Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
Links opnieuw in diskrediet
Vandaag plaatsen we een gastbijdrage van Perik.
Ook Wiegel in jaren tachtig bedreigd met brandend voorwerp
Linkse actievoerders hebben in de jaren tachtig regelmatig pogingen gedaan een brandende sigaar in het hoofd van VVD-mastodont Hans Wiegel te stoppen. Dit verklaarde de voormalige groenrechtse voorman gisteren in het Jeugdjournaal. Wiegel verklaarde dat hij door de acties nooit meer van het roken af is gekomen.
PVV-leider Wilders heeft woest gereageerd op de onthullingen. Hij vindt dat “een waarheidscommissie de idiote opiniegenocide van het linkse actietuig moet openbaren. De onderste steen moet het land uitgezet worden.” Wilders maakt op dit moment een schokkende film met beelden van het rode boekje van Mao dat op de vrije markt wordt verkocht.
Fractieleider Femke Halsema van GroenLinks is duidelijk in verlegenheid gebracht door de verklaring van Wiegel. Vorige maand stapte fractielid Duyvendak op omdat hij als rebelse twintigjarige een links actiekrantje verspreidde zonder deugdelijke verlichting op zijn fiets. “Ik neem bij deze afstand van de acties tegen Wiegel”, verklaarde Halsema, vanuit Zuid-Frankrijk. “want zo enorm links ben ik eigenlijk niet. Ik ben meer, eh, groen. Of zo.”
Regeringsfractie CDA is bezorgd door het sigarenincident. De partij wil daarom strengere controles op alles in het algemeen. Zo pleit fractieleider Pieter van Geel er voor dat postbezorgers voortaan al hun zendingen kopiëren en minstens twee jaar bewaren. Het CDA wil ook identificatiepoortjes tussen postcodegebieden, maar de partij wacht nog op een geschikt incident om dit plan naar buiten te brengen. “Opnieuw blijkt hoe schandalig het is wat er allemaal plaatsvindt buiten het oog van de overheid”, weet Van Geel.
Een Krant van Terugneukend Nederland?
Dat de Telegraaf Media Groep (TMG) met al haar slijmerige tentakels een grote speler is in de beeldvorming van de gemiddelde Nederlander mag duidelijk zijn. Dat de noodlijdende TMG zich onlangs wederom heeft verlaagd tot massamanipulatie middels het verspreiden van onjuiste en suggestieve informatie over de milieubeweging is ook bekend. Dat dit zelfs leidt tot onzinnige spoeddebatten in onze Tweede Kamer is een betreurenswaardig feit. De relatie Media-Politiek lijkt de laatste jaren op een zichzelf versterkend perpetuum mobile waarin Angst, Afgunst en Wraak leidende motieven zijn, TMG speelt hierin een grote rol. Wat mist in dit land is een krant die op een populistische wijze tegenwicht kan bieden aan dit destructieve populisme.
In deze post wil bovengetekende graag met u opzoek gaan naar een oplossing voor de collectieve verdwazing aangericht door massamanipulatie. Wie doorklikt mag zelfs na het vrijwillig lezen van wat oprecht objectieve burgermanipulatie stemmen in een democratische poll.
Analyse
Wie de afgelopen jaren het maatschappelijke debat over allochtonen en de islam heeft proberen te volgen weet dat de samenleving sterk gepolariseerd is over de vraag “wat er nu werkelijk aan de hand is in dit land?”. Maatschappelijk teleurgestelden beroepen zich in meerderheid op bronnen uit de TMG. Het beeld wat zij van Nederland schetsen staat haaks op dat wat naar voren komt uit objectieve bronnen als de VN, OECD, Encarta Encyclopedie en het CIA World Factbook. Als men de maatschappelijk teleurgestelden moet geloven leven wij hier in een ‘Derdewereldland soort van’ met een extreem hoge overheidscorruptie, klassenjustitie, wijdverspreid straatgeweld, no-go areas, een partijdige staatsomroep, peperdure levensmiddelen en bovenal een Vijfde Colonne van mosselmannen die hier binnen een paar jaar de sharia gaat invoeren.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Tot zover De Persvrijheid
Het Dagblad De Pers heeft gisteren tegen eerdere toezeggingen in een advertentie van het politieke weblog GeenCommentaar geweigerd omdat deze “te politiek getint” zou zijn. De advertentie leek uiterlijk op de befaamde Bluf!-advertentie uit 1986, die onlangs zoveel ophef veroorzaakte. In de advertentie riep GeenCommentaar, onder andere gesteund door de websites Sargasso, Davidrietveld.nl en Hiram.nl en door Francisko van Jolen, burgers op alsnog de Bluf!-publicaties te steunen door te tekenen op www.bluf2008.nl. Daarnaast verweet GeenCommentaar linkse en rechtse politieke partijen én de media niet duidelijker op te komen voor persvrijheid en vrijheid van meningsuiting.
Het is opmerkelijk dat een dagblad dat als motto heeft ‘bevrijdend te werken’ het niet aandurft een oproep te plaatsen voor bescherming van de persvrijheid. Buigt De Pers hier voor de vuurwind van de Rechtse Hetze? Zijn het commerciële belangen die het faciliteren van een oproep tot politieke zindelijkheid anno 2008 in de weg staan? Bij de noodlijdende Telegraaf Media Groep is het wel duidelijk dat commerciële belangen ten grondslag liggen aan de huidige hetze waarin getracht wordt via massamanipulatie een Hollandse versie van het McCarthism in te voeren en en passant het aantal lezers op te krikken.
Er zijn mensen die vinden dat je geen aandacht moet besteden aan de huidige hetze, dat het vanzelf wel overgaat. Maar ondertussen hebben meerdere Kamerleden op grond van foutieve informatie uit de Telegraaf minister Cramer gesommeerd subsidies aan milieuorganisaties stop te zetten. Onder druk van het (gemanipuleerde) Gesundes Volksempfinden en uit angst voor de Geest van Fortuyn zegt ze vervolgens toe dit te overwegen. Waarom dit uit democratisch oogpunt een onverstandige stap zou zijn staat hier uitgelegd. Diezelfde minister Cramer heeft zich onlangs ook moeten verantwoorden in het meest onzinnige spoeddebat in maanden over een steunbetuiging voor persvrijheid van bijna 25 jaar geleden (lees ook: Geert Mak: ‘Jacqueline Cramer was het braafste meisje van iedereen’). Dit zijn slechts twee voorbeelden van hoe de onrust die de Rechtse Hetze zaait onze democratie negatief beïnvloedt en waarom tegenactie op z’n plaats is.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.