Antisemitische incidenten volgens telling CIDI – update

DATA - Vorig jaar hebben we even stilgestaan bij de cijfers over het aantal antisemitische incidenten. Nu zijn de definitieve cijfers van 2010 bekend. Het CIDI ziet in de daling toch iets negatiefs. Uiteraard staat CIDI voor haar zaak. Maar als je een daling hebt, zeker daar waar je eerder nog verwachtte dat het minimaal gelijk zou blijven, dan hoef je toch niet zo krampachtig zoveel mogelijk andere aspecten naar voren te halen waardoor het toch nog "ernstig" is? De meeste media nemen de teneur van het persbericht overigens niet over, op eentje na.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: copyright ok. Gecheckt 29-09-2022

De warme zomer van 2011

DATA – De zomer van 2011 was nat. Maar hij was alleen maar koud voor mensen onder de 30. Immers, deze zomer was nog altijd 0,1 graad warmer dan wat we gewend waren tot 2002.
Het is een kwestie van perspectief. We vinden de opwarming nu al zo gewoon dat we zonder met de ogen te knipperen de uitspraak dat de zomer van 2011 0,7 graden kouder is dan normaal accepteren. En uiteraard is dat voor sommigen gelijk weer aanleiding om te roepen dat de opwarming helemaal niet meer plaatsvindt.

Maar kijken we naar de recente geschiedenis, dan kunnen we zien dat de gemiddelde zomertemperatuur tot en met 2001 (een 30-jarig gemiddelde) slechts 16,2 graden was. Voor de mensen die dus al wat ouder zijn, helemaal niet zo’n slechte zomer (afgezien van de regen).
En voor de mensen die nu roepen dat het toch mooi meegenomen is dat de gemiddelde zomer nu wat warmer is, reken ik even het volgende voor (heel kort door de bocht): zet de huidige trend van opwarming in de zomers van Nederland zich voort zoals de laatste 10 jaar, dan is het tegen 2100 bijna 4 graden warmer (20,6). Ongeveer zoals in Lyon nu.
Be careful what you wish for.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: copyright ok. Gecheckt 04-10-2022

Schaliegas en Steenkoolgas in Nederland

ANALYSE – In deze gastbijdrage door Peter Polder van Peakoil.nl krijgen we uitgelegd dat schalie- en steenkoolgas geen echt alternatief zijn voor het oprakende aardgas. Maar de consequenties van de zoektocht zijn er wel.

Schaliegas en Steenkoolgas onder de Nederlandse bodem. Als je de juichende persberichten van oliebedrijven en overheid moet geloven dan gaat de dalende productie uit het Slochterenveld hiermee opgevangen worden. De Nederlandse gasproductie daalt al enige jaren en zal na 2025 niet meer voldoende zijn om in de binnenlandse vraag te voorzien. Niettemin zijn de berichten over reserves met een omvang van ‘ enkele malen Slochteren’ in middels afgezwakt naar ‘10% van Slochteren’ en lijkt de financiële kant van het verhaal steeds minder rooskleurig. Daar bovenop groeit het verzet tegen deze vorm van gaswinning en wordt er op Europees niveau nagedacht over strengere regelgeving die de kostprijs van deze dure vorm van gaswinning verder onder druk zullen zetten.


Namens de Staat der Nederlanden heeft Energie Beheer Nederland (EBN) een 40%-aandeel genomen in de Nederlandse activiteiten van Cuadrilla, DSM en Queensland naar schaliegas of steenkoolgas willen boren in Nederland. Dat betekent dat EBN voor 40% de kosten draagt van de opsporingswerkzaamheden. EBN is wettelijk bevoegd deze participatie bij elke mijnbouwconcessie te vragen. Het kan dit bij proefboringen ook achterwege laten. De participatie door EBN helpt het boren naar olie en gas in Nederland op gang. In het geval van schaliegas helpt het dus een omstreden vorm van fossiele brandstofwinning op gang met een opstartpremie.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Komkommer eten met Mariko P.

Vaak lees je in de media van die wat zurige commentaren over politici die moeten ‘scoren’ en dus ‘om het minste of geringste’ lange lijsten met kamervragen uitpoepen en spoeddebatten bijeen ronselen. Niet dat journalisten daar nou werkelijk zo’n enorm probleem mee hebben – het vult de kolommen en bulletins, zorgt dat de persen blijven draaien en als er ook nog even een mooi persbericht bij geleverd wordt of wat vlugge quotes in de wandelgangen, is het een kwestie van control C, control V, even (prrrrrr) door de mixer halen, kekke kop erboven en klaar is Klara. Je stukken schrijven zichzelf. Scheelt tijd, mankracht en geld. Reuze handig dus, al met al. En reuze leuk. Maar dan breken die onvermijdelijke zomermaanden aan, en stopt de Haagse autorandom news generator. Af en toe scheert er een proefballon door de lucht. Hier en daar smeult een binnenbrandje. Een enkeling vergeet een miljard of vijftig op de boekhouding. Doch verder is de lucht blauw, het gras groen, en is er in Den Haag geen hol te doen.

En de journalist? De journalist wrijft de pareltjes zomerzweet van zijn voorhoofd, en neemt nog een hap komkommer. En typt. Want er komt dan wel geen nieuws binnen, maar er moet wel degelijk nieuws uit. Het zijn vaak de journalisten, meer nog dan de politici, die moeten scoren. En – in het geval van de dodebomenbodes – graag met iets dat het een beetje leuk doet in de schappen. Het is vakantie. Niet te moeilijk, wel smeuïig. De komkommertijd is ideaal voor een schandaaltje . Liefst een beetje privé, dat leest lekker weg op het strand. Het strand is immers geen plek voor zware discussies over Echt Belangrijke Zaken.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Crimineel verleden? Ga in de wapenexport

Wil je onderwijzer worden, taxichauffeur of kroegbaas? Dan wordt je hele verleden doorgelicht. Een vlekje en je kan het vergeten. Alleen al voor de VOG 500.000 keer per jaar.
Maar als je de wapenexport in wilt, u weet wel, handel in spullen waarmee regimes mensen onderdrukken en/of doden, dan is een vlekje in het verleden geen bezwaar. Sterker nog, ze gaan helemaal niet op zoek naar vlekjes, laat staan veroordelingen of iets dergelijks. Dat is immers handel, en handel is heilig in Nederland. Alle morele en ethische afwegingen gaan overboord als het om handel gaat.
Dus ook in het geval van de wapenexporteur die een nieuwe vergunning aanvroeg terwijl er nog een strafzaak vanwege drugshandel tegen hem liep, was er geen bezwaar. In mei bracht Spitsnieuws een artikel over deze zaak. Jasper van Dijk (SP) stelde kamervragen en kreeg bovenstaande als antwoord (zie ook pag 4/5 van de pdf versie papieren editie). Lekker land leven we toch in.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De zomer van de Zwarte Ooievaars


Daar istie dan: de Zwarte Ooievaar boven de blanke top der duinen! Vanochtend werden er vijf exemplaren gespot nabij camping Bakkum in Noord-Holland, alwaar hardwerkende Nederlanders pardoes uit hun hangmat lazerden.

Maar er zijn er nog meer: bovenstaand exemplaar thermiekte rond het middaguur boven het Zuid-Hollandse ‘s-Gravenzande en werd door Johnny de Zeeuw gekiekt. De Zwarte Ooievaar (Ciconia nigra) biotoopt in Oost-Europa en Afrika. Maar nu de omstandigheden in Nederland verbeteren dankzij natuurherstel-projecten komt deze soort steeds vaker een kijkje nemen in ons land. Vandaag is er sprake van een ware Zwarte Ooievaar tsunami, de kraan staat wagenwijd open en de waarnemingen stromen dan ook binnen. Deze zomer geen geheimzinnige poema of ontsnapte gier maar zwermen Zwarte Ooievaars uit het Oosten, hoe mooi is dat? Zomer 2011 is daarom nu al de zomer van de Zwarte Ooievaars. Hoeveel babies de Zwarte Ooievaar brengt moeten we nog afwachten.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Innovatie vergt meer durf dan nu

Een gastbijdrage van Edwin Horlings en Barend van der Meulen, onderzoekers verbonden aan het Rathenau-instituut. Het artikel is overgenomen van Sociale Vraagstukken.

Nederland is op het gebied van innovatie een achterblijver geworden. Dat wringt met de politieke ambitie om bij de top-5 van de mondiale kenniseconomieën te horen. Voor een beter resultaat moeten wetenschap en bedrijfsleven meer initiatief nemen en durf tonen en niet meteen naar de overheid kijken.

Een complex systeem laat zich niet goed sturen. Vaak staan de uitkomsten haaks op de verwachtingen. Meer geld voor wetenschappelijk onderzoek leidt niet automatisch tot meer en beter resultaat. In de chemie en food & flowers, kerngebieden van het huidige innovatiebeleid, is de wetenschappelijke output de laatste jaren ondanks de investeringen amper toegenomen. Precies het omgekeerde geldt voor de klinisch-medische wetenschappen: ze gelden niet als beleidsprioriteit maar zijn desondanks sterk gegroeid. Dit roept de vraag op of effectief onderzoeksbeleid wel mogelijk is in een complex (wetenschaps-)systeem?

Samenwerking is niet altijd nuttig
Wat er uit een complex systeem komt, hangt af van de interacties tussen de actoren, in dit geval onderzoekers, onderzoeksgroepen, instellingen en overheden. Wetenschappers weten zich over het algemeen goed aan te passen aan een veranderende omgeving. Als bij verdeling van nieuw geld, samenwerking van groot belang wordt gevonden, dan tillen zij die samenwerking ook van de grond. Zij vormen consortia en instituten, meestal met een groot aantal deelnemers. In nieuwe onderzoeksgebieden, zoals nanotechnologie en genomics, ligt het voor de hand dat naar samenwerking wordt gezocht. Meestal komt de verenigde inspanning het resultaat ten goede.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Noorse waardigheid

Na de aanslagen van Anders Breivik is het debat over de politieke filosofie van Anders Breivik en de vraag hoeverre het maatschappelijke klimaat en debat vorm krijgt door toegenomen verhitte retoriek in volle hevigheid losgebarsten. Wat hierin helaas ondergesneeuwd raakt is de reactie van de Noren zelf.

Ik weet niet zoveel van Noorwegen of het politieke klimaat, maar de waardigheid en ingetogenheid waarmee de Noren, gewone burgers en politici van alle gezindten reageren op een tragedie van deze omvang is bijna niet te bevatten. Een terrorist blaast het regeringscentrum op en trekt vervolgens naar een vakantiekamp voor jongeren van de partij van de premier en richt een ongekend bloedbad aan. Er zijn nog niet al te veel details over de slachtoffers maar in ieder geval is de stiefbroer van de toekomstige koningin omgekomen en naar alle waarschijnlijk veel kinderen, vrienden en bekenden van vooraanstaande Noren en politici. Nergens roepen zij op tot vergelding.

Vele Noren hebben interviews gegeven op televisie. Er heerst onder hen geen paniek en met immer stijgende verbazing hoor ik ze allemaal oproepen tot meer liefde, openheid en democratie. Voor ons als Nederlanders is het een inkijkje in een parallel universum. Terwijl in Nederland na het schietincident met Tristan van der Vlis iedereen elkaar de schuld gaf en pro- en anti-wapenactivisten over elkaar heen buitelden om aan te geven waarom ze gelijk hadden, hoor je de Noren niet. Zo hoor je de Noren ook niet over het inperken van persoonlijke vrijheden of meer overheidscontrole.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Vorige Volgende