GC’s ZondagMatinee: De Koele Woede

In GC's Zondag Matinee elke week speciaal voor uw kijkgenot een fascinerende documentaire, een spraakmakend TV-programma of een bijzonder (leuk) cabaretfragment. ?Het Uur van de Wolf? filmde in 2007 in Parijs tekenaar/cartoonist Bernard Holtrop voor de documentaire De Koele Woede. Holtrop woont al sinds 1968 in Frankrijk en tekent daar o.a. voor Libération en satirisch weekblad Charlie Hebdo, waar ook Kamagurka voor tekent. In Nederland maakt hij politieke tekeningen voor HP/ De Tijd. De documentaire laat op een prachtige manier het leven van Holtrop (pseudoniem ?Willem?) en zijn vrouw zien. Holtrops tekeningen zijn politiek, controversieel, soms schokkend en vaak erotisch. Zijn tekeningen lijken tegenovergesteld aan het karakter dat uit de documentaire naar voren komt. Een zachtaardige, wat onhandige man die na 37 jaar huwelijk nog steeds ontzettend verliefd is op zijn Noorse vrouw Medi, een gedecideerde, uitgesproken vrouw die haar man op een gezonde manier bewondert maar ook niet schroomt hem op slecht gelukte tekeningen aan te spreken. Als het niet leuk is lacht ze niet. Mooiste quote: ?Ja, kom nu maar naar huis, ik heb ze net dat drieluik laten zien, je weet wel, die waar ik met een bos penissen op sta?.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Kristallen schedels

Some of them are quite good, but some of them look like they were produced with a Black & Decker in someone’s garage.

Mooi, maar dus nep (Auteur: sayamindu, Bron: Wikipedia)

Professor Ian Freestone van de Universiteit van Cardiff laat zijn licht schijnen op het fenomeen van de kristallen schedels. Die staan weer in de belangstelling door de nieuwe Indiana Jones-film. Voor de film maakt het niet uit, maar ze zijn dus allemaal nep. Niks “artefacten van mysterieuze oude Zuid-Amerikaanse beschavingen”, gewoon in de jaren vijftig van de vorige eeuw gemaakt met modern gereedschap.

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Zing een lied (of niet)

Op de foto met de winnaars van 2006 (foto: Flickr/Pvt. Pondscum)

Moeten we niet eens ophouden met het songfestival? Het is een jaarlijks terugkerende vraag. Al drie jaar halen we de finale niet en ondanks het feit dat er nu twee voorronden zijn en de vakjury van stal is gehaald om tegenwicht te bieden aan de Balkanbende zou het me niets verbazen als Hind vanavond verliest van een Ierse kalkoen. Als zelfs songfestival-gigant Ierland het opgeeft, wie zijn wij dan om stug vol te houden? Over die oostblok overwinningen valt trouwens te twisten, vanaf 2004 waren maar 4 van de 10 punten-grossierders oud-IJzeren Gordijn landen. Het lijkt eerder te maken te hebben met kwaliteit (die, ik geef toe, relatief is bij het Songfestival) en enthousiasme.

Maar weer sturen we een zouteloos niemendalletje, dit keer overgoten met een exotisch sausje, ons niet realiserend dat de trend van de buikdansbare liedjes al over is sinds de Turkse Sertab in 2003 won. Waar is die VOC-mentaliteit als je hem nodig hebt? Waarom sturen we Jan, Pier, Tjoris en Korneel niet? Want die hebben baarden. En waarom niet onze grootste export-producten gestuurd? Tiësto en Armin van Buren kent iedereen en een ‘song’-festival is het allang niet meer. Meedoen lijkt me inmiddels volkomen ondergeschikt aan winnen. Tòch?

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Spotlight: Kelley Stoltz

Op vrijdag laat GeenCommentaar zijn licht schijnen op een bekende of minder bekende artiest. Van politiek gedreven zanger(es) tot stevige no-nonsense rock, we bespreken elke week een spraakmakende muzikant.

Kelley Stoltz (1971, Michigan) is een van die typische Amerikaanse lo-fi thuismuzikanten die in hun woonkamer een beetje met hun 4-sporen recorder lopen te pielen en op die manier in hun eentje om de zoveel tijd een beluisterenswaardige plaat afleveren. Tussen 1999 en 2004 draaide Stoltz op deze wijze 3 platen in elkaar: z’n debuut The Past was Faster, nummer 2 Antique Glow en een volledige kopie van het debuutalbum Crocodiles van de Engelse jaren tachtig postpunkgroep Echo & the Bunnymen, bij Stoltz Crock-O-Dials geheten. Voor deze laatste plaat had hij inmiddels een 8-sporen recorder beschikbaar. Hij speelde alle instrumenten zelf in en bracht ze in kleine oplagen op de markt.

In 2003 besloot Stoltz zijn huiskamer uit te komen en in Australie te gaan toeren. Ook werd Antique Glow opnieuw uitgebracht. Het album werd nu ineens opgepikt door het muziekblad Mojo die een lovende recensie schreef. Omdat zo met terugwerkende kracht Antique Glow zijn doorbraakplaat werd, lijkt het toepasselijk het eerste stuk muziek daarvan afkomstig te laten zijn. Hier speelt Stoltz het nummer Mt. Fiji (let niet op de foutieve tekst onder in beeld), overigens met een hele band.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

The day after: Jaap op koers

Dat lezers van de Telegraaf het oneens zijn met redacteuren van GeenCommentaar zal wel vaker gebeuren, maar dat vervolgens aan het eind van een enerverende televisieavond beiden gelijk krijgen; dat is toch wel bijzonder. Een korte terug- en vooruitblik derhalve.

Pas tijdens de uitzending werd de wijze van puntenverdeling bekend gemaakt. De Miljonairs moesten inderdaad aan al hun medespelers punten overhandigen, alleen werd dat gedaan volgens de formule 10/7/3/0 in plaats van 4/3/2/1. Ik vermoed dat dit gedaan is zodat in totaal 5×20 = 100 punten uitgedeeld werden en RTL in de finale de populariteitspercentages gewoon bij de punten van vanavond kan optellen. Dat je bij die manier van werken nog wat vraagtekens kan zetten, daar kom ik straks nog op terug.

De gekozen verdeling zou theoretisch tot iets andere effecten kunnen leiden dan de verdelingen 4/3/2/1 of 10/7/4/1, die identiek aan elkaar zijn. In de praktijk zal dat echter zeer beperkt zijn en dat wijzen de resultaten dan ook uit. Op het eind had Claire 30, Jaap 24, Amanda 23, Brian 13 en Huub 10 punten. Omgerekend naar de 4/3/2/1 methodiek zou de uitslag 13/11/11/8/7 zijn geweest. Dit is nagenoeg gelijk aan de gisteren voorspelde uitslag. Het enige verschil is ontstaan doordat Amanda Jaap op plaats 3 zette met 3 punten in plaats van op plaats 2 met 7 punten. Daar kwam nu Claire terecht. We kunnen dus in ieder geval concluderen dat Amanda niet rationeel is.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Spotlight: Elliott Smith

Op vrijdag laat GeenCommentaar zijn licht schijnen op een bekende of minder bekende artiest. Van politiek gedreven zanger(es) tot stevige no-nonsense rock, we bespreken elke week een spraakmakende muzikant.

Elliott Smith (Foto: Flickr/biphop)

Het einde van de show, een lege stoel en zijn gitaar languit, breekbaar op de houten vloer, terwijl het publiek klapt, joelt en fluit voor meer, meer, meer. Moeilijk voor te stellen dat hij het veroorzaakt heeft: de schuchtere figuur met zachte stem, gekleed in een eenvoudig blauw t-shirt, lichtbruine corduroybroek en met bescheiden oogopslag. Dan begint hij zijn toegift: Elliott Smith, geboren in 1969, genomineerd voor een Oscar voor het beste liedje in een film tijdens de uitreiking van 1998. Een paar jaar later zou hij er niet meer zijn.


Elliott Smith – Ballad of Big Nothing


Opening

Het nummer ‘Ballad of Big Nothing’ dat je net kon bekijken, komt van het album ‘Either/Or‘ uit 1997. Elliott Smith, een singer-songwriter, speelde alle instrumenten zelf in op deze plaat die indirect zorgde voor zijn doorbraak. Drie nummers van het album kregen een prominente plek in de film ‘Good Will Hunting’ en een nieuw nummer ‘Miss Misery’ kreeg een nominatie voor de Oscar. Daar stond hij: in smetloos wit pak, met enkel een gitaar, onder het felle licht van Hollywood. Uiteindelijk won Celine Dion de prijs met ‘My Heart Will Go On’, maar Smith had zijn naam gevestigd.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Claw Boys Claw relevant?

Claw Boys Claw (Foto: Annoesjka Brohm)Je kunt je afvragen of een band als Claw Boys Claw nog wel relevant is. Dat schreef een OOR-recensent ruim tien jaar geleden over de Claw-Boys-Claw-plaat Will-O-The-Wisp.

Zanger Peter te Bos was woedend en viel een toenmalige OOR-redacteur (wel de oudste, niet de schuldige) bij het eerstvolgende Lowlands Festival backstage aan. ?Je moet je eens afvragen of jij nog wel relevant bent!? riep hij dronken.

Gisteren op het Haarlemse Bevrijdingspop trad de Claw-Boys-Claw op. Ik had de band zeker tien jaar niet meer gezien. Het was dus even schrikken om te zien dat de jaren meedogenloos zijn voor met name Te Bos. De gedachte bij hem is nu eerder dorpsgek dan muzikant.

Kun je je nog steeds afvragen of de Claw Boys Claw nog wel relevant zijn. Och, als elk bandje daaraan zijn bestaansrecht moet ontlenen, houd je geen muziek meer over. Voor op zo?n zonnig festival was de band absoluut succesvol. Zelden zoveel lachende gezichten gezien in een publiek.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Spotlight: Corde Oblique; Italiaans temperament

Op vrijdag laat GeenCommentaar zijn licht schijnen op een bekende of minder bekende artiest. Van politiek gedreven zanger(es) tot stevige no-nonsense rock, we bespreken elke week een spraakmakende muzikant.

Riccardo Prencipe van Corde Oblique (Foto: Persfoto/last.fm)

Riccardo Prencipe is het brein achter het Italiaanse Corde Oblique (MySpace) dat tot nu toe twee albums, ‘Respiri’ en ‘Volontà d’Arte’, uitbracht. Een project dat zich niet in een hokje laat stoppen en misschien het best te omschrijven valt als een combinatie tussen het mediterrane temperament en passievolle melancholie. Moderne akoestische folk, met een vleugje middeleeuwse muziek, een mix van klassieke en moderne pop/rock ritmes.

Helaas is het project, op een paar liefhebbers na, niet zo bekend, zeker niet buiten Italië. Gezien de schoonheid van de muziek verdient zij echter veel meer aandacht. Vandaar dat Corde Obilique in deze Spotlight in het zonnetje wordt gezet. Interesse in opzwepende mediterrane gitaarmuziek, meeslepende vrouwenzang afgewisseld met melancholische akoestische deuntjes en prachtig viool- en pianospel? Luister (en lees) dan vooral verder na de break.


(Cantastorie – Volontà d’Arte)


Riccardo Prencipe
Riccardo Prencipe, het creatieve brein achter de band, is een klassiek geschoolde gitarist en componist. Hij bracht al eerder twee albums uit onder de moniker Lupercalia. Onder deze naam vormde hij een neo-klassiek duo met sopraan Claudia Florio. Riccardo voelde zich echter te gelimiteerd binnen dit project. Hij wilde samenwerken met een groot aantal muzikanten en zangers zonder restricties: een project waarbij hij zijn liefde voor de muziek de vrije loop kon laten. Waar Lupercalia’s muziek meer bombastisch is, is dat van Corde Oblique veel ingetogener.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Alternafitna

Het veel gehypete Fitna werd uiteindelijk de grootste cinematische teleurstelling sinds Star Wars: The Phantom Menace. Maar wanhoopt niet, want GC brengt uitkomst. Wij presenteren een selectie van films met een kritische kijk op de islam en terrorisme die wél de moeite van het kijken waard zijn.

My Son The Fanatic

MY SON THE FANATIC (Udayan Prasad, 1997)
Genre: Komedie/drama/romance
Plot: Een sukkelende taxichauffeur van Pakistaanse afkomst in een ingeslapen gearrangeerd huwelijk (Om Puri) krijgt een relatie met een Britse prostituee (Rachel Griffiths). Zijn zoon (Akbar Kurtha) lijkt wel succes te gaan hebben in zijn leven, maar als hij net een keer te veel tegen een glazen plafond aanknalt, wordt hij fundamentalist. Belangrijkste doelwit van de acties van zijn clubje moraalridders: de locale prostitutie.
Waarom beter dan Fitna: Dit is sociaal-drama zoals ze het alleen in Engeland kunnen maken: een film over echte mensen met echte problemen. Dat is zoveel effectiever om een standpunt overbrengen dan het steeds weer uitschreeuwen van je allang bekende standpunten. Wat is bovendien een effectievere manier om een radicale moslim geestelijke voor schut te zetten dan van hem een luie sukkel te maken die verslaafd is aan tekenfilms?

Paradise Now

PARADISE NOW (Hany Abu-Assad, 2005)
Genre: Drama
Plot: De bevriende Palestijnse automonteurs Khaled (Ali Suliman) en Said (Kais Nashif) hebben zich ooit opgegeven als potentiële zelfmoordterrorist. Meer omdat nu eenmaal de gewoonte is, dan omdat ze zo politiek zijn. Dan worden ze opgeroepen, maar hun martelaarschap stuit op praktische problemen en de liefde.
Waarom beter dan Fitna: In Israël waren ze er niet zo blij mee, dus Wilders zal er ook wel niet veel in zien. Terwijl de fundi?s uit deze film toch naar voren komen als genadeloze opportunisten, die een cultuur met de martelaarsvideo als hoogste vorm van entertainment voeden en ondertussen zelf genieten van hun macht en status.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Populisme

Ik ben een definitie schuldig. Populisme komt neer op het opvrijen van de massa om er beter van te worden. Populisme komt neer op het lippendienst bewijzen aan de gewone man zonder onderscheid te maken tussen domme, slimme, hardwerkende, luie, rancuneuze, tolerante, humane en debiele gewone mannen. Populisme komt neer op totale minachting voor de gewone man. Populisme is een schijnvertoning. Populisme is wat ik het meest haat van al.

Gerrit Komrij geeft op zijn blog Lucifer in het Hooi de definitieve definitie van ‘populisme’.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Vorige Volgende