Powned.tv, komt u maar!
Dit mediaweekend was weer in handen van de deugnietenkapel van GeenStijl. In het dorp waar ik oorspronkelijk vandaan kom had je carnavalsverenigingen die Ons Reetke, de Billezuupers en de Ballonnekes heetten. In de virtuele weilanden heet zo’n vereniging GeenStijl die met zijn gammele praalwagens scoort met andermans uutglieêrs met als gedroomd hoogtepunt de blote piel van de burgervoader. Maar wat doen de media? Ze behandelen ze als enge machthebbers, het Paard van Troje vol markante programmamakers in het toekomstige publieke bestel.
Word lid van Llink, schreef ik eerder deze week nog in een column op een andere website. Al is het maar om GeenStijl te sarren. Inmiddels wil ik daar iets aan toevoegen. Word lid van Powned.tv! Rol de loper uit voor Dominique Weesie, geef hem het mooiste marmeren bureau op het mediapark, met een internetverbinding van 5 GB per nanoseconde. Laat de door hem aangedragen programmamakers Herman Koch en Prem Radhakishun (zoals hij suggereerde tijdens de uitzending van TV-moment van het jaar) aanrukken in gouden limousines, geef Rutger Castricum een exclusieve smoking van Milanese snit, laat Balkenende zeggen dat Powned.tv zijn favoriete omroep is en dan… en dan… en dan?
GeenStijl opereert immers onder dezelfde omstandigheden als een groep hangjongeren die de lokale snackbars onaangenaam verrast. Delletje in het vet, weglopen zonder te betalen. Even uitproberen. Volgende keer een grillpan van Tefal aanbieden. Zag je zijn gezicht? Hu-hu-hu. Als ze na twee weken dezelfde trucs in een sterrenrestaurant hebben uitgehaald, is er weinig lol meer over. Even een pik tekenen op de muur, stiekem de burgervoader afluisteren om te kijken of-ie z’n blote piel nog in de naad van Tante Bonnie heeft gestoken.