs te stoppen, integendeel.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.