En Geert zag dat het goed was
Afgelopen nacht liep een zeiljachtje van een meter of twaalf in zware zee op de rotsen bij Brindisi, met aan boord vierenzeventig vluchtelingen; voornamelijk Koerden, Afghanen, Irakezen en Iraniërs. Er zijn drie doden geteld en nog dertig opvarenden vermist. De “gelukszoekers” vertrokken uit Turkije en vergingen na vijf dagen letterlijk in het zicht van de haven.
Zullen we deze vierenzeventig “illegalen” die vijf dagen doorbrachten op een bootje geschikt voor vier man eens anders framen? Zo moeilijk is dat niet – de hoofdmoot komt uit landen die volgens de PVV islamofascistische regimes hebben. En zeker in het geval Iran en Afghanistan is daar weinig op af te dingen.
Maar daar hoor je de politiek niet over; Geert Wilders weet maar al te goed dat medelijden met de slachtoffers van die verschrikkelijke islam geen drijfveer is voor zijn kiezers. De opgeknoopte homo’s in Teheran bungelen daar slechts om “links” mee om de oren te slaan. De vervolgde christenen in Irak lijden alleen maar omwille van het aantonen van het Grote Gevaar.
Doel is nadrukkelijk niet om deze mensen te helpen. Niet met het zenden van troepen, niet met het sturen van hulp, niet met het toelaten in onze landen. Mochten er revoluties – in de woorden van Wilders: burgeroorlogen – uitbreken in die landen, dan moet Nederland op slot en gaat de propagandamachine overuren draaien om vooral het slechte nieuws te benadrukken. Die Arabische lente – Wilders heeft er nooit in geloofd. Zegt hij.