kabinet Rutte Archives - Page 3 of 4

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Honderd dagen Rutte

24 januari 2011 , 10:28 , door Arnoud

Kabinet-Rutte voor het eerst bijeen in de Trêveszaal (Foto: Flickr/Minister-president)

Overgewaaid vanuit de Verenigde Staten. Is het ook zinvol om te doen? Na honderd dagen kijken of een regering iets bereikt heeft, is erg mediageniek. Obama had in Amerika binnen die periode al belangrijke wetgeving door het parlement geloodst, zoals zijn zorgwet. Maar Nederland is Amerika niet. Hier gaat bijvoorbeeld het maken van een wet een stuk langzamer. Dit weerhield media er niet van om al na ruim drie maanden een rapportcijfer te geven. Een overzichtje laat zien dat de start van het kabinet voorzichtige lof oogste.

Het kabinet krijgt een 6,8 als rapportcijfer van de Kamerleden van de zes grootste partijen, meldt De Telegraaf na eigen onderzoek. Het Reformatorisch Dagblad laat een aantal buitenlandse correspondenten oordelen. Zij vinden dat Rutte cum suis ‘voorzichtig gestart’ zijn. Het Eindhovens Dagblad vindt in zijn redactioneel commentaar dat de premier en zijn ministers de eerste honderd dagen ‘met glans’ hebben doorstaan. Hans Goslinga, politiek journalist van Trouw, is zelfs van mening dat Mark Rutte nu al ‘het wonder van de liberale comeback‘ verbeeldt. Er zijn nog ruim 1600 dagen te gaan. Als het kabinet de volledige rit uitzit natuurlijk.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Mededeling

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Mededeling

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Retoriek en realiteit

18 januari 2011 , 09:00 , door Tom van Doormaal

“De politiek bevindt zich altijd in een spanningsveld tussen retoriek en realiteit. Dat kan niet anders. Wie draagvlak wil maken voor beleid, wie beleid wil laten werken, moet laten zien de realiteit te kennen. Maar hij moet ook een perspectief kunnen schetsen, de suggestie van een oplossing voor reële problemen. Daarbij is de retoriek een onmisbaar hulpmiddel: zonder retoriek geen overtuiging.” Deze woorden sprak Han Noten, senator voor de PvdA in de Eerste Kamer. En hij vervolgde, wat oppositioneler:

“Dit kabinet is als geen van zijn voorgangers gebaseerd op retoriek. Veel retoriek, voorzitter, buitengewoon veel retoriek, maar waar is de realiteit?”

Politiek is taal. Die taal is er niet milder op geworden. Is dat slecht? Betrekkelijk: als Wilders een minister “knettergek” noemt, of een begroting “een flutstuk”, dan verheldert dat. Maar het wordt lastiger als wordt gedemoniseerd: Pim Fortuyn kon het niet navertellen, Theo van Gogh evenmin. De eerste provoceerde links, de tweede de Islam. Gestoorde gekken pleegden de moorden, zeiden we, om te vermijden dat zij de eerste gevallenen werden in een burgeroorlog. Als nasleep daarvan wordt Wilders nog steeds beveiligd en week Ayaan Hirsi Ali uit naar de USA. De schietpartij in Tucson had mogelijk ook iets te maken met de giftigheid van de politieke debatten in Amerika.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Politietrainingsmissie maakt ons niet veiliger

10 januari 2011 , 14:00 , door Jip van Dort

Wederom een gastbijdrage van historicus en freelance journalist Jip van Dort. Het stuk staat ook op zijn eigen site.

Vorige week vrijdag presenteerde een trotse premier Rutte het langverwachte kabinetsbesluit voor een nieuwe missie naar Afghanistan. Dit maal een politietrainingsmissie, vooral gericht op de noordelijke stad Kunduz. 545 mannen en vrouwen, onder wie 225 trainers, moeten de Afghaanse politie opleiden zodat de NAVO-troepen in 2014, na dertien jaar bezetting, eindelijk naar huis kunnen. Omdat het gebied erg onveilig is gaan er ter bescherming ook 125 militairen mee evenals vier F-16 gevechtsvliegtuigen, die begeleid worden door nog eens 120 militairen, wat doet vermoeden dat er, anders dan bedoeld, weer stevig gevochten kan gaan worden, net als tijdens de vorige missie.

Volgens Rutte moeten de Nederlanders terug naar Afghanistan omdat het werk er nog niet klaar is, maar ook om te voorkomen dat Afghanistan opnieuw een vrijplaats wordt voor het internationale terrorisme. Om toekomstige zelfmoordterreuraanslagen zoals 9/11 te voorkomen, maar ook die in Madrid en Londen, en ook voor de veiligheid in Nederland, vindt Rutte het belangrijk om opnieuw bij te dragen aan de NAVO-bezetting van Afghanistan.

Hier lijkt de premier de plank echter finaal mis te slaan.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Doneer!

Mededeling

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

10 redenen om toch blij te zijn met dit Kabinet

25 december 2010 , 09:00 , door Paul Teule

De klassieke optimist is iemand die de wereld als optimum zien – als beste van alle mogelijke werelden. De hedendaagse optimist is minder ambitieus, en meer een positivo die aan elke tegenslag een ‘positieve draai’ kan geven en overal en nergens ‘kansen’ bespeurt. Sommigen beweren dat optimisme erfelijk is, anderen denken dat het toch echt aan te leren valt, maar dat je dan wel veel moet oefenen.

Hier een oefening in optimisme ten aanzien van Rutte 1. Er is veel over hem geklaagd: Geen hervormingen, wel harde, visieloze (is revanche een visie?) bezuinigingen op ontwikkelingssamenwerking en kunst en een rare gedoogconstructie die, hoe je het wendt of keert, Wilders legitimeert (en dus ook diens kopvoddentaks en andere faux pas.) Maar kun je als Sargast/progressief/D66-er/Groenlinkser hier ook een positieve draai aan geven? Omwille van de kerstgedachte, en omdat Rutte zelf zo’n onverbetelijke optimist is, hierbij tien redenen waarom met het huidige kabinet in onze handjes mogen knijpen. Aanvullen mag.

1. We hebben een veel betere premier

Vriend en vijand geeft toe: Rutte is duidelijk, je weet wat je aan hem hebt. Hij geeft gewoon antwoord op vragen, en de debatten met hem zijn veel beter. Een “verademing”, hoor je veel politici zeggen. Natrappen is niet netjes, maar Balkenende was toch een, tja, suboptimale premier.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Femkes machtspolitiek

18 december 2010 , 09:00 , door Petra Kramer

Wederom een bijdrage van Petra Kramer.

Gisteren werd bekend dat Femke Halsema na het kerstreces niet terugkeert in de Tweede Kamer. Haar vertrek kwam wellicht eerder dan verwacht maar een donderslag bij heldere hemel was het niet. Halsema heeft haar partijcongres dispensatie moeten vragen om nog eenmaal lijsttrekker te mogen zijn en dat was met het doel om te gaan regeren. In haar eigen woorden “GroenLinks is een ideeën-partij op zoek naar macht.” Nu die macht niet gevonden is, is het niet raar dat Halsema afstand doet van haar troon.

De formatie van Paars-Groen is mislukt omdat de heilige hypotheekrenteaftrek behouden moest blijven. Dat was het enige echte piketpaaltje van Rutte en daar waren slechts twee andere partijen voor te vinden vandaar dat gedoogregering nu woord van het jaar is. La Halsema gooit echter allerminst de handdoek in de ring. Haar afscheid is pure machtspolitiek en dat bedoel ik in de positieve zin van het woord. Op 2 maart kunt u Bruin I namelijk maken of kraken en GroenLinks gaat voor dat laatste.

Rutte gaf al eenzelfde signaal af toen hij in Elsevier declameerde dat het niet uitmaakt wat u stemt als het maar (knetter)rechts is. Alleen dan kan het kabinet dat Henk en Ingrid degenen die weinig tot niks hebben de crisis laten betalen. GroenLinks maakt het voortbestaan van premier Rutte tot de verkiezingsinzet en gelijk hebben ze. Hij moet zich schamen voor de manier waarop hij z’n liberale principes verkwanselt. Winkelen is ook zondagsrust. Tenzij je de SGP nodig hebt. Dat had zelfs Wouter Bos niet kunnen bedenken.

Steun ons!

Mededeling

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Doe het veilig met NordVPN

Mededeling

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Schreeuw

30 november 2010 , 14:00 , door iamzero

Weet u het nog, voor welk een duivels dilemma we geplaatst werden bij het referendum over de Europese Grondwet? Als we niet voor stemden, zo waarschuwde het kabinet bij monde van Laurens Jan Brinkhorst, dan zou het licht uitgaan in Europa. Zouden we wel voor stemmen, dan zou Nederland volgens de SP verzwolgen worden door de Noordzee. En dus stemden we tegen, want wat heb je aan licht als je verzuipt? Dat brengt alleen maar kortsluiting.

Een week geleden was tout bakfietsend Nederland uitgerukt om middels een schreeuw, ultieme blijk van onbeschaving, bezorgdheid te uiten over de aangekondigde bezuinigingen op het cultuurbudget. In aanloop naar de actiedag was er al heftig gewaarschuwd dat bij toneelvoorstellingen die nu tien bezoekers trokken straks nog maar twee mensen zouden komen opdraven, waarna de acteurs ander emplooi zouden moeten zoeken. Maar dat niet alleen: ook de bezoekers van de Toppers en Frans Bauer zouden te lijden krijgen onder de BTW-stijging op de podiumkunsten – en dat werd dan, voor de goede orde, gebruikt als argument tegen de bezuinigingen.

Het zal u waarschijnlijk teleurstellen, maar als 2/9e van de gesubsidieerde kunst verdwijnt, want daar hebben we het over, levert dat bij mij niet direct een schrikbeeld op. Mijn jaarlijkse cultuurconsumptie beperkt zich tot het lezen van veelal buitenlandse literatuur en het bezoeken van een handvol concerten van bands waarvan ik de muziek gratis heb gedownload. Musea vind ik saai, 98% van de beeldende kunst (voorzichtige schatting) doet mij helemaal niets, toneel is vermoeiend, opera en klassieke muziek kunnen mij gestolen worden en alles wat ik dan nog vergeten ben, ben ik niet voor niets vergeten.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Stuur geen missie naar Afghanistan

23 november 2010 , 09:00 , door Jip van Dort

Vandaag een gastbijdrage van historicus en freelance journalist Jip van Dort. Het stuk staat ook op zijn eigen site.

Het kabinet-Rutte buigt zich momenteel over een nieuwe missie naar Afghanistan, ditmaal een missie om politie op te leiden. Na aanhoudende druk van de NAVO en de Amerikanen heeft het kabinet reeds een voorstel klaar om vijftig politietrainers te sturen vergezeld van driehonderd tot vijfhonderd militairen plus vier F-16’s.Op dit moment zijn Nederlandse soldaten, trainers en diplomaten in Afghanistan op verkenning.

Maar zo’n politiemissie is geen goed idee. Er zijn geen goede argumenten voor. Sterker nog, zelfs de argumenten van premier Rutte en andere voorstanders van een nieuwe missie blijken bij benadering eerder tegenargumenten.

De voorstanders wijzen er bijvoorbeeld op dat de Afghanen niet in de steek gelaten mogen worden. Nederland heeft in Uruzgan immers opbouwwerk verricht en het is zonde als dit niet geconsolideerd wordt. Alhoewel het sentiment erachter begrijpelijk is houdt dit argument toch geen stand.

In de praktijk valt de omvang van het opbouwwerk allereerst erg tegen. Uiteindelijk is slechts negen procent van het geld dat de missie in Uruzgan heeft opgeslokt hieraan besteed. Anders dan ons door de regering voorgehouden ging het dus niet om een opbouwmissie, maar om een vechtmissie. Daarnaast kan men zich afvragen wat het opbouwwerk waard is als straks de Taliban weer de macht grijpt. Helaas is dit scenario allerminst denkbeeldig. Het overgrote deel van het land staat al onder controle van de fundamentalisten en de beweging blijft in kracht en omvang groeien.

Ook schrijven voor Sargasso?

Mededeling

Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Budget Staatsbosbeheer gehalveerd

19 november 2010 , 21:31 , door Carlos

“Buitenproportioneel.” Directeuren van een verzelfstandigde rijksdienst als Staatsbosbeheer zijn doorgaans terughoudend met commentaar op politieke besluiten. Maar de bezuinigingen die het kabinet in petto heeft, zegt Staatsbosbeheer, dwingen directeur Chris Kalden nu het zwijgen te doorbreken in een vraaggesprek in het NRC Handelsblad van vrijdag 19 november. Het kabinet Rutte halveert het budget van Staatbosbeheer en wil zo 40 miljoen besparen. Dat heeft tot gevolg dat het beheer van 250.000 hectare natuur in Nederland gevaar loopt. Verwaarlozing dreigt of het publiek zal moeten betalen voor haar ommetje in het bos? Ook zijn de duizend werknemers hun baan niet meer zeker. Maar de strijd is nog niet gestreden zo stelt Kalden. Wij spreken staatssecretaris Bleker. Deze maatregelen zijn niet met één gesprek van tafel. Toch heb ik vertrouwen in de afloop (bron: Staatsbosbeheer.nl).

Los van het feit dat de gesprekken met Bleker misschien nog wat opleveren kan het geen kwaad om ook al naar alternatieve financiering te kijken. En dan niet in de zin van sponsoring maar in een echte zakelijke deal ‘voor wat hoort wat’. Er zijn wellicht afnemers te vinden voor de ecosysteemdiensten die natuurgebieden van Staatsbosbeheer leveren zoals hout, klimaat- en waterregulatie en recreatie. Energie uit biomassa (hout, riet en gras), contracten met waterleidingbedrijven, bekijk de mogelijkheden met CO2 credits (lastig maar toch) en als het echt niet anders kan dan moeten Henk en Ingrid toch maar gaan betalen voor hun wekelijkse ommetje?

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Nederland verdient dit kabinet

19 november 2010 , 08:45 , door Gastauteur

Deze gastbijdrage is van Paul Teule.

Dat blijkt volgens mij uit het net gepubliceerde merkenonderzoek van het European Institute for Brand Management (EURIB). Normaal zou ik onderzoek onder duizend doorsnee-Nederlanders die zeggen welke ‘merken’ ze ‘liever niet willen missen’, niet zo snel lezen. Het ANP-bericht (dat vooral het persbericht heeft overgetikt) waaruit blijkt dat voor vrouwen de HEMA op één staat en voor mannen het NOS-Journaal, en dat Senseo en Bolletje het dit jaar niet zo goed doen, liet mij in eerste instantie koud.

Toen ik uit verveling toch maar even de top 100 van het daadwerkelijke onderzoek bekeek viel mijn oog op plaats 79: ‘Anne Frank huis’, een beetje vreemd ingeklemd tussen Dove (80) en Conimex (78). ‘Anne Frank huis’, is dat een merk? Wat blijkt: je kon naast bier, keukens en zuivel ook op musea stemmen. Het Anne Frank huis is het enige museum dat de top 100 haalde. Slechts 36% van de ondervraagden dat het jammer zou zijn als het zou verdwijnen. Nog geen 20% zou het verdwijnen van het Rijksmuseum, het Van Gogh of het Boijmans betreuren.

Het geeft een ontnuchterend beeld van Nederland. Blokker (plaats 2, 72% kan niet zonder), Ikea (7e plaats met 65%) en Douwe Egberts (plaats 22 met 51%) spelen een veel belangrijkere rol in ons leven dan onze musea. Ook kwaliteitskranten en organisaties als UNICEF en Amnesty International halen de 20% nauwelijks.