In gisteren ligt de kracht voor morgen

van Henk Witte. Tal van politieke analytici hebben zich al bezig gehouden met de vraag waarom linkse politiek zich zo nadrukkelijk in de verdomhoek bevindt. En alle linkse politici en kiezers die zo nadrukkelijk op een medicijn tegen de rechtse pandemie zitten te wachten verloren zichzelf in een woud van verklaringen. Het resultaat: tot dusverre is niet echt een antwoord gevonden. Dit terwijl het antwoord, de reactie nogal voor de hand ligt. Die ligt namelijk simpelweg in het verleden. Naast de economische vooruitgang door de industrialisering die ons veel welvaart heeft gebracht was er de enorme sociale vooruitgang . Een sociale vooruitgang die we vooral te danken hebben aan de vooruitstrevendheid van de progressieve denkers en krachten. Het behoeft geen betoog: rechtse mensen hebben in het algemeen een wat kleinere sociale antenne. Het zijn de mensen die we vooral vinden in de private sector van onze samenleving. Linkse mensen daarentegen kennen in het algemeen fijner afgestelde voelsprieten als het om sociale aspecten gaat. We zien deze groep dan ook vooral vertegenwoordigd in de zorg, in het onderwijs en bij allerlei sociale projecten. Ze staan doorgaans ook vooraan als het gaat om protesten tegen onrechtvaardige omstandigheden. De eerste groep, de rechtse, conservatieve behoudende mensen hebben de neiging onze welvaart en de daarbij verbeterde leefomstandigheden vooral toe te schrijven aan de industrialisatie. Het is maar een deel van het verhaal. Om te beginnen gaan ze volledig voorbij aan de Verlichting, vooral toch geïnitieerd door vooruitstrevende denkers als Voltaire, Spinoza en Immanuel Kant. Ze vergeten bovendien dat diezelfde industrialisatie in het begin van het tijdperk kon floreren dankzij onderdrukking en uitbuiting. Werkdagen van twaalf uur, waaronder ook de zaterdag, kinderarbeid, slechte werkomstandigheden, en zeer schamele beloningen in een vakantie loos tijdperk. Dat was het beeld van de arbeider en zijn gezin, die bovendien hun leven niet zelden doorbrachten in plaggenhutten of ziekmakende vochtige krotten en dat ook nog eens in een door de kerk aangemoedigd groot getal opeengepakt. Opstanden tegen deze mensonwaardige omstandigheden werden destijds hard neergeslagen. Het was Karl Marx die de gewenste sociale veranderingen (lees: verbeteringen) heeft uitgewerkt en wiens visie mede de drijfveer werd voor het opstaan van de arbeidersklasse. Die situatie van de arbeidersklasse is ten goede gekeerd. Dat is niet vanzelf gekomen en al zeker niet uit de kokers van de conservatieve medemens die nou eenmaal weinig op heeft met vooruitgang, maar die hecht aan ingeslopen verworvenheden, niet in de laatste plaats omdat ze dienstbaar zijn aan zijn (macht)posities. Dom houden was het parool, daarbij gesteund door de kerkelijke- en andere gevestigde instituties. Het was een sterke stroom waar tegenop gezwommen moest worden. Gedreven door een gedachte aan een eerlijker wereld sprongen er in de afgelopen tientallen decennia herhaaldelijk mensen in die wilde stroom en ze begonnen er inderdaad tegenop te zwemmen. En met succes. De sociaal-maatschappelijke omstandigheden werden geleidelijk aan verbeterd om uiteindelijk te komen waar we nu zijn. Dankzij de zwemmers, de progressieven, de vooruitstrevenden. De wereld is nog lang niet waar hij zijn moet en als één ding wel duidelijk is dan is het wel dat rechtse politiek nou niet bepaald die vooruitstrevendheid oplevert die ons nog verder moet brengen. Die een eind moet maken aan voedselbanken, het woningtekort, de uitzichtloosheid van starters, de onzekerheid van al die flexbanen, de overwinsten die in de zakken van aandeelhouders verdwijnen, de bonuscultuur, de krankzinnige salarissen voor voetballers en andere sporters, de lijkenpikkerij van de grootgrutterij, de toenemende afstand tussen arm en rijk. Er is nog genoeg te doen, maar wie pakt het op? Daarom moet links met een blik op het verleden de toekomst tonen. Er is in het verleden door oprechte en sociale linkse politiek veel bereikt. Overtuigender bewijzen dat er van progressieve politiek wat te verwachten valt liggen er niet. Natuurlijk is het zo dat de mens hecht aan zijn comfortabele positie en dat deze positie mede bepalend is voor zijn opstelling. Maar in tegenstelling tot wat velen denken zijn we niet egoïstisch en zit solidariteit in onze genen. We zijn er niet om anderen in de steek te laten, maar juist om een hand toe te steken. Om met Rutger Bregman te spreken; de meeste mensen deugen. De meeste mensen zijn sociaal. Deze column van Henk Witte verscheen eerder op Joops Oog.

Door: Foto: Stadtkatze (cc)
Foto: -JvL- (cc)

Klaar voor nieuwe democratie?

Nog drie weken te gaan en dan moeten alle politieke partijen die aan de verkiezingen van 17 maart mee willen doen, hun kandidatenlijsten inleveren. Wij kijken uit naar de ambitieuzen die nog niet in de Tweede Kamer zitten. Zijn ze er al een beetje klaar voor?

Vlak voor de jaarwisseling bleken er 89 partijen geregistreerd te staan bij de Kiesraad. Op de valreep meldden zich nog 26 nieuwkomers.

Van de 89 geregistreerde partijen zijn er 15 momenteel in de Tweede Kamer vertegenwoordigd. Anders gezegd: 17% zit al o het pluche, 83% (nog) niet.

We zijn eens gaan kijken hoeveel van die 74 andere partijen al een beetje klaar zijn voor de komende verkiezingen. We keken welk partijen op dit moment voldoen aan minimaal twee van deze criteria: welke partijen deden (E) eerder mee, en/of hebben al een (P) programma, en/of hebben een (K) kandidatenlijst.

Van de 74 partijen deden er 38 aan eerdere verkiezingen mee. We namen daar in ook gemeenteraadsverkiezingen en Statenverkiezingen mee. Een paar van de ‘nieuwkomers’ hebben al raadszetels of zijn vertegenwoordigd in de Provinciale Staten. Daar komen we later misschien nog op terug.

Drie partijen hebben eerder aangeven niet mee te zullen doen. Het betreft de Ondernemerspartij, Partij de Nieuwe Mens (voorheen Mens en Spirit (MenS) en de Vrijzinnige Partij (VP).
Blijven er dus 71 partijen over die mogelijk op de stembiljetten van maart verschijnen. Daarvan voldoet op dit moment slechts 18% (13 partijen) aan bovengenoemde criteria.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Quote van de Dag | Geen sprake van strafrechtelijke verdenking toeslagenaffaire

Het OM concludeert na zorgvuldige beoordeling van de feiten en omstandigheden dat er geen sprake is van een strafrechtelijke verdenking van knevelarij of beroepsmatige discriminatie.

Het Openbaar Ministerie doet geen strafrechtelijk onderzoek naar de Belastingdienst en zijn ambtenaren naar aanleiding van de kinderopvangtoeslagaffaire. Volgens justitie is er geen sprake van juridisch verwijtbaar gedrag, en is dit verder een politieke zaak.

Artikel 12 Sv-procedure, kom er maar in.

Foto: duncan c (cc)

Jongeren moeten geen voorrang krijgen op de IC

Het draaiboek van ‘code zwart’ rammelt aan alle kanten, betoogde ethicus Fleur Jongepier afgelopen juni al. Nu de discussie hierover weer oplaait en minister Van Ark een wetsvoorstel heeft aangekondigd om het voorgestelde leeftijdscriterium te verbieden, plaatsen we het betoog van Jongepier opnieuw.

COLUMN - Er is een draaiboek dat artsen moeten gaan gebruiken bij het maken van keuzes in het geval er in de toekomst schaarste zou ontstaan op de ic’s. Het meest controversiële punt van het draaiboek gaat over wat te doen in ‘fase 3’. In fase 3 is de schaarste zo ernstig dat beslissingen mogelijk moeten worden genomen op ‘niet-medische’ gronden, dat wil zeggen: op ethische gronden.

In het draaiboek staat onomwonden dat de ‘jongere generatie een sterkere morele aanspraak’ heeft op levensreddende zorg, en dat het ‘rechtvaardig’ is om hun ‘voorrang te geven, omdat jongere generaties nog een lang leven voor zich hebben, terwijl dat voor oudere generaties minder opgaat’. Lees: iemand van 81 jaar krijgt sowieso géén ic-bed wanneer iemand van 33 ook een bed nodig heeft en er niet genoeg bedden zijn.

De opstellers benadrukken dat het draaiboek is bedoeld om een publiek debat op gang te brengen. Het valt vanuit ethisch oogpunt te betwijfelen of een draaiboek een wenselijk startsignaal is voor het voeren van een constructief publiek debat, maar laat ik bij deze bijten: het morele fundament onder het draaiboek rammelt aan alle kanten. Ik beperk mij tot vijf punten.

Foto: Yuri Samoilov (cc)

Help Hugo de Jonge vooruit te kijken

COLUMN - Sinds we weten dat het vaccineren zo laat begint, gaat het over de vraag waarom. Terecht. Het antwoord is relevante journalistiek. Ook als voorwerk voor het parlementair onderzoek over de aanpak van de pandemie, dat vast gaat komen. En Hugo de Jonge had gelijk dat een zorgvuldige voorbereiding van belang is, maar liet tot gisteren na te erkennen dat die zorgvuldige voorbereiding door misrekeningen pas zo laat is afgerond.

Begrijpelijk dus dat journalisten als ramptoeristen dergelijke fouten proberen te reconstrueren. Maar journalistiek kan ook iets anders zijn. Er zijn vast journalisten die verder vooruit kunnen kijken dan Hugo de Jonge. Dat kan helpen verdere misrekeningen te voorkomen.

De strategie die aan De Jonge wordt toegeschreven is dat hij bestuurt via de media. Hij kondigt aan dat er in de week van 4 januari gevaccineerd kan gaan worden. De zorgorganisaties horen dat via de media. Dat irriteert, maar vervolgens proberen ze wel de verwachting die de minister wekt waar te maken. Kunnen we met een paar goede vragen die strategie omkeren en zo De Jonge de goede kant op bewegen?

Een miljoen vaccinaties per week

De bewering van De Jonge dat het in weze niet uitmaakt wanneer we precies beginnen klopt. Want het is niet de eerste prik die ons over de pandemie heen helpt. Het gaat om de snelheid van wat volgt. Hoe sneller we tot grote hoeveelheden vaccinaties per dag, of per week komen, hoe sneller het effect merkbaar zal zijn.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Betogers bestormen Capitool VS

Pro-Trumpbetogers zijn opgerukt naar het Amerikaanse parlementsgebouw, het Capitool. Sommigen zijn binnengedrongen. De zitting waarin de uitslag van de verkiezing zou worden bekrachtigd is gestaakt. Toen Pence aangaf dat hij gewoon zijn ceremoniële rol zou vervullen trok de menigte op naar het Capitool, en moest Pence in veiligheid gebracht worden.

Zie hier de livestream van de NOS

Foto: The U.S. Army (cc)

Morele principes en bondgenootschappelijke loyaliteit

ANALYSE - Onthullingen over het optreden van Nederlandse soldaten in 2007 in Uruzgan zetten Nederlandse vredesmissies opnieuw op de politieke agenda. Een Expertgroep onder leiding van prof. dr. Cyrille Fijnaut heeft vorig jaar in opdracht van de regering gestudeerd op de voorwaarden waaronder Nederland steun zou moeten geven aan militaire interventies elders in de wereld die niet gedekt worden door het internationaal recht. Jan Schaake schreef voor het Vredesmagazine een artikel het rapport van de Expertgroep.

Tien jaar geleden, in de winter van 2010, verscheen het Rapport van de Commissie Davids, de onderzoekscommissie die de gang van zaken beoordeelde toen de Nederlandse regering in 2003 politieke steun gaf aan de Amerikaans-Britse aanvalsoorlog tegen Irak. Een Kamermeerderheid schaarde zich achter de conclusies van de Commissie en een Extern Volkenrechtelijk Adviseur werd aangetrokken om in voorkomende gevallen een onafhankelijk oordeel te kunnen vellen over de rechtmatigheid van een militaire interventie. Het Rapport fungeerde – zo schreef ik in het commentaar van het VredesMagazine van juni 2017 – als een soort bijbel bij de Kamerdebatten over Nederlandse steun aan de (lucht)oorlogen in Libië, Irak en Syrië. Maar de tijden veranderen.

In april 2017 bombardeerden de Verenigde Staten, Groot-Brittannië en Frankrijk een Syrische luchtmachtbasis als reactie op de inzet van chemische wapens bij een aanval van het Syrische regeringsleger op de stad Douma. Als enige NAVO-lidstaat sprak de (toenmalige) Nederlandse regering – geheel volgens ‘Davids’ – geen politieke steun uit maar toonde “begrip” voor deze actie. Er was immers overduidelijk geen VN-mandaat die dit bombardement rechtvaardigde en in zo’n geval is er ook geen ruimte voor het uitspreken van politieke steun voor die aanval, zo had Davids geleerd.

Trump wanhopig, zet official Georgia onder druk ‘stemmen te vinden’

Trump heeft in een gelekt telefoongesprek officials onder druk gezet ‘stemmen voor hem te vinden’. Toen de (Republikeinse) staatssecretaris bleef volhouden dat de verkiezingen eerlijk zijn verlopen en dat hij niet ging helpen die stemmen te zoeken, schakelde Trump over op bedreigingen aan zijn adres.

Wat er niet in het artikel op NU.nl staat is dat Trump hiermee waarschijnlijk (wederom) verschillende wetten heeft overtreden. Democraten roepen op tot stappen, waaronder… impeachment.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Vorige Volgende