Kamer: ‘Geen godsdienstvrijheid voor vrijwilligers’

De Tweede Kamer springt op de bres voor het geloof. Voor het geloof dat de ene religie beter is dan de andere – de ene mens beter is dan de andere – en dat ex-PVV’ers mogen bepalen wat vrijwilligers wel en niet mogen denken. De Haagse politie werkt tijdens Oud en Nieuw al jaren samen met vrijwilligers van de salafistische as-Soennah moskee, om met hun hulp de openbare orde te handhaven. Zowel de politie als de burgemeester die over de politie- en vrijwilligersinzet gaat, zijn daar erg blij mee. “Rustige jaarwisseling in Schilderswijk dankzij moskeevrijwilligers”, lieten ze eerder weten. Maar Tweede Kamerlid Bontes, die trouwens níet over de openbare orde in gemeente Den Haag gaat, vindt dat toch te link, omdat de vrijwilligers een bepaald ‘gedachtengoed’ hebben. In een motie probeerden Bontes en Van Klaveren de samenwerking te verbieden. Die motie is met grote meerderheid door de Kamer aangenomen.

Door: Foto: risastla (cc)
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Asielzoekers en PVV’ers over één kam scheren even erg?

Ik ben dan wel geen onverdeeld fan van Klaver, maar zijn repliek op Wilders doet hij dan wel bijzonder goed.

… om dan te doen alsof een hele groep van vluchtelingen of alle vluchtelingen criminelen zijn en mensen die rotzooi komen trappen, of als ik zou doen alsof alle mensen die kritisch zijn op vluchtelingen racisten zijn, dat is allebei even erg en dat zou de heer Wilders niet moeten doen.

Met name retorisch gezien overigens, want de vergelijking van asielzoekers met Wilders-fans gaat ergens ook mank. Wilders-fans verenigen zich vrijwillig in een politiek standpunt. Asielzoekers hebben hun status niet vrijwillig gekregen – of zeker niet allemaal – en delen hun politieke standpunten niet. Het is dus principieel gezien wel even erg om te generaliseren, maar het is gradueel gezien veel ‘erger’ om alle asielzoekers over één kam te scheren en ze verschillende eigenschappen toe te dichten, dan mensen die zich verzetten tegen de komst van vluchtelingen een politiek verwijt te maken.

(Wegens technische problemen zijn Facebook-video’s niet op Sargasso af te spelen: klik hier voor het filmpje.)

Foto: Paolo Margari (cc)

Een gebaar is geen woord

COLUMN - Juristen leven in een heel andere wereld dan ik. Een heleboel discussies die deze lieden voeren gaan natuurlijk over taal – de interpretatie van dit of dat woord, van deze of gene zinsnede –, maar het soort argumenten dat ze daarbij gebruiken lijkt in geen velden of wegen op wat ik zelfs maar herken als een bijdrage aan een discussie.

Een artikel in NRC Handelsblad (achter betaalmuur) van vorige week staat vol instructief materiaal. Een Arnhemse rechter had op één dag zes zaken over ‘discriminatie’ op het programma gezet.

Ik moet toegeven dat het verslag ook niet altijd even duidelijk is:

Hoewel de vechtpartij begon omdat de jongens „faggot” en „flikker” riepen naar een homostel dat bij de groep studenten hoorde, worden zij niet vervolgd voor discriminatie. Hadden zij iets over álle homo’s gezegd, was discriminatie waarschijnlijk wel ten laste gelegd, zegt de officier achteraf. Toch neemt de rechter de aard van de uitingen wel mee. Homohaat is „treurig”, vindt hij.

Discriminatie

Ja, wat is het nou, denk je. Ook de officier vond homohaat vast “treurig”, maar zijn punt was nu juist dat het roepen van faggot en flikker niet iets zei over ‘álle homo’s’. Dat lijkt mij iets dat je gemakkelijk zou kunnen weerspreken: het feit dat woorden die homoseksuele man betekenen in een bepaalde situatie als scheldwoord gebruikt worden, betekent dat degene die die woorden (op dat moment) gebruikt duidelijk minder waardering heeft voor aanhangers van de gelijkgeslachtelijke liefde. In die zin is een homo uitschelden voor homo een uiting van homohaat.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Minister Asscher is voor verdwijnen Zwarte Piet

NIEUWS - Weblog Republiek Allochtonië pikte een tweet op van iemand die aanwezig was bij een bijeenkomst in Amsterdam en waar minister Asscher zei: “Zwarte Piet zal heel snel veranderen en verdwijnen en ik denk dat dat goed is, ik vind dat prima”.

Asscher benadrukte dat als zwarte piet is verdwenen, dat niet vanzelfsprekend betekent dat discriminatie op de arbeidsmarkt verdwijnt.

Op een vraag uit de zaal wat Asscher vond van Ruttes opmerkingen dat het goed is als allochtonen zich op de arbeidsmarkt moeten invechten, zei hij: “Ik vond zijn uitspraken veel te eenzijdig”.
Volgens Asscher deed Rutte de uitspraak over ‘invechten’ in de sfeer van de campagne. “En we moeten niet alleen zeggen ‘Leve de Gouden Eeuw’, ook zwarte bladzijdes verdienen aandacht”.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Tiener zet professor in zijn hemd

Lang werd gedacht dat de Ieren in de VS zwaar gediscrimineerd werden. Beroemd zijn de bordjes in winkels “No Irish need apply”.

Maar in 2002 maakte een hoogleraar furore door dit af te doen als een mythe. De conclusie van historicus Richard Jensen, hoogleraar aan de universiteit van Illinois at Chicago luidde:

Irish Catholics in America have a vibrant memory of humiliating job discrimination, which featured omnipresent signs proclaiming ‘Help Wanted—No Irish Need Apply!’ No one has ever seen one of these NINA signs because they were extremely rare or nonexistent.

Een pluim voor nu.nl

Niet dat ze die van mij nodig hebben, maar dit vond ik ronduit verfrissend:

Premier Mark Rutte is niet bekend met de cijfers uit het antisemitismerapport dat deze week naar de Tweede Kamer is gegaan. Daaruit blijkt dat 40 procent van de autochtone jongeren ‘niet zo positief’ is over Marokkanen.

Dat zei hij vrijdag tijdens zijn wekelijkse persconferentie na afloop van de ministerraad.

Uit het rapport blijkt dat 9 procent van de Nederlands-Marokkaanse jongeren ‘niet zo positief’ is over joden in Nederland, terwijl uit datzelfde onderzoek blijkt dat 40 procent van de autochtone jongeren ‘niet zo positief’ is over Marokkanen.

“Dat tweede onderzoek ken ik niet”, zei Rutte desgevraagd. “Ik heb alleen de mediaberichten gezien.”

Minister Lodewijk Asscher (Integratie) zei deze week zich ernstig zorgen te maken over de houding van moslimjongeren tegen joden. Over de andere uitkomsten van het onderzoek hield het kabinet zich stil.

Vrouwen in de wetenschap

Het is vaker aan bod geweest, maar het lage aantal vrouwelijke toppers in de wetenschap (hoogleraren bijvoorbeeld) is naar mijn stellige mening mede het gevolg van een hele serie subtiele en onbedoelde acties die uiteindelijk tegen vrouwen spelen.

Een mooi voorbeeld is de manier waarop aanbevelingsbrieven worden geschreven. Die zijn in de Angelsaksische wereld belangrijk voor de kans van slagen van een kandidaat.

Such letters often have more impact than grades or test scores at the graduate level, where factors such as initiative, hard work, creativity, independence, problem-solving ability, and teamwork are prized skills. Well-crafted, honest letters help in determining whether a candidate is a good fit.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Vorige Volgende