Het Saillant | Arm in arm tegen de PvdA

Het voornemen van de PvdA om niet langer kritiekloos tegen zijn religie te staan, heeft columnist Mohammed Benzakour diep gekwetst. In een column in NRC Handelsblad eerder deze week adviseert hij daarom allochtonen om progressief te stemmen. Wat dat is, wordt niet helemaal duidelijk. Maar stem vooral niet op de PvdA! Arm in arm met Wilders roept Benzakour: allochtonen hebben andere belangen dan autochtonen. Het lullige is natuurlijk dat driekwart van wat Benzakour schrijft en constateert helemaal waar is. Nederland is in rap tempo veranderd van een vrijzinnig liberaal land in een xenofobe kleingeestige controlestaat. En ook zijn tweede constatering is een juiste: achterstanden bij allochtonen hebben niet zozeer een culturele en religieuze oorzaak, maar vooral een sociaal-historische. En wat mij betreft ook een economische. Ook zijn idee dat een culturele en religeuze focus op problemen met allochtonen een excuus is voor racisme: helemaal mee eens. Dus dan denk je, Benzakour komt vast met een prima alternatief. Een breed pleidooi van verheffing, waarin we eens ophouden met kijken naar afkomst, cultuur en religie, maar waarin gelijke kansen voor iedereen centraal staan. En dat we eens moeten kappen met dat wij-zij-gedoe.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

het Saillant | Burgemeester? De baas!

SaillantLOGO
In een breuk met de Nederlandse traditie zal de burgemeester in de toekomst het hoofd der gemeente dienen te worden. Hij zal meer bevoegdheden en verantwoordelijkheden dienen te krijgen, en dan natuurlijk rechtstreeks gekozen moeten worden. Dit omdat de stedelijke problemen eenvoudig te groot zullen worden, en het niet meer zal voldoen om de burgemeester slechts de traditionele eerste onder zijns gelijken te laten zijn – in een omgeving waarin iedereen de problemen probeert af te schuiven en, als je ermee wegkomt, de burgervader tot afvoerputje van alle problemen te maken.

In een opiniestuk in de Volkskrant beklaagt de burgemeester van Groningen, Peter Rehwinkel (PvdA), zich dat er wetsvoorstellen klaarliggen voor de nabije toekomst waarin die gezellige burgervader die de schakel vormt tussen gemeenteraad en bestuurscollege tot een straffende burgervader wordt, die belast wordt met preventief fouilleren, straat- en huisverboden uitdelen, woningen van drugsdealers afsluiten, toezicht houden met een woud van camera’s, en ga zo maar door.

Rehwinkel wijst er terecht op dat dit binnen de huidige regels een oneigenlijke last legt op de schouders van de burgervaders. Hij zou het liefst een beetje terugschipperen richting jaren vijftig (toen hijzelf nog niet geboren was). En de wetgever probeert een beetje richting toekomst te schipperen omdat er nu eenmaal grote stedelijke problemen zijn. Maar het zal allemaal niet genoeg zijn, er zal een burgemeester dienen te komen met meer bevoegdheden, eentje die met de vuist op tafel kan slaan, eentje die – on-Nederlands? – de baas is.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Het Saillant | Symboolwetgeving? Niks mis mee

SaillantLOGOExcessieve topinkomens aanpakken met een belastingmaatregel? De VVD is er als eerste bij om het ‘symboolwetgeving’ te noemen. Maar er is helemaal niets mis met symboolwetgeving. Juist deze wetten geven een inkijkje in de intenties van een overheid. Wat voor normale wetten ook al geldt, geldt voor symboolwetgeving nog sterker: het is de boodschap die telt.

Topinkomens en dierenseks gaan we aanpakken. Ja, hoe dan? Met een wet die weinig helpt, want nauwelijks handhaafbaar. De graaitax dan, die moet dikke salarisssen afromen, maar zal uiteindelijk geen einde maken aan de hogere hebzucht. Zinloos dus, op het eerste gezicht. En de term symboolwetgeving zingt al in het rond.

Met symboolwet neem je een wel een maatregel, maar tegelijkertijd neem je die maatregel niet. Want een adequate handhaving ontbreekt of is onmogelijk.

Wat mij betreft is symboolwetgeving niet onzinnig. Symboolwetgeving biedt enorm veel inzicht in de intenties van de wettenbouwers. Een aardige vorm van symboolwetgeving is de identificatieplicht. Hoewel deze niet helemaal zuiver onder de definitie valt, want brede parlementaire consensus. Zoals het symboolwetgeving betaamt is de indentificatieplicht wel een volstrekt zinloze maatregel: handhaving verre van waterdicht en het doel van de wet wordt niet gehaald.

Maar de wet heeft wel een duidelijke boodschap: “Wij van het CDA vertrouwen u geen van allen.” (Wij van VVD, PvdA en D66 vertrouwen u overigens evenmin.) Dat is goed om te weten. Symboolwetgeving moet het hebben van de intentie, niet van het resultaat. En die intentie is controle, de boodschap is wantrouwen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

het Saillant | Gemeenteraadsverkiezingen moeten Amerikaanser worden…

SaillantLOGOOm te voorkomen dat het opkomstpercentage tijdens de komende gemeenteraadsverkiezingen weer dramatisch laag is, zouden gemeenten “Ik heb gestemd”-stickertjes moeten uitdelen aan mensen die gestemd hebben, zoals in de gemeente Zaandam. Op elke stemlocatie moet daarbij een fotograaf aanwezig zijn die kiezers gratis op de foto zet.

Burgers zijn, mede dankzij internet, weer wat mondiger geworden dan vier jaar geleden. Of daardoor ook meer mensen gaan stemmen tijdens de komende gemeenteraadsverkiezingen – en niet alleen in Den Haag en Almere – dan in 2006 (opkomstpercentage: een magere 58,6 procent), is zeer de vraag. In 1986 vonden de laatste lokale verkiezingen plaats met een opkomstpercentage van meer dan zeventig procent.

Uit onderzoek blijkt dat lokale overheden tienduizenden euro’s uitgeven aan opkomstbevordering. Een deel van dat geld gaat echter naar activiteiten die weinig effect hebben, zoals het uitdelen van folders en ongerichte mediacampagnes. Nederlandse gemeenten zouden daarom meer gebruik moeten maken van Amerikaanse methodes om de opkomst te bevorderen.

De gemeente Zaandam gaat bijvoorbeeld stickers uitdelen aan mensen die hebben gestemd. In VS is het gebruik van ‘I voted’-stickertjes populair. Ze lokken gesprekken uit en kiezers gaan er trots mee op de foto.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

het Saillant | Goed dat Obama zich eindelijk verdedigt

SaillantLOGOObama moet de Republikeinen aanspreken op hun bangmakerij. De burger geeft weinig om een president die zijn eigen beleid maar nauwelijks verdedigt.

Afgelopen vrijdag confronteerde President Barack Obama enkele vooraanstaande leden van de Republikeinse Partij in Baltimore, Maryland (video). Hij beantwoordde hun vragen, degelijk doch assertief, en weerlegde de belachelijke beschuldiging dat zijn partij het land aan een communistisch schrikbewind zou overleveren. De linkse media waren dan ook extatisch terwijl het populistische Fox News twintig minuten voor het einde van het spektakel overging tot de orde van de dag.

Op de vraag waarom zijn regering geen belastingverlichting voorstond antwoordde Obama dat de Recovery Act wel degelijk belastingen verlaagd heeft: voor de overgrote meerderheid van de Amerikaanse bevolking zelfs. Waarom steunden de Republikeinen hem hierin niet, vroeg de president zich hardop af.

Ook de gezondheidszorg kwam aan bod. Obama betichtte de oppositie ervan zijn hervormingsagenda voor te stellen als “een soort bolsjewistisch plot.” Op die manier geven zij zich weinig ruimte om samen te werken, aldus Obama. “Wat jullie jullie achterban vertellen is: deze kerel doet allerlij gekke dingen die Amerika zullen vernietigen.”

De Republikeinen reageerden door te stellen dat de Democraten hen buitensloten. Onzin, volgens Obama. “Ik ben geen ideoloog,” zei hij. Als de Republikeinen goede ideeën hebben, staat de regering daarvoor open. Sterker nog: een niet onbelangrijk Republikeins plan is door de Democraten overgenomen, namelijk het toestaan van verzekeringsmaatschappijen om in het gehele land zaken te doen, in plaats van in slechts één of enkele staten.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

het Saillant | Iedereen dezelfde premie

SaillantLOGOHet definiëren én monitoren van een ‘gezonde leefstijl’ t.b.v. het vaststellen van de individuele zorgpremie is onmogelijk en daarom per definitie oneerlijk.

De raad voor de volksgezondheid en zorg (RVZ) adviseert binnenkort minister Klink (Volksgezondheid, CDA) om rokers en mensen met overgewicht meer premie te laten betalen voor hun verzekering (NRC). Volgens RVZ voorzitter Rien Meijerink moet de hoogte van de zorgpremie voortaan afhangen van de leefstijl. ONZIN! en wel hierom…

Stel we nemen een willekeurige man (Caucasian) van 36,3 jaar oud. Gelukkig getrouwd met kinderen, beeldschermwerker op niveau. Zijn dagelijkse ’30 minuten bewegen’ haalt hij linksom of rechtsom meestal wel. Tijdens zijn studietijd rookte hij soms een sigaretje en passeerden er verschillende andere genotsmiddelen, maar dat ligt alweer een tijd achter hem. Verstandig ook uit oogpunt van mogelijke genetische belasting met akelige ziekten. In de keuken gebruikt hij veel verse groente en olijfolie én daar hoort natuurlijk (ook doordeweeks) regelmatig een flesje wijn bij. Vacuvinnen vindt hij onzin dus als die fles opengaat gaat ie ook op, “lekker wijntje!” roept hij dan. Hij heeft een abonnement op de sportschool en probeert tweemaal per week te gaan. Maar ja dat lukt natuurlijk niet iedere week. Zijn gewicht is redelijk stabiel. Maar de jaarlijkse peildatum voor vaststellen van de hoogte van zijn zorgpremie komt wel net iets te snel na de Kerstperiode…

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Het Saillant | Een Bos Nieuwe Veren

SaillantLOGO
Het beteugelen van de markt heeft weinig zin, of in ieder geval weinig resultaat. Begrens daarom de markt. In zijn Den Uyl-lezing doet PvdA-voorman Wouter Bos een voorzet voor het instellen van No-Go-Areas voor winstpakkers. Wat mij betreft had Bos een goed begin van een goed verhaal. En de stellingname is handig, iedereen weet nu eindelijk waar je het mee eens kunt zijn, qua PvdA. Of oneens. De sociaaldemocratie krijgt bovendien weer smoel. Maar het blijft een bleek smoeltje als de volgende vraag niet wordt beantwoord: waar plaats je de bordjes ‘Verboden voor Marktlui’.

Mijn marktbeleving op microniveau: weer een brief in strenge toon van een incassobureau. Premie voor zorgverzekeraar CZ niet betaald. Post nakijken, nergens een factuur te vinden. Mail nazoeken, een linkje naar online facturen gevonden. Facturen niet bereikbaar, passwords werken niet. Bellen dan maar. Heel lang wachten. Om vervolgens de mededeling te krijgen dat er geen mededeling gedaan kan worden. Een middag zoet. En als er voor dat Hele Kleine Beetje wat wel verzekerd is een keer gedeclareerd wordt, dan laat dat maanden op zich wachten.

Onlangs nog, vlak na een verhuizing. Ziggo, strenge brieven voor een kabelaansluiting waar niet om gevraagd is. Grote bedragen zonder specificaties. Bellen is kostbaar. Antwoorden krijg je niet. En brieven sturen, dat heeft al helemaal geen zin. Fijn, de markt.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

het Saillant | Obama’s ambities bieden hoop

SaillantLOGO
Volgens Gallup is Obama de meeste polariserende president ooit. Hij heeft de steun van de overweldigende meerderheid van de Democratische stemmers (88%) en juist niet van een overweldigende meerderheid van de Republikeinse stemmers (77%). Dat Obama deze confrontatie aangaat is voor de Amerikaanse burger nog steeds de meest hoopvolle ontwikkeling in tientallen jaren.

Morgen houdt Obama zijn eerste State of the Union speech. Het is nu al duidelijk dat ook deze volgende mijlpaal in zijn presidentschap voor de nodige opschudding gaat zorgen. En voor meer polarisatie.

Langzaam maar zeker worden de contouren van Obama’s ambities steeds duidelijker. Wat er duidelijk wordt is dat hij zich niet wil laten leiden door de waan van de dag en al helemaal niet door de gunst van de kiezer. Zoals hij zelf zegt in gesprek met Diane Sawyer van ABC: “I’d rather be a really good one-term president than a mediocre two-term president”.

En dat is precies wat we zouden moeten willen van een Amerikaanse president. Hij gaat de gezondheidszorg hervormen, ondanks alle ook door zijn parijgenoten opgeworpen obstakels. Volgens een uitgelekt plan gaat hij de bestedingen (uitgezonderd veiligheid en het leger) gedurende jaren bevriezen. Ondertussen probeert hij ook nog de macht van de banken te breken door banken op te splitsen in consumenten- en zakenbanken en bovendien een nieuwe bankbelasting in te voeren.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

het Saillant | Camieleke, ouwe KVP’er

SaillantLOGO
Dat minister Eurlings een grote rol geeft aan de ANWB in de beslissing over de kilometerheffing is niets anders dan een politieke manoeuvre, die het wantrouwen in de politieke leiding van Nederland alleen maar vergroot

Afgelopen vrijdag liet verkeersminster Camiel Eurlings weten dat er geen kilometerheffing komt als de ANWB-leden de plannen afwijzen.
Wat nou handelen volgens een bepaalde politieke visie of zelfs maar leiding geven in het beslissingsproces. Nee, heel even had het er op geleken dat de ANWB zichzelf van de zwartepiet had bevrijd door met uitgestreken gezicht te kunnen verklaren dat de eigen achterban tegen is. Dat kon Pontius Pilatus Eurlings niet op zich laten zitten: ANWB geen zwartepiet, dan hij ook niet. Het hele idee dat de echte volksvertegenwoordiging en beslissingsmacht in het parlement zit, lijkt Eurlings maar luxe te vinden. Zodra je een regeringscoalitie met een meerderheid hebt is de zaak afgekaart, basta. En dat een leidinggevende die vooral achter de schermen macht uitoefent maar zo min mogelijk verantwoordelijkheid wil dragen geen vertrouwen wekt, lijkt ook niet aan hem besteed. Eigenlijk is Eurlings, hoewel een jonge CDA-minister in 2010, een KVP’er van de oude stempel.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Het Saillant | Zeggen wat je wil

SaillantLOGO
Akkoord. Een politicus moet kunnen zeggen wat hij wil. Maar dan mag Geert Wilders ook worden doodgewenst op internet.

Eigenlijk had ik er deze week ook moeten staan, tussen de rechtse mafketels voor de rechtbank waar Geert Wilders zich moest verdedigen. Een burger of volksvertegenwoordiger mag zeggen wat hij wil, zonder dat een gedachtenpolitie hem voor de rechter daagt. Maar met Wilders heb ik geen medelijden.

Toen een aantal webloggers eind 2003 een geslaagde poging deed om de zoekterm “raar kapsel” in Google naar de biografie van Balkenende te laten verwijzen, was er geen enkele reaguurder die de naam Wilders noemde. Niemand kende hem toen namelijk nog. Wilders was, ondanks zijn ongewone uiterlijk, een relatief anonieme backbencher bij de VVD. Die bekendheid kwam een jaar later. Niet, zoals zijn wikipedia-pagina meldt, omdat hij een afwijkend standpunt over Turkije innam, maar omdat hij tegenover iedere vertegenwoordiger van de pers op hoge toon gilde dat hij op een of ander internetforum werd bedreigd.

Het tekende de verdere modus operandi van Wilders. Voortdurende escalatie met “de waarheid zeggen”, waarbij hij regelmatig aangifte deed en mensen liet veroordelen voor het uiten van bedreigingen en soms zelfs een wens dat Wilders onder de trein kwam, of in een mes viel, of met een kettingzaag werd bewerkt. Daarbij zadelde hij de belastingbetaler ook nog op met de kosten van een busje met kleerkasten en een bomveilige woning.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Vorige Volgende