KRAS | Voorzitter

Als ze Martin Bosma konden vastlijmen aan de voorzittersstoel in de Tweede Kamer, zouden onze parlementariërs misschien nog overwegen hem te kiezen als hun voorman. Het hamertje werkt bij hem immers als een handvol ritalin, waardoor niet opvalt dat hij voor de rest behoorlijk koekwaus is. Het vooruitzicht van een kamervoorzitter die in zijn eigen tijd bij DWDD gaat zitten om - ik noem maar wat - te beweren dat GroenLinks de oorlog in Syrië begonnen is om met behulp van vluchtelingen Nederland sneller te islamiseren, is minder aanlokkelijk. Ieder ander die het wordt, zal zich weten in de schaduw van Martin. Dat is ook niet werkbaar. Dus is het waarschijnlijk het best om te proberen Jekyll Bosma en Hyde Bosma van elkaar te scheiden. Als een dagje voorzitten erop zit, wordt Martin Bosma in de mottenballen gelegd en naar de kelder van het kamergebouw gereden. Pierre Bokma neemt de rest van de publieke optredens voor zijn rekening.

Door: Foto: Opgelet, onderstaande tekst kan sporen van ironie bevatten

Europarlementsvoorzitter Tajani vraagt om verdubbeling van het EU-budget

Europarlementsvoorzitter Tajani spreekt zich uit in Duitse media:

  • Het EU-budget bedraagt nu 140 miljard, dat is minder dan 1% van het BNP van alle lidstaten. Dat bedrag moet verdubbeld worden.
  • Daarvoor moet de EU rechtstreeks belasting gaan heffen en de ondernemerstarieven gelijkschakelen
  • Een parlement voor de eurozone is niet nodig
  • Wel een Europese minister van Financiën
  • Duitsland, Frankrijk, Italië en Spanje moeten de leiding nemen in de EU
  • Voor de migratiecrisis is een Marshallplan nodig van 40 miljard om Afrika meer perspectief te bieden
  • Het conflict tussen Catalonië en de Spaanse regering is een puur Spaans probleem, de EU heeft daarin geen rol

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Wie gaat Senaat voorzitten?

ANALYSE - Zo vlak voor het reces is er nog een laatste ronde in het mooie gezelschapsspel ‘wie wordt het’. Wie zal straks de voorzittershamer overnemen van Fred de Graaf?Er zijn een aantal spelregels: een geslaagde gooi naar de stoel is namelijk een gelukkige samenloop van omstandigheden.

Allereerst moet je het zelf willen. Dat is lang niet altijd het geval, omdat het wel een voltijdsbaan is. Een succesvolle hoogleraar internationaal recht, zoals prof. Schrijver, staat anders tegen het idee vijf dagen per week op het Binnenhof te bivakkeren, dan iemand die toch nog wachtgeld zit te toucheren, zoals Guusje Ter Horst. Hier speelt ook een risico: het prof. Akkermans-effect. Wie te graag wil, schakelt zichzelf daarmee uit. Waar dat precies aan ligt, en of het terecht is, doet hier niet ter zake. Het werkt simpelweg zo. Om die reden loopt Van der Linden gevaar. Het is publiek geheim dat zijn vertrek als Senaatsvoorzitter maar half vrijwillig was. Waarom precies, en of dat terecht is, doet hier niet ter zake. Het was simpelweg gewoon zo. Een dergelijk enthousiasme voor de functie is gevaarlijk. Gelukkig heeft hij zijn eigen vertrek destijds dichtgesmeerd met een verhaal over zijn hoge leeftijd. Daar kan Van der Linden ook vrij moeilijk van terug komen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Namen en rugnummers

Die avond
– Voorzitter, ik liep vanochtend langs de boekenstalletjes een beetje in de boeken te snuffelen en een boekverkoper zei tegen mij: meneer Pechtold, wanneer nemen jullie nu eindelijk eens een besluit. Ik ben toen nog sneller naar binnen gegaan dan ik al van plan was te doen. Helaas voor de boekenverkoper heb ik toen geen boek gekocht, maar er ligt nu wel een akkoord!
– Om welke boek ging het, meneer Pechtold?
– Hoe bedoelt u?
– Welk boek heeft u niet gekocht?
– Uh. Wat was het ook alweer? Het ging over Plato, meen ik.

Even later
– Voorzitter, ik kreeg vanavond een sms’je van postbode Martin en die schreef me dat hij zo blij was dat wij eindelijk een akkoord hebben weten te bereiken.
– Postbode Martin? Wie is postbode Martin, meneer Slob?
– Geen flauw idee. Ik nam aan mijn eigen postbode.
– Hoe komt hij aan uw telefoonnummer?
– Daar vraagt u me wat, voorzitter.
– Zou het kunnen dat Kamerlid Arie een sms heeft ontvangen van Postbode Martin, ook wel bekend als de zingende postbode, die in zijn nieuwsbrief schreef dat hij zo blij is dat er een akkoord bestaat, namelijk de C-mineur, waardoor hij in staat is zijn gevoelens omtrent de bezuinigen in een treurlied om te zetten, wat hem ervan zou weerhouden zich op te hangen?
– Nu u het zegt. Zo stond het er inderdaad. Hoe weet u dat?
– Het was geen sms, het was een e-mail. En ik heb ‘m ook ontvangen. Ik denk wel meer afgevaardigden. U, meneer Roemer?
– Nee, ik niet. Ik ben meer van de hardrock. AC/DC en zo. Met Postbode Martin vul ik m’n kattenbak.
– Hoe heet uw kat eigenlijk?
– Agnes.
– Agnes?
– Agnes Kat om precies te zijn.
– Agnes Kat. Vind u dat grappig.
– Toen ik besloot fractievoorzitter te worden, kregen mijn kinderen ter compensatie voor de vele uren dat ik afwezig zou zijn, een katje. Ik vond het destijds, om eerlijk te zijn, inderdaad grappig om die kat naar mijn voorganger te noemen.
– Duidelijk. Gaat u verder.
– Voorzitter, zouden we ons weer kunnen concentreren op het kulverhaal van de heer Slob?
– Vanzelfsprekend meneer Wilders. Daarom zei ik ook: Gaat u verder. Maar: heeft u eigenlijk katten?
– Twee, voorzitter.
– En hoe heten die?
– Wat denkt u.
– Henk en Ingrid?
– Precies.
(Tromgeroffel.)

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: de weg om daaruit te komen.

[qvdd]De weg om daaruit te komen, heet politiek leiderschap. Maar recent wordt leiderschap te vaak afgestopt door het rode licht dat nationaal belang heet. We zijn getuige van de geboorte van een nieuw soort euroscepsis, waarbij regeringsleiders bewust activiteiten en besluiten steunen die de EU verzwakken.

Dit zegt de Poolse Premier Donald Tusk en hij doelde daarmee op het oplossen van de problemen in de EU. Polen is per 1 juli voorzitter. Hij verwijt leiders van de rijke landen, waaronder Nederland, dat zij de EU idealen ondergeschikt maken aan nationale belangen.

Einde jaren tachtig bevrijd van het communistische juk kunnen de Oost-Europese landen eindelijk lid worden van de Unie, maar ze komen te laat: het feestje is al voorbij. Bij de stichters is een rechtse revolutie gaande: Duitsland, Nederland, Italië, Frankrijk en Nederland worden geregeerd door rechtse regeringen die zich niet laten leiden door idealen maar nationale belangen. Niet door leiderschap maar door angst, angst voor de ander en voor verlies van bezit, laat men zich leiden. Ik denk daarom niet dat we snel uit problemen zullen komen want angst is, zoals bekend, een slechte raadgever.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Tsjechië zonder regering, EU zonder voorzitter?

De Tsjechische regering is gevallen. Nu is dat niet zo vreselijk schokkend nieuws, regeringen vallen voortdurend overal ter wereld. Maar de situatie wordt iets complexer omdat Tsjechië op dit moment voorzitter van de EU is, wat betekent dat het land geacht wordt om nog drie maanden lang de agenda te bepalen en debatten te leiden. En dat is wat lastig te doen als de regering demissionair is en bovendien de handen vol zal hebben aan een nieuwe verkiezingscampagne.

Dit stelt de EU voor een vrij uniek probleem: wat ga je doen als de voorzitter van de Europese Raad plotseling wegvalt, of in ieder geval mandaat verloren lijkt te hebben? Gewoon maar doormodderen? Vervroegd het stokje doorgeven aan de Zweden? Een ander EU-land de kar laten trekken? (Frankrijk staat altijd vooraan om haar uitgekiende diplomatencorps op Europa los te laten.)

Er is natuurlijk nog een optie: de premier en zijn ministers hebben dan wel hun ontslag ingediend, maar de president zit nog gewoon. Die zou dus in principe het voortouw kunnen nemen. Maar laat dat nou net Vaclav Klaus zijn, één van de grootste eurosceptici in de Europese politieke arena

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Weekendquote – Als was in hun handen

Als ik gekozen word als voorzitter van de leden, ben ik als was in hun handen en heb ik te doen wat zij willen.

Aldus Onno Hoes, één van de twee kandidaat voorzitters voor het hoofdbestuur van de VVD.
In een dubbelinterview vanuit de VVD zelf wordt hij samen met tegenkandidaat Ivo Opstelten aan de tand gevoeld.
Geen van beide kandidaten komt nog heel goed uit de verf. Ze hebben het beiden veel over de poppetjes en het terugwinnen van leden. Het gaat weinig over inhoud en standpunten. Maar Onno Hoes is wel consequent, hij wil weer meer macht aan de leden geven:
Het democratiseringsproces in de partij is zodanig ontspoord, dat eigenlijk niemand meer iets te zeggen heeft. En dat vind ik slecht. Als individueel lid weet je niet meer hoe je via de organisatie je geluid naar de partijtop kan krijgen. Je moet maar afwachten tot er iets georganiseerd wordt, waar je gehoord kan worden, dus dat is te ver doorgeschoten.
Zal deze zoveelste positiestrijd binnen de VVD nu met minder kleerscheuren gepaard gaan? Ik weet het niet. Maar de stand is vooralsnog 0-0.

Zie ook het filmpje dat van het interview gemaakt is.

Aardig campagnegeintje van de VVD: De betuttelingsbarometer.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Cruijff geen garantie voor winst

Je kan Cruijff wel in het elftal zetten, maar dat betekent nog niet dat je wint. […] Het eerste half jaar na de verkiezingen was heel chaotisch. Dat is de laatste maanden veel beter.

Aldus PvdA-Kamerlid Paul Tang, die voor Hamer koos. Het lijkt erop dat de keuze voor Hamer er vooral eentje is voor rust in de tent. Is Hamer veroordeeld tot de rol van tussenpaus?

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.