De Europese canon (26-30)

In de aanloop naar de verkiezingen van 6 juni voor het Europees Parlement, ontvouwt Jona Lendering in elf deeltjes de Europese historische canon. Vandaag deel zeven over het tijdperk van de revoluties, zeg maar de achttiende eeuw. Het museum Periode: 1734 De Capitolijnse Musea in Rome gelden als het oudste museum ter wereld, al waren er natuurlijk altijd rijke mensen met mooie verzamelingen, die ze graag aan anderen toonden. De collectie op het Capitool, waar het Romeinse stadhuis staat, gaat terug tot 1471, toen paus Sixtus IV een paar bronzen beelden schonk aan de stad. Daar kwam sindsdien een enorme collectie standbeelden en inscripties bij. [caption id="attachment_350637" align="aligncenter" width="233"] De Capitolijnse Musea[/caption] Wat in 1734 nieuw was, was dat de stad het museum open stelde voor het publiek. Kunst was niet langer iets van de eigenaren, maar werd het gemeenschappelijk bezit van de mensheid. Het museum bestond ooit uit één vleugel naast het raadhuis, daar kwam al snel een tweede vleugel bij; in de twintigste eeuw annexeerde het museum een aangrenzend paleis en de laatste uitbreiding is een ondergrondse corridor onder het stadhuis. Het beroemdste stuk op het Capitool is de middeleeuwse wolvin. Agrarische Revolutie Periode: c.1735 [caption id="attachment_350638" align="aligncenter" width="217"] De agronoom Jethro Tull, via Wikimedia.[/caption] Stel u voor dat u een middeleeuwse boer bent die wat meer geld wil verdienen. Dan zou u een extra stuk land in gebruik kunnen nemen en een extra trekdier kunnen aanschaffen om het te ploegen. Probleem: dat dier consumeert de extra oogst weer weg. Anders gezegd: de landbouw zat in allerlei negatieve feedbackcirkels, die ervoor zorgden dat economische groei moeizaam verliep. De Agrarische Revolutie veranderde dat. Deels doordat men het belang herkende van enkele nieuwe gewassen, zoals de uit Amerika afkomstige aardappel. (Ons woord “patat” is afgeleid van het Nahuatl-woord potatl.) ’s Anderendeels door rustig experimenteren en reflectie op de bestaande vakliteratuur, waardoor bijvoorbeeld de Romeinse auteur Columella ineens aan populariteit won. De agronomen, zoals deze landbouwwetenschappers heten, zorgden voor aanzienlijk hogere opbrengsten, waardoor een gelijke opbrengst mogelijk was met minder boeren. Europa was losgebroken uit de negatieve feedbackcirkels. De vrijgekomen arbeidskrachten zouden al snel emplooi vinden in de ambachtelijke sector en in de eerste fabrieken. Aardbeving van Lissabon Periode: 1755 [caption id="attachment_350639" align="aligncenter" width="355"] Reconstructie van de aardbeving en vloedgolf van Lissabon, via Wikimedia.[/caption] Op 1 november 1755, als rooms-katholieken Allerheiligen vieren, werd de Portugese hoofdstad Lissabon getroffen door een enorme, alverwoestende aardbeving. Onmiddellijk daarna volgden drie vloedgolven. Zelfs tweeduizend kilometer verderop, in Venetië, was de schok te voelen. Giacomo Casanova, die daar in de gevangenis zat, hoopte op een nieuwe aardbeving, dichter bij huis, die hem een kans zou bieden op bevrijding. Hij zou dat misschien niet hebben gedacht als hij had geweten dat zo’n vijftigduizend mensen om het leven waren gekomen in de kuststrook tussen Lissabon en Rabat. De intellectuele schok deed nauwelijks onder voor de seismische. Heel Europa dacht erover na. In Pruisen publiceerde Immanuel Kant over de fysische oorzaak van de gebeurtenis. Meer religieus ingestelde denkers wezen erop dat het was gebeurd op een christelijke feestdag, wat een bewijs leek voor Gods woede. In Zwitserland benutte de filosoof Voltaire de gebeurtenis dan weer als argument tegen de optimistische aanname dat een welwillende Schepper de mensheid had geplaatst in de beste van alle mogelijke werelden. De vernietiging van Lissabon was al met al een venijnige contrapunt bij het optimisme van de Verlichting. Eerste Industriële Revolutie Periode: Vanaf 1776 [caption id="attachment_350640" align="aligncenter" width="438"] Stoomlocomotief[/caption] Stel u, na het gedachtenexperiment van de Agrarische Revolutie, eens voor dat u een middeleeuwse ambachtsman bent die wat meer wil verdienen. U zou bijvoorbeeld willen dat u uw spinnenwiel kon automatiseren zodat u uw energie kunt besteden aan andere activiteiten. U kunt dan een paard in een tredmolen zetten. Probleem: dat dier consumeert de extra opbrengst weg. Anders gezegd: ook hier waren negatieve feedbackcirkels die de economische groei beperkten. De oplossing was, vanzelfsprekend, een energiebron die niet te herleiden was tot voedsel. De Romeinen kenden al de watermolen, na de Kruistochten leerde Europa ook de windmolen kennen, en vanaf 1776 was er de toepassing van stoom. Snel daarna volgden verschillende uitvindingen, zoals de spinmachine die kon worden aangesloten op de stoommachine. De schietspoel en met mechanische weefgetouw vereenvoudigden het weven. En omdat half Europa elkaar tussen 1792 en 1815 aan het afslachten was in ze zogeheten Coalitieoorlogen, was er enorme vraag naar militaire uniformen. Investeren in de textielindustrie was dus lonend, maar feitelijk was de moderne economie, getypeerd door zelfversterkende economische groei, al rond 1785 ontstaan. De leefomstandigheden van de fabrieksarbeiders verslechterden even snel als de economie groeide. Na het midden van de negentiende eeuw veranderde dat, en ondertussen was het dankzij de stoomtrein en de stoomboot mogelijk geworden een wereldreis te maken in tachtig dagen. De revolutie van het Westen Periode: Vanaf 1776 [caption id="attachment_350641" align="aligncenter" width="483"] 14 juli 1790: Parijs bedankt Lodewijk XVI, via Wikimedia.[/caption] Eén van de criteria die ik gebruik om deze Europese canon samen te stellen, is dat het om echt Europese gebeurtenissen moet gaan. De Revolutie van het Westen is een beetje een twijfelgeval omdat ze in 1776 begon in de Verenigde Staten. Daar brak men de banden met de Britse monarchie. De reflecties over de ideale staatsvorm van de Verlichtingsfilosofen waren ingehaald door de praktijk. Enkele jaren later sloeg de vlam ook in Nederland in de pan, maar door een Pruisische interventie in 1787 kon stadhouder Willem V aan de macht blijven. De Nederlandse patriotten vluchtten naar Frankrijk, waar de revolutie begon in 1789. Koning Lodewijk XVI stond niet onsympathiek tegenover de vernieuwingen – de eerste verjaardag van de bestorming van de Bastille was een eerbetoon aan de vorst – maar la révolution dévore ses propres enfants. Het zou nog enige tijd duren voor het stof was neergedwarreld. Dit artikel verscheen eerder bij Mainzer Beobacher.

Door: Foto: Flickr CC BY 2.0 DEED European Parliament - A smile hidden behind the European flag
Foto: Worldmapper.org (cc)

Oorlogsnotities | Bronnen

De oorlog van Poetin tegen Oekraïne woedt voort, maar de aandacht in de reguliere media wordt minder. Wie toch op de hoogte wil blijven van wat er speelt kan zelf op zoek naar informatie. Onderstaande overzicht van bronnen kan daarbij behulpzaam zijn.

Een groot deel van deze bronnen zijn mij bekend via de lijst die @steeph aan het begin van de oorlog samenstelde. Veel links in het overzicht zijn ook links naar Twitteracounts. Het nadeel van zo’n lijst is echter dat het een eindeloos doorgaande berichtenstroom vormt. Onderstaande biedt hopelijk meer overzicht. En dit overzicht is een begin. Waardevolle bronnen die in de reacties worden achterlaten zal ik erin verwerken. In het overzicht zijn twee soorten links te vinden. Links met een @ verwijzen naar een Twitter-account, W verwijst naar een reguliere website.

Over de situatie en militaire confrontaties op het slagveld
Kaartmateriaal van de huidige situatie door @War-mapper, ook hier (W) te vinden. En van TheUkraineMap (W)

Analyses van het Britse ministerie van Defensie (@) en The Institute for the Study of War (@) (W)

Volgers van de militaire ontwikkelingen op het slagveld (voornamelijk OSINT)
Def Mon (@) – duidt met kaartmateriaal de situatie bij lokale gevechten
OSINTtechnical (@) beelden van aanvallen, gevechten, wapens
Militaryland.net (@) info over de Oekraïense strijdkrachten en updates op de site (W)
Rob Lee (@)  beelden van aanvallen, gevechten, wapens
WarMonitor (@) berichten over hoe het gaat aan de verschillende fronten
BlueSauron (@) beelden van aanvallen, gevechten, wapens

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Quote du Jour | No foreign intervention

“We will never accept any foreign intervention and any foreigners who try to do so will face the same fate as Gaddafi’s mercenaries.” (Al Arabiya)

De interim regering i.o. van Vrij Libië wijst een buitenlandse interventie om de laatste restjes Gadaffi regime op te ruimen van de hand. Bij monde van oud-minister van Justititie Mustafa Abdul Jalil wordt ook alle andere buitenlandse hulp bij het opbouwen van een nieuwe staat afgewezen. Jalil nam een paar dagen eerder ontslag uit protest tegen het excessieve geweld tegen demonstranten en nu zit hij alweer in een soort interim bestuur, alhoewel niet onomstreden. Minister van Justitie ten tijde van een dictatuur… hoeveel politieke gevangenen en Bulgaarse verpleegsters zijn er door zijn handen gegleden? Maar dat is dus een zaak van de Libiërs zelf om daarmee in het reine te komen. Hieronder kunt u in ieder geval bewonderen hoe snel de grafisch ontwerpers van Benghazi zijn met het afwijzen van een buitenlands interventie. Strak ontwerp, zou zo uit de koker van het Westen kunnen komen?

Foto: Mindaugas Danys (cc)

Kinderlijk

COLUMN - Toen ik terugkwam van mijn eerste reis naar Iran – dat was in 2004 – vertelde ik mijn ouders – die zich best zorgen gemaakt hadden – over mijn ervaringen daar. De mijne waren niet veel anders dan die van iedere westerse reiziger die er voor het eerst komt. Waar wij een land verwachtten dat bevolkt werd door geestelijken die nog in de middeleeuwen leven, onderdrukte vrouwen in chador, geheime politie, vervolgde dissidenten en religieuze fanatici die vlaggen verbrandden en ‘dood aan Amerika’ scandeerden, werd ons reisgezelschap vooral geconfronteerd met enorm vriendelijke mensen die heel erg open stonden voor westerlingen, genereus en gastvrij waren, er heel diverse opvattingen op na hielden en enthousiast reageerden als je pogingen deed hun taal te spreken.

Ik vertelde mijn ouders ook dat ik niet begreep hoe zo’n vriendelijk volk zichzelf de toch behoorlijk ruige revolutie had kunnen aandoen die het land tot nu toe zijn vorm geeft en hoe mensen met zulke opvattingen over gastvrijheid zich toch ook die opvallende haatdragendheid jegens bepaalde buitenlanders konden aanmeten (de recente geschiedenis van het land was me destijds nog niet zo in detail bekend).

Mijn vader zei toen iets dat me nog jarenlang stof tot nadenken heeft gegeven: in beide typen gedrag zat iets kinderlijks. Het mateloze enthousiasme en de grenzeloze haat waren weliswaar een tegenstelling maar ook loten aan dezelfde stam.

Foto: Erinc Salor (cc)

Im Feindesland

ANALYSE - Het hebben van een gezamenlijke vijand is dé bindende factor voor een land, continent of bondgenootschap.

Toen ik in 1991 in dienst zat, kwam het nieuwe Handboek voor de Onderofficier uit, met daarin zoals gebruikelijk een hoofdstuk over de vijand. En hoewel wij in ons hoogst geheime gebouw 24 uur per dag, 7 dagen in de week naar de vijand zaten te luisteren, was dit hoofdstuk leeg. Het bestond uit de titel, gevolgd door (vacant). De dreiging waar mijn vader in 1953 nog 21 maanden voor moest dienen, was een kleine veertig jaar later verschrompeld. Er was geen vijand.

Maar in de week voordat ik ‘op moest’ – voordat ik mij op het station Ede-Wageningen moest melden en in een vrachtwagen werd geladen op weg naar de Elias Beekman-kazerne – eindigde wat we nu de Eerste Golfoorlog noemen: de oorlog om de bevrijding van Koeweit. Ik had in die tijd net de HBO-Vertalersopleiding vroegtijdig verlaten waar Arabisch mijn belangrijkste taal was en we waren het er wel over eens dat het nieuwe gevaar uit die hoek zou komen.

Idioot

En dat is idioot. De vrede was nauwelijks over Europa neergedaald of Servische nationalisten staken de hele Balkan in de fik. Niet met de Koran in de hand, integendeel: met vooral de Bosnische moslims als doelwit. Nederlandse blauwhelmen kregen de taak om een enclave van moslims te beschermen en moesten het afleggen tegen de Serviërs. Die ‘gevaarlijke’ Arabieren daarentegen bleken in de Golfoorlog in militair opzicht te verwaarlozen; hun Russische materieel en hun slechte training betekenden dat ze hooguit oorlogjes tegen andere Arabische landen zouden kunnen winnen. Aan terrorisme dachten we nog niet zo veel, destijds. Dat bleef beperkt tot de IRA, de ETA en de PLO.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De immorele NAVO-strategie

Dankzij de door de NAVO veroorzaakte patstelling, duurt de oorlog in Libië voort. De NAVO is daarom medeschuldig aan de 15.000 slachtoffers die er sinds maart zijn gevallen Zoals ik al had voorspeld verandert de ‘Coalitie van bereidwilligen’ langzaam van strategie. Doel is niet langer het ‘beschermen van de Libische burger’, maar het verwijderen van kolonel Khadafi. Als we de NAVO moeten geloven -en laten we vooral niet alles klakkeloos geloven- brokkelt de steun rondom de excentrieke kolonel langzaam af.

Khadafi is niet langer die aparte Arabische heerser met wie het prima zakendoen is. Nu heeft de kolonel afgedaan. Het is voor de NAVO een prestigekwestie geworden en de Libische leider moet koste wat het kost verdreven worden. En het zal wat kosten. Specifieker geformuleerd: het zal nog meer Libische levens kosten. Om de geesten rijp te maken voor de volgende stap wordt de woestijnvos geframed als een losgeslagen waanzinnige. Om dit aan te tonen beweert Luis Ocampo dat de leider Viagra bestelt om zijn troepen aan te sporen tot massaverkrachtingen. Mag ik de bonnetjes even zien, Luis? Het broodje aap verhaal valt in de categorie ‘massavernietigingwapens in Irak’ en ‘Osama zit in Afghanistan’.

Wie oppermachtig is creëert zijn eigen moraal, werkelijkheid en recht. Dat lijkt allemaal te billijken, zolang het doel de middelen heiligt. Maar wat is het doel? En welke middelen zijn we bereid in te zetten? Democratieën hebben hun oordeel snel klaar als het gaat om dictaturen. Terecht. Maar wie beoordeelt en veroordeelt ons? Staat de ‘good guy’ altijd boven de wet? Filosofieprofessor Michael Walzer is een expert op het gebied van de morele rechtvaardiging van oorlogsvoering. Zijn mening over Libië is helder. “And so we are intervening in a very big way, again, in a country about which we know very little, on behalf of political forces about which we know even less. We don’t know what a new Libyan regime would look like; we also don’t know whether a new regime can be put together without an extensive civil war. Given all this, I thought that the threshold held. The case for intervention just wasn’t strong enough.”

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Marshallhulp 2.0 Yes we can?

Een Marshallplan 2.0 voor de Arabische landen is dringend gewenst. Uiteraard uit nobele motieven: de arme Arabieren hebben ook recht op democratie. Maar hulp is ook economisch eigenbelang. Onstabiliteit is slecht voor de westerse economie. De olieprijzen schieten omhoog, aandelenkoersen dalen. Het is ongewis welke regimes er na de dictaturen komen. Een nieuwe oligarchie? Religieuze fanatici? Dat moeten we niet hebben. De hele Westerse wereld is gebaat bij stabiliteit. Hulp helpt daarbij. Hulp zorgt ervoor dat de bevolking te eten heeft zodat er in relatieve rust verkiezingen kunnen komen. Uiteraard mag de hulpgever eisen stellen. Komt er een regime dat ons niet aanstaat? Dan draaien we de geldkraan dicht.

Het alternatief is niets of bijna niets doen. Dat lijkt goedkoper, maar dat is schijn. De volksopstanden zijn een eerste stap naar democratie, maar ook niet meer dan een eerste stap. Als het Westen niets doet, komt een nieuwe dictatuur, een burgeroorlog of totale anarchie dichterbij. Stijgende voedselprijzen in een machtsvacuüm maken alles mogelijk. Een Marshallplan 2.0 moet zowel linkse als rechtse kiezers aanspreken. De chauvinist, die bang is voor de massa-immigratie uit moslimlanden. De progressieve idealist, die hoopt op een betere wereld voor iedereen. En de realist, die gelooft dat een nieuwe wereldorde niet maakbaar is, maar wel een heel klein beetje beïnvloedbaar.

Quote du Jour | Who’s Your Daddy

“The time when China worshipped the West is over. We have a rightful sense of superiority.. ..People are now looking down on the West, from leadership circles to academia to everyday folk.” (WashingtonPost)

Kang Xiaoguang: professor aan de Renmin University gespecialiseerd in ‘NGOs en Confucius’ vertelt u even hoe de huidige Oost-West verhoudingen liggen. Het doet er verder weinig toe wat ik of u hier nog aan toevoegen: dit is de situatie waar we de komende eeuw mee moeten dealen. China trekt zich in haar binnen- en buitenlands beleid nauwelijks nog wat van het Westen aan zo valt te lezen in het gelinkte artikel. China leidt, het Westen volgt. Terwijl wij in Nederland nog steeds klooien met een ultrakort stukje hogesnelheidslijn naar Parijs wil China misschien wel een lel hightech spoor vanuit Beijing naar Londen aanleggen. Maar alleen als de aangesloten landen met grondstoffen over de brug komen.. ..misschien hebben wij tegen die tijd nog wat turf over in Drenthe?

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

het Saillant | Islam en het Westen

SaillantLOGOBepaalde waarden in ‘de Islam’ zijn onverenigbaar met ‘de Westerse’ waarden, maar dit mag niet leiden tot een hoofddoekjes- danwel minarettenverbod laat staan tot de deportatie van miljoenen Westerse moslims, of erger.

Het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken uit haar zorg om de toenemende discriminatie van moslims in Europese landen (Telegraf). In uitgebreide landenrapporten valt te lezen hoe intimidatie van moslims in o.a. Nederland algemeen is geworden (AlJazeera) en hoe er in Europa tal van restrictieve maatregelen worden genomen zoals hoofddoekjes- en minarettenverboden. Dit wordt veroorzaakt door een groeiend maatschappelijk ressentiment gebaseerd op het idee dat de Islam niet compatibel is met de Westerse waarden.

Ongelijkheid tussen mannen en vrouwen, lijfstraffen, fatwa’s op schrijvers en politici zijn inderdaad onverenigbaar met de Westerse waarden. Maar de huidige eenzijdige repressieve reactie hierop kan nog veel meer stuk maken van de vrije Westerse samenleving. Doordat deze reactie Europese moslims immers geen bestaansrecht gunt zal ze onherroepelijk leiden tot nog meer onderdrukking en geweld. Moslims leven in een cultuur van vernedering: al na het verlies van Córdoba en de mislukte invasie van Wenen loopt de islamitische wereld achter de feiten aan. Ieder Westerse waardeoordeel over de Islam bevestigt en versterkt deze vernedering met uiteindelijk destructieve gevolgen: “als wij niet zo kunnen worden als jullie dan zullen wij jullie laten voelen wat lijden is” (Dominique Moïsi).

Volgende