Morgen start de klimaatzaak van Milieudefensie c.s. tegen Shell. De rechtszaak draait om de bijdrage van Shell aan klimaatverandering. Je kunt de zaak morgen via een livestream volgen. Milieudefensie, 17.379 mede-eisers en 6 andere organisaties (ActionAid, Both ENDS, Fossielvrij NL, Greenpeace Nederland, Jongeren Milieu Actief en de Waddenvereniging) willen dat Shell 45 % minder CO2 uitstoot in 2030 en dat de CO2-uitstoot in 2050 is gereduceerd naar netto nul. Shells klimaatambities In de dagvaarding, die al in april 2019 aan Shell is aangeboden, verwijzen Milieudefensie c.s. naar de klimaatambitie die Shell formuleerde in 2017: de relatieve CO2-uitstoot met 20% terugbrengen in 2035 en halveren in 2050. Dit jaar stelde Shell hun klimaatambities bij: het bedrijf wil de CO2-uitstoot in de eigen productieketen naar 0 krijgen in 2050 en de netto-uitstoot van gas- en olieproducten die het verkoopt, zoals benzine, moet in 2050 met 65% zijn afgenomen.
It has been 5 years since the #ParisAgreement was signed. To honour this occasion, the 5 big oil companies came together to celebrate the tremendous progress they have made since. #OnlyWords #5jaarParijs #COP26 pic.twitter.com/JTdYGY080E
— Reclame Fossielvrij (@FVReclame) December 12, 2020
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
Iedereen kan nu stemmen op de favoriete kandidaat voor onze verkiezing van de klimaatontkenner van het jaar! We reiken de Gouden Hockeystick – vernoemd naar Michael E. Manns bekende curve – uit aan de persoon of organisatie in Nederland die de grootste rol speelt in het verspreiden van des- of misinformatie over klimaatwetenschap of antropogene klimaatverandering. De kandidaten op de shortlijst zijn (op alfabetische volgorde):
Stem hieronder op je favoriete kandidaat. Op de shortlist vind je meer informatie over de kandidaten en de redenen van hun nominatie. De winnaar wordt begin december bekend gemaakt.
Nog ruim een halve week heeft u om te stemmen voor wat in de wandelgangen nu al dé award van 2019 wordt genoemd: de Gouden Hockeystick. Want wie gaat de ergste klimaatontkenner van Nederland worden? We zijn er trots op dat de award nu al internationaal gewaardeerd wordt, want de stemmen stromen uit tientallen landen binnen. Aangezien we ons realiseren dat de spanning nu bijna ondraaglijk wordt lichten we graag een tip van de sluier op door wat tussenstanden te geven. Wat zegt u? Onverantwoord? Sturend? Zeik niet. Dus van waar komen de douze points?
De stemming tot nu toe laat zien dat vooral IJsland het ziet zitten met Shell. Het eiland heeft natuurlijk veel te vrezen van klimaatverandering en zet daarom vol in op fossiel.
De jury van Zuid-Korea gaat 100% voor Baudet. Waarom? Geen idee, maar we waarderen het feit dat dit land de moeite heeft genomen te kiezen, ondanks de constante dreiging van het boreale broertje.
De punten van het Zuid-Amerikaanse Colombia gaan naar Clintel, maar het zou iets te maken kunnen hebben met dat het woord nogal wat weg heeft van het Spaanse ‘cartel’ en dat zijn ook al geen lieverdjes. Een begrijpelijke fout.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Shell is door de Reclame Code Commissie in hoger beroep teruggefloten om misleidende reclame op het kinderfestival Generation Discover 2018. Het College van Beroep (CvB) oordeelt dat Shell kinderen van 8-14 jaar heeft misleid door de indruk te geven dat Shell via Gas-to-Liquid (GTL) een bijdrage zou leveren aan een goed milieu en de VN-duurzame ontwikkelingsdoelen. Het College beveelt Shell aan “om niet meer op een dergelijke wijze reclame te maken”.
ANALYSE - De Nederlandse staat is (indirect) aansprakelijk voor schade die ontstaat door gaswinning in Groningen. Dat stelt de Hoge Raad in antwoorden op prejudiciële vragen die daarover door een lagere rechtbank waren gesteld. Ook blijkt uit het nader rapport van het tijdelijk wetsvoorstel Groningen dat de Raad van State de poging van het rijk. Shell en Exxonmobil om de civielrechtelijke route af te sluiten voor gedupeerden heeft getorpedeerd, omdat dat in strijd is met artikel 112 van de Grondwet.
In het wetsvoorstel Minimaliseren gaswinning Groningen gaf het Ministerie van Economische Zaken en Klimaat aan dat gewerkt werd aan een oplossing voor gedupeerden van mijnbouwschade, waarbij de afhandeling onder publiekrecht gebracht zou worden. Dit voornemen werd ook vastgelegd in het Akkoord op Hoofdlijnen dat de staat en NAM (Shell en Exxonmobil) sloten over compensatie voor het dichtdraaien van de Groningse gaskraan in 2030. Het Tijdelijk wetsvoorstel Groningen, kamerstuk 35250, had dit moeten regelen. In 2018 kregen de juristen Hammerstein, Teuben en Franssen de opdracht om in het Technisch advies Wet Instituut Mijnbouwschade aan te geven of:
de wijze waarop de afhandeling van schade door de overheid en de (financiële) aansprakelijkheid van de exploitant in dit wetsvoorstel is vormgegeven een effectieve invulling is van de, mede in het akkoord op hoofdlijnen verwoorde, uitgangspunten dat:
– het Instituut exclusief bevoegd is om aanvragen om vergoeding van schade af te handelen;
– gedupeerden niet meer bij NAM maar bij het Instituut aanspraak kunnen maken op vergoeding, enOok voor de kleine velden zijn er zeer waarschijnlijk afspraken met NAM, Vermillion en andere
– NAM niet meer zelf aansprakelijk zal zijn jegens gedupeerden, maar wel de financiële gevolgen van afhandeling van schade door de overheid blijft dragen.
ACHTERGROND - In het gaswinningsgebied in Groningen leven nog altijd vele Groningers in onzekerheid. Een jaar na de aardbeving in Zeerijp wachten nog altijd vele Groningers op een oplossing voor de schade aan hun huis. In de serie Ik wacht portretteert het Dagblad van het Noorden die Groningers. Elke dag eentje. Ze vertellen over het gesteggel met de instanties, over hun angsten, over hun teleurstellingen. Vanaf vandaag op Sargasso met regelmaat links naar en quotes uit deze verhalen. Maximaal zeven per keer.
Aflevering 1 van de serie ging over Dominee Tjalling Huisman uit Zeerijp. De schade aan de pastorie, die dateert van 1861, valt volgens de Dominee mee. Er zitten wat scheuren in het houtwerk. Maar anders dan de meeste andere panden in Zeerijp is zijn huis nog steeds niet geïnspecteerd, ‘waarschijnlijk omdat het een monument is’.
De schade aan de kerk is volgens mij erger. In de toren zat al een scheur, maar die is groter geworden. Bij zo’n kerkgebouw uit veertiende eeuw is dat doodzonde.
Huisman heeft na een jaar wachten weinig vertrouwen meer in Wiebes. In de uitzending van Zomergasten beweerde Wiebes dat hij het voor Groningen zou regelen. Maar het gemeentebestuur en de Nationaal Coördinator Groningen (NCG) zitten volgens hem met de handen in het haar.
Nienke Bastiaans wacht sinds mei 2018. Ze heeft het gevoel alsof ze in een foute film is beland. Als ze door haar dorp loopt ziet ze de enorme scheur in de kerk. Het verlaten huis omgeven door bouwhekken. Gesloopte panden. De wapperende linten rond de speeltuin die is afgebroken om plaats te maken voor de bouw van de aardbevingsbestendige school – wat weer is vertraagd door asbest in de grond. In december was Bastiaans bij de ‘beroemde’ bijeenkomst over de aardbevingsproblematiek van de gemeente Loppersum in Zeerijp.
Niets was meer duidelijk. Niemand kreeg antwoord. De chaos was compleet. Toch bleef iedereen heel redelijk. Deze regio blijft zo lang aardig. En dan loop je naar buiten en zie je van die beveiligingsmannen staan. Dat voelt zo beroerd.
Itamar Kool wacht sinds 2016. Al begon het al in 2012, toen hij dacht dat er een vrachtwagen tegen zijn huis reed en het een aardbeving bij Huizinge bleek te zijn. Zelf behoort hij inmiddels tot de Groningers die opgelucht kunnen ademhalen: het huis in Westerwijtwerd dat hij samen met zijn partner bewoont, wordt gesloopt en herbouwd. Tenminste. Als alles doorgaat. Want nog is het wachten niet voorbij:
We weten nog steeds niet hoeveel het ons gaat kosten en of we dat wel kunnen bijbetalen. Wat niet vaststaat, staat niet vast. ‘
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
We vliegen dit als samenleving nog te stroef aan.
Marjan van Loon, directeur van Shell Nederland, schreef voor VNO-NCW een alternatieve troonrede met de energietransitie als hoofdthema. Ze betoogt dat we ons moeten richten op samenwerking en co-creatie om de energietransitie soepeler te laten verlopen.
Mooie woorden en een nobel streven. Maar als iets stroef loopt, dan moet je smeren. Niet geheel toevallig is geld een belangrijk smeermiddel in de economie en Shell heeft een investeringsbudget van 25 à 30 miljard euro per jaar. 1 + 1 = 2 toch?
Het kabinet wil dat er veel eerder een eind komt aan de gaswinning in Groningen dan eerder was gepland. Minister Wiebes gaat nu uit van medio 2022. Eerder was nog sprake van 2030. Wiebes zegt verder dat de gaswinning volgend jaar al onder het ‘veilige niveau’ van 12 miljard kubieke meter komt, namelijk 11,8 miljard, in plaats van de eerder gedachte 15,9 miljard. In het geval van een strenge winter kan het nodig zijn dat ook na 2022 nog gas kan worden gewonnen en daarom wordt het gasveld pas op een later moment helemaal afgesloten.
Shell zegt op laatste moment een presentatie van een klimaatwetenschapper af op een van haar “verantwoordelijke” conferenties. Ze worden kennelijk nog steeds liever niet op hun verantwoordelijkheid gewezen. Liever de kop in het zand met “genuanceerd” standpunt.
