Closing Time | Jaar van de boemerang

Al die crisissen, iemand al op de gedachte gekomen dat we zo langzamerhand in het jaar van de boemerang terecht zijn gekomen? Het ene rapport na het andere bewijzen het. De ‘resultaten’ van jarenlang neoliberale kapitalisme komen hard aan. https://www.youtube.com/watch?v=uuqeSu8_BjY ‘Year of tha Boomerang’ van Rage Against the Machine verwijst naar Jean-Paul Sartre. In een voorwoord van boek ‘De verworpenen der aarde’(Les Damnés de la Terre; The Wretched of the Earth) van Frantz Fanon. Dat boek ging over het geweld van het kolonialisme en Sartre schreef dat dat geweld als een boemerang terug zou slaan op de koloniale onderdrukkers. In het derde couplet klinkt dat zo: Omdat ik opgesloten zit in de doctrines van rechts, tot slaaf gemaakt door dogma's, praat over mijn geboorterecht, maar bij elke bocht ren ik de poorten van de hel binnen, dus ik grijp het kanon als Fanon en geef de granaten door aan mijn klasgenoten In het refrein stelt “Ik heb geen eigendom, maar ik ben er een deel van” en concludeert dat ‘Barbertje moet hangen’. Tja, wie zou nou Barbertje zijn? Deze Closing Time staat om jet kader van de serie Een ander kapitalisme.

Door: Foto: Ted (cc)

Doneer!

Mededeling

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Mededeling

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Closing Time | Coolio

, door

Ach, rapper Coolio is op 59-jarige leeftijd overleden. Vijf weken van 1995 stond hij in Nederland op 1 met zijn ‘Gangsta’s Paradise’, waardoor hele hordes dertigers en veertigers nog altijd mee kunnen rappen: “As I walk through the valley of the shadow of death, I take a look at my life and realize there’s nothing left”. Laten we hopen dat het hem aan zijn einde beter verging. Voor deze hit had Coolio in de VS trouwens al een hit(je) gehad met het nummer ‘Fantastic Voyage’.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Mededeling

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Closing Time | No Hard Feelings

, door

No Hard Feelings is een nummer zonder percussie, een rap zonder beats, een spoken word zonder drum. Maar er zijn wel blazers, die voor een onheilspellende sfeer zorgen. Alle ruimte voor de haast dicterende stijl van rappen van Billy Woods.

No Hard Feelings komt van het album Aethiopes, wat vroeger in Europa de benaming was voor Afrikanen. En op de hoes van de plaat staat een Rembrandt, dat zie je niet vaak in de hiphop. Het origineel is te zien in het Mauritshuis.

Closing Time | Fresku | Studiosessie 272 |101 Barz

, door

Rap en hiphop, wat weet ik ervan. Niet veel. Waar dat door komt? Te oud, te wit, niet meer bij de tijd, te weing straat, niet meer de op de hoogte, ongeïnformeerd? En als dat laatste het geval is, dan komt er natuurlijk ook geen verandering in die situatie. Als alle hiphop zich buiten mijn favoriete radiostations en websites bevindt, en vrienden of collega’s er ook niet over beginnen, of iets doorsturen of tippen, dan blijft er een boel onopgemerkt. En dan mis ik wel wat. Ik hou wel van songs, liedjes met lappen tekst. Dan ben ik altijd wel benieuwd waar het over gaat, welk verhaal er verteld wordt.

Closing Time | Television, The Drug Of The Nation

, door

De rap, de song als geheel is mij iets te pamflettistisch en te activistisch, en ook iets te veel eer (of blaam) voor de televisie, maar ik moet altijd wel lachen om het fragment: .. why most people think, Central America, means Kansas.

De rap/song van The Disposable Heroes is uit 1991. En er is sindsdien wel wat veranderd. Naast de televisie is nu internet, de smartphone, sociale media etc. Maar of dat de kennis nu vergroot bij de Amerikanen (en burgers in andere landen natuurlijk), of dat het eenvoudigweg nog meer drugs voor de Nation zijn?

Closing Time | Stonefruit

, door

Ik word nooit zo door hiphop gegrepen. Het komt wel ‘ns op mijn pad, maar dan valt het mij meestal niet zo op. Op een enkele keer na. Dat ik dan denk, hé, dat klinkt best lekker, de tekst, en de muziek. En dat had ik met Stonefruit van Armand Hammer & The Alchemist. Nee, ik had geen idee wie dat waren, dus zocht ik ze op. Armand Hammer is een hiphopduo bestaande uit rappers Elucid en Billy Woods. En die Alchemist is dus de producer.

Closing Time | Sterrenstof

, door

Laatst grasduinde ik door het onvolprezen blog tirade. En nu kwam ik uit bij de blogs die Alfred Schaffer daar had geschreven toen hij doceerde aan de universiteit van Stellenbosch Zuid-Afrika: Moderne Nederlandse Letterkunde. In het blog beschrijft hij hoe hij de studenten kennis probeert te laten maken met de Nederlandse poëzie. Dus wordt er Rutger Kopland gelezen in de collegezaal, en Ingmar Heytze en K. Michel. Leuk, interessant, maar meer aandacht kreeg hij van de studenten toen hij de clip van De Jeugd Van Tegenwoordig liet zien: Sterrenstof.

Closing Time | Noname

, door

 

Rapper Noname radicaliseerde in de afgelopen jaren, wat niet alleen uitmondde in een antiracistische boekenclub maar ook in het antikapitalistische nummer ‘Rainforest’.

“Only animal that ravage everything in its path/They turned a natural resource into a bundle of cash”

Closing Time | Venom A COLORS SHOW

, door

Simbiatu ‘Simbi’ Abisola Abiola Ajikawo, prachtige naam, maar lastig om op een affiche of op een cd te zetten en ook te lang voor het scherm van je mobieltje, dus heet ze dan Little Simz.

En ze staat in de spotify-playlist 2020 van Barack Obama, op de twintigste plaats. Waarschijnlijk heeft de dochter van Barack haar vaak beluisterd, wie zal het zeggen. Rap en hiphop. Maar als ik Little Simz zo zie en hoor past ze ook makkelijk binnen Spoken Word beweging, ze brengt het alsof het een gedicht is. Ze is Brits, misschien is dat het. Waarom kende ik haar niet eerder?

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

Mededeling

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Volgende