Closing Time | Urban Dance Squad

Het is een wittemannenlijst, is een veelgehoorde klacht over de Top 2000, hoewel het langzaam schijnt te veranderen. Is de Snob 2000 diverser? Het is nogal tijdrovend om beide lijsten integraal te vergelijken, maar mijn indruk is dat vrouwen en mensen van kleur in de Snob 2000 niet beter vertegenwoordigd zijn. Misschien omdat snobs hun neus ophalen voor popmuziek: de Queen of Pop staat er bijvoorbeeld niet in, Beyoncé evenmin (beiden 5 keer in de Top 2000), en Adele staat 16 keer in de Top 2000 en maar 1 keer in de Snob 2000. Ben toch een beetje gaan tellen: in beide lijsten zijn er onder de eerste honderd nummers 12 vrouwelijke artiesten, gemengde formaties meegeteld. In de Top 2000 is de eerste Miss Montreal op plek 20 met 'Door de wind', in de Snob 2000 vinden we de eerste vrouw alleen pas op 44, namelijk Eefje de Visser (met 'Bitterzoet'). Onder de Top 2000-hofleveranciers is geen enkele vrouwelijke artiest maar vinden we wel ABBA en Fleetwood Mac, en die komen een stuk minder vaak voor in de Snob 2000 (maar misschien is er een andere vrouwelijke hofleverancier die zonder tellen niet direct opvalt). Artiesten van kleur zijn er nog minder en ze lijken moeilijker te vinden in de Snob 2000. Prince (plek 21 in de Top 2000) en gemengde band Massive Attack (plek 19 in de Snob 2000) zijn de eersten op de lijsten. Onder de hofleveranciers van de Top 2000 is één zwarte artiest, Michael Jackson (20 nummers), die niet voorkomt in de Snob 2000. In de snoblijst bijvoorbeeld ook geen Tina Turner (9 keer in de Top 2000) of Whitney Houston (5 keer ), maar wél meer van Kendrick Lamar (4 vs. 1 keer) en ietsje meer Nina Simone (5 vs. 3 keer). Niet in de Top 2000 maar wel in de Snob 2000 vinden we Funkadelic (met 'Maggot Brain') en de Nederlandse band die hun naam door hen liet inspireren: Urban Dance Squad - twee bands die in 2010 ook in Sargasso's eigen niet-top2000-muziek-top2000 terechtkwamen. (Sargasso's nummer 1, 'Lady' van Fela Kuti, staat trouwens niet in de Snob 2000.) Urban Dance Squad scoort drie keer, het hoogst met 'Demagogue' op plek 55. Hun debuutsingle 'Deeper Shade of Soul' (1989) staat op 118. Morgen is het laatste deel van de Snob 2000 te horen op Pinguin Radio van 7 uur tot middernacht. https://www.youtube.com/watch?v=K4Dw6q-5iaA

Door: Foto: Ted (cc)

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Closing Time | Farai

Farai schreeuwt haar poëtische teksten begeleid door een soms naargeestig klinkende mix van post-punk en hiphop. Dat klinkt niet alleen opzwepend maar is ook een prima vorm voor een aanklacht, bijvoorbeeld op het nummer National Gangsters (“bankers are gangsters”) of zoals hier aan de politiek (“Theresa May, do you know how it feels to count days and hours to pay day”). Te vinden op het album Rebirth (2018).

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Closing Time | Stonefruit

Ik word nooit zo door hiphop gegrepen. Het komt wel ‘ns op mijn pad, maar dan valt het mij meestal niet zo op. Op een enkele keer na. Dat ik dan denk, hé, dat klinkt best lekker, de tekst, en de muziek. En dat had ik met Stonefruit van Armand Hammer & The Alchemist. Nee, ik had geen idee wie dat waren, dus zocht ik ze op. Armand Hammer is een hiphopduo bestaande uit rappers Elucid en Billy Woods. En die Alchemist is dus de producer.

Closing Time | 1013

En dan krijgt ergens iemand op Sargasso lucht van de nieuwste (min of meer dan) buzz op muziekgebied. En daar moet dan natuurlijk over geblogd worden. De artieste heet Miso Extra en Wikipedia zegt het volgende over haar. O nee, dat was het punt juist. Miso Extra is nogal obscuur. En nieuw. En google dus weet niet zo goed raad met haar. En dus heeft ze ook nog geen wiki. Dus zet Sargasso, genuanceerd en objectief, maar toch kritisch, als ze zijn, er niet de jongste, hipste, vrouwelijkste hiphopmuziekredacteur (m/v/x) op, maar een oudere, witte, liefhebber van Americana

Closing Time | Teebs

Halverwege de jaren ’00 vormde zich de Los Angeles beat scene, een allegaartje van artiesten die op wekelijkse avonden in de club The Airliner experimenteerden met een mix van leftfield electronische muziek en ondergrondse hiphop. Deze Low End Theory-avonden (een verwijzing naar het album van A Tribe Called Quest) werden mede legendarisch omdat het kon gebeuren dat er onaangekondigd een bekende artiest op het podium stond – Thom Yorke liet zich bijvoorbeeld wel eens zien. Teebs behoorde tot de scene, en ook Flying Lotus en The Gaslamp Killer, die hier al eerder voorbijkwamen.

https://www.youtube.com/watch?v=ti00McglYqo

Closing Time | Hey Now

Afgelopen zomer, om precies te zijn, op woensdagmiddag 28 juli, bezochten M&M Kunstenfestival Watou (dat is in België op de grens waar West Vlaanderen raakt aan Frankrijk), de locatie Boomkwekerij ‘t  Graafschap waar een video werd vertoond.  En ik wist eerlijk gezegd niet wat ik zag of waar ik naar het kijken was. Geen paniek, dat overkomt mij wel vaker als ik naar kunst kijk, ik heb geen achtergrond of opleiding in die sector, dus ik dacht: als ik thuis ben, dan zoek ik wel uit waar die video over ging. En wat ik dus allemaal gemist heb.

Closing Time | Wash Your Face In My Sink

 

 

Canadese hiphop van 30 jaar terug. Hiphop met jazz en Bigband, luchtig vermengd op een bedje van niet alledaagse ritmes. Erg dansbaar ook, en er zijn bij de samples ook blazers gebruikt en zelfs een fluit. Erg ongebruikelijk maar wel erg leuk, zomers zou ik zeggen. De band heette Dream Warriors en had nog een grote hit met dat aanstekelijke My Definition of a Boombastic Jazz Style, ook weer met blazers.

Closing Time | Ladyflash

Wel ‘ns een hele plaat van The Go! Team achter mekaar beluisterd? Dat is amper te doen toch? Uitputtend zoveel energie, uitbundigheid, geestdrift en vrolijkheid. Plus, de band heeft ook nog ‘ns twee drummers. Dus, als je een keer niet vooruit te branden bent, zet het debuut  Thunder, Lightning, Strike maar ‘ns op. Misschien moet The Go! Team gedoseerd beluisterd worden, één nummer per dag. En als de zang misschien wat te veel wordt, er is ook een instrumental op die plaat. Doet me erg denken aan een tune van het een of ander Friendship Update.

Closing Time | Sinistar Voicez

Sinistar Voices is een vroeg pseudoniem van de New Yorkse rapper Marcus Vialva, die vooral naam maakte als Shabaam Sahdeeq. In de late jaren negentig werkte hij met vele groten in het genre samen. Maar daarvoor, toen hij amper twintig was, maakte hij dus bovenstaande, krachtige track. Voor meer obscure nineties hiphop klik hier.

Closing Time | Venom A COLORS SHOW

Simbiatu ‘Simbi’ Abisola Abiola Ajikawo, prachtige naam, maar lastig om op een affiche of op een cd te zetten en ook te lang voor het scherm van je mobieltje, dus heet ze dan Little Simz.

En ze staat in de spotify-playlist 2020 van Barack Obama, op de twintigste plaats. Waarschijnlijk heeft de dochter van Barack haar vaak beluisterd, wie zal het zeggen. Rap en hiphop. Maar als ik Little Simz zo zie en hoor past ze ook makkelijk binnen Spoken Word beweging, ze brengt het alsof het een gedicht is. Ze is Brits, misschien is dat het. Waarom kende ik haar niet eerder?

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Vorige Volgende