In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
Te hard werken om onnodige spullen te kopen
Mensen verwaarlozen hun gezin en hun sociale leven om werk te doen dat ze niet leuk vinden, zodat ze dingen kunnen kopen die ze niet nodig hebben om indruk te maken op mensen die ze niet aardig vinden. En dan helpt het niet als je óók nog gaat fitnessen. Dat betoogt Nigel Marsh hier in een gedreven verhaal over balans tussen werk en privé. Ik wantrouw die mensen altijd een beetje, die dat evenwicht hebben gevonden dankzij bestsellers en goedbetaalde lezingen, maar luister en oordeel zelf.
Bittere bijsmaak van fruit bij Albert Heijn
Dit is een gastbijdrage van Edith van Overveld van de not-for-profit onderzoeks- en netwerkorganisatie SOMO. Onder het artikel staat een videoreportage die Noticias maakte over de mangoplantages in Peru.
SOMO-onderzoek onthult slechte arbeidsomstandigheden bij productie van verse groente en fruit
Hongerlonen, extreem lange werkdagen zonder een vast contract en geen vakbond die voor je op kan komen. Het is de bittere bijsmaak van veel groente en fruit bij supermarkten als Albert Heijn. Dat blijkt uit het vorige week gepubliceerde SOMO-rapport ‘Bitter Fruit’. Hoewel ’s lands grootste kruidenier zich zegt in te zetten voor verantwoorde productie gaan (veelal seizoens)arbeiders in de groente- en fruitsector in ontwikkelingslanden nog altijd gebukt onder slechte arbeidsomstandigheden. Betere regels en controle, evenals druk op de toeleveranciers en overheden in productielanden is daarom hard nodig.
SOMO onderzocht de arbeidsomstandigheden bij de productie van groente- en fruit voor Nederlandse supermarkten: mango’s uit Peru, boontjes, aardappelen en druiven uit Egypte, ananassen uit Costa Rica, bananen uit Ecuador, druiven uit Zuid-Afrika en mandarijntjes uit de Israëlische nederzettingen. SOMO-onderzoeker Sanne van der Wal stelt: “Supermarkten vormen de belangrijkste afnemers van groente- en fruit uit ontwikkelingslanden. Maar de groei van de export uit deze landen brengt ook grote risico’s op slechte arbeidsomstandigheden met zich mee. Veel groente en fruit dat hier in de supermarkt ligt is dan ook niet verantwoord geproduceerd.”
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Kopje koffie erbij?
Colombia staat bekend om de export van stimulantia. Waar het cocaïne betreft is het land onbetwist wereldmarktleider, maar ook bij het onschuldige product koffie doet El Dorado stevig mee. Na Brazilië en Vietnam is Colombia de derde koffie-exporteur ter wereld. Koffie wordt in Colombia verbouwd in de bergachtige centrale regio die de bekend staat als de eje cafetero (de koffie-as). Op hoogtes van 1200 tot 1700 meter staan eindeloze rijen rabica-planten. Pereira, Armenia en Manizales zijn de belangrijkste steden in het gebied.
Wie zich wil verdiepen in het productieproces dat steek achter zijn kopje koffie kan vanuit deze steden talloze koffieplantages bezoeken. Op één daarvan, de hacienda quayabal krijgt de bezoeker een ongecensureerde inkijk in de troosteloze wereld achter het dagelijkse bakkie troost.
Op de hacienda werkt een kleine groep fulltime krachten in de logistiek en productie. Het meeste werk wordt echter gedaan door de vijftig tot tweehonderd koffieplukkers (afhankelijk van de omvang van de oogst) die voor een paar maanden per jaar worden aangenomen. Het zijn seizoensarbeiders die van hacienda naar hacienda trekken en van streek naar streek. Wordt er nergens in het land geplukt, dan hebben ze twee mogelijkheden: werkloosheid of een job in de gevaarlijke business van de cocaïne-vernietiging. Betaald door de regering branden ze dan coca-plantages plat, een klus waar je geen vrienden mee maakt en waarbij de kogels regelmatig letterlijk om je oren vliegen.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.