De Linkse Kerk is een verzinsel
“De ‘linkse kerk’ is een verzinsel van rechts om de tegenstander belachelijk en monddood te maken” dat stelt de Belgische taalsocioloog Jan Blommaert. Voor u als tweeverdienende bakfietsrijder is dit natuurlijk gefundenes Fressen. Maar het is goed als iemand het weer eens stap-voor-stap analyseert. In zijn essay ‘Links van de kerk’ gaat babyboomert Blommaert in op de methodiek waarmee sociale en progressieve mensen al bijna twee decennia in een hoek gedreven worden. De typering ‘Linkse Kerk’ draagt bewust een negatieve connotatie in zich: een kerk is immers dogmatisch en niet voor reden vatbaar. Blommaert laat niet alleen zien dat deze framing op dogmatisme nergens op gebaseerd is, hij keert het ook om met de stelling: “Er is geen linkse kerk maar wel een rechtse”. Deze Rechtse Kerk domineert al jaren het debat en is standvastig vanwege “stevige consensus over de grote lijnen van het debat”: polarisering en uitsluiting. Deze bewuste polarisering geeft de Rechtse Kerk een duidelijke tegenhanger waar alle pijlen op gericht kunnen worden en waar bij gebrek aan beargumenteerde verwerping er tot een snelle diskwalificatie van het andere kamp kan worden overgegaan. Blommaert heeft als Vlaming overigens wel een donkerroze vermoeden waar demoniserende taalvondsten als ‘Linkse Kerk’ en ‘bakfietser’ vandaan komen: deze zijn overgewaaid uit Nederland maar aarden dus ook snel in België.
Vandaag lekte de ‘PvdA oppositiestrategie’ uit via de Telegraaf. Misschien wel omdat de 
Even wat joernalistiek nieuws van onze correspondent uit Wagadoekoe, de hoofdstad van Afrikaland:
Als oplettende nieuwsconsument zal het u niet zijn ontgaan dat er de laatste weken redelijk wat nieuws was over global cooling. Is de opwarming van het klimaat voorbij? Hadden al die waarschuwende wetenschappers en bloggers ongelijk? De opzich interessante kanttekeningen aangaande zonnevlek-cycli en arctische oscillatie laten zien dat wetenschap altijd in ontwikkeling is, gelukkig maar. Mensen die geen twijfel kennen en hun eigen opvattingen nooit opnieuw toetsen zijn simpel en soms zelfs gevaarlijk. Gevaarlijk als ze in hun radicale opstelling de twijfel en nuance van anderen misbruiken om zelf hun gelijk te halen. Precies wat klimaatontkenners doen. Kijkt u naar een nieuwe aflevering van Climate Denial Crock of the Week:
In De Volkskrant van zaterdag 13 juni zei Merijn Oudenampsen in een paginagroot interviewartikel dat