thuiswerken Archives

Closing Time | Frankie and Johnny

20 oktober 2020 , 21:00 , door M&M

Sinds de coronacrisis werk ik thuis. Ik heb een werkplek ingericht: een bureaustoel, een laptopstandaard en een tweede beeldscherm. Met mijn collega’s overleg ik via MicrosoftTeams. Tussen de middag loop ik een rondje door de wijk, het park of langs de rivier en eet ik mijn lunchboterham.

Om het sociale contact met de collega’s niet helemaal te verliezen, hebben we een spotify-groep bedacht. Iedere week verzint iemand een thema waar we dan liedjes bij zoeken. Precies passend of creatief buiten de lijntjes.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Mededeling

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Foto: https://pixabay.com/nl/photos/internetveiligheid-smartphone-2765707/ copyright ok. Gecheckt 28-09-2022

Thuiswerken (5) Nog meer T-toestanden

7 mei 2020 , 14:00 , door Karin van der Stoop

COLUMN - Onderweg naar kantoor kom ik erachter dat die prepaid geen service heeft. O kut, die had ik zeker online moeten registreren of zo. Het was wel handig geweest als die Mediamarkt-muts dat er even bij had verteld. Deze keer is ’t echt heel vervelend, want ik moet mijn baas melden wanneer ik op kantoor ben, zodat hij het alarm eraf kan halen. Woehaah! Tijdens de best wel lange reis laat ik de telefoon constant naar wifi-signalen zoeken, maar dat schiet natuurlijk niet op.

Ik besluit op Sloterdijk uit te stappen om te kijken of ik daar wat wifi kan happen. Je raadt ’t nooit; alles dicht! Op de Appie na en die open wifi werkt dus niet. De Holiday Inn verderop ook niet, die zal wel te ver weg zijn. Ik dwaal tevergeefs door het lege station, om dan buiten mijn geluk maar te beproeven. Uiteindelijk vind ik een Spar en halleluja, ik krijg verbinding. Nadat ik mijn baas heb geappt blijf ik uit internetverslaafdheid even hangen. Ff snel het laatste nieuws lezen. Dat blijkt per ongeluk een slimme move, want ik was vergeten dat de baas ook nog antwoord moet geven. Die zich na een paar minuten meldt met de mededeling dat hij ’t alarm uit zal zetten.

Foto: https://pixabay.com/nl/photos/internetveiligheid-smartphone-2765707/ copyright ok. Gecheckt 28-09-2022

Thuiswerken (4) Telefoontoestanden

29 april 2020 , 08:00 , door Karin van der Stoop

COLUMN - Mijn telefoon is dus gejat door een huftertje met grijpgrage handjes en een achterlijk klein fietsje, maar weinig verstand. Want hij heeft er helemaal niks aan, ik heb mijn beveiliging op orde. Ik was gelukkig vlakbij huis en heb hem onmiddellijk getraceerd; hij was nog onderweg.

Bij het op “verloren” zetten van je telefoon kun je een bericht meesturen, en in mijn woede werd dat een venijnig: “hey klootzak, ik kom je halen”. Op dat moment is de telefoon ook gelockt en alleen met toegangscode te openen. Even later zie ik dat hij op 1 plek blijft, op een adres hier niet zover vandaan. Uiteraard ben ik er niet naartoe gegaan. Ik heb screenshots gemaakt voor de aangifte en ben snel een nieuwe telefoon gaan halen. Want ik kan echt niet zonder.

Wat ook meteen blijkt onderweg. Ik breek mijn hoofd over ’t feit dat ik niemand kan bereiken en andersom. Even in de GVB-app kijken is er niet bij. En, oh the horror, ik heb niks te lezen onderweg. En ik kan dus gewoon niet niks doen. Gaat niet.

Dus ik zit op een hele oude telefoon zonder simkaart, die ik nog altijd gebruik voor de radio (wat geen data kost, want het gaat gewoon via de ether), naar hele oude foto’s te kijken. Nou, daar word ik ook niet per se vrolijk van. Vrienden en collega’s die ik uit ’t oog verloren ben, en vooral mijn poezenkindjes doen nog net niet de tranen in mijn ogen springen.

Ook schrijven voor Sargasso?

Mededeling

Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.

Waan van de dag

Treinstoring: thuiswerken kan hier in de comments

22 maart 2012 , 08:52 , door Geoff

GEBROKEN: Seinstoring ontregelt treinverkeer Randstad | Volg de chaos live op AT5 | Thuiswerken kan hier in de comments

Foto: kornerli (cc)

Huidhonger en eenzaamheid in coronatijd

18 april 2020 , 08:00 , door Studium Generale Universiteit Utrecht

ACHTERGROND - We Facetimen, Zoomen en Houseparty-en wat af in deze ‘intelligente’ lockdown. Maar schermtijd kan een knuffel niet vervangen. Veel mensen hebben huidhonger. Dr. Anouk Keizer start daarom onderzoek naar thuisisolatie, het gebrek aan aanraking en mentaal welzijn. Doe je mee?

“Wat mis je het meest?!?” Ik kijk naar een live video op Instagram. Een gesprek met een regisseur en hoofdrolspeler van een film, die vanwege de gesloten bioscopen online in première gaat. Hartjes vliegen over het scherm, de vragen van kijkers verschijnen onder de video. En de vraag “Wat mis je het meest tijdens de lockdown?” blijft maar terugkomen. “Knuffels” zegt de regisseur, “zeker weten knuffels”. “Ik wil niet dat deze Instagram live eindigt”, valt de actrice bij, “Ik voel me zo eenzaam en ik mis echt menselijk contact”. Gelukkig heeft ze een hond, die je gedurende de livesessie op de achtergrond hoort hijgen en knauwen op een bot. Maar wat als je in deze tijd van thuisisolatie en quarantaine helemaal alleen in je appartementje zit? Zonder partner of huisdier. Wat doet dat met een mens?

Alleen en eenzaam

De media schenken naast de vele berichten over sterfte- en besmettingscijfers van het coronavirus, ook aandacht aan het alleen thuiszitten. Zo schreef Volkskrantjournalist en filosoof Doortje Smithuijsen een artikel over de effecten van haar thuisisolatie. Alleen zijn, daarin staat zij zeker niet alleen. Want de groep alleenstaanden groeit al jaren, blijkt uit cijfers van het CBS. Ruim een kwart van de Nederlanders tussen de 25 en 45 jaar is single. In deze weken van zelfisolatie leven zij ook echt alleen. Dit kan leiden tot mentale klachten, zoals angst en depressie, zeggen psychologen van Tilburg University. Zelfs Koning Willem-Alexander schonk aandacht aan het alleen zijn en sprak in zijn toespraak over het ‘eenzaamheidsvirus’. En in het radioprogramma Met het Oog op Morgen ging het over huidhonger. Een bijna poëtische term, waarvan je zonder ‘m te kennen waarschijnlijk instinctief wel weet wat ermee wordt bedoeld: dat je lichaam het mist om aangeraakt te worden.

Foto: CollegeDegrees360 (cc)

Thuiswerken (3) – Tech-toestanden

17 april 2020 , 11:00 , door Karin van der Stoop

COLUMN - Na een gefrustreerde zoektocht kom ik er éindelijk achter wat er nou mis is met mijn webcam. Op mijn laptop zit onder F8 een knop die het beeld uit zet. Waarom? Geen idee. Na de aanvankelijke blijdschap dat ik ’t probleem heb opgelost, realiseer ik me opeens dat ik dan de volgende morgen dus wel een beetje fris voor de camera moet zitten. Eigenlijk vond ik ’t wel prettig dat mijn collega’s me niet konden zien. Maar ach, dat is ook wel goed voor me, dat ik me ’s morgens gewoon netjes moet opmaken, mijn haar doen en tenminste een nette top aan trekken. Een dag later besluit ik ook maar een normale broek of rok aan te trekken. Want ik sta nog wel eens op onder al dat technische geleuter, om even koffie te pakken of zo, en dan staat zo’n joggingbroek toch een beetje raar.

Scherm

Als ik een paar dagen later aan een website moet werken, merk ik dat dat nogal lastig is op zo’n klein schermpje. Op kantoor heb ik 2 grote schermen, en dat hoeft nou ook weer niet, maar ik merk nu hoeveel ruimte de visual builder inneemt. Zoveel dat ik maar een centimeter of 10 van de live preview zie. Da’s niet handig. Dus ik vraag op vrijdag aan mijn bazen om een extra scherm, en die wordt maandag meteen geleverd. Heerlijk, die korte lijntjes en snelle acties bij ons. Natuurlijk loop ik weer te hannesen om het ding aan te sluiten, hoewel het plug & play zou moeten zijn. Gelukkig heb ik real time assistentie. Even denken we dat de display-poort van het dock kapot is. Maar uiteindelijk blijkt dat op de bijgeleverde instructieleaflet niet vermeld staat dat er onder ’t scherm een paar knopjes zitten, waarmee je o.a. de taal moet instellen. Ook weer gefixt! Lekker ding hoor, hij is groter dan mijn tv (maar die gebruik ik toch niet). En dus zit ik die avond lekker te bingewatchen op mijn nieuwe scherm.

Doneer!

Mededeling

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Steun ons!

Mededeling

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: Yuri Samoilov (cc)

Hoe kom ik de dag door?

14 april 2020 , 08:00 , door Marc van Oostendorp

COLUMN - Een van de goede dingen van crises als deze is dat je merkt wie je werkgever is. Ik heb er twee en ze blinken allebei uit in menselijkheid. (‘Ja, jongen, dat moet ook wel, als ze jou in dienst houden.’) Uit bepaalde hoeken van de academische wereld klinken allerlei gruwelverhalen, maar zowel op het Meertens Instituut als aan de Radboud Universiteit pikt iedereen het allemaal heel menselijk op.

Ik heb mijn bazen op beide plaatsen beter leren kennen, en dat waren aangename lessen.

Nu is een kernaspect van het bestaan natuurlijk dat mensen zo verschillend kunnen reageren op zelfs alledaagse gebeurtenissen – en dus al helemaal op zoiets onverwachts als een quarantaine.

Vorige week publiceerde Daniël Wigboldus, de voorzitter van het Nijmeegse College van Bestuur, bijvoorbeeld een column waarin hij beschrijft hoe hij de afgelopen weken ontdekte hoe belangrijk ‘rust, reinheid en regelmaat’ voor hem zijn: hoe hij een heel strak schema heeft, Ook schrijft hij:

Tip: blijf een helder onderscheid maken tussen werken en vrije tijd. Met al dat thuiswerken wordt het wel heel makkelijk om continu met werk bezig te zijn.

Dat lijkt wel een aardige tip, maar in ieder geval kan ik er in mijn huidige leven niets mee. Dat komt doordat er, behalve een vrouw die óók vanuit huis college geeft, een zesjarige in mijn huis rondloopt.

Foto: Eigen foto KvdS

Thuiswerken (2): kloteklus

31 maart 2020 , 14:00 , door Karin van der Stoop

COLUMN - De eerste thuiswerkdag is geen onverdeeld succes. Behalve de technische problemen – ik krijg het dock in eerste instantie ook niet aan de praat – kijk ik als een berg op tegen de kloteklus die me wacht. Baas M. is niet zo’n held met tijdschrijven, maar ik moet zo langzamerhand wel de uren van vorige maand gaan factureren. Dus hij heeft me gevraagd met behulp van agenda en mail uit te pluizen waar hij vorige maand zoal mee bezig is geweest. Als je weet hoeveel mail er in de support-e-mail binnenkomt, en hoe weinig betrokken ik meestal ben bij alle puur technische perikelen, bij uitstek zijn domein, dan snap je dat dat wel een dingetje wordt.

Eerst maar eens boodschappen doen, dan ben ik er vroeg bij en grijp ik niet weer mis bij het brood en de zuivel. Voor mij zeer essentiële voedingsmiddelen. Ben ik er meteen even uit…zodra de gedachte op komt, besef ik hoe belachelijk die is, het is potjandorie de eerste dag. Aansteller. Nou ja, het is ook een begin zonder duidelijk eind, dus het gevoel is best gerechtvaardigd.

Ik heb tegenstrijdige stemmetjes in mijn hoofd. “Wat een toestand, verschrikkelijk, hoe gaan we dit ooit overkomen? Ik voel me nu al eenzaam. Ik voel me nooit eenzaam!” “ Jezus mens, je gaat niet dood of zo. En al ging je wel, nou en? Dood gaan we allemaal.” “Ja maar…” Ik zet de stemmetjes op mute, en slenter op mijn dooie gemakkie door ’t park waar ik woon. En ik geniet van de lente, al is ’t wel verdomd koud. De vele bloesems en de belofte van de opkomende tulpen, maken de bijna uitgebloeide narcissen helemaal goed. Na meer dan 15 jaar ben ik nog elke dag blij dat ik hier mag wonen.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Mededeling

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Het hoge woord: thuiswerken

26 maart 2020 , 11:00 , door Karin van der Stoop

COLUMN - “Wat zit je te kuchen?” vraagt baas J. vrijdag opeens. Hij weet niet dat ik rook, maar dat op mijn werk achterwege laat (ja ik kan dat gewoon). Dus ik zit altijd wel te kuchen eigenlijk, dat gebeurt nou eenmaal als je longen niet constant vol met teer gepropt worden, dan komt ’t er langzaamaan uit. Ik heb ‘m er nog nooit over gehoord. Ik ben verbaasd en geef een wat vaag antwoord over een kikker in mijn keel. Het duurt even voor het kwartje bij me valt; hij is bezorgd over ’t virusmonster. Baas M., nierpatiënt, werkt al de hele week thuis, op last van J. Met zulke kwetsbare mensen neem je natuurlijk geen enkel risico.

Maar ons bedrijf doet o.a. in ICT-infrastructuur, dus we hebben ’t juist behoorlijk druk met alle thuiswerkende klanten. Heerlijk! En het is fijn forenzen momenteel, met die lege metro’s. Ik heb de afleiding van werk ook echt nodig, en het liefst met een beetje aanspraak. Ik ben al zo’n huismus, die 3 dagen dat ik op kantoor zit zijn broodnodig voor mijn geestelijke gezondheid.

Het hoge woord; thuiswerken

Maar halverwege de ochtend komt het hoge woord eruit: we gaan die middag vergaderen om te bespreken hoe we volgende week kunnen thuiswerken. Want J. is er gewoon niet gerust op (en had een vooruitziende blik m.b.t. de aangescherpte maatregelen die maandagavond bekend werden), dat reizen met OV, al die mensen die we onderweg tegenkomen, al die vieze deuren en knoppen die we aanraken.