Yasser Arafat, die in 2004 in Parijs overleed aan wat officieel een hersenbloeding heette, is nagenoeg zeker vergiftigd met het zeer radioactieve Polonium 210. Dat blijkt uit een een peer-review dat het Britse medische tijdschrift The Lancet zaterdag publiceerde van een onderzoek dat werd verricht door een team van experts van de universiteit van Lausanne. In hun onderzoek vonden zij hoge concentraties Polonium 210 in vlekken en residuen van bloed, urine en speeksel op Arafat's kleren en tandenborstel.
Mede door de strengere bewaking van de Europese grenzen proberen veel Afrikaanse asielzoekers een plek in Israel te krijgen. Het verzet daar tegen deze instroom is echter erg groot. Hoewel het argument dat Israël anders straks geen Joodse staat meer is, steek houdt, lijkt het toch verdacht veel op simpele vreemdelingenhaat.
Lees het achtergrondverhaal bij The Nation
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
NIEUWS - De Wereldbank heeft eind 2012 een in verhoogd tempo gebouwd project opgeleverd voor de behandeling van rioolwater en de zuivering van drinkwater in Gaza, waar de waterkwaliteit voor 90% onder de maat was. Maar nu kampt het project met brandstoftekorten.
Egypte zal de grensovergang van de Gaza-strook bij Rafah aanstaande zaterdag drie dagen openen om studenten en mensen die om humanitaire redenen de Gazastrook uit moeten (patiënten bijvoorbeeld) de gelegenheid te geven uit te reizen. Dat heeft de ambassadeur van de Palestijnse Autoriteit in Egypte meegedeeld. De situatie in Gaza is ernstig verslechterd nadat Egypte de laatste tijd honderden ‘smokkeltunnels’ aan de grens met Gaza heeft vernield en bovendien sinds kort de grens heeft gesloten in verband met de onrust in de Noord-Sinai. De Israëlische blokkade van de Strook deed zich daardoor des te meer voelen. De Egyptische minister van Buitenlandse Zaken Ismail Fahmy heeft Hamas gewaarschuwd dat het zich moet onthouden van steun aan de islamitische rebellen in de Sinai op straffe van een langdurige sluiting van de grens. De betrekkingen tussen Egypte en Hamas, dat ooit een afdeling van de Moslim Broederschap was, zijn sterk bekoeld na het afzetten van de islamitistische president Morsi in Egypte.
Tot de humanitaire gevallen die vanaf zaterdag de grens over zullen gaan, behoren een kleine 1000 patiënten die behandeld worden in Egyptische ziekenhuizen. Zij konden de afgelopen tijd niet naar Cairo. Per maand worden ongeveer 300 mensen uit Gaza in Egypte behandeld.
OPINIE - Stukken die een kritisch standpunt innemen ten opzichte van Israël of de Israëlische politiek kunnen altijd op felle en (steeds vaker) instemmende reacties rekenen. Maar waarom precies?
Het is de hypocrisie zegt de een: ‘Israël beweert een democratische, op het westen georiënteerde staat te zijn die de mensenrechten respecteert, maar de Palestijnen in de bezette gebieden hebben (in tegenstelling tot de kolonisten) geen politieke rechten en met de mensenrechten van Palestijnen neemt Israël het ook niet zo nauw.’
‘Het is omdat Israël in de praktijk altijd op westerse, ook Nederlandse steun kan rekenen,’ zegt de ander. ‘Uit mijn naam geen gewelddadige onderdrukking, mensenrechtenschendingen en oorlogsmisdaden.’
Maar goed, onze allergrootste bondgenoot, de Verenigde Staten, heeft een track record dat nog stukken erger is. Denk aan hun gewapend optreden in Vietnam en Irak, systematische steun aan iedere gewelddadige rechtse dictatuur in Latijns-Amerika die ze maar konden vinden, Abu Ghraib, renditions, drones, etc., etc. Nederland zei er nooit wat van. Daarnaast: vrijheid en mensenrechten brengen met clusterbommen en enhanced interrogation techniques is natuurlijk ook niet bepaald kosher.
Komt de felle kritiek op Israël dan toch voort uit ordinair en hardnekkig antisemitisme? Soms wel, zo valt op te maken uit de reacties die steevast volgen op ieder stuk waarin Israël een rol speelt (als ‘de Joden’ zus doen of wanneer ‘de Joden’ nu eenmaal zo zijn, dan weet je wel hoe laat het is). Toch heb ik de indruk dat antisemitisme maar hoogst zelden een rol speelt in de veelvuldige kritiek op Israël.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
NIEUWS - De krant Haaretz bericht dat de Israëlische regering systematisch studenten zal gaan rekruteren voor ‘undercover’ hasbara-(=propaganda)-eenheden.
Er is weer nieuws van het hasbara-front. De Israëlische krant Haaretz beschrijft hasbara netjes als ‘public diplomacy’. In feite is hasbara georganiseerde propaganda met de bedoeling van de wandaden van Israël weg te poetsen en de mensen die het wagen kritiek op die wandaden te hebben pikzwart te maken. Hasbara is langzamerhand een soort industrie geworden. Hoe meer de kritiek groeit op Israëls nederzettingenbeleid of Israëls gedrag jegens de Palestijnen en andere buren, hoe belangrijker hasbara wordt.
Het jongste nieuws van het hasbara-front, zo blijkt uit berichtgeving in Haaretz, bestaat uit twee delen. Deel één betreft het nieuws dat het ministerie van Hasbara (onder Netanyahu werd enkele jaren een speciaal ministerie voor dit doel gecrëeerd) alweer wordt opgeheven. De taken ervan worden nu overgeheveld naar het bureau van Netanyahu zelf.
Daniel Seaman, tot voor kort directeur-generaal van het nu op te heffen ministerie (en daarvoor onder meer hoofd van het regeringspersbureau dat buitenlandse media in Israël begeleidt), wordt hoofd van een ‘eenheid voor de interactieve media’ die vanuit Netanyahu’s bureau gaat opereren. Het ministerie van Hasbara had al ‘een operations room’, van waaruit het volgens eigen zeggen enkele tienduizenden bloggers, twitteraars en Faceboekgebruikers overal ter wereld van instructies voorzag hoe zij zich moesten opstellen tegenover ‘de aanzwellende delegitimeringscampagne’ zoals de toenemende kritiek op Israël in de termen van de hasbara-beoefenaars zelf wordt genoemd. Het lijkt voor de hand te liggen dat die ‘operations room’ nu overgeheveld wordt naar Netanyahu’s bureau.
NIEUWS - Israël zal geen overeenkomsten met de Europese Unie tekenen waarin staat dat EU-steun, beurzen, investeringen of leningen alleen worden vertrekt aan instellingen die geen belangen hebben op de Westoever, de Golan of in Oost-Jeruzalem. Israël zal ook geen overeenkomsten aangaan waarin de EU het vraagt te bevestigen dat Israëls soevereiniteit niet van kracht is buiten de grenzen van 1967, meldt de krant Haaretz. Wat Israël wil, is met de EU onderhandelen om te kijken of er andere formuleringen van de akkoorden mogelijk zijn waar het wel mee akkoord kan gaan.
Dat is donderdag besloten tijdens een vergadering in het kantoor van premier Netanyahu. Deelnemers aan de bijeenkomst waren behalve Netanyahu zelf, de ministers Lapid (Financiën), Piron (Onderwijs) en Perry (Wetenschap) van Yesh Atid, Tzipi Livni (Justitie en vredesonderhandelingen) van Hatnuah, Naftali Bennett (Economie en Religie) van Habayit Hayehudi, en Shamir (Landbouw) en Elkin (waarnemend minister van Buitenlandse Zaken) van de Likud.
‘We zullen de richtlijnen niet tekenen in hun huidige vorm,’ aldus een deelnemer aan de besluitvorming. ‘Maar we willen wel met de EU onderhandelen over formuleringen die het mogelijk maken dat het akkoord over Horizon 2020 voor wetenschappelijke samenwerking en andere overeenkomsten alsnog kunnen worden uitgevoerd.’
Het Horizon 2020-project is volgens de Jerusalem Post een Europees Research en Ontwikkelingsprogramma dat in 2014 van start gaat en over een periode van zeven jaar 80 miljard euro investeert in wetenschappelijk onderzoek. Israël is het enige niet-Europese land dat gevraagd is eraan mee te werken. Het zou zelf 600 miljoen euro op moeten brengen, maar volgens de Jerusalem Post betaalt dat bedrag zichzelf ruimschoots terug, omdat Israël voor elke euro die het uitgeeft ongeveer anderhalf keer zoveel kan terugverwachten aan giften, beurzen of investeringen.
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
NIEUWS - Net voor het zomerreces nam het Israëlische parlement een wet die de kiesdrempel verhoogt in eerste lezing aan. Dat is slecht nieuws voor Palestijnse partijen.
Dit nieuws had ik bijna gemist, maar neem ik alsnog over van de kritische, linkse site +972. Het Israelische parlement heeft op de laatste dag voor het zomerreces dat eind juli inging, een amendement op de Basiswet aangenomen, waardoor de kiesdrempel bij parlementsverkiezingen van twee naar vier procent wordt opgetrokken. Ook maakt het amendement het moeilijker om een regering te laten vallen. (De Basiswet is het stelsel van wetten dat in Israel de grondwet min of meer vervangt.)
De wet werd alleen in eerste lezing aanvaard. Dat betekent dat hij na het zomerreces in commissies wordt behandeld en dan waarschijnlijk in tweede en derde lezing definitief zal worden aangenomen. Het voorstel is vooral een bedreiging voor de Palestijnse partijtjes Balad en Raam-Ta’al, en de enige gemengd Joodse-Arabische partij (de communistische Hadash). Zij zullen als de wet wordt aangenomen alledrie uit de Knesset verdwijnen.
Daarnaast maakt de wet het moeilijker een regering naar huis te sturen. Bepaald wordt namelijk dat een regering pas valt als binnen drie weken een nieuwe coalitie is gevormd. Zoniet, dan blijft zij gewoon aan. ook het onvermogen van een regering om een begroting samen te stellen zal niet meer – zoals nu – automatisch leiden tot nieuwe verkiezingen.
REPORTAGE - Na een week in de Gaza-strook te hebben doorgebracht, komt Jonathan Huseman tot een pijnlijke conclusie.
Bij de Erez-toegang tot de Gaza-strook heerst de lome rust van een spaghettiwestern. Nu de zon is doorgebroken wordt het snel warm. Vogels kwetteren hun hoge tonen. Buiten klinken de lage stemmen van wachtende, Arabisch sprekende taxichauffeurs. Binnen, in het met wachttorens omgeven gebouw waarin Israëlisch veiligheidspersoneel de toegang tot Gaza regelt, weerkaatst elk geluidje van de stenen vloer.
De hal kleurt grijs en lichtblauw van het staal, de pijpen, leidingen, geblindeerde kantoorruimtes en camera’s. De officiële benaming is ‘Erez-terminal’ en zo ziet de hal er ook uit, als een vertrekhal op een vliegveld, met veel balies, waarvan slechts één in gebruik is. ‘Wat kom je doen? Wat is de naam van je vader? Wat is de naam van je vaders vader?’ De beambte doet haar werk. Als de vragen naar tevredenheid zijn beantwoord en het paspoort is gestempeld, zegt ze: ‘Have a nice experience.’
Een dag als vele andere
Na enkele tientallen meters niemandsland met daarin achtergelaten rolstoelen, opschietend onkruid en camera’s, opent een te krappe draaideur in de metershoge muur. Meteen achter de muur ligt een gang, die aan weerszijden en van boven is afgedekt met een ijzeren hekwerk. Het is een soort voetgangerssnelweg van ongeveer een kilometer lang. Aan deze zijde van de muur liggen rollen prikkeldraad en betonblokken en hangen meer camera’s. De wind ruist door het droge gras, krekels tjirpen, verder is het stil.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
OPINIE - Is er een oplossing voor ‘eeuwige’ problemen? Minister van Buitenlandse Zaken van de VS, John Kerry, doet zijn best in het Midden-Oosten. Het is de zoveelste poging van Amerika, na onder andere Clinton en Camp David en de roadmap van Bush, om te bemiddelen. Dezer dagen wordt er in Washington over gedelibereerd. Maar zal het iets opleveren?
Het Joodse volk en het Joodse geloof zijn er de levende getuigen van dat er geen verlossing bestaat. Dit, zou je kunnen zeggen, is de betekenis van het uitverkoren volk: de Joden zijn uitverkoren om te bewijzen dat er geen verlossing bestaat.
Het is een mismoedig citaat van Leo Strauss uit ‘Why we remain Jews’, dat ik vond in de memoires van Christopher Hitchens. Hans Teeuwen liet een indrukwekkend fragment van Hitchens zien in Zomergasten, daarom zocht ik hem even op. Is er geen verlossing mogelijk? Als dat waar is, dan zal ook een oplossing van het nu al meer dan vijftig jaar durende Israelisch-Palestijnse conflict er niet in zitten.
Vredes-activist
Op zoek naar informatie vind ik een column van Uri Avnery, hoogbejaard Israëlisch vredes-activist. Mogelijk is het een zeldzaam verschijnsel, maar ze zijn er nog. Want het cynisme is breed in Israël. Het woord ‘vrede’wordt bijna niet gebruikt. Tzipi Livni heeft het over een final status agreement dat een eind maakt aan het conflict, maar dat is niet hetzelfde als een einde aan de bezetting. Als er geen raketten meer worden afgevuurd en de vernederingen aan de muur en grenzen worden getemperd, gebeurt er al veel, zo lijkt men te denken.