Afstand van Karskens

‘Afstand nemen’ is de nieuwste pseudo-beschaafde vertaling van het rechtspopulistische gedachtengoed en daarmee zijn mensen die eisen dat moslims afstand nemen van de terreurbeweging die zich de Islamitische Staat noemt, niet anders dan mensen die vinden dat alle moslims schuldig zijn aan de daden van een minieme minderheid. Het zijn de fellow travellers van Wilders, en dat zijn er heel veel, die met dit soort verhuld taalgebruik de gedachte verspreiden dat er iets moet zijn met die moslims, dat er gevaar dreigt uit de moslimhoek, en niet van een aantal losgeslagen idioten maar van elk van hen. Dat is honderd procent PVV-ideologie, perfect in lijn met angstvisioenen over islamisering en sharia. Anders gezegd: zogenaamd beschaafde en redelijke Nederlanders die 'toch' vinden dat het nodig is dat moslims afstand nemen van een terreurorganisatie, zijn gewoon propagandisten van Wilders – niet anders dan de schreeuwende, intens racistische, anonieme PVV-meute op Twitter. Wat ze zeggen, klinkt beter, maar dat is maar schijn.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.