,,Iran werkt aan atoombom”

Iran werkt aan een atoombom, het gerucht is niet uit het nieuws te branden. Het rapport van het Internationaal Atoomenergie Agentschap is echter minder stellig dan men zou vermoeden. Terwijl de internationale gemeenschap militair ingrijpen afwijst, klinkt in Israël de oorlogstrom. De geruchtenmachine Wie in Google de zoekopdracht ,,Iran werkt aan atoombom’’ intypt, krijgt 117 duizend hits. Of wacht, de hits komen vooral op: ,,Iran werkte aan atoombom’’. Sommige media pakken flink uit en al dagen sijpelen berichten naar buiten over het nog niet verschenen rapport van het Internationaal Atoomenergie Agentschap (IAEA), meestal afkomstig van anonieme diplomaten. Uit de berichtgeving komt naar voren dat de druk op de IAEA om Iran nu eens stevig aan te pakken, flink wordt opgevoerd. De VS springen er bovenop en ook Netanyahu, premier van een land dat het non-proliferatiegedrag niet getekend heeft en zich daarmee zelf al jaren aan inspectie onttrekt, wist er kennelijk al van. Een week voor het verschijnen van het IAEA-rapport had hij al een oplossing voor de problemen. Handzaam was wel de Q&A die de BBC een aantal dagen geleden publiceerde, waarin zij antwoord gaf op vragen die bij iemand boven zouden kunnen komen over deze kwestie. Sargasso wijdde er een waanlink aan. Die zeer feitelijke tekst, ontdaan van oorlogsretoriek, is niet meer op de BBC-site terug te vinden.  Het IAEA-rapport: Iran werkt ‘mogelijk’ aan een bom Gisteren verspreidde de IAEA haar concept-rapport dan eindelijk onder de lidstaten. En gelukkig was het dankzij het lekken van die lidstaten in een oogwenk ook te vinden op het internet. Pas volgende week komen de lidstaten bijeen. Pas dan besluiten zij over vaststelling en verspreiding van het rapport, en belangrijker: over eventuele doorverwijzing van de kwestie naar de VN Veiligheidsraad. Het rapport staat vol van zinsnedes als ‘allegedly’, ‘maybe’, ‘suggests’ en ‘indicates’. Woorden die aangeven dat niets vaststaat. Wat is er dan wel aan de hand?

Door: Foto: copyright ok. Gecheckt 21-03-2022
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Antwoord op de nucleaire ambities van Iran

, door

Deze week wordt het volgende kwartaalrapport van het Internationaal Atoomenergieagentschap (IAEA) over het nucleaire programma van Iran verwacht. De toon ervan zal alarmerend zijn, aldus diverse media. Een combinatie van sancties en een geheime campagne van onder meer cyberaanvallen (denk aan het Stuxnet-virus) en vermeende aanslagen op Iraanse wetenschappers mogen de uitvoering van het Iraanse nucleaire programma misschien wat hebben afgeremd, maar hebben het geenszins kunnen stoppen.

Op gezag van bronnen bij het IAEA berichtte persbureau Reuters afgelopen weekend dat de verklaringen van het Iraanse bewind over een civiele toepassing van de nucleaire techniek door verschillende constateringen in het rapport tegengesproken worden. “There are bits of it which clearly can only be for clandestine nuclear purposes”, verklaarde een door de BBC geciteerde diplomaat. Zo zouden er sterke aanwijzingen zijn voor het bestaan van computermodellen voor de ontwikkeling van kernkoppen. Ook zouden satellietfoto’s worden gepresenteerd, waarop grote containers te zien zijn die gebruikt (kunnen) worden voor proeven met nucleaire wapens.

Die satellietfoto’s brengen onmiddellijk de inmiddels beruchte PowerPoint-presentatie van Colin Powell in februari 2003 in herinnering. Ook toen werd op basis van onder meer satellietfoto’s de aanwezigheid van kernwapens gesuggereerd. Wat volgde is bekend. En ook nu wordt, met de nodige oorlogsretoriek en selectief lekken van informatie, flink vooruitgelopen op de mogelijke gevolgen van de inzet van Iraanse nucleaire techniek voor militaire doeleinden.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Klokkenluidster in de enige democratie in het Midden-Oosten

, door

Een rechtbank in Tel Aviv heeft Anat Kamm, een 23-jarige journaliste die in haar diensttijd als secretaresse van generaal-majoor Yair Naveh documenten kopieerde en doorspeelde aan het dagblad Haaretz tot 4,5 jaar cel veroordeeld. Ook kreeg ze anderhalf jaar voorwaardelijk. De twee jaar die zij al onder huisarrest had doorgebracht werden niet meegeteld.

De veroordeling van Kamm vond plaats op basis van een zogenoemde plea bargain, die al in februari van dit jaar door de rechtbank was geaccepteerd. Kamm werd onder de plea bargain niet, zoals haar aanvankelijk ten laste werd gelegd, vervolgd wegens spionage of het in bezit houden van documenten met de bedoeling de staatsveiligheid te schaden. Daarop staan maximumstraffen van levenslang. In plaats daarvan bekende ze schuld ten aanzien van het onrechtmatig in bezit hebben van documenten en het doorspelen daarvan aan derden. Het maximum op het onrechtmatig in bezit hebben van documenten was zeven jaar en het doorspelen ervan aan derden 15 jaar.

Wat Kamm, een journaliste bij de internet-krant Walla, gedaan heeft is het volgende:

In haar diensttijd-functie van secretaresse bij generaal Naveh, die toen commandant was van Israels Centrale Sector (waaronder ook de Westoever valt) merkte ze dat het Naveh en leger een uitspraak aan hun laars lapten van het Israelische hooggerechtshof en targeted killings (buitengerechtelijke moorden) uitvoerden van Palestijnen, ook als dat zelfs volgens de maatstaven van het Israelische hof ongeoorloofd was, omdat die Palestijnen ook gewoon gearresteerd hadden kunnen worden. Kamm besloot dit in de openbaarheid te brengen. Ze kopieerde en verzamelde in totaal zo’n 2000 documenten die ze doorspeelde aan Haaretz-verslaggever Uri Blau, die in 2008 over de zaak publiceerde.

Foto: Enric Borràs (cc)

Partijdige verslaggeving door NRC Handelsblad?

, door

Na de rechterlijke macht, de wetenschap, de publieke omroep en de culturele sector is het deze maand de beurt aan NRC Handelsblad om verantwoording af te leggen. Volgend op de tendentieuze Kamervragen van Bosma begin september werd een week geleden ook op het journalistieke platform VillaMedia gesteld dat het avondblad een Amsterdamse, links-liberale grachtengordelkrant is geworden. In de (hoofd)redactionele commentaren van het dagblad zou “het enerzijds/anderzijds van vroeger ook vaak verdwenen [zijn] en (…) het linkse anderzijds de overhand [krijgen].” De kritiek op NRC kwam echter niet alleen van buiten.

Met een goed gevoel voor timing bracht oud-NRC verslaggever Hans Moll eind vorige week zijn boek Hoe de nuance verdween uit een kwaliteitskrant. NRC Handelsblad neemt stelling tegen Israël uit. In de week dat Palestina bij de VN een upgrade van haar status heeft aangevraagd, zet Moll de aanval in op zijn voormalige werkgever. Kern van het verwijt: NRC kiest in het conflict de zijde van de ‘multiculturalisten en de victimisten.’ Hoog tijd om zijn claim eens nader te onderzoeken.

Moll maakt zijn voormalige werkgever scherpe verwijten over vermeende partijdige journalistiek –partisan journalism– in vooral het Midden-Oostenconflict, maar ook ten opzichte van de islam, Marokkanen in Nederland en Geert Wilders. De kern van zijn aanval is echter de door hem geconstateerde vanzelfsprekendheid dat Israël kritischer wordt gevolgd dan Hamas, Hezbollah of de moslimbroederschap, met in het achterhoofd dat negatieve berichtgeving over Israël leidt tot een toename van anti-Joodse incidenten.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Mededeling

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: Enric Borràs (cc)

EU handelt met Palestijnse staat

, door

Minister Rosenthal frustreerde de EU met zijn weigering in te stemmen met een moeizaam verkregen compromis over een gezamenlijke verklaring in de VN Commissie voor de Mensenrechten.  Hij verwijdert zich daarmee van de broze consensus die er in Europa bestaat over Palestina, zoals die ook gisteren opnieuw tot uitdrukking kwam in een resolutie van het Europese Parlement in Straatsburg. Het parlement dringt aan op eensgezindheid rond de positie van Palestina en vraagt om steun voor de aanvrage van het volledige lidmaatschap van de Verenigde Naties.

Sommigen verklaren het ingrijpen van Rosenthal uit de gedoogpositie van de PVV, fel tegenstander van enige concessie aan de Palestijnen. Der Spiegel vermeldde ook nog dat Rosenthal zelf jood is en dat zijn vrouw uit Israël komt. Of het allemaal zo eenvoudig ligt is de vraag. Het zou mij niet verbazen als er ook Amerikaanse diplomatieke druk ten grondslag ligt aan de actie van onze minister van Buitenlandse Zaken. Dat Rosenthal de verklaring ‘onevenwichtig’ noemde past helemaal bij de Amerikaanse behoefte om op geen enkele wijze de indruk te wekken dat één van beide partijen in het conflict wordt voorgetrokken. Een verlammende positie die al jaren lang een oplossing in de weg staat. Het is de Amerikaanse regering er veel aan gelegen de EU wat dat betreft aan zijn kant te houden. Want de rest van de wereld staat inmiddels achter de Palestijnen. Dus is het niet vreemd als de Amerikaanse diplomaten hun stinkende best doen om waar mogelijk te verhinderen dat alle EU-landen eensgezind met een eigen geluid komen.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Mededeling

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Vorige Volgende