Ik schaam me kapot, na het lezen van “Pas op! Vertrouw het niet. Werken in Nederland is niet wat je je ervan voorstelt.” Je staat internationaal natuurlijk gigantisch voor lul, als een bevriende ambassade haar werkloze onderdanen adviseert om vooral niet in jouw land te gaan werken. Omdat het via een glijdende schaal min of meer normaal is geworden, dat werknemers als een soort horigen behandeld worden. Wat een gaaf land, wat een superieure cultuur! Geweten gesust Natuurlijk wist ik wel van de idiote werkomstandigheden in bijvoorbeeld grote distributiecentra van on- en offline retailers. De nul-uren-contracten, bizarre roosters en slechte huisvesting, waarmee met name Oost-Europeanen geconfronteerd worden. De Groene had er vorig jaar al een uitgebreide reportage over gemaakt, en ik was toen heus wel verontwaardigd. Ik overwoog zelfs om mijn trouwe klandizie bij Albert Heijn te beëindigen. Mijn overweging om dat niet te doen, was dat Appie het in elk geval wel redelijk doet op gebied van duurzaamheid, een geweldige klantenservice heeft (eigenlijk gênant dat dit een criterium is, maar elke consument kent de frustratie van de kastje-muur-service) en de alternatieven…nou ja, die zijn geen haar beter. Versproducten en andere kleine dingen haal ik sowieso zoveel mogelijk op de markt of bij de lokale MKB-er. Bovendien vinden de meeste werknemers het blijkbaar wel prima, het gaat ze vooral om het – voor hun hoge – salaris. En klaar, geweten gesust. Hoewel dat een heel menselijke manier van redeneren en goedpraten is, schaam ik me daar nu echt voor. Ik heb mijn geweten gesust met het idee dat het niet klopt, maar dat, nou ja, die mensen er wél beter van worden. En het kan altijd erger. Of zo.
Arbeidsomstandigheden van een eeuw geleden, anno 2016 in Nederland. Dennis L’Ami werkte tien maanden tussen de Polen in een distributiecentrum van supermarktketen Coop in Deventer.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
COLUMN - Brabant was groot in de leerlooierij en in schoenen. Limburg in kolen, Twente in textiel, het Westland in bloemen en groente. Dat het soms gevaarlijk werk was of het milieu schaadde – van koolstoflongen en instortende mijnen tot overmatig ingeademde chemicaliën en schadelijke uitstoot van CO2 – gaf indertijd niet zo. Je pakte het werk dat je kon krijgen.
Steeds meer soorten werk raken achterhaald, of kun je nu goedkoper elders halen. De Nederlandse oogsten laten we tegenwoordig binnenhalen door Polen die amper het minimumloon krijgen uitbetaald. De productie van textiel en schoenen is allang naar derdewereldlanden verhuisd, waar mensen onder erbarmelijke arbeidsomstandigheden buffelen voor de spijkerbroeken, t-shirts en colbertjes die wij graag zo goedkoop mogelijk willen aanschaffen.
We hebben lang gedacht dat het rijke westen zichzelf kon bedruipen met werk in de dienstverlening, in de zorg, en in het nadenken. Laat de rest van de wereld alle domme en gevaarlijke arbeid maar doen: wijzelf houden tenminste het werk dat aandacht, service, menselijk contact en verstand vergt.
Maar ook dat werk wordt gaandeweg uitgehold. Supermarkten willen graag van hun kassières af: als klant zelf je boodschappen scannen heeft de toekomst, roept Albert Heijn monter! In de zorg worden alle goedkopere, contactgevoelige banen weg gereorganiseerd: iemand die elke dag je steunkousen komt aan- en uittrekken, vinden we tegenwoordig te duur.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
Supermarktketen Aldi gaat stappen nemen om de arbeidsomstandigheden van zijn personeel te verbeteren. Het bedrijf zet daarbij voor het eerst in de geschiedenis een centrale afdeling personeelszaken (HRM-afdeling op holdingniveau) op, meldde CNV Dienstenbond dinsdag.
En bijvoorbeeld hierom is het dus een goed idee om door middel van een lidmaatschap het werk van vakbonden te steunen:
Na het aankaarten van de misstanden, eerst bij Aldi zelf en later bij de Inspectie SZW, kan CNV nu echt samen met de medewerkers aan de slag om verbeteringen door te voeren en toe te zien op de uitvoering.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Wat was er ook weer aan de hand?
Poolse en Portugese arbeiders zouden door een Iers bedrijf worden uitgebuit. Ze zijn bijna de helft van hun salaris kwijt aan huisvesting en reiskosten. Dat terwijl ze in slooppanden langs de A2 wonen en te voet naar hun werk kunnen.
En toen dat allemaal waar bleek te zijn, werden de arbeiders die deze misstanden hadden aangekaart vrolijk ontslagen. ‘Ze pasten niet in het team,’ aldus hoofdaannemer Avenue2.
Het dodental als gevolg van de instorting van een kledingfabriek vlakbij Dhaka, de hoofdstad van Bangladesh, staat inmiddels boven de 900.
En dit is de protestbeweging van het moment:
Violence erupted across Bangladesh on Monday as Islamist fundamentalists demanding passage of an anti-blasphemy law clashed with security forces, leaving a trail of property damage and at least 22 people dead after a second day of unrest.
The skirmishes began Sunday when thousands of Islamic activists staged a march on Dhaka, the capital, followed by speeches and a mass demonstration. The authorities say several hundred shops were vandalized, and local television channels showed fires in the central part of the city. Later, when protesters refused to leave, security officers unleashed tear gas and fired rubber bullets to drive them out of the capital.
The confrontations escalated on Monday, as a major clash occurred about 15 miles outside the capital in the district of Narayanganj, where photographs show stick-wielding protesters fighting police officers in riot gear. Bangladeshi news media reported that three security officers were beaten to death while a dozen other people were killed, including protesters shot by the police. Traffic was halted for at least eight hours on one of the country’s most important highways, connecting Dhaka with the southern port of Chittagong.
Harry Piekema is een monster. Aldi-praktijken mbt omgang personeel schering en inslag.
Zalando een schreeuw van geluk? Een Duitse documentaire onthult mensonterende toestanden bij een inpakcentrum.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.