Hoe kan het dat een respectabele Nederlandse ochtendkrant schrijft: 'Eerlijke jongen met flinke onderbuik', als het gaat om de eindredacteur van GeenStijl.nl? Waarschijnlijk omdat ze alleen bekenden en goedgezinde collega's aan het woord laten. Vrij Nederland doet wat de Volkskrant achterwege laat, namelijk laten zien wat het ware gezicht is van het moderne volksgericht op internet, het weblog GeenStijl.nl.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Even slikken voor de boys bij GeenStijl. Stonden ze zomaar op de voorpagina van de Volkskrant. Kon die krant voorheen nog als pijprokende linkse erniettoedoende snertkrant worden afgedaan, nu is het OORLOG! En inmiddels draaien de jongens alweer een tijdje mainstream mee, dus wat is je tegenzet als mediagigant? Juist! Een stevige brief-op-poten (pdf – nee da’s lekker vlot) naar de Raad voor de Journalistiek.
En net als dat je een goed verhaal niet kapot moet checken, moet een goede brief ook niet teveel kloppende feiten bevatten. In dat licht is dit citaat dan ook helemaal goed:
“Welnu, uit de cijfers van de STIR blijkt dat 52 procent van onze lezers tussen de 18 en 34 jaar is, 36 procent tussen de 35 en 49 jaar en de 12 procent ouder dan 50 jaar. Toch knap hoe verslaggeefster Sheila Sitalsing desondanks het verband weet te leggen tussen minderjarige ‘grappenmakers’ en GeenStijl.”
U hoort het hier het tweetst dames en heren: 52+36+12 = 100%, dus NIEMAND onder achttien leest GeenStijl.
Overigens wijzen de onderzoeken van het -altijd hondsbetrouwbare- STIR uit dat Sargasso wordt gelezen door jonge vaders met een drankprobleem (32%), wereldreizigers van boven de vijftig (28%), vrouwen die van voetbal houden (15%) en alleenstaande mannen en vrouwen met veel te grote borsten (25%). Valt u hier niet onder, DAN LEEST U DIT DUS NIET WANT U BESTAAT NIET!
capice?
De Curaçaose gemeenschap is zich rotgeschrokken van een racistisch incident, gericht tegen Nederlanders, waardoor een blanke man met een schedelbreuk in het ziekenhuis is beland.
Een politieke betoging op Curaçao is eergisteren uitgemond in een jacht op blanke Nederlanders.
De eerste regels in de Volkskrant en de Telegraaf over hetzelfde onderwerp deze morgen, waarbij beide kranten zich qua toonzetting gemakkelijk laten herkennen. Is de Telegraaf hetzerig of neemt de Volkskrant de Antillianen te veel in bescherming? Of allebei? OF geen van beide?
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Kranten en tijdschriften schijnen het nog steeds niet te begrijpen: het internet is een groot aantal sites die door middel van links met elkaar verbonden zijn, en dat je die mogelijkheden ook kan gebruiken.
Neem nu dit artikel uit de Volkskrant: “Huizenverkoop daalt; prijzen stijgen wel“. Interessant, ik lees daarin over een rapport van de NVM. Een rapport dat waarschijnlijk gelezen is door de journalist, Marc van den Eerenbeemt, om het artikel te kunnen schrijven. Dat rapport zou ik ook wel willen lezen. Maar nergens een link te vinden in het artikel. Niet naar de site van de NVM en niet naar het rapport zelf. De link is er wel, maar blijkbaar moeten we van meneer Van den Eerenbeemt maar aannemen dat hij zijn huiswerk goed gedaan heeft.
Een ander artikel, dit keer in de Dag, maar geschreven door het persbureau Novum: “Weblogger plaatst reactie op ‘Fitna’ op Youtube“.
Ook interessant, maar nergens in het artikel kan ik een link vinden naar zijn filmpje. Of een reden waarom zijn filmpje zoveel interessanter is dan de andere honderden anti-fitnafilmpjes. Na wat zoeken heb ik het filmpje denk ik gevonden (achtergrondinformatie), maar zeker weten doe ik het niet. Misschien keek de schrijver van het stuk wel heel ergens anders naar.
Afgelopen zaterdag verscheen in de Volkskrant een stuk van Ron Meerhof dat waarschijnlijk was bedoeld als hét antwoord op kritiek op de media en hun berichtgeving over Wilders. Meerhof is lid van de Haagse redactie van de krant en betoogde dat de Volkskrant niet te veel, maar juist te weinig over Wilders schreef. Nu gaf die titel juist niet de inhoud weer van de kritiek op de Volkskrant. Het verwijt aan de media luidt momenteel niet zozeer dat ze teveel schrijven over Wilders, maar te kritiekloos – en daarmee de zaak vaak opblazen. En Meerhof’s wringt zich in tamelijk veel flauwe bochten om zijn eigen verantwoordelijkheid te ontlopen, en tegelijkertijd Wilders de hemel in te prijzen. Het stuk is daarmee niet alleen een beetje flauw, maar ook laf.
Meerhof hanteert de oude truuk van kritiek zogenaamd samenvatten – maar wel op een manier die hem goed uitkomt- en vervolgens afschieten. Zo parafraseert hij de kritiek op media als zouden journalisten “alles wat Wilders meldt tot het uiterste hypen– om te scoren of meer kranten te verkopen“, en serveert die vervolgens af: “Met de verkoop van kranten houden parlementair journalisten zich niet bezig.” Dat gaat lichtelijk voorbij aan wat Mark Elchardus, jaren terug, al signaleerde in zijn boek ‘De Dramademocratie”: dat journalisten en politiek elkaar gevangen houden in een toenemende houdgreep. Je moet “niet onderschatten hoe moeilijk journalisten zich kunnen onttrekken aan een nieuwslawine. Politici en nieuwsjournalisten houden elkaar in een houdgreep. Wilders plan is sensationeel. Het verkoopt. Als jij het niet brengt, komt de concurrentie ermee. Bovendien misken je het ‘sneeuwbaleffect’. Vaak haken prominenten in met een op zichzelf nieuwswaardige reactie. „En dan moet je alsnog door de bocht.”“, aldus Elchardus in het NRC. Daar heeft hij een punt waar veel hoofdredacteuren mee worstelen.
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
“De rampspoed die Europa in de afgelopen twee eeuwen is overkomen is eerder te wijten aan een tekort dan aan een teveel aan romantiek.”
Aldus Jos de Mul in zijn betoog in de Volkskrant vandaag.
Het stuk laat zich niet samenvatten. Althans, niet door mij.
Daarom gewoon nog twee quotes om u tot lezen aan te zetten:
“Zonder enthousiaste bezieling vervalt een individu of een samenleving tot cynisme en nihilisme, maar zonder ironische distantie lopen de hoge idealen maar al te gemakkelijk uit op terreur.”
“In die zin lijkt het verlichtingsfundamentalisme onheilspellend veel op het moslimfundamentalisme dat zij bestrijdt. Als de geschiedenis ons iets leert, dan is het wel dat een dergelijke radicalisering een geheid recept is voor uitslaande branden. Ironische distantie is een uitstekend blusmiddel, vooral wanneer het zich richt op het eigen enthousiamse.“
Gevalletje pijnlijke waarheid verzachten
Origineel rapport:
De Volkskrant:
(Alhier eerder)
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
