Waarin Klokwerk stelt dat bezuinigen op de publieke omroep wellicht simpeler is dan vermoed. Honderd miljoen extra bezuinigen op de publieke omroep, hoe pak je dat aan? Martijn van Dam komt met een oud PvdA-plan. Hij is erachter gekomen dat kabelaars 70% winstmarge maken op onze internetabonnementen. Een typisch stukje marktfalen natuurlijk. Maar aangezien deze aanbieders winst maken met zogenaamde 'gratis' content, mogen ze van Van Dam ook meebetalen voor die content. En dus meebetalen aan de publieke omroep. Prima, maar helaas is er geen enkele garantie dat de kabelaars de extra kosten niet doodleuk gaan doorberekenen aan de consument in plaats van vrijwillig af te zien van een deel van de winst. Bovendien, helemaal eerlijk is het niet. Publieke omroepen zijn immers niet de enigen die gratis content bieden. De VVD op haar beurt vindt daarom dat de bezuinigingen maar met meer reclame moeten worden gefinancierd. We mixen die reclames voortaan lekker door de programma's heen, en we hebben 'gratis' TV.
PITCH – Ik heb goed nagedacht en een besluit genomen. Ik stel me kandidaat voor het leiderschap van de PvdA. Ik wil samen met jullie een nieuwe PvdA vormgeven. FILMPJE!
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
“De massa-immigratie kwam van rechts,” aldus Martijn van Dam in de Volkskrant. De kop doet het ergste vermoeden. Het begint al met het gebruik van het typische discours waarin een bepaald fenomeen wordt toegeschreven aan een van beide zijden van het politieke spectrum – inmiddels al een platgetreden pad, zo niet een doodlopende weg. Dat Van Dam een complex vraagstuk als de “massale” instroom van migranten met terugwerkende kracht aan de rechtse partijen toeschrijft, staat in dit geval echter vooral symbool voor de schrijnende ideeënarmoede bij de sociaaldemocraten.
De PVDA moet een nieuwe, sociaaldemocratische visie ontwikkelen, in tijden waarin hufterigheid, globalisering en terrorisme meer leven dan de traditionele klassenstrijd. Zo’n nieuwe visie moet bij uitstek gericht zijn op de toekomst. En dat heeft Van Dam overduidelijk niet begrepen. Problemen rondom immigratie en integratie simpelweg afdoen als “het is hun schuld, want hullie lieten het gebeuren in de jaren zestig en zeventig” getuigt van radeloosheid. Naast nutteloos, is een dergelijke beschuldiging ook moeilijk hard te maken. We hebben in Nederland nooit puur linkse of rechtse regeringen gehad, maar altijd coalities. Een van de kenmerken van de Nederlandse politiek is bovendien continuïteit; het is nog nooit voorgekomen dat een nieuw kabinet volledig uit nieuwe partijen bestaat ten opzichte van het vorige. Met andere woorden, in ieder kabinet zit een partij die ook in het voorgaande kabinet meeregeerde. Als je dan toch wilt wijzen, kun je dus veel beter de Christendemocraten van alles de schuld geven. Afgezien van de “jaren Paars” hebben zij sinds de invoering van het algemeen kiesrecht namelijk altijd in de regering gezeten.
De politiek moet zich niet vooraf met de inhoud van de media bemoeien. Dat gold in Nederland lang als ongeschreven wet. Ik weet niet waar Martijn van Dam met zijn gedachten zat toen hij dit onzalige plan bedacht, maar het was in ieder geval dichter bij mijn woonplaats dan bij de uwe. En dat wilt u niet, qua mediabeleid, geloof me.
Allereerst zal elke zichzelf respecterende journalist geen stempel van goedkeuring van de Staat willen. Het lijkt me een bewijs van onvermogen als de politici die jij stevig moet aanpakken, besluiten dat jij een bovenstebeste bent. Het doet me denken aan de magazijnsupervisor die mij op het hart drukte om vooral lid van de vakbond te worden. Ik antwoordde hem dat het feit dat juist hij dat zei, het falen van de bond betekende. Hij begreep dat helemaal niet, overigens.
Maar wat vooral zo stuitend is, is dat Martijn van Dam de kijker wegzet als een domme zoutzak die zonder na te denken alles slikt wat hem via de beeldbuis door de strot wordt gepropt. Ik geloof toch dat dat anders ligt, getuige de storm van kritiek die vooral de ‘linkse journalistiek’ de afgelopen jaren over zich heen heeft gekregen. De kijker is niet zo stom als hij lijkt en de overheid hoeft dus niet met keurmerkjes te strooien om hem te helpen bij het maken van een keuze.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
“De mannetjes van die partij moeten vooral binnen bij de warme kachel blijven zitten met dit koude weer. Ik denk dat het voor de mensen van de PvdA misschien wel heel moeilijk is zich een idee te vormen van wat er aan de hand is en al helemaal over de relatie tussen Noord- en Zuid-Korea.”
Guus Hiddink haalt uit naar PvdA’er Martijn van Dam, die naar aanleiding van de Noord-Koreaanse wens Hiddink in te zetten als bondscoach twitterde: “Guus trainer van N-Korea? Vast zeer strakke discipline bij dat elftal… Niet werken voor de ergste dictatuur vd wereld, Guus!”.
In tegenstelling tot de PvdA is Hiddink blijkbaar wél op de hoogte van de ins en outs van de relatie tussen Noord- en Zuidkorea en, misschien nog wel belangrijker, het wel en wee van het Noord-Koreaanse volk.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
”Eigenlijk wordt er gezegd: er zijn problemen, maar wij gaan er niks aan doen. Die geluiden waren er ook in de jaren zestig en tachtig. Dat is niet goed afgelopen. Ik ben bang dat we over tien jaar weer moeten constateren dat het uit de klauwen is gelopen.” (PvdA-integratiewoordvoerder Martijn van Dam reageert geschrokken op de integratienota van minister Piet Hein Donner)
[qvdd]
Zij bezuinigen onevenredig op de kunst- en omroepsector. Dat is een politieke agenda en geen financiële. Nu laten we de commerciële omroepen doen wat de publieke laten liggen. Met de plannen van deze regering gaan de publieke omroepen doen wat de commerciële laten liggen.
Kamerlid Martijn van Dam vindt dat de VVD en PVV, met vazal CDA, de publieke omroep kapot maken. Maar wat is er nu slecht aan het concept dat de publieke omroepen gaan doen wat de commerciële laten liggen?
“We steunen Obama’s streven naar een wereld zonder kernwapens door zelf het voorbeeld te geven.”
PvdA-kamerlid Martijn van Dam gaat back to the eighties. Toen luidde de leus: “Alle kernwapens de wereld uit, om te beginnen in Nederland.” Het initiatief komt zelfs uit dezelfde hoek: in juli pleitte IKV Pax Christi reeds voor deze maatregel. Zou de politiek dan eindelijk toegeven dat er kernwapens in Nederland liggen?
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.
