Tea Party Amerika kan nog steeds niet accepteren dat er een zwarte president in het Witte Huis zit. Regelmatig beschuldigen zij de Democraten ervan "omgekeerd racisme" te bedrijven. Het bewijs er voor is echter een product van creatief knip- en plakwerk met video materiaal. Maar deze keer is men te ver gegaan. Andrew Breitbart, de (ultra) rechtse activist, bekend van zijn Sting-actie tegen ACORN, heeft vorige week weer een nieuwe misstand ?onthuld?. Dit keer was een functionaris uit de regering Obama, Shirley Sherrod, het slachtoffer. Breitbart beschuldigde haar van ?omgekeerd racisme?, zwarten die blanken discrimineren. Het bewijs hiervoor was de een videoopname van een toespraak voor de NAACP waarin zij dit bekent. Op deze video lijkt zij toe te geven dat ze ooit niet al het mogelijke gedaan heeft om een blanke boer te helpen, om racistische motieven. Dit is de video zoals die door Breitbart is gepubliceerd:
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. Vandaag is dat Johanna Nouri. Dit stuk verscheen eerder op haar weblog.
Maandag nam de Tweede Kamer twee moties (.pdf’s) aan om antisemitisme tegen te gaan. De aanleiding: de alarmsignalen van het CIDI. Vandaag verscheen de Monitor Rassendiscri- minatie 2009. Hij luidt de noodklok over toenemend geweld tegen moslims en groeiende islamofobie. Ik ben benieuwd of er ook nu een spoeddebat aangevraagd wordt en er net zo daadkrachtig wordt opgetreden.
De Monitor Rassendiscriminatie 2009 (.pdf) schetst de stand van zaken over de periode 2005-2009 en is samengesteld op basis van onderzoek naar de ervaringen van discriminatie onder de bevolking, literatuuronderzoek en inventarisatie van klachten en meldingen bij anti-discriminatievoorzieningen, aangiftes bij de politie en uitspraken en oordelen van de Commissie Gelijke Behandeling en de rechter. Het beeld dat er uit naar voren komt wijkt niet af van wat we al wisten uit de begin dit jaar verschenen mensenrechtenrapportage van het US Department of State, waar ik eerder een blog over schreef.
Discriminatie van moslims
Vergeleken met andere geloofsgemeenschappen ervaren moslims veel godsdienst- discriminatie. Ze ervaren de negatieve gevolgen van het veelal stereotype en generaliserende discours rond moslims en de islam. Die discriminatie wordt als probleem ervaren wanneer die de maatschappelijke participatie of zelfontplooiing belemmert en wanneer hij beroepsmatig plaatsvindt.
Lokjood, lokhomo, lokhoer, lokneger, lokblogger… what’s next?
[seth] Voormalige Lok-O-Burgemeester Lokewijk Asscher wil lokale Marokkanen uit hun tent lokken met het inzetten van lokjoden. Met deze onorthodoxe methode hoopt Asscher het straat-antisemitisme in de Mokumse hotspots van de stijlloze Alloktoon-O-Meter te stoppen. De uitlokkende overheid, is dat wel kosjer? [/seth]
Nu moet er vanzelfsprekend opgetreden worden tegen discriminatie en bedreigingen. Maar is deze methode ook niet een beetje self fulfilling prophecy? Ik kan nog wel een tiental andere situaties bedenken waar je in Nederland op straat wordt uitgescholden en/of weggejaagd. En daarvoor hoef je helemaal niet zo verbaal provocatief te zijn als Danger Seeker Rex Kramer in het filmpje. Het dragen van ruiten golfbroek in de Haagse Schilderwijk, een Ajax-shirt in de Koopgoot, een leesbril in Hoogeveen of een hoofddoekje in Volendam levert al snel agressie op. Niet goed, maar het gebeurt. Moeten we dan ook maar lokkakkers, lokajacieden, lokintellectuelen en lokmoslims inzetten?
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.
Kiezers keren de PVV massaal de rug toe sinds de lancering van de linkskritische opiniesite DeJoop.nl. Gisteren, op de eerste dag van DeJoop.nl publiceerde de site maar liefst drie vlijmscherpe opinies tegen de PVV. En dat kwam hard aan bij het hoogblonde electoraat. Talloze kiezers uit volkswijken en vinex-locaties zijn na het lezen van de website definitief om: “Poeh, daar hadden wij even niet van terug”, meldt een ex-PVV’er vandaag in De Telegraaf na een bezoek aan DeJoop.
DeJoop is volgens initiatiefnemer Fransisco van Jole vooral bedoeld als forum waar fatsoenlijke mensen met elkaar in debat kunnen gaan over de mate waarin zij verschillen van mening over de mate waarin zij verschillen van mening met Geert Wilders. “Een GroenLinkser verschilt anders van mening met Geert Wilders dan een SP’er verschilt van mening met Geert Wilders”, zo lichtte Van Jole gisteravond bij Pauw en Witteman toe. “En daarom publiceren wij dagelijks drie columns tegen Geert Wilders, zodat die verschillen in verschillen aan het licht komen.”
Die aanpak slaagt. Al na één dag verschilligheid bij DeJoop is de PVV vandaag in de peilingen gedecimeerd tot drie zetels. Dat terwijl de partij dinsdagmorgen nog de grootste partij van Nederland was. Van Jole: “Wij weten natuurlijk al lang dat je met een stevig team opinieprofs het grote publiek kunt afbluffen, maar dit overtreft alle verwachtingen.”
Günter Wallraff die vijfentwintig jaar geleden in de huid van de Turkse gastarbeider Ali kroop herhaalde dit jaar zijn maatschappijkritische stunt als Somaliër. Zwart geschminkt met een pruik op en een Afrikaanse blouse aan trok ‘Kwami Ogonno’ deze zomer door Duitsland vergezeld van twee onopvallende blanke collega’s met een verborgen camera. Ogonno wil gewone dingen doen die alle Duitsers doen: een appartement huren, lid worden van de hondenvereniging en met bejaarden bramen plukken in het park. De film “Schwarz auf Weiß” (trailer) ging deze week in première, maar het is nog maar de vraag of Wallraff’s recente poging even effectief discriminatie en wantoestanden zal aantonen als dat hij deed met ‘Ik, Ali’? (eerder stond hier ‘Ich, Ali’)
Natuurlijk komt hij als Kwami Ogonno onversneden racisme tegen als hij door een campinghouder wordt geweigerd vanwege zijn huidskleur. Ook het appartement huren lukt niet omdat men geen zwarte huurders wil en ja de ontmoeting met dronken Duitse hooligans in een trein is bepaald niet bemoedigend: “Du Schwarze ich bin dein Meister!”. Maar er is ook kritiek op de provocatieve houding van Wallraff als Afrikaan in Duitsland. Welt Online kopt: Schwarzer Wallraff ist geschmacklos und perfide. Als hij in een bar een vrouw alleen direct vraagt of zij met hem wil dansen, zich in het park opdringt aan een groepje bejaarden of als hij ostentatief interesse toont in het gouden horloge van zijn gesprekspartner. Iedere wantrouwige blik, alles wat ook maar lijkt op een afwijzing wordt haarscherp vastgelegd door de verborgen camera. Zijn al deze mensen die onvrijwillig een gastrol in Wallraff’s nieuwe film spelen soms racisten?
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.