Als introductie eerst maar even de voorspellingen: "Opkomst Nederlands ego-collectief: Dit zogenaamde ego-collectief is meer gebaseerd op het nastreven van gemeenschappelijk eigenbelang, dan op gemeenschappelijke idealen. Hierbij passen drie andere ontwikkelingen: groeiende waardering van sociale controle en leefregels, het belang van maatschappelijk verantwoord ondernemen en de grotere macht die consumenten over markten hebben dankzij de door internet steeds transparanter wordende wereld." "De resterende vier hoofdtrends zijn ‘Nieuwe regels’, ‘Talent en selectie’, ‘Perfecte kinderen’ en ‘Techno Health & Obesitas’. Het heeft allemaal met discipline te maken: maatschappelijke en opvoedkundige regels worden aangescherpt, waarbij we zelf strenge eisen stellen aan onze scholen (halen ze het juiste talent uit onze kinderen?), onze gezondheid (ziek worden is een ‘screeningsfout’) en onze steeds meer verwende kinderen. .....eerste tegenreacties: kinderen ‘moeten’ te veel en dikke mensen beginnen zich te verzetten tegen de ‘gezondheidsgestapo’." Dit noemen we "Signs". Bent u daar nog?
“Het is een verhaal met gemengde gevoelens. In Vlaanderen zelf was er weinig draagvlak voor het migrantestemrecht. En bij degenen voor wie het gecreëerd werd, was de belangstelling ook heel klein.”
Marino Keulen, dat is een Vlaams minister, over de komende gemeenteraadsverkiezingen. Want op 8 oktober is het weer Belgenstemtijd, iets waar Crachàt u hoopt van op de hoogte te houden.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Als je de verklaringen van de Engelsen over de verhinderde terreuraanslag een beetje volgt, dan valt één ding duidelijk op: hoe vaak men wel niet zegt dat terrorisme een internationale dimensie heeft. En zoals zo vaak met dingen die te vaak en te stellig wordt medegedeeld, ga je twijfelen: “dat is vast waar, maar wie ontkende dat dan? En als het niet waar is, wat dan nog?”
Pas als je het antwoord op de tweede vraag probeert te beantwoorden, valt je op hoe belangrijk het is vol te houden dat het aanslagen van Al Qaeda zijn, met een internationale planning en agenda. Want als je die premisse laat vallen, zijn de maatschappelijke gevolgen niet te overzien.
Donderdag al, verklaarde een politiewoordvoerder dat het terreurplan “een wereldwijde dimensie” had. Minister John Reid van Binnenlandse Zaken neemt op elke persconferentie om de drie zinnen het woord ‘internationaal’ in de mond. De Amerikaanse minister van Binnenlandse Veiligheid Michael Chertoff zei donderdag dat het terreurplan alle kenmerken van de internationale terreurorganisatie al–Qaida draagt.
We kunnen het allemaal niet controleren, maar dat is uiteraard allemaal goed mogelijk. Al Qaeda kan opnieuw de Westerse wereld hebben aangevallen, direct gestuurd door duistere figuren uit de grotten van Pakistan. Maar waarom wordt het zo snel en zo vaak gezegd? Wat zijn de consequenties als het anders zit?
Ik moet bekennen dat ik er altijd tweeslachtig tegenover heb gestaan, de Gay Parade. Tuurlijk, iedereen moet maar doen wat ie niet laten kan, maar wat kunnen al die blote billen in leren pakjes nu bijdragen aan de emancipatie van de samenwonende homo’s om de hoek? Worden zij nu juist niet versleten voor radicale seksuele terroristen?
Vandaag de dag lijkt dat probleem opgelost. De multinationals hebben het feest als een goedkope advertentieplek ontdekt en Shell, IBM, ING en ABN Amro varen voor 100 euro met logo’s door de grachten. En elke emancipatiebeweging die zo wordt omarmd door de commercie krijgt de kus des doods, dat is bekend. Immers, peperdure imago’s lenen zich niet voor een associatie met iets als paarse dildo’s en stomende homoseks.
Ongetwijfeld zal deze nieuwe wurggreep niet de enige reden zijn waarom de Gay Parade steeds minder tevreden bezoekers trekt. Niet alleen is de nieuwigheid er wel een beetje van af, maar ook het spektakel laat te wensen over. ‘Een heteroparade zonder blote billen’ tekent de Volkskrant op. Saai. Het is niet vreemd.
Nederland en ook Amsterdam zijn al jaren aan een ernstige vertrutting bezig en ook de homo’s hebben zich in slaap laten soezen. Het past in de tijdsgeest: we vragen ons niet meer af of iemand tegen de stroom mag in roeien. We verlangen dat ‘iedereen zijn steentje bijdraagt aan de maatschappij’ en zich een beetje ‘fatsoenlijk gedraagt’. Op zich een nobel streven, maar fatsoensrakkerij kan ook te ver gaan. In Nederland denderen we weer hard op een moralocratie af: we verlaten het standpunt dat als iemand met z’n gedrag niemand kwaad doet, er ook niks mis mee is. We worden één grote verstikkende morele zuil, een 300 kilometer brede tornado van normen en waarden.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Het is al lang een grote ergenis van mij. En vandaag zag ik ineens dat ik hier niet alleen in sta. In de lucht, op de stoep, aan de muur, op de parkeerplaats, op de auto, op de vrachtwagen, aan de boom, aan de lantarenpaal, op het schaap, in de trein, op het station, in het bushokje, bij de verbouwing, op de zeilboot, in het stadion, op de trap, in het donker en langs de snelweg. Overal zie je reclame. Er is geen ontsnappen aan. Iedere centimeter publieke ruimte volgepropt met schreeuwende reclame. Een waar bombardement van visuele boodschappen bedoelt om u te verleiden. En dan gaat het tegenwoordig ook nog eens bewegen en geluid maken. Ik sluit me aan bij Bert van Dijk en hoop dat de visuele rust in de publieke ruimte terugkeert. Maar de hoop is waarschijnlijk ijdel.
Na bijna 50 jaar Stratego met uitsluitend mannen introduceert spellenfabrikant Jumbo een vrouwelijke spion.(..) De vrouwelijke spion wordt in de vernieuwde versie van het bordspel niet alleen ingezet vanwege haar schoonheid, maar vooral vanwege haar tactisch inzicht. Niet voor niets krijgt ze een van de meest cruciale rollen van het spel toebedeeld.
Het “oer-Hollandse spel” Stratego ondergaat een “complete modernisering”, waarbij het bordkarton de emancipatie volgt die zich in het moderne leger al langer voltrokken heeft.
Het reactiepaneel staat open voor uw suggesties voor andere verschijningsvormen van de spionne of andere nieuwe karakters waarmee Jumbo de boel nog verder kan oppooieren.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
“De EU-wetgeving verbiedt discriminatie op grond van ras of etnische afkomst, invaliditeit, leeftijd, seksuele oriëntatie en religie en geloof op het werk en ander gebied. Een personeelsadvertentie waarin staat dat rokers niet hoeven te reageren lijkt daar niet onder te vallen.”
Europees Commissaris Vladimir Spidla (Werkgelegenheid en Sociale Zaken) opent de deur naar discriminatie (/onderscheid) op overgewicht, Feyenoordaanhangerschap, Andre Rieu-fanclubdagfrequentie en achterstallig Sargasso contributiebetalerheid.
U bent het hier als tolerant prinzipienreiter uiteraard niet mee eens, maar op welk vlak zou u (heimelijk) toch hardvochtig onderscheid willen bedrijven?