‘Gaza verkeert op de rand van een totale ineenstorting’

Er is geen enkel groot bouwproject uitgevoerd sinds de zomer. Geen huizen, scholen of ziekenhuizen. Er is geen sprake van wederopbouw. Gaza heeft 1,5 miljoen ton cement nodig en tot nu toe werd er niet meer binnengelaten dan 27,000 ton. Dat cement mocht alleen gebruikt worden voor het repareren van kleine schade, voor ongeveer 17,000 mensen. En de mensen die het cement kregen moesten het ook uit eigen zak betalen. Er werd gezegd dat ze het later terug zouden krijgen, maar dat is natuurlijk niet gebeurd. Er zijn op dit moment nog zo´n 60,000 mensen die wonen in schoolgebouwen, en tienduizenden die bij buren of familieleden inwonen. Het komt voor dat 50 mensen in één huis wonen. Leerlingen kunnen niet naar school, ouders hebben geen werk en veel mensen hebben niet eens geld om eten te kopen. Dit is een gigantisch sociaal probleem. In sommige opzichten zijn de consequenties van de oorlog nog destructiever dan de oorlog zelf. Gaza verkeert op de rand van een totale ineenstorting. Dat zijn de woorden van Omar Shaaban, een van de oprichters van een nieuwe groepering die zich Aid Watch Palestine (AWP) noemt. De groep stelt zich ten doel zicht te krijgen op de internationale hulpverlening aan Gaza die naar de mening van AWP dringend aan herstructurering toe is. Dat de organisatie daar gelijk in heeft, bleek opnieuw uit de recente bekendmaking van UNRWA, de VN-organisatie die zorg draagt voor de Palestijnen, dat herbouwprogramma´s zijn stopgezet, omdat de toegezegde gelden van derde landen nooit zijn binnengekomen.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: copyright ok. Gecheckt 06-11-2022

Stakingsrecht internationaal onder vuur

ACHTERGROND - Werkgeversorganisaties proberen via de VN het stakingsrecht wereldwijd te ondergraven.

‘Clash tussen werkgevers en werknemers legt de arbeidsorganisatie van de VN lam’ viel vandaag in de Volkskrant te lezen.

Er blijkt sinds 2012 een hoogoplopend conflict te bestaan tussen vertegenwoordigers van werkgevers en werknemers binnen de International Labour Organisation (ILO), het lichaam van de VN dat zich met zaken als arbeidsrecht bezighoudt.

Hoewel tientallen jaren onomstreden binnen de organisatie, vinden de werkgevers dat de tijd is gekomen om het stakingsrecht aan te pakken:

Tientallen jaren leek overeenstemming te bestaan over het stakingsrecht. Boekenkasten vol documenten van de ILO zelf bevestigen het: het stakingsrecht leek diep geworteld in de arbeidsorganisatie. ‘Maar dat is alleen maar interpretatie door de experts van de ILO’, zegt de Deen Jørgen Rønnest, voorzitter van de werkgeversfractie in de ILO.

De Volkskrant weet verder te melden dat het conflict is ontstaan doordat ‘een vakbondsman’ tegenwoordig de scepter zwaait bij de ILO:

Tientallen jaren werkte de internationale arbeidsorganisatie goed. Maar sinds een vakbondsman aan het hoofd staat van de ILO, sputteren de werkgevers tegen. Ze vrezen dat het stakingsrecht veel te veel wordt opgerekt.

Helaas slaat de Volkskrant met deze interpretatie de plank volledig mis. Werkgevers willen namelijk niet voorkomen dat het stakingsrecht ’te veel wordt opgerekt’. In plaats daarvan willen ze volledig van dit recht af. En dat is nogal een verschil.

Foto: copyright ok. Gecheckt 10-02-2022

Duopolie | Opstelten’s achterhoedegevecht

COLUMN - 35 gemeenten tekenden vorige week een manifest gericht aan minister Ivo Opstelten van Justitie, waarin ze pleiten voor de landelijke invoering van een gecertificeerde en gereguleerde wietteelt. Volgens de gemeenten leidt de illegale teelt tot veel overlast, zoals een groot aantal binnenhuisbranden, geweld rond illegale bevoorrading, een verstopping van het justitiesysteem en het grootschalige aftappen van elektriciteit. Bovendien is de kwaliteit van illegaal geteelde wiet niet te reguleren en kan de gezondheid van gebruikers leiden onder resten van bestrijdingsmiddelen en te hoge percentages THC.

Opstelten’s antwoord was een krachtig “nee”, waarvoor hij twee argumenten aandraagt. Het eerste is dat veel wietproductie bestemd is voor de export, en die productie dus niet verdwijnt met een binnenlandse regulering. De gemeenten wijzen erop dat de regering het percentage van de wietteelt dat is bestemd voor export sterk overschat. Bovendien is dit argument geen reden om tenminste de binnenlandse productie niet te reguleren om de problemen rondom illegale bevoorrading en volksgezondheid te verminderen.

Opstelten’s tweede argument is dat een regulering van de wietteelt internationale verdragen schendt. Dit argument is al sinds jaar en dag de belangrijkste reden voor het schizofrene Nederlands drugsbeleid waarin gebruik en verkoop zijn toegestaan, maar de productie is verboden. Het verdrag in kwestie is het Enkelvoudig Verdrag over Narcotische Middelen dat in 1961 werd aangenomen door de Verenigde Naties. Daarin is cannabis geplaatst in categorie IV, de strengste en meest beperkende categorie, bedoeld voor drugs die ‘bijzonder vatbaar zijn voor misbruik en negatieve effecten,’ waartegenover ‘geen substantiële therapeutische voordelen staan.’

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Geen voedselhulp voor 1,7 miljoen Syriërs

Zo meldt de NOS:

Het Wereldvoedselprogramma van de Verenigde Naties (WFP) heeft voedselhulp aan 1,7 miljoen gevluchte Syriërs opgeschort. Het WFP heeft naar eigen zeggen een financieel tekort omdat beloofde gelden niet zijn binnengekomen.

De hulp betreft Syriërs in Jordanië, Libanon, Turkije, Irak en Egypte. Zij krijgen voedselbonnen van het WFP, waarmee ze in winkels eten kunnen kopen. “Het opschorten van de voedselhulp zal voor velen desastreuze gevolgen hebben”, waarschuwt het WFP.

Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022

#Dezeweek | Nederland anno 2013

COLUMN - Stel dat er over honderd jaar nog geschiedenisboeken zouden bestaan. En stel dat over honderd jaar iemand in die boeken de verschrikkelijke moeite zou doen om Nederland anno 2013 te duiden. Diezelfde taak kostte mannen in andere tijdvakken al de nodige kopzorgen, maar de historicus van de 22e eeuw zou zich altijd nog kunnen beroepen op twee nationale rellen die zich dit bewuste jaar voltrokken.

De tweede rel is verreweg de minst leuke van het tweetal. Dat zeg ik met enige voorzichtigheid, we zitten er immers nog middenin. Zolang de Pietitie nog groeit, is het geraas nog lang niet gestaakt. En dan kan men wel beweren dat de discussie eigenlijk niet bestaat, een einde is zeker nog niet in zicht. Nederland kan ontzettend leuk zijn als iedereen zonder mening ineens zijn mening gaat verkondigen, maar nu toch echt even niet.

En dat terwijl een klein halfjaar geleden, tijdens de eerste rel, voorbeeldig werd getoond hoe het wel moet. Broederlijk sloegen we de armen ineens om een gedrochtelijke gift kapot te trappen. Chinese naakthonden werden lachend omarmd, we aten wakker stamppot en we voelden ons weer even één. Een doorrookte broodschrijfster kuchte het al eens pretentieus uit haar pen: ‘Geen beter bindmiddel dan de gezamenlijke vijand.’ En zo stevende het koningslied af op de climax die je wist dat zou komen. De V van victorie. Het werd teruggetrokken.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Quote du jour | Grotesque experiments

Libya was sold as a glorious, liberating war. (…) Current events prove this sentiment was badly misplaced, if not naïve. Libya is now divided by civil war, armed groups roam the streets and violence is ubiquitous. The United Nations and American ambassador have fled.

Volgens journalist en activist Antony Loewenstein is Libië hard op weg te vervallen in chaos. Tijd om het Westerse militaire interventionisme eens te evalueren.

Timmermans’ toespraak bij de VN

Er wordt vaak lacherig gedaan over ‘Timmerfrans’ en z’n negen talen, z’n facebookpagina en z’n eigenpijperige promotiefilmpjes.

Maar als je hem dit emotionele appèl in onberispelijk Engels hoort geven bij de VN-Veiligheidsraad om een onafhankelijk onderzoek te steunen naar het neerhalen van het Maleisische passagiersvoertuig MH17 en een snelle berging van de lichamen, dan komt hij van alle ministers wel het meeste over als een staatsman.

Tekst.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Vorige Volgende