Hoop
RECENSIE - Afgelopen donderdag gingen we met een stel mensen van “middelbare leeftijd”, zoals dat dan heet, naar Doornroosje in Nijmegen voor een optreden van Hang Youth. Een punkrockband van bezig baasje en frontman Abel van Gijlswijk en z’n maten. Kenmerkend voor de nummers: maatschappijkritisch, grof en kort, meestal onder de minuut. Er zijn geen taboes. De band heeft zich meermaals laten zien bij demonstraties van bijvoorbeeld XR, het Woonprotest in het Westerpark, de Klimaatstaking en het Compensatieprotest. Ze schrijven vaak nummers voor de gelegenheid, afgelopen zomer bijvoorbeeld, stonden ze nog bij Tata Steel in Velsen waar honderden klimaatactivisten het terrein van het bedrijf opgingen.
De betrokkenheid van de band bij de vele maatschappelijk issues die er anno nu spelen zorgt voor fans van alle leeftijden. Een groot aantal jongeren maakt via Hang Youth pas echt kennis met het concept “protestlied”. Niet langer hoeven we het te doen met oud materiaal van Boudewijn de Groot of Woody Gutrie.
Het nieuwe album “ER IS HOOP*” is in oktober uitgekomen, VPRO 3 voor 12 interviewde de band erover en het is een interessant stuk om te lezen. De nummers zijn wat langer dan voorheen, er is een andere sound, en toch klinkt het als vanouds. De (toch nog steeds korte) teksten komen binnen maar zijn ook gelaagd, met diverse verwijzingen naar filosofen, hedendaagse politiek, de media en persoonlijke angsten en gevoelens. Muzikaal is het lekker, er is duidelijk hard gewerkt en geëxperimenteerd. En zelfs Candy Dulfer maakt een surprise appearance tijdens “VUILNISBAK”.
