Noord-Gaza wordt ”ontvolkt” met steun van de VS en niemand die er iets aan kan doen

Wat gebeurt er in Noord-Gaza? Er vindt daar een etnische schoonmaak (ethnic cleansing) plaats, die gepaard gaat aan een hongersnood. En dat terwijl de provincie onder vuur ligt van constant doorgaande bombardementen, beschietingen door tanks, of door quadcopter drones en door gewone soldaten. Mensen worden uit hun huizen gejaagd of gehaald, bijeengedreven, de mannen en jongens worden van hun families gescheiden, de vrouwen en kinderen worden een kant op gewezen. Volgens Israël zijn er zo'n 200 gearresteerd en geblinddoekt, handen en voeten gebonden, en per vrachtauto naar Israël vervoerd. Mogelijk gaat het om meer. Het zou gaan om soldaten van Hamas, jawel. Uithongeringspolitiek Maar ook voor hen die wel weg mochten ziet het er evenmin gunstig uit. Er is geen brood meer en ook geen bakker. Groente is ook niet voorhanden. Er is ook niets meer te koop en er is al 16, 17 dagen geen enkele vrachtauto meer gezien in Beit Lahiya, Beit Hanoun, Jabalia, het Shati-kamp, of Gaza-stad. De mensen overleven op ... ja, op wat? Ze hebben vaak al schade opgelopen door maandenlang veel te weinig te eten te hebben gehad. En nu was er dus ruim twee weken ongeveer niets. Vergeet de leugen van de Amerikanen dat ze Netanyahu zover hebben gekregen om voedselhulp te sturen, maar dat er meer nodig is. Gewoon helemaal niets van waar. Zoals het hele Amerikaanse rapport dat er geen sprake is van een uithongeringspolitiek ook gelogen is. Er trad niet voor niets en regeringsmedewerkster af. Het is onbekend hoeveel mensen, en vooral kinderen, al zijn bezweken door de honger. In ieder geval meer dan de 38 waarvan zo'n één, twee maanden geleden sprake was. Veel mensen overlijden thuis en dat wordt meestal niet geregistreerd. langzamerhand begint het perspectief op te doemen van blijvende, onomkeerbare schade. En van de wetenschappelijk onderbouwde waarschuwing dat het dodental uiteindelijk wel zo'n 186.000 zou kunnen worden. Of mogelijk nog meer. Hulpdiensten en ziekenhuizen onder vuur Wat tastbaarder is de schatting dat deze ruim twee weken een dodental van zo'n 700 à 800 heeft opgeleverd. Maar dat is ook maar een schatting. Veel meer zegt het dat Israel een aantal malen het vuur heeft geopend op de civiele hulpdiensten als ze probeerden mensen te redden die vastzaten in hun gebombardeerde huizen. Daar zijn ook doden bij gevallen, los van de mensen die zo niet gered konden worden en die dus gewoon doodgingen onder lagen puin. Israel heeft ook de enige brandweerwagen die Noord-Gaza rijk was met een tankgranaat kapot geschoten, de wagen is uitgebrand. Het bedreigt verder het Indonesische en het Kamal Adwan ziekenhuis op de al eerder beproefde wijze: huizen eromheen zijn kapot geschoten, evenals de watertanks en een gedeelte van het elektriciteitscircuit en een deel van de bovenverdiepingen. Een lading nieuwe genees- en verbandmiddelen mocht de Wereld Gezondheidsorganisatie niet komen afleveren. En in het Kamal Adwan ziekenhuis liggen patiënten dood te gaan die niet geopereerd kunnen worden omdat vrijwel alle chirurgen door Israël zijn gearresteerd. Israël verklaart journalisten tot terroristen Misschien kan het ook geen kwaad te vermelden dat Israël heeft bepaald dat iedereen die achterblijft in de ''gezuiverde'' gebieden een Hamas-terrorist moet zijn. Die mogen dus gewoon worden doodgeschoten. En leuk om te vermelden: Israël heeft van een zestal journalisten gepubliceerd dat ze leden van Hamas waren of zijn. Onder de zes werd Ismail al-Ghoul genoemd, die vorige maand werd vermoord. Volgens Israël werd hij op 2007 lid van Hamas, terwijl hij in 1997 was geboren. Zo komt Israël wel aan de ruim 175 journalisten die werden gedood omdat ze iets zouden hebben met Hamas. Wat uit alle verhalen in ieder geval duidelijk naar voren komt is dat het gaat om een ''ontvolking''. Dat daarbij niet op een mensenleven meer of minder wordt gekeken is ook duidelijk. Eruit zullen ze moeten en als ze niet gaan dan maar dood. Maar hallo, we hebben het dan wel over 400.000 mensen die in die noordelijke provincie schijnen te verblijven. Vierhonderdduizend! Die noodkreten laten horen. En nog gebeurt er helemaal niets in de wereld. Zinloze diplomatie Blinken De Amerikaanse minister Blinken is voor de elfde keer aan een zinloze reis naar het Midden-Oosten afgereisd om kopstukken te ontmoeten voor een zoveelste ronde van onderhandelingen over een staakt-het-vuren die niest zullen opleveren. Blinken denkt dat nu Yahya Sinwar dood is er wel een akkoord mogelijk is, maar helaas, de Amerikanen zijn vergeten dat Hamas al zo'n twee maanden geleden met een Amerikaans voorstel akkoord is gegaan, maar dat sindsdien Netanyahu allerlei nieuwe eisen heeft opgeworpen en dat ze hun eigen voorstel toen ook maar hebben aangepast. Er zijn intussen ontelbaar veel oproepen gedaan om nu eindelijk eens met een bestand akkoord te gaan, maar zolang Amerika de grote Israëlische gehaktmolen door dik en dun blijft steunen gebeurt er niets, nada, niente. Het is om gek van te worden. Het is een schandaal van ongekende, onvoorstelbare afmetingen dat Biden, Blinken en Harris zich niet alleen niets gelegen laten liggen aan moraliteit of internationaal recht, maar ook geen normale menselijke gevoelens van compassie schijnen te voelen. De Verenigde Naties kunnen we vergeten. Er is gewoon niets aan te doen. Al zal Harris mede hierdoor waarschijnlijk de verkiezingen gaan verliezen. Kolonisten willen Gaza bezetten In Israël werden intussen de kolonisten wakker. Een paar honderd van hen kwamen bijeen om zich voor te bereiden op de nieuwe nederzettingen die ze straks in een totaal van Palestijnen ontdaan Gaza willen oprichten. Ze werden toegesproken door Daniëlle Weisz, al jaren een voortrekker van de ''hilltop youth'' vroeger de schrik van de Palestijnse boeren van de Westoever, en een leven lang voorstander van een Eretz Israel ''zonder Arabieren''. Onder de andere sprekers viel Ben Gvir op. Verder werd er vanaf een heuveltop begerig gekeken naar Gaza terwijl de doffe knallen van de bombardementen goed te horen waren. Het schijnt dat Hamas inderdaad bezorgd is. Verschillende afgezanten bezochten Turkije, Qatar, Egypte, Rusland, Irak en de VN om tegen het gevaar te waarschuwen. Oudgediende Moussa Abu Marzouk probeerde via Rusland, de Palestijnse president Abbas, die daar aanwezig was op de Brics top, te bewegen om akkoord te gaan met een brede Palestijnse regering die ook het bestuur over Gaza zou kunnen overnemen.

Door: Foto: Palestinian News & Information Agency (Wafa) in contract with APAimages, CC BY-SA 3.0 , via Wikimedia Commons.
Foto: Jim Forest (cc)

Ik zeg het nog een keer: Israel voert in Noord-Gaza een genocide uit binnen een genocide

Ik zeg het nog maar een keer: Israel is bezig een genocide in een genocide te plegen. In Noord-Gaza is een soort van huis tot huis campagne gaande. Israëlische soldaten plaatsen hoeveelheden explosieven in huizen (of de resten daarvan) die ze vervolgens met alles wat erin is opblazen. Ook hebben ze robots die dat werk doen en explosieven aanbrengen. Mensen proberen te vluchten.

Er was ook een bloedstollende geluidsopname van een gesprek dat een familie in Jabalia voerde met civiele hupverleners. Kunnen jullie ons helpen, vroegen ze, sommigen van ons zijn gewond en kunnen niet zelf lopen. De hulpverleners zeiden dat ze, hoewel ze heel dichtbij waren, niet konden komen. Het was te gevaarlijk. Ze raadden de familie – van tien personen – aan de gewonde mensen te ondersteunen en vooral een witte vlag mee te nemen. Dat zou de familie proberen. Ze gingen op weg. Het gesprek eindigde echter abrupt met een uitroep: ”Oh God…”

Zoals ik al eerder schreef, mensen die zich op straat wagen zijn een mogelijk doelwit van quadcopters en scherpschutters, Ze kunnen echter ook worden getroffen door bommen of artilleriebeschietingen. Maar ze moeten zich wel vertonen, want er zij al sinds begin oktober, meer dan twee weken, geen transporten meer binnengekomen in Noord-Gaza. Israël laat geen enkel hulpkonvooi meer door. Twee dagen geleden werden zodoende tien mensen gedood die op hun beurt stonden te wachten bij een keuken die nog voedsel distribueerde. Ook het zoeken naar water kan dodelijk eindigen. Deze morgen waren er al weer 17 slachtoffers in Noord-Gaza, in de afgelopen 24 uur  waren dat er 65.

Quote Du Jour | Bestendige vrede?

QUOTE - We do not believe that calling right now for a general and immediate ceasefire, hoping it somehow becomes permanent, is the way forward. It ignores why Israel is forced to defend itself: Hamas barbarically attacked Israel and still fires rockets to kill Israeli citizens every day. Hamas must lay down its arms.

David Cameron, sinds 13 november minister van Buitenlandse Zaken voor het Verenigd Koninkrijk en zijn Duitse evenknie Annalena Baerbock publiceerden gisteren een opiniestuk in The Sunday Times met hun gezamenlijke visie voor een duurzame vrede na de Gaza-oorlog.

Foto: tongeron91 (cc)

Beirut

Hoeveel herdenkingen moeten er volgen voor er geen nieuwe meer bijkomen?

Vandaag wordt dus herdacht hoe Israëlische burgers op een verschrikkelijke manier te grazen werden genomen door zich ‘strijders’ noemende Hamas fanaten.

Nu zijn we een jaar verder. ‘Verder’, niet te verwarren met ‘vooruit’.

Nog steeds zijn Israëlische gijzelaars, al dan niet levend, ergens verborgen in handen van Hamas.  Als ze al niet zijn omgekomen bij de Israëlische bombardement die nagenoeg heel Gaza ondertussen hebben verwoest.

En nu is Libanon aan de beurt om Israëls wraak voor 7 oktober 2023 te ondergaan. Hoe lang dat gaat duren? Onvoorspelbaar. Wat volgt? Onvoorspelbaar.

Onvoorstelbaar: dat een 12-jarig jongetje muziek componeert waarin de puinhopen van Beirut doorklinken en dat jaren later als beroemde trompettist over heel de wereld ten gehore brengt.
Onvoorstelbaar maar waar: ‘Beirut’ is de jeugdherinnering van Ibrahim Maalouf. Geboren in 1980 in Beirut, vluchtte met zijn ouders naar Parijs en ontwikkelde zich tot een van ’s werelds beste jazz trompettisten.

Onvoorstelbaar: dat die muziek in Libanon, of Gaza, ooit in vrede zal worden gespeeld als herinnering aan puinhopen die nooit meer zullen terugkeren.

Hoop: dat, om verder te kunnen, mensen overstijgen wat ze is aangedaan, wat ze zijn verloren, wat het ze heeft gekost. En dat bij herdenking muziek zal klinken die herinnert aan….

Moord op Haniyeh zet de zaken in het Midden-Oosten nog verder op scherp

ACHTERGROND - Het kan zijn dat de bazen die bij de Israëlische Mossad het doden van tegenstanders regelen, denken dat het doden van Ismail Haniyeh het conflict met Hamas een gunstige wending zal geven. Helaas voor hen: dat is ontzettend primitief gedacht.

Alleen als een direct belanghebbende – zoals bijvoorbeeld een troonpretendent of een regerende dictator – wordt gedood is dat soms het geval. In alle andere gevallen wordt de opengevallen plaats snel opgevuld en schuift het regerende kader gewoon een plaatsje op. Zo zal het gaan in het geval van Ismail Abdul Salam Haniyeh. En zo zal het waarschijnlijk net zo gaan in het geval van Fuad Shukr, de militaire commandant van Hezbollah, die eerder een Mossad-doel was maar die nog steeds niet definitief dood is gemeld. Wel zijn er drie andere doden, een vrouw en twee kinderen, en 74 gewonden bij deze glorieuze Israelische aanval op een wijk in Beirut.

Niet de echte leider

Haniyeh (62) was al een tijdje niet langer de leider van Hamas. Hij was weliswaar in 2017 de leider van het politbureau van Hamas geworden, maar dat betekende vooral een politieke en symbolische functie. Hij had tevoren een stapje opzij gedaan ten gunste van Yahia Sinwar, die nadien de scepter zwaait in Gaza. Er zijn verhalen dat er wrijvingen zouden hebben bestaan tussen Haniyeh en Sinwar, maar dat is niet duidelijk bevestigd.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Jim Forest (cc)

Israel hanteerde op 7 oktober wel degelijk de ”Hannibal-procedure”

De Israëlische krant Haaretz heeft documenten verzameld alsmede getuigenverklaringen van diverse militairen, zo wel hooggeplaatste als minder hoog geplaatste, waaruit blijkt dat Israël tijdens de inval van Hamas- en Islamitische Jihad-strijders op 7 oktober, de Hannibal-procedure heeft ingezet.

De Hannibal-procedure is erop gericht te voorkomen dat er gijzelaars worden gemaakt. De strategie houdt in dat zodra eigen mensen in handen vallen van de vijand het vuur wordt geopend, zodat behalve de aanvallers ook de gijzelaars worden gedood in plaats van gevangen genomen. De laatst bekende keer dat Israel deze procedure toepaste was in 2014, ook in Gaza. In Rafah was de luitenant Hadar Golding tijdens de veldtocht van dat jaar gevangen genomen en Israel opende daarop een zwaar artilleriebombardement met 155 mm granaten op en rond de plek waar dit was gebeurd. Golding is nooit teruggevonden. Een 75 mensen werden door de beschieting gedood.

Van verschillende kanten was de afgelopen tijd gesuggereerd dat op 7 oktober, te midden van de gigantische chaos die was ontstaan, waarbij het militaire hoofdkwartier was overvallen en uitgeschakeld niemand de situatie kende en de bevelen over elkaar heen buitelden, iets dergelijks was gebeurd. Er was aanleiding dit te veronderstellen, onder meer de vele auto’s van de festivalgangers die waren beschoten en uitgebrand vroegen om een onderzoek, evenals de situatie in een aantal kibbutzim aan de grens waar een schade was aangericht die niet door leden van Hamas met hun lichte wapens kon zijn veroorzaakt. De Israëlische regering heeft dat onderzoek steeds tegengehouden. Alleen is er een onderzoek ingesteld naar aanleiding van de gebeurtenissen in kibbbutz Be’eri, waar generaal Barak Hiram een tank opdracht gaf op een huis te vuren. Dertien Israeli’s werden daarbij gedood evenals een veertigtal strijders van Hamas. De resultaten van het onderzoek worden binnenkort bekend. Er is een (kleine?) kans dat nu, negen maanden na oktober, ook een ruimer onderzoek van de grond komt

Foto: Prachatai (cc)

Onvermoeibare Blinken is bezig de ster te worden van een grimmige soap

NIEUWS - Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Antony Blinken houdt de schijn op van een eventueel akkoord voor een vredesbestand. Intussen gaat de slachting in Gaza gewoon door en komen de Israëlische gijzelaars niet vrij.

De bloedige veldtocht van Israël in Gaza is aan het veranderen in een grimmige soap. De Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Blinken is in Israël uit zijn vliegtuig gestapt om de Israëli’s te vertellen dat de VN-Veiligheidsraad akkoord is gegaan met hun voorstel voor een staakt-het-vuren in Gaza. Dat heeft de V-raad inderdaad besloten – met 14 stemmen bij één onthouding, namelijk Rusland.

Drie fasen

Het voorstel betreft een drie-fasen-project: in de eerste fase worden gijzelaars bevrijd en wordt er zes weken niet geschoten, in de tweede fase worden alle gijzelaars losgelaten, en in de derde fase kan er worden gepraat over een wederopbouw van Gaza.

Goed idee, zult u misschien zeggen. Eindelijk stopt het zinloze geweld. Maar hoezo is dit een voorstel gedaan door Israël? Iedereen weet dat Netanyahu met de  hardnekkigheid van een kind dat om snoepjes bedelt steeds blijft herhalen dat hij pas ophoudt met oorlog voeren als Hamas is vernietigd. Nou ja, dat gaat Blinken dus voor elkaar krijgen, als het inderdaad een Israëlisch voorstel was. Gelooft u dat? Dat Blinken daar tijdens zijn zesde (of was het al de zevende?) nutteloze reis in gaat slagen?

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Foto: De vernielingen in Be'eri. עופר גתי Pikiwiki Israel, CC BY 2.5, via Wikimedia Commons.

Twee rapporten: over Palestijnse seksuele misdaden en over Israëls behandeling van gevangen Gazanen

Wat is dat toch met rapporten over seksueel misbruik door Hamas (en aanverwante organisaties) op 7 oktober bij hun aanval op Israël? Steeds als er nieuws is, blijkt er toch weer weinig van te kloppen. Het begon met Israëlische beschuldigingen, maar die werden vrij snel grotendeels doorgeprikt als afkomstig van de orthodoxe lijkenverzamelingsorganisatie Zaka. Verhalen als veertig baby’s met afgehakte hoofdjes hangend aan een waslijn, een baby in een oven en een moeder bij wie de buik was opengesneden om er de foetus uit te halen, bleven niet heel. Net zomin als de de dame die een Israëlische commissie van onderzoek opzette, Cochav Elkayam-Levy. Ze slaagde er niet in bruikbare getuigenissen te verzamelen. Bovendien bleek ze een vroegere woordvoerder van het Israëlische leger te zijn geweest.

Dan was er een uitgebreide reportage van de New York Times, maar die is intussen ook alweer afgebrand. De maker ervan was een Israëlische filmmaakster, Anat Schwartz, samen met haar neefje Adam Sella en redacteur Jeffrey Gettleman. De Times was er zeer over te spreken, maar intussen wordt er intern overlegd of het stuk niet teruggetrokken zou moeten worden. Het was al mis aan het begin met ene Gal Abdush, die gedood werd en in half ontklede staat werd  aangetroffen. Ze werd  daarom opgevoerd als zijnde verkracht, iets wat haar familie in alle toonaarden steeds heeft ontkend en blijft ontkennen. Wat ook niet hielp is dat de eindredacteur van de NY Times, Joe Kahn, het stuk uitbundig had geprezen, terwijl het nu door tegenstanders een schoolvoorbeeld van de ”vooringenomen standpunten” van de krant wordt genoemd. Het werd intussen duidelijk dat Kahns vader redacteur is geweest van CAMERA (Committee for Accurracy in Middle East Reporting and Analyssis), een verlengstuk van de Israël-lobby met een dito hasbara -karakter, wat zoveel wil zeggen as dat het niet zo nauw werd genomen met de waarheid zolang Israël er maar gunstig vanaf kwam. De zoon zou daar wat van mee hebben gekregen.

Foto: hanini.org, Public domain, via Wikimedia Commons.

Er zijn nog steeds wijsneuzen die denken dat UNRWA wel kan worden afgeschaft

COLUMN - Twee commentatoren waren er vorige week die zich laatdunkend uitlieten over The United Nations Relief and Works Agency voor de Palestijnen, kortweg UNRWA. Sterker nog: zij toonden zich voorstander van het stopzetten van alle betalingen. Als het aan hun ligt mag deze organisatie snel worden afgeschaft. Zij vonden het tijd dat de nazaten van de Palestijnen die door Israël zijn  verdreven, of die zijn gevlucht, eindelijk eens gaan werken. Te lang is er voor hun onderwijs, gezondheidszorg en ook voedsel gezorgd. Ze moeten gewoon de handen uit de mouwen steken.

Er zijn een paar problemen met deze opmerkingen. Om te beginnen: dit is een radicale oplossing van een door Israël geschapen probleem, maar dan wel op kosten van de slachtoffers zelf en van hun gastlanden. Zo’n 750.000 Palestijnen werden indertijd verdreven. Ze kwamen terecht in vluchtelingenkampen op de Westoever en in Gaza en in Libanon, Syrië, of Jordanië. In de loop der jaren groeide hun aantal.  Inmiddels zorgt UNRWA voor zo’n vijf miljoen mensen. Voor wat Gaza of de Westoever betreft is duidelijk dat UNRWA hun reddingsboei is. Ze mogen immers maar heel beperkt werken in Israël, er is grote werkloosheid en ze en hebben weinig mogelijkheden.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Foto: Poster Boy (cc)

Genocide in Gaza? Dat weten we nog helemaal niet

OPINIE - Wat opvalt wanneer gevoelige brandhaarden opvlammen, is hoe onzorgvuldig het taalgebruik wordt. Zo wordt Israël al sinds jaar en dag beschuldigd van een genocide op de Palestijnse bevolking, hoewel die bevolking onder Israëlische bezetting gestaag groeit. Dat valt dan wel de merkwaardigste genocide in de geschiedenis van de mensheid te noemen.

Nu de Israëlische overheid de Gazastrook weer bombardeert in reactie op zo’n beetje de gruwelijkste terreurdaad uit de geschiedenis van het Israëlisch-Palestijnse conflict, zoemt het G-woord weer rond. En niet enkel in de mond van verklaarde tegenstanders van Israël.

‘Textbook case’

De Israëlische historicus Raz Segal noemde de huidige belegering van Gaza onlangs ‘a textbook case of genocide‘. Een casus die de definitie uit de handboeken nauwgezet volgt dus. Segal is niet één van de minsten op dit gebied: hij schreef meerdere boeken over de holocaust in Karpato-Roethenië en geeft leiding aan het masterprogramma voor Holocaust and Genocide Studies aan de Stockton Universiteit in New Jersey.

Segal zoomt daarbij vooral in op de intentie om Gaza van de kaart te vegen, zoals geuit door mediamakers, de bestempeling van Hamas als ‘boosaardig’ door internationale leiders en de afkondiging van de Israëlische minister van defensie Yoav Gallant van een complete afsluiting van de Gazastrook.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Volgende