De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Europe’s damaging obsession with competitiveness
Een bijdrage van Simon Tilford, chief economist at the Centre for European Reform.
Many European policy-makers and business leaders believe that a country’s economic growth prospects depend on its ability to capture a growing share of global markets. Indeed, European policy-makers are obsessed with national ‘competitiveness’ and genuinely appear to think that prosperity is synonymous with trade surpluses. Of course, imports have to be financed by exports. But the focus on trade competitiveness risks drawing attention away from Europe’s underlying problem, which is very weak productivity growth.
The idea of economic growth being determined by a battle for global market shares in manufactured goods is easy for politicians to grasp and to communicate to their electorates. Countries have little in common with firms, but referring to Deutschland AG, or UK plc, is conceptually attractive and seductively easy. Economies running external surpluses are regarded as ‘competitive’ irrespective of their productivity or growth performance. The trade balance is seen as a country’s ‘bottom line’, as if countries were firms. The trade balance is nothing of the sort, but is simply the difference between domestic savings and investment or more broadly, between aggregate spending and output.
Ben checkt email 59 keer op tweede werkdag
Elke week maakt GeenCommentaar ruimte voor een artikel van de satirische website de Speld! Nieuws zonder de ‘feitish’ van de reguliere media.
Het bestaan als data analist van een middelgroot ICT bedrijf in Bilthoven is Ben Elker op zijn tweede werkdag minder goed bevallen. “Ik heb eigenlijk geen idee wat ik hier doe,” zei Ben. Hoewel hij de vroege ochtend eigenlijk had moeten besteden aan belangrijke opdrachten, besloot Ben vele malen zijn mail te checken en tientallen minuten comateus uit het raam te staren. Het begin van een lange reeks activiteiten die Ben verhinderden om productief te zijn voor zijn werkgever.
“Als ik mijn mail check en er is niks binnen gekomen dan druk ik toch nog paar keer op ‘verversen’ om het zeker te weten. Je weet maar nooit,” zei de data analist. Dat er maar weinig emailverkeer in zijn inbox gaande was gisterochtend weerhield Ben er niet van om met hoge frequentie te blijven controleren. Met de teleurstellende hoeveelheid digitale aandacht besloot Ben een aantal oude berichten te herlezen om zijn geheugen op te frissen. “Gelukkig maar, anders was ik de eetafspraak met mijn moeder waarschijnlijk vergeten,” aldus Ben.
Eenmaal begonnen met het bekijken van Youtube filmpjes van obscure kennissen op vriendennetwerksites Hyves en Facebook ontstond de reële mogelijkheid dat Ben niks meer zou presteren in de werksfeer. “Na de lunch was ik echt van plan iets te doen, maar ik wilde wel eerst mijn mail checken. Ik had twee nieuwsbrieven binnen gekregen van JustEat.nl en Partyscene,” verklaarde de analist. In de namiddag was Ben zeer goed op de hoogte van de laatste ontwikkelingen in het feestencircuit in Nederland en van de laatste aanbiedingen van de regionale afhaalrestaurants. Enige productiviteit voor zijn werkgever bleek echter ‘onhaalbaar’.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Internet-wangedrag in de baas z’n tijd
Soms vraag je je af hoe het zit met de redenen voor een topsalaris van bepaalde bestuurders. Zonder zou het niet mogelijk zijn om capabele leidinggevende mensen te vinden. Nou ja, capabel? De directeur ICT Leadership van Ernst & Young is een prachtig voorbeeld van een overbetaalde incompetente leidinggevende. De goede man windt zich op over het privé-surfgedrag van werknemers in de baas zijn tijd. Er moet immers gearbeitet worden!
“Het lijkt wel nu de arbeidsmarkt weer groeiende is dat mensen zich meer wangedrag op de werkvloer permitteren”
“Wangedrag op de werkvloer” is het volgens good old Verschuur, die blijkbaar denkt dat wij allen nog aan de lopende band werken. Het feit dat de meeste Nederlanders, zeker zij die achter een bureau werken met internetverbinding, geen lopende bandwerk meer verrichten lijkt geheel aan hem voorbij te zijn gegaan. Dat de meeste werknemers hooggeschoold zijn en dat het werk wat zij doen vooral denkwerk is i.p.v. handarbeid lijkt hem vreemd te zijn. En dat je niet non-stop kan nadenken en optimaal presteren tegelijkertijd is hem blijkbaar ook onbekend. Misschien dat hij zelf even iets te lang heeft doorgewerkt en niet doorhad dat zijn hersencellen een pauze nodig hadden?
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.