Vrouwen. Wat we ook doen, het verschil met mannen krijgen we nooit de wereld uit. Een verschil dat op schitterende wijze is te benutten, in plaats van een ‘schitterend ongeluk’ te zijn. Het schiet ook niet op als het dichtstbijzijnde mysterie wordt gepasseerd om een karretje op het veel verder gelegen Mars te parkeren. Tsss, zult u reageren, maar galante ridders hebben bedacht dat zoiets ongepast is jegens vrouwen en dus verboden moet worden. Het is ook diep triest, en de mens onwaardig, dat welk verschil dan ook, wordt gemanifesteerd in maatschappelijke ongelijkheid en bizar gedrag. In de kunst gaat het niet anders. Er is een glazen plafond, als je in aanmerking neemt dat in de top 40 duurst geveilde schilderijen geen één vrouw voorkomt en in de top15 rijkste kunstenaars op de dertiende plaats maar één vrouw staat. En vrouwen zijn nog steeds een apart thema.
INTERVIEW – Sofie Peeters maakte een docu waarin ze laat zien hoe ze op straat wordt bejegend door allochtone mannen. Psst, hoer, teef, wat is je prijs, ehh.. zullen we wat drinken? Fragmenten en een reactie van de maakster: Femmes de la Rue krijgen het hard te verduren. UPDATE: de hele documentaire + ondertiteling [met dank aan reaguurder sikbock]
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
DATA - We zijn vorig jaar allemaal wat ongelukkiger geworden, zegt het CBS. Maar vrouwen meer dan mannen. Hoe kan dat?
Dit is een beetje een don’t mention the war-berichtje, dus opgepast. Het CBS houdt jaarlijks een gezondheidsonderzoek onder de Nederlandse bevolking. Dit jaar valt op dat we iets minder gelukkig zijn geworden. Althans, meer mensen ervaren psychische klachten en die leiden, zo is mijn veronderstelling, tot minder geluk op korte termijn (je komt er vast sterker uit, zullen we maar zeggen).
16,2 procent van de ondervraagden was het jaar ervoor depressief of angstig, een stijging van 0,8 procentpunt. Dat is weinig maar als we dit extrapoleren naar de hele bevolking, betekent dat toch flink wat meer tranen en angstzweet. Ongeveer 35 procent van de ondervraagden is ooit angstig of depressief geweest. Volgens mij liggen die cijfers veel hoger. Is iedereen niet ooit angstig of depressief geweest? Ook niet een beetje?
Wel, wat mij opvalt, en wat ik niet wist, is dat vrouwen toch vaker last hebben van angsten en depressieve gevoelens.
Terwijl 8,6 procent van de mannen aangeeft in 2011 last te hebben gehad van depressieve klachten, ligt dat aantal voor vrouwen op 12,1 procent. Voor angstklachten is dat respectievelijk 9,5 en 15,9 procent. Toch ruim zes procent verschil.
Geïnteresseerd als ik ben in het vrouwelijk geslacht (uit zuiver wetenschappelijke motieven, vanzelfsprekend) schafte ik mij deze week de Viva aan, dat de resultaten beloofde van het Grote Relatieonderzoek. Veel wijzer werd ik er niet van. Ik begrijp althans niet waarom de redactie het samenvat als “stiekem blijken we hartstikke conservatief”.
De geënquêteerde Viva-vrouwen zijn gemiddeld negenentwintig. Als ik de gemiddeld-negenentwintigjaren in mijn kennissenkring in één zin zou moeten typeren, dan denk ik dat ze over het algemeen nogal nuchter zijn. Sommigen zijn hoog opgeleid, anderen niet; de een neigt naar romantiek en de ander is stoer; de ene is avontuurlijk en de ander zit liever thuis; de waarde die ze hechten aan hun baan varieert; er zitten wat meer lesbiennes tussen dan het Viva-gemiddelde, maar dat is niet ongebruikelijk in Amsterdam; en behalve leuke vrouwen zijn er ook een paar zeurpieten. Ze zijn dus nogal verschillend en ook de mate van nuchterheid varieert, maar ze is wel degelijk een vrij opvallende trek, die ook buitenlandse vrienden steeds weer opvalt.
Zijn de mij bekende vrouwen “hartstikke conservatief”? Zelf zou ik het niet zo formuleren. Laat ik zeggen dat ze te nuchter zijn om in hun passie iets onomkeerbaars te doen. Natuurlijk dromen ze van een gepassioneerde liefde, natuurlijk hebben ze seksuele fantasieën en natuurlijk zijn er vrouwen die het niet laten bij fantasie. Maar iedereen voelt op z’n klompen aan dat die fantasieën in de meeste gevallen precies dat zijn: fantasieën. Zeker, die Mediterrane jongen is onweerstaanbaar en ik heb twee dozijn archeologische vriendinnen die wel eens tegen een leuke Italiaan of Griek zijn aangelopen. Met één uitzondering hebben ze daarna gekozen voor een oer-Hollandse man.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
In de aanloop naar de verkiezingen in Algerije, Egypte, Libië en Jordanië lijkt men te worstelen met deze vraag hoe om te gaan met de islamisten: Egypte sluit tal van kandidaten uit van de presidentsverkiezingen, terwijl Libië en Jordanië religieuze partijen bij wet verbieden. In een artikel over de nieuwe islamisten gaat Olivier Roy in op de vraag of islam en democratie samengaan. Voor Roy is dat een overbodig geworden vraag, want ze hebben elkaar nodig om te overleven. In het politiek transformerende Midden-Oosten kunnen de islamisten zich slechts door verkiezing staande houden. Het nieuwe politieke landschap dwingt een nieuwe positionering bij hen af. Tegelijkertijd is de transitie naar democratie niet compleet als mainstream islamistische groeperingen als de Moslim Broederschap en Ennahda geen plek krijgen in het nieuwe bestel.
De Egyptisch-Amerikaanse journaliste Mona Eltahawy vraagt zich af waarom Arabische maatschappijen vrouwen haten. Dat deed flink wat stof opwaaien en kreeg veel weerwoord, onder meer van Jadaliyya. Ze schetst een somber beeld van de positie van vrouwen in Arabische landen. Geen van die landen komt voor in de top-100 van het Global Gender Gap Report. Ze citeert Hillary Clinton die stelt dat extremisten, in welk land ook, altijd focussen op het beheersen van vrouwen. Volgens Eltahawy komt die behoefte voort uit de gedachte dat zonder die controle vrouwen te dicht in de buurt komen van seksuele onverzadigbaarheid. Terwijl het de mannen zijn die zich niet kunnen beheersen op straat en vrouwen lastig vallen. Ze roept op om dingen bij de naam te noemen en het cultuurrelativisme achter ons te laten. De politieke revoluties zullen niet slagen als er niet ook een revolutie in denken ontstaat.
Merkwaardig verkiezingsonderzoek: Mitt Romney heeft de meeste steun van getrouwde vrouwen, maar Obama van alleenstaande vrouwen. Dat kan mij langdurig bezighouden. In de Playboy stond ooit een spotprent over een verkiezingscampagne: een ontwerper houdt een affiche op, met de leuze “He’s a sexy bastard”. Maar de kandidaat aarzelt of het werkt. Zou Obama “a sexy bastard” zijn en verklaart dat dit merkwaardige feit? En wat doet Romney dan precies met de gehuwde vrouwen?
In Amerika vinden de Republikeinen dat armoede je eigen schuld is. Het gaat misschien te ver om Amerika een sociaal-darwinistisch land te noemen, maar wat doet de politiek in een land waar een verplichting je te verzekeren tegen geneeskundige risico’s als ongrondwettig dreigt te sneuvelen? Dat is een onrustige vraag. In het onderzoek van Wilkinson en Picket (The Spirit Level) scoort Amerika slecht op de sociale en lichamelijke volksgezondheid. Een harmonieus Amerika is ook voor de wereld van groot belang.
Zo kwam ik er toe, de verkiezingsonderzoeken in Amerika eens te bekijken. Hoe doet Obama het tegen de waarschijnlijke tegenkandidaat Romney? Waar maakt de Amerikaan zich druk om? Wat hebben CBS News, PEW Research en Lake Research hierover te melden? Wie gaat de verkiezingen winnen, het komende najaar?
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
FAIL – De Europese Commissie is bezorgd over het stereotype beeld dat meisjes niet geïnteresseerd zijn in een carrière in de wetenschap (persbericht). Dus liet het een (zelf)dodelijk spotje maken… Pas op uw gezicht als u uzelf zometeen een epische facepalm toedient: Science: It’s a Girl Thing !
VIRAL – In de Verenigde Staten van Amerika, ook wel het Iran van de Nieuwe Wereld genoemd, willen grijze Republikeinse mannen controle over vrouwen ..via hun vagina. Drie actrices vechten terug met humor. Republicans, Get In My Vagina! Het spotje protesteert tegen het Republikeinse plan voor het instellen van een verplichte ‘pret-echo’ als voorwaarde voor het uitvoeren van abortus en het afschaffen van de vergoeding van anticonceptiemiddelen.