"Elke subsidie die het gebruik van steenkool kunstmatig verlengt, is onbegrijpelijk.. de Europese Commissie moet daadkrachtig optreden opdat Spanje stelselmatig zijn steun aan de steenkool afbouwt."(IPS) Mark Johnston van het Wereldnatuurfonds licht de klacht toe die zijn organisatie heeft ingediend bij de Europese Commissie tegen de Spaanse regering. De milieuorganisatie vindt het niet kunnen dat Madrid subsidies toekent aan elektriciteitscentrales die op steenkool draaien. Twee weken geleden stelde president Obama op de G20-top in Toronto al dat de subsidies op fossiele brandstoffen moeten worden afgeschaft. Jaarlijks wordt er wereldwijd 400 miljard euro besteed aan subsidies op fossiele brandstoffen als olie en kolen [infograph situatie VS]. Dat is bijna 1,1 miljard euro subsidie per dag met een grote economische, ecologische en sociale impact. Het Global Subsidies Initiative (GSI) gaat de komende tijd deze subsidiestromen nauwgezet in kaart brengen, maar bracht voor de G20-top alvast enkele key findings [pdf] naar buiten. Het WWF onderneemt nu al concrete actie met haar donateursgeld tegen de fossiele subsidiesponzen.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
De overheid moet alle informatie vrij toegankelijk maken voor alle burgers en mag geen kosten in rekening brengen, ook niet voor de handelingen om de informatieverzoeken te voldoen.
In de rechtszaak van Brenno de Winter tegen de gemeente Kaag en Braassem heeft de rechter aangegeven dat de gemeente geen extra kosten in rekening mag brengen voor het afhandelen van de WOB verzoeken.
De gemeente gaat nu, na overleg met de VNG, in beroep.
Een overheid die drempels opwerpt bij het verkrijgen van informatie die vrij toegankelijk zou moeten zijn voor de burgers, staat niet in dienst van die burgers. Een overheid die niet in staat is om alle informatie, in deze tijd van technologische hulpmiddelen, vanaf dag 1 voor iedereen laagdrempelig beschikbaar te stellen, kwijt zich niet goed van zijn rol. Een overheid is er voor de burger, niet andersom.
Een overheid mag 1 keer belasting heffen om haar taak goed uit te voeren, maar niet burgers extra kosten in rekening brengen voor zaken waar de burger gewoon recht op heeft.
Op Sargasso bieden we regelmatig ruimte voor gastbijdragen. Dit maal wederom een bijdrage van MB.
In het kader van het voortdurende streven naar deregulering en een transparantere overheid heeft de rijksoverheid besloten dat een aantal vergunningen wordt samengevoegd. Dit voornemen wordt verankerd in de Wet Algemene Bepalingen Omgevingsrecht (Wabo) en het gaat hierbij om vergunningen die je moet aanvragen wanneer je iets op een bepaalde plaats wilt doen. Denk aan een bouwvergunning, monumentenvergunning, sloopvergunning, milieuvergunning, aanlegvergunning etc. Al deze vergunningen worden – voor de burger – samengevoegd tot één omgevingsvergunning.
De voordelen zouden zijn dat burgers en bedrijven minder last hebben van allerlei verschillende vergunningtrajecten, de procedures worden verkort en dat er geen tegenstrijdige voorschriften meer worden afgegeven. Een aanvrager krijgt dus te maken met één loket en één vergunning. Dat is op zich natuurlijk niet slecht. De bureaucratie is verdwenen, het leven gemakkelijker, de overheid betrouwbaarder en de kans op persoonlijk geluk weer wat vergroot.
Althans, zo zou het moeten gaan. Het probleem zit hem op het moment als zo vaak bij grootse plannen van het rijk weer in de ICT, in het geval van de WABO het OmgevingsLoket Online, kortweg OLO. Als onderdeel van de WABO moet het mogelijk worden een vergunning volledig digitaal aan te vragen en te verlenen. Weg met het papier is de gedachte. Ook daar kun je – in de meeste gevallen – maar moeilijk tegen zijn.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Alle consumenten, in Nederland en daarbuiten, laten een groeiende digitaal spoor achter in de duizelingwekkende grote databanken van het bedrijfsleven. En we worden omringd door een wolk van klantprofielen. Op basis daarvan worden we gelabeld, gestuurd, verleid en beoordeeld. Dit raakt niet alleen onze privacy. Deze klantprofielen bepalen of we worden bediend en tegen welke prijs en zijn dus direct van invloed hoe we ons kunnen handhaven in de informatiemaatschappij. Een serie. Vandaag deel 5: bedrijfsleven en overheid, een symbiotische relatie.
We hebben in eerdere afleveringen gezien hoe belangrijk de databronnen van de overheid zijn voor bedrijven. De hele marketingsector (en later Customer Relationship Management) zouden niet bestaan zonder de geodemografische informatie die bedrijven uit openbare bronnen plukken.
Andersom leunt de overheid in toenemende mate op de data die in het bedrijfsleven aanwezig is. En dat is allerminst onschuldig.
Wie wat bewaart, heeft wat. Dat dacht de regering ook en die kreeg het parlement zover om op 1 januari 2006 de Wet vorderen gegevens aan te nemen. Ondanks grote bezwaren van het College Bescherming Persoonsgegevens (CBP) waarschuwde dat elk bedrijf hierdoor een verlengstuk van justitie wordt. Die kritiek werd gehoord, maar grotendeels genegeerd. Opsporings- en veiligheidsdiensten konden altijd al bij overheidsorganen informatie over verdachten en niet-verdachten opvragen. Maar nu is ook het Nederlandse bedrijfsleven onder dit regime geplaatst. De Algemene Inlichtingen- en Veiligheidsdienst (AIVD) kreeg kort daarop de bevoegdheid om complete bedrijfsdatabanken op te vragen, te koppelen en te doorzoeken op verdachte verbanden.
Ha! Alle ophef rond de Mexicaanse griep was onzin. De hele vaccinatie-ronde sloeg nergens op en in het vervolg kunnen we beter stoppen met dit soort draconische maatregelen. Hetzelfde geldt ook voor het millenniumprobleem. Dat bleek ook een grote hoax, niet bestaand. Miljoenen, nee zelfs miljarden zijn zinloos weggegooid.
Of toch niet? In beide gevallen is de vraag eigenlijk niet te beantwoorden. Immers, we kunnen niet weten wat er gebeurd zou zijn als we in het geheel niets gedaan hadden. Misschien was er dan op 1 januari 2000 wel een kernraket per ongeluk afgeschoten. Waarschijnlijk niet, maar toch. In het geval van de Mexicaanse griep blijkt dat deze nieuwe – onverwacht milde – griepvorm de agressievere vorm heeft weggeconcurreerd. Dat gecombineerd met het vaccinatieprogramma en het feit dat ouderen resistent bleken zorgde voor een abnormaal laag aantal griepdoden in Nederland het afgelopen seizoen. Netto heeft de griep dus zelfs mensenlevens gespaard in plaats van gekost. Hadden we dat vooraf kunnen weten?
Mensen blijken nogal moeite te hebben met een genuanceerd verhaal. De neiging bestaat, eigenlijk net als met alles, om iets eendimensionaal te omschrijven. Goed of fout. Ze vergeten dat er in dit soort situaties enorm veel factoren meespelen. De kans dat het probleem optreedt, de verwachte schade en de kosten om het probleem te voorkomen moeten allemaal bij elkaar genomen worden, waarna een afgewogen keuze kan worden gemaakt. En die keuze kan achteraf op verkeerde aannames gebaseerd blijken, of er zijn – zoals bij bijvoorbeeld de Mexicaanse griep – onbekende factoren in het spel. Maakt dat de eerdere keuze te handelen an sich foutief? Ik denk het niet. Op basis van de aanwezige feiten is toen een goede beslissing genomen.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Zo, ze moesten er stevig op broeden. Maar dan hebben de ambtenaren ook de nodige virtuele meters papier kunnen vullen.
De bezuiningsvoorstellen zijn bekend (ook wel eufemistisch “brede heroverwegingen” genoemd). Neem een kop koffie of iets sterkers en vertel ons wat u opvalt en wat u er van vindt.
Update (12:55): Handig lijstje bij de nos.
Update (13:00): Nationale politie, hogere boetes en justitie en binnenlandse zaken samen. Plus korten op WW (900 miljoen)
Update (13:10): 6,35 miljard in de zorg
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.