Van Baalen de vreedzame revolutionair

La Revolucion Si Podra Ser Televisada, kijk (en bewonder) hoe europarlementerriër Hans van Baalen in Nicaragua manmoedig oproept tot verzet, vreedzaam verzet uiteraard... Toen van Baalen even later alweer in het vliegtuig naar Costa Rica zat gooide president Daniel Ortega hem met terugwerkende kracht alsnog het land uit. Want 'Van Baalen, hombre con cojones!' had niet alleen een oproep tot verzet gedaan maar ook een coalitie gesmeed van de tot nu toe verdeelde liberale oppositie tegen het sandinistische bewind van Ortega: het Pact van Managua. Bovendien sprak hij in Nicaragua met de omstreden liberale leider Arnoldo Alemán. Aléman stal als president (1997-2002) zeker 100 miljoen dollar uit de schatkist en geldt als een van de corruptste leiders die het land ooit kende (NRC). De Nicaraguaanse overheid tekende protest aan bij Nederland maar bood gelijk ook haar excuses aan, niet voor de uitzetting maar voor het feit dat Nicaraguaanse minister van Buitenlandse Zaken van Baalen voor een Duitser had aangezien en toen hij erachter kwam dat het een Nederlander was iets had gefoetert van "nog erger dat is een paisucho: klotelandje (Nicaragua is verrassend genoeg bijna 3x zo groot als Nederland). Ondertussen bewijst van Baalen maar weer eens dat je als roze gamba moet blijven zwemmen om niet naar de kloten te gaan: want hij kondigde direct aan om over vijf maanden (desnoods als persona non grata) terug te keren, hij is zoals hijzelf zegt 'niet bang voor Ortega' (Trouw) en 'laat zich niet intimideren door schorriemorrie'. Wie nog niet genoeg heeft van deze liberale heroïek leest de uitsmijter van Baalen is een badass bij de buren.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Quote du Jour

Quote du Jour | Europese Unie

, door

Twenty years after the democratic changes in Central and Eastern Europe and after the fall of the Berlin Wall, and as the first President of the European Parliament from Central and Eastern Europe grounded in the Solidarity movement, I am proud to say that we now have a set of democratic and efficient rules capable for providing answers for almost 500 million people, in 27 Member States. (europarl.europa.eu)

Jerzy Buzek, voorzitter van het Europees Parlement spreekt u: burger van de Europese Unie toe op de dag dat het Lissabon Verdrag in werking treedt. Het is een mooie dag. Het Europees Parlement heeft vanaf vandaag meer bevoegdheden om de niet-democratische EU organen te controleren en corrigeren. En dat is hard nodig, gisteren nog jasten de ministers van Binnenlandse Zaken van de Europese Unie er het omstreden SWIFT-verdrag door dat de Amerikaanse overheid inzage geeft in Europees betalingsverkeer (andersom niet). Als het Lissabon Verdrag al in werking was geweest had het parlement hier een stokje voor gestoken, nu heeft ze in ieder geval bedongen dat SWIFT volgend jaar heronderhandeld wordt. Ondanks dat Europa nu een Unie is onder een president zijn nationale reflexen nog lang niet getemd, euroblogger Julien Frisch legt bondig uit hoe het nationalisme knaagt aan de fundamenten van onze samenwerking en benadrukt dat de rol van het Europees parlement de komende jaren cruciaal zal zijn.

Doe het veilig met NordVPN

Mededeling

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Barroso herkozen

, door

Dit is een gastbijdrage van Philip Ebels: hij is journalist in Brussel en schrijft over Europese zaken, Belgische zaken, duurzaamheid en MVO.

barrosoZojuist is gebeurd wat iedereen eigenlijk al wist. José Manuel Barroso is rond 12u vandaag herkozen als president van de Europese Commissie.

Zijn benoeming is geen verassing. Wat er aan vooraf ging en wat er gaat gebeuren wél. Voor het eerst in de geschiedenis van de EU liet het parlement zijn tanden zien en stelde zijn eigen voorwaarden aan de procedure. De regeringsleiders van de lidstaten hadden Barroso in juni al unaniem naar voren geschoven en wilden het parlement nog voor de zomer laten stemmen.

Dat weigerde. Niemand behalve zijn eigen Europese Volkspartij (waaronder het CDA) en de nieuwe conservatieven (van onder meer de Britse Tories) gunde Barroso zomaar een nieuw mandaat. Hij zou té veel aan het lijntje lopen van de regeringsleiders en onzichtbaar zijn geweest tijdens de financiële crisis. De stemming werd uitgesteld en Barroso werd gevraagd zijn plannen voor de komende 5 jaar op papier te zetten.

Zo gezegd, zo gedaan. Een waar charmeoffensief volgde. Barroso rende met zijn plan van fractie naar fractie, die allemaal eigen politieke eisen hadden in ruil voor hun stem.
Zo wist hij de liberalen te paaien door in te gaan op hun eis voor een aparte commissaris voor mensenrechten en een Europees economisch relanceplan. Ook beloofde hij zich sterk te maken voor Europese belastingen en een Europese financiële toezichthouder. Daarmee had Barroso een centrum-rechtse meerderheid; hij kreeg 382 van de 718 uitgebrachte stemmen.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Mededeling

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Doneer!

Mededeling

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Quote du Jour

Quote du jour | Pleurisparlement

, door

“Ik weiger te stemmen op een kermistent van bureau(demo)craten, die in al hun opportunisme de meest waanzinnige coalities aangaan en die uiteindelijk niet veel meer voor elkaar krijgen dan enorm veel gerommel in de marge.”

Deze quote flitste als een gedachte door mij heen, toen ik donderdag voor de keus stond al dan niet mijn democratisch recht als EU-burger te vervullen. Een ware volksvertegenwoordiging? Nee. Een politiek gremium? Nee. Een bureaucratisch gezwel, dat de EU-gemeenschap bestookt met veelal onzinnige richtlijnen en met eindeloos kommaneuken? Ja.
Het pleurisparlement (op ze Haags) is een lame duck, afgevuld met 736 afgeserveerde politici, neo-nationalisten, politiek daklozen, demo-dommeriken en Berlusconi-boobs. 43 procent heeft nog wel de moeite genomen een kruisje te zetten, maar wel in de wetenschap dat dit even groezelig als riant betaald gribusgremium weer voor jaren in de lijdzame vergetelheid wegzinkt. Wetende ook dat de Europese Raad, samen met de Europese Commissie, feitelijk alle besluitvorming voorkookt en doordrukt. De 57 procent niet-stemmers hebben nu ook hun stem uitgebracht. De democratische legitimatie van het pleurisparlement is immers recht evenredig aan zijn politieke macht, namelijk totaal marginaal. Al met al een aanfluiting voor de rechtgeaarde democraat. En dan is niet stemmen een voor de hand liggende keus. De EU is okay, maar dat pleurisparlement is een quasi-democratisch waterhoofd gebleken. Geen euroscepsis dus, maar pleuroscepsis.

Quote du Jour

Quote du Jour | Diplomademocratie creëert populisme

, door

“We moeten populisme niet verengen tot politieke retoriek. Op zich is dat namelijk niet eens zo kwalijk. Het wordt kwalijker als men stelselmatig een politiek belooft die helemaal op oneliners is gebaseerd”.

De Vlaamse schrijver/filosoof David Van Reybrouck (zie quote), schoof gisteren in Buitenhof aan in een debat over het populisme in de politiek, samen met politicoloog Rinus van Schendelen en docent politicologie aan de UvA, Jaap van der Spek. En gedrieën ware ze het al gauw een over één ding eens: het populisme is niet langer meer een ding van louter een partij als de PVV.
Iedereen maakt zich daar nu schuldig aan. Ook de gevestigde partijen doen al dan niet in verkiezingsdrift (zoals nu richting Europees parlement) nu beloften die nergens meer op slaan. Zoals CDA-lijstrekker Wim van de Kamp die roept dat het EU-budget met 20 procent omlaag moet. Enorme kul en totaal onhaalbaar, vindt Van Schendelen.
Volgens Van Reybrouck wordt het populisme, dat sinds Fortuyn in ons land een vaste stek heeft gekregen, overigens onterecht afgeschilderd als een ziekte van de democratie. Het is eerder een symptoom van een andere ziekte, die door de Utrechtse bestuurskundige Mark Bovens is benoemd als ‘de diploma-democratie‘. Het feit dat hoger opgeleiden in extreme mate de dienst uitmaken in de politiek en die nu feitelijk regeren over lager opgeleiden. “Dát is de maatschappelijke breuklijn van vandaag. En dat gegeven bepaalt ook in hoge mate het huidige succes van het populisme”.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Vorige Volgende