Na Brexit zijn er veel Bregretters
COLUMN - Sinds het resultaat van het Britse ja/nee-referendum bekend is gemaakt, is het Verenigd Koninkrijk in shock. Er is hier in Engeland niets of vrijwel niets te merken van een overwinningsstemming. Ja, Nigel Farage juichte heel even. Maar dat was snel voorbij.
Op vrijdag gingen de belangrijkste beloftes van de Brexit-campagne al in rook op. De claim dat er na een Brexit 350 miljoen pond per week naar de National Health Service zou gaan, klopt niet, zo gaf Farage toe. Ook kan de immigratie niet zomaar worden gestopt na uittreding uit de EU, want toegang tot de EU-binnenmarkt is gekoppeld aan het vrije personenverkeer. Het derde argument, de grote toestroom van Turken na de verwachte snelle toetreding van Turkije tot de EU, blijkt eveneens onjuist te zijn. Turkije heeft voorlopig nog geen uitzicht op EU-lidmaatschap, als dit ooit al gebeurt.
Net voor het einde van de campagne wist het Brexit-kamp veel media-aandacht te krijgen met de vissers. De EU had de visserijbranche kapot gemaakt, zo was de boodschap. Dat niet de EU maar de Britse regering tweederde van de visserijquota over slechts drie grote visserijbedrijven had verdeeld, werd niet verteld. En ook niet dat vissers na een Brexit niet meer mogen gaan vissen, maar zich ook buiten de EU aan internationale afspraken moeten houden. Vissers gaan er eerder op achteruit, nu de EU-subsidies wegvallen.