De verkiezingsstrijd in Mexico dreigt uit te lopen op straatprotesten en een gang naar de rechter. De conservatieve kandidaat Felipe Calderon is, na een lange hertelling, uitgeroepen tot winnaar. Met een miniem verschil van 0.56% won hij van de centrum-linkse kandidaat Andres Manuel Lopez Obrador (AMLO) AMLO heeft zijn kiezers opgeroepen om zaterdag te protesteren tegen de stemfraude die gepleegd zou zijn en stapt naar het Mexicaanse gerechtshof om de uitslag aan te vechten. De Mexicaanse beurzen en munt stegen meteen na het nieuws dat Calderon de winnaar zou zijn. Begrijpelijk aangezien hij de favoriete kandidaat was van het Mexicaanse bedrijfsleven
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
Het Egyptische parlement, doorgaans op permanent verlof, komt in actie tegen de homo-scenes in de controversiële Egyptische film, The Yacoubian Building.
112 parlementariërs willen de film uit de roulatie halen en opnieuw laten censureren
De verfilming van het boek The Yacoubian Building zou Egypte in een kwaad daglicht stellen. Zaken als homosexualiteit, terrorisme en corruptie komen namelijk aan bod. En dat kan natuurlijk niet in het ‘idyllische’ Egypte
Een onafhankelijk parlementslid (lees: Moslimbroeder) gaf zijn mening nadat hij de film had gezien: “As a citizen I felt hurt when I watched it.
I respect freedom of expression and creativity, but this is neither.”
De film gaat over de inwoners van een oud, Ottomaans gebouw in hartje Cairo. Aristocraten, homos, seculieren, islamisten en ambtenaren komen allemaal voorbij.
Vreemd genoeg is het boek zelf niet verboden of gecensureerd en is het juist een bestseller in Egypte en de Arabische wereld.
Wie is er nu nog bang voor Noord-Korea? Dictator Kim Jung-Il wilde op de 4th of July de Amerikanen dissen met een uitgebreide rakettest, maar de roemruchte Taepodong 2 -die de Amerikaanse Westkust zou kunnen bereiken- ontplofte al na 40 seconden. Het lijkt erop dat Noord-Korea haar hand heeft overspeeld, zo concludeert ook het gespecialiseerde weblog ArmsControlWonk: The North Korean have now blown it by actually testing a system that was always worth much more as a bargaining chip than as a military capability. Continued attempts to hype the threat (by either the DPRK or the National Missile Defense Agency) will now be much harder to make with a straight face (ArmsControlWonk.com). De VN-Veiligheidsraad is in spoedzitting bijeen (NOS) en Japan verbrak direct de verkeersverbindingen met Noord-Korea: banning the entry of the Mangyongbong-92 ferry into Japanese ports for six months and barring North Korean officials, ship crews and chartered flights from entering Japan (CrissCrossNews). Maar ondanks dat Noord-Korea zojuist weer opnieuw een raket heeft gelanceerd (nu.nl) is al die drukte misschien wel helemaal niet nodig? Noord-Korea heeft immers gisteren haar eigen militaire onvermogen getoond door middel van een klapsigaar uit eigen doos.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Nog voor het weekend hebben VVD en CDA een paar wethouders-op-wachtgeld gevonden die best wel een zomerreces lang staatssecretaris van cultuur of minister van economische zaken willen zijn. Wat kan daar nou moeilijk aan zijn, tenslotte. Het enige is, er komt geen nieuwe bordesfoto, heeft Jan Peter al gezegd.
De oppositie doet intussen haar best om de mooie verkiezingsplannetjes van CDA en VVD (lastenverlichting voor bedrijven) en andere zaken (privatisering Schiphol, liberalisatie huurbeleid, JSF) omstreden te verklaren, zodat het ramp– rompkabinet ze niet meer kan behandelen. De LPF heeft nog steeds weinig kaas gegeten van politiek, maar weten één ding wel: wat Links niet wil, willen wij wel! Die moeilijke woorden als privatisering en liberalisatie krijgen ze hun strot niet uit, maar van As heeft het al gezegd: LPF doet alleen mee als de tweede Maasvlakte er meteen komt, én “die weg door het Naardermeer!”
Wat doet de oppositie nog meer? Lijsttrekkersreferenda versimpelen of afgelasten. U heeft nog maar vijf dagen om uw curriculum op te tuigen voor lijsttrekker van de PvdA en het lijsttrekkersreferendum van GroenLinks is met de vervroegde verkiezingen helemaal van de baan. U gaat het gewoon weer doen met Wouter Bos, Femke Halsema, en Jan Marijnissen natuurlijk.
In het Midden-Oosten dan.
Terwijl de Levantijnse kemphanen elkaar ontvoeren en de VS vrijhandelscontracten cadeau geeft aan gewillige Arabische landen, maakt Rusland langzaam maar zeker haar militaire rentree in het Midden-Oosten.
De geruchten dat de Zwarte Zee-vloot verhuist naar Syrie worden steeds hardnekkiger.
Russische generaals blijven echter ontkennen.
De oude marinebasis krijgt, volgens een Russische diplomaat in Damascus, wél een grondige make-over
Assad mag trots op zichzelf zijn, in 2 jaar tijd de ongegeneerde schandknaap worden van Rusland en Iran. Dat doen veel Arabische leiders hem niet meer na.
Nu nog wachten op de reacties van Israël en de VS.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Rita Verdonk past in het rijtje van de Oostenrijker Jörg Haider, de Belg Filip Dewinter, Pim Fortuyn, de Fransman Jean-Marie Le Pen en de Amerikaanse Ross Perrot. Het zijn allemaal populisten met heldere, simpele oplossingen die de democratie ondermijnen.
Dijkstal geeft Verdonk van populistisch jetje, en “benadrukt dat voortaan alles in hapklare quotes moet worden gebracht.”
Gisteren haalde oud-VVD-fractievoorzitter Van Aartsen in de NRC ongenadig hard uit naar Verdonk. Hij constateert dat ze niet meer bij te sturen is, sinds ze haar eigen populariteit heeft ontdekt. “Er was een gebrek aan moedige advisering in haar eigen omgeving. Ze kreeg er moeite mee nog te luisteren -zowel naar haar politieke omgeving als naar haar ambtelijke omgeving. Ze is gaan geloven in haar imago met conservatieve trekken.”
Het is al langer duidelijk dat Verdonk bij de partij inmiddels flink wat vijanden heeft gemaakt. Bij de lijsttrekkersverkiezing was duidelijk dat de partijtop liever Mark Rutte als lijsttrekker zag. Verdonk reageerde daarop niet door in gesprek te gaan met het hoofdbestuur, maar door hen direct als “onbetrouwbaar” neer te zetten door een waarnemer te eisen. Dat is geen nieuw verschijnsel bij Verdonk. Kritiek of tegenwind accepteert ze niet en ze reageert daarop dan ook alsof het een persoonlijke aanval is. Kalou en Taïda Pasic waren al kansloos op het moment dat hun zaken in de publiciteit kwamen, domweg door het feit dát hun zaken in de publiciteit kwamen.
Haar campagne was inhoudsloos en gericht op het ontwikkelen van een persoonlijkheidscultus. Campagneleider Kay van der Linde moet gesmuld hebben van de koppen met “Rita” erin in plaats van “Verdonk”. Met Professor Pim werkte dat trucje ook al zo fijn. Maar toen ze midden in de campagne met haar eigengereid optreden rond het paspoort van Hirsi Ali in moeilijkheden kwam, werd ze al snoeihard teruggefloten door Zalm en Balkenende. In een zaal vol sympathisanten in Hardenberg liet ze vervolgens blijken lak te hebben aan de een dag eerder gemaakte afspraken door haar oude standpunten te herhalen.
De FNV roept werknemers op om een klacht bij de vakbond in te dienen als hun baas ze in een te hoge temperatuur laat werken (tiscali.nl). En volgens trouw reaguurder Larie is in Zwitserland de airco al sinds vijf jaar op kantoren verboden.
De babbelbox staat vandaag bij de koffieautomaat en vraagt: hoe zit u er vandaag bij? Airconditioned, vrijwel nakend, met vuilniszakken tegen de ramen, ondersteund door ventilatoren, heftig zwetend of gewoon thuis?
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.