De volwassen kinderen van de jaren 70 willen strenge scholen en strafwerk

Het tijdschrift J/M heeft dankzij een (naar eigen zeggen) representatief onderzoek aangetoond dat ouders met kinderen in het basis- en voortgezet onderwijs strengere docenten willen. 'Meer dan de helft van de ouders meent dat het huidige onderwijs niet het uiterste uit kinderen haalt. Slechts 5 procent vindt dat het echt goed gaat,' aldus het onderzoeksbureau in dienst van J/M. De bezorgde ouders zijn zelfs voorpaginanieuws in de Volkskrant van dinsdag 25 augustus. Een libertijns ideaal in het onderwijs is kennelijk geen goede voedingsbodem meer.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Minister van Onderwijs: het is ook nooit goed

, door

Tijdens het reces en de zomervakantie gaat de onderwijsjournalistiek onvermoeibaar door. Dit artikel verscheen ook op VKbanen.

hbsGeen minister van Onderwijs is er in de afgelopen decennia zonder kleerscheuren vanaf gekomen. Zijn het niet de studenten en leerlingen, dan zijn het de docenten die hun onvrede uiten. Zijn die het niet, dan zijn er de ouders of de onderwijsinstanties die klagen. En dan is er ook nog kritiek van collega politici.

VVD-minister Loek Hermans leek eind jaren 90 van de vorige eeuw weinig klachten te horen, een kabinet met veel geld levert de minste weerstand op in het onderwijsveld. Maar ook in de slotfase van diens ministerschap kwam de smet: de hbo-fraude. Nee, dan minister van Onderwijs, Kunsten en Wetenschappen Theo Bot, die in twee jaar tijd (1963 – 1965) weinig kon uitvoeren doordat diens kopzorgen tijdens het Kabinet-Marijnen vooral veroorzaakt werden door het omroepbestel, waarover het kabinet zou struikelen.

Over alle ministers kan wel wat worden gezegd, maar het onderwijs lijkt wel heel gevoelig te liggen. Misschien omdat we allemaal op school hebben gezeten en er allemaal zo onze ideeën over hebben. We horen zowel lof als kritiek op heden en verleden. En niemand heeft echt het antwoord op de problemen. Een duik in de geschiedenis van een halve eeuw ministeries van onderwijs.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Mededeling

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Quote du Jour

Quote du Jour | De twittertwisten

, door

Jen was fuming. There he was, telling her he didn’t have time for her and yet his page was filled with Twitter updates. Every few hours, sometimes minutes, he’d update with some stupid line. And in her mind, she was like “He has time for all this Twittering, but he can’t send me a text, an email, make a call?”

Een “vriend” van actrice Jennifer Anniston (Along came Polly) doet de wereld kond van de eerste relatie die sneuvelde door excessief-compulsief Twitteren. Het is goed dat deze donkere kant van het zich fonetisch zo onschuldig voordoend sociaal netwerk zich hier openbaart. Maar waarschijnlijk is het al laat om de opmars van de twitterbezitter te stuiten. In Engeland is een onderwijsplan uitgelekt voor een majeure wijziging van het curriculum voor de lagere school. Allerlei specifieke onderwerpen zijn niet langer verplicht (bijvoorbeeld geschiedenisles over W.O. II), waardoor scholen een grotere keuzevrijheid krijgen in het samenstellen van het lespakket. Echter, nieuw is dat leerlingen bekend moeten raken met “podcasts, bloggen, Wikipedia en Twitter als bronnen van informatie”. Tevens moeten kinderen toetsenbordtechnieken aanleren (als tegenwicht tegen gamepadskilz?), en naast spellingslessen ook weten hoe de spellingscontrole te gebruiken.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Nederlanders studeren meer dan ooit

, door

Deze bijdrage verschijnt tegelijk op VKbanen.nl/onderwijs .

universiteiti

Het Hoger Onderwijs Persbureau kopte vorige maand in haar nieuwsbrief ‘Nederland scoort goed op onderwijs’ en baseerde zich hierbij op jonge cijfers van het Centraal Bureau voor de Statistiek. In 2007 had 31 procent van de 25- tot 64-jarigen in Nederland een diploma in het hoger onderwijs behaald, terwijl het gemiddelde in de Europese Unie rond de 25 procent ligt. Hoger opgeleiden zijn in ons land minder vaak werkloos, en het aantal hoger opgeleide werklozen daalde tot voor kort gestaag. Er wordt meer gestudeerd dan ooit.

In het studiejaar 2007-2008 stonden volgens het CBS in totaal 585 duizend personen ingeschreven in het bekostigde hoger onderwijs. Ruim 374 duizend studenten in het hbo en bijna 213 duizend op de universiteiten.

De hoongeluiden van de afgelopen jaren die studenten en pas afgestudeerden moeten aanhoren van hun voorgangers, zijn in het licht van de huidige omstandigheden misschien niet gepast. Het boek Vernieuwing in het Hoger Onderwijs (2006, Van Hout, red) stelt over het verschil in hoger onderwijs tussen vroeger en nu: ‘Zo was het tot in de jaren zeventig vrij normaal om tien jaar of langer over een rechtenstudie te doen die nominaal drie jaar duurde […] maar ook bij andere opleidingen studeerde men veel langer dan de cursusduur voorschreef.’

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Wiegel en Bolkestein scharen zich achter SP

, door

spwiegel
VVD-coryfee Hans Wiegel kan bij de volgende Tweede Kamerverkiezingen beter het knopje van de SP indrukken op de stemmachine. Althans, als het onderwijs hem aan het hart gaat. De verbeten opvatting over onderwijs van de voormalige SP-lijsttrekker Marijnissen galmt nog eens na in een artikel in Vrij Nederland afgelopen week: ‘Wij moeten het woord onderwijsvernieuwingen niet gebruiken. Want dat zijn eerder onderwijsvernielingen.’ Hé, zoiets zei Wiegel vorig jaar ook in een column in de Pers.

De commissie-Dijsselbloem (onder aanvoering van PvdA-er Jeroen Dijsselbloem) was ook genadeloos in haar oordeel over de ontwikkelingen in het onderwijs van de afgelopen jaren. Dat niet elke respondent van het onderzoek zich gelukkig voelde met de resultaten, blijkt uit dit interview met wetenschapper Robert-Jan Simons. Hij voelt zich zelfs ‘misbruikt’. In maart van dit jaar sprak ik samen met college Ianthe Sahadat met hem en andere ‘onderwijsvernieuwers’ (en een tegenstander) voor een artikel in Volkskrant Banen. Ik weet dat onderwijsvernieuwing een heet hangijzer is. De opvattingen verschuiven steeds meer naar een gesloten circuit: de docent heeft het voor het zeggen, er moet een canon van kennis komen, overal moeten minimumeisen worden gesteld, strengere normen bij de examens… Een meer liberale opvatting, zoals Ewald Engelen van de Waterlandstichting propageert, lijkt niet populair.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

Mededeling

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Geef ‘literatuurprofs’ in het onderwijs de ruimte

, door

booksEind maart van dit jaar verscheen het Handboek Literatuuronderwijs 2009-2010, naar aanleiding van de Dag van het Literatuuronderwijs in november 2008. Op deze dag werden door leraren, schrijvers en anderen gediscussieerd en vragen gesteld als: Hoeveel zinvolle manieren van vertellen over literatuur zijn er eigenlijk? Vertellen nieuwe media ook een literair verhaal en is dit verhaal anders per medium? ‘Leest’ een film anders dan een boek en waarom?

Veel docenten gaan op een goede manier met literatuuronderwijs om. Er zijn ook scholen waar het minder goed gaat. Soms staan twee typen docenten tegenover elkaar: de vakgek en de vluchter. De één staart zich blind op de heiligverklaring van de vaderlandse letteren, de ander raffelt literatuur af met opdrachten uit een weinig creatieve lesmethode die door een educatieve uitgeverij is opgesteld. Niet iedere taaldocent is enthousiast over literatuur. Dat geeft niet, zolang elk docententeam maar een ‘literatuurprofessional’ in dienst heeft, die desnoods alleen het ’taaloverstijgende’ vak Literatuur zou mogen geven.

Stoommachine
‘Mediapedagoog’ Daniël Lechner nam vorig jaar op de opiniepagina van de Volkskrant stelling over literatuuronderwijs in zijn artikel Literatuur niet meer van deze tijd. ‘Literatuur is best een aardige expressievorm, maar ondertussen wél een relikwie van vervlogen tijden geworden.’

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De jeugd van tegenwoordig

, door

Humor om te lachen dit weekend in de NRC, figuurzaag van het verstand. En dit keer niet eens in een column van Henk Hofland. In de zaterdagbijlage vertellen zes slachtoffertjes van de Tweede Fase hoe deze onderwijsvernieuwing hun leven vakkundig heeft geruïneerd. Ze kunnen spellen noch rekenen, hebben zelden een docent van dichtbij gezien, lezen alleen Tim Krabbé en van parate kennis weten ze vooral dat ze het níet hebben. Maar of dat laatste wat uitmaakt…

Benjamin: “Wat is het nut, dat je paraat hebt wat suffragettes zijn. Of wanneer de Renaissance was? Geef me tien seconden op mijn mobieltje en ik google het voor je.”
Stefan: “Natuurlijk, er is weinig dat je níet kan googlen. Maar je moet weten welke bronnen betrouwbaar zijn.””
Benjamin: “Wikipedia is accurater dan de Brittannica, heb ik ergens gelezen.”

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

Mededeling

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

Mededeling

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Vorige